Hij gaat maar door.

Als Dylan wakker is dan gaat hij direkt naar zijn grote vriend Mango. Ze spelen dan net zo lang tot 1 van de twee er genoeg van heeft. Dit kan soms wel heel lang duren. Als Michael mee doet in het spel dan kan Dylan het nog niet goed bijbenen. Dan is hij echt nog de kleinste van het stel. Als hij alleen met 1 van de twee speelt dan gaat het er iets rustiger aan toe.

Samen zijn we sterk.



Even een time out.




De oren van Dylan zijn te lang, ze worden nat bij de beaglebar.



He Mango zullen we spelen??



Okee dat is goed.



Ik speel wel voor konijn, dan ben jij de grote jachthond !



Twee honden in een mand vol speeltjes.



Erg knus zo tussen al mijn speelgoed.

Dylan " THE KING "

Omdat Mango de bijnaam " The Lord " heeft meegekregen. Vonden wij het wel toepasselijk om Dylan "The King " te noemen. Past ook weer een beetje bij zijn stamboom naam, die afkomstig is van een Elvis song. The King loopt hier door het huis als was hij de koning zelf. Het is een pittig mannetje die niet gauw opgeeft. Als de anderen te ruw met hem omgaan dan staan zijn kleine nekhaartjes recht op. Ook het ruwe spel tussen Mango en Michael gaat hij niet uit de weg. Alleen voor Kevin, nog steeds de roedel leider, doet hij graag een stapje opzij.

The King in zijn nieuwe bench.



Heerlijk snuffelen .



Eigenwijs kijken.




Lekker rollen in het gras.



Als middelpunt van de roedel.



Twee tegen 1 das niet eerlijk.



Samen met grote broer Michael.



Staart ik pak je.

Jachthondenshow Bennekom

Vandaag was de 14e Nationale jachthonden show voor Dashonden(Groep 4), Lopende en zweethonden (Groep6), Voorstaande honden(groep 7) en Retrievers,Spaniels en Waterhonden(Groep 8). De show was op het terrein van Kasteel Hoekelum in Bennekom, een prachtige omgeving om een show te houden voor deze rasgroepen. Het was een zogenaamde outdoor show. Dus geen muffe sporthal of evenementenhal waar je de hele dag inzit. Helaas ben je wel afhankelijk van het weer. En dat is in Nederland nog al eens erg wisselvallig. De weersvoorspelling voor vandaag was dan ook niet erg goed. Uit voorzorg hadden we al een partytent aangeschaft, op deze manier kon je toch droog zitten mocht het echt slecht zijn.
Mango en Dylan waren vandaag ook mee, zei het slechts als bezoekers en niet als showers. Het was dus eerst weer even passen en meten hoe alles in de auto moest. Maar gelukkifg zit er ruimte genoeg in de beaglemobiel dus alles paste er ruim in. Om half negen reden we het parkeer terrein van kasteel Hoekelum op. Het was al aardig druk. De eerste regen druppels vielen ondertussen al naar beneden, en de mensen liepen al somber te kijken. Als we op het showterrein zijn bouwen we snel de partytent op. Het leek wel een TT camping met al die partytenten, stranttentjes en kleine tenten.



Voor kleine Dylan ging er een hele wereld open, Dit waren zijn eerste stappen in de wereld die hondenshow heet. Hij keek zijn kleine oogjes uit. Een voordeel van zo klein zijn is, dat iedereen je graag wil aaien en met je wil knuffelen. Hij liet zich dan ook graag uitgebreid bekijken. Ook Andra, de Hamilton, kwam even uitgebreid kennis maken met Dylan.



Er waren ook demonstraties met enkel meutes. Als je ziet hoe de hond werkt in zo'n meute, dat is echt waar prachtig. Je kunt dat gewoon weg niet beschrijven. Zoiets moet je gewoon in het echt zien. Een echte meute jacht is natuurlijk nog indrukwekkender om te zien. Hier volgen een paar foto's van de beagle meute " De Kempen"




Ook was er de meute Rallye Persévere. Deze meute besttat uit een dertigtal Anglo-Francais de petite Vénerie. Dit ras wordt al sinds de 19e eeuw in Frankrijk gebruikt voor de meute jacht.



En samen met de beagle meute.



Ondertussen vermaakte Dylan zich ook prima. Zo speelde hij voor dirigent bij de jachthoornblazers.



Ging een knuffel halen bij zijn pleegmama Petra.



En liet zien dat ook hij al een jachthond was door een prooi, in dit geval een pol dood gras, te overmeesteren.



Bijna zou je vergeten waar het vandaag om ging (achteraf misschien ook wel beter geweest) en dat was natuurlijk de show. Michael was er helemaal klaar voor. Dit was zijn laatste keer in de Jongehondenklasse. Morgen is hij jarig en wordt alweer twee. Vanaf dan moet hij starten in de openklasse. Dus vandaag was zijn kans om zichzelf alvast een mooi verjaardagskado te geven.



Hij stond met nog twee reuen in de ring. Hij liep lekker en ook het staan ging goed. De twee andere reuen liepen niet echt soepel, moesten soms echt worden aangesleept en stonden ook niet echt super.




Vanuit zijn bench stond Dylan te kijken naar zijn grote broer en moedigde hem goed aan.



De drie reuen.



Het was maar goed dat ik een riem om had, want anders was mijn broek van verbazing afgezakt. De keurmeester plaatste Michael als derde met maar een ZG. Tja wat moet je daar dan nog van zeggen. De meest rechtse reu werd later op de dag nog gekozen tot beste van het ras. Ondanks het magere resultaat hebben we een ontzettend leuke dag gehad. Gelukkig is het de hele dag toch nog drooggebleven. De drie heren waren op de terug reis erg moe en hebben alleen maar geslapen. Volgende week zaterdag gaan we als toeschouwers naar de clubmatch van de brakkenclub. Onze eigen meute gaat dan compleet mee. Dus Kevin, Jayson, Michael, Dylan, en Mango. Dat zal een gezellige boel worden. De zondag daarop, 1 juni, gaan we naar de clubmatch in Assen. Dit zal Mango zijn eerste show worden

Dylan heeft plezier

Het gaat heel goed met Dylan. Hij speelt alsof zijn leven er van af hangt. De kleine batterijtjes worden geregeld even opgeladen, maar dan heeft meneer ook weer energie voor twee. Mango is toch wel zijn grootste stoei maat. Michael wil ook heel graag maar krijgt van Mango bijna geen kans. Als we met onze roedel gaan lopen wil de kleine man ook al mee voorop. Morgen gaan we met Michael naar de jachthonden show in Bennekom. Zowel Mango als Dylan gaan mee. Ze zullen hun ogen wel uitkijken daar. Hier volgen weer een aantal foto's met een hoog knuffelgehalte.

Dylan en de rest

Onze kleine man is nu al weer 3 dagen bij ons. De eerste dag was hij wel erg moe en ontzettend onder de indruk van alles. Maar hij begint nu echt los te komen. Aan Mango en Michael heeft hij twee nieuwe speel maatjes. Aan het begin van het spel is Mango erg voorzichtig met Dylan maar naar mate het spel vorderd wordt hij iets ruwer. We houden het goed in de gaten en als het echt te ruw wordt voor Dylan dan leiden we mango af. Michael is erg blij met zijn kleine broer. Hij is alweer iets gestegen in de rang van de roedel. Kevin en Jayson bemoeien zich nog niet echt met Dylan. Dat deden ze in het begin ook niet met Michael, dus dat zal straks nog wel weer veranderen. Mango en Dylan kunnen het erg goed vinden dat laat onderstaande foto's wel zien.

Onze nieuwe aanwinst is er.

Vanmorgen was het dan eindelijk zo ver. We konden Dylan ophalen. De heren hier in huis hadden allang door dat er weer wat ging gebeuren. Er werden weer nieuwe dingen in huis neer gezet. Een klein formaat voerbak ,een kleine bench en er werd steeds een vreemde naam genoemd.
Vanmorgen om acht uur zijn we vertrokken naar Wijdenes. Mango en Michael namen we mee. Rond 10:15 uur waren we bij Petra en Leo. De pups zaten al te wachten in de voortuin. Een prachtig gezicht. 1 reutje was gisteren al opgehaald dus er liepen nu nog 4 van die kleine schatjes door huis en tuin. Spelen en slapen dat zijn op dit moment toch hun grootste hobby's. Het duurde dan ook niet lang of er lagen al twee bij Alinda op schoot te slapen. Toevallig ook nog de beide 'Drentse pups' Elfie en Dylan.



Alleen kijken naar dat kleine grut is al een genot. Je kunt er geen genoeg van krijgen. Nadat de pups weer eens uitgebreid met elkaar hebben gespeelt en lekker met z'n vieren in de mand liggen te slapen.



Hebben we Mango in de achtertuin laten spelen met Faith. Die twee hebben zich heerlijk vermaakt.


Voor het verslag van Mango zie zijn site.

Na al dat gespeel waren Mango en Faith behoorlijk moe. We konden nu mooi even een stukje lopen met Djill, Daphne en Michael. Iets buiten het dorp heeft Petra een dierenweide met geiten ,konijnen , een ezel, en noem maar op. Dit terrein is omringt door een brede sloot. Op het deel waar geen dieren liepen konden de beagle dames en heer zich even helemaal uitleven.

Michael had veel plezier met zijn grote zus Djill en zijn oma Daphne.



Michael en Daphne.



Happy Djill.



Broer en zus zien de geiten aan de andere kant van het gaas.



Rond twee uur vertrekken we weer naar Westerbork. Petra en Leo nemen afscheid van Dylan en wensen ons veel succes en pezier met hem. Alinda neemt Dylan bij haar op schoot. Dit is voor hem waarschijnlijk wel plezierig en na een paar kilometer geeft hij zich dan ook over aan de slaap. Zonu en dan is hij wel wakker en piept dan wel een beetje. Verder gaat de hele reis voorspoedig en binnen de twee uur zijn we weer terug in Westerbork. Hier zal Dylan dan voor het eerst kennis maken met al onze beagles en natuurlijk ook Mango. We nemen hem mee de tuin in en zetten hem mooi midden op het gazon. Kevin en Jayson vinden het erg interessant en besnuffelen hem van alle kanten. Dylan is eerst wel onder de indruk van al deze aandacht maar al snel loopt hij door de tuin alsof hij er al jaren woont.

Voor het eerst in onze roedel.


Mango Dylan en Kevin.



Dylan en Mango.



Kevin en Dylan.



Michael, Dylan en Jayson.


Onze twee Muskoka kanjers.



De mand met speeltjes was al snel gevonden.



Zo ook het kauwbot.



Op dit moment ligt de kleine man lekker te slapen en waarschijnlijk te dromen over al zijn nieuwe ervaringen.
Petra en Leo ontzettend bedankt voor weer zo'n prachtige hond. We hopen dat we met Dylan net zoveel plezier zullen beleven als met Michael, Kevin en Jayson.