Afgelopen zaterdag zijn we vertrokken voor een kort uitstapje naar Luxemburg. Hier was namelijk een hondenshow. We hadden hier de kans om met Mango de Luxemburgs Kampioenschap te winnen. Als hem dit zou lukken dan zou hij de eerste Hamilton Stovare zijn met vier lands kampioenschaps titels. Dus zeker de moeite waard om te proberen. Michael hadden we ook ingeschreven, misschien dat hij hier een Crufts kwalificatie kon behalen. Justin en Dylan gingen mee als supporter en Jayson zou gaan logeren bij zijn vriendjes Ruben en Suzanne. De rit Westerbork - Luxemburg is 5 uur en om dat op 1 dag heen en weer inclusief de show te doen dat werd ons wat te veel van het goede. Beagle vrienden van ons in Heerlen hadden ons aangeboden om in hun huis te overnachten, dat scheelde ons al drie uur. We maakten graag gebruik van dit aanbod en vertrokken dus zaterdag naar het mooie Zuid Limburg. De natuur is hier al verder dan bij ons in het Noorden, veel bomen staan al prachtig in de bloei. De rit door Limburg was dan ook genieten.
Als we in Heerlen aankomen is het rond half vijf. Terwijl wij de spullen uitpakken spelen de honden heerlijk in de tuin. We gaan 's avonds niet laat op bed, wetende dat er een lange showdag komt op zondag en ook de klok ging nog eens een uur vooruit deze nacht.
Om 5 uur zondagmorgen gaat de wekker. Ontbijten, auto inladen en rijden maar. De zon begint langzaam op te komen als we door de prachtige Belgische Ardennen rijden. Bij mij kwamen er prettige herineringen boven aan mijn actieve fietsperiode. Luik - Bastenaken - Luik, De Waalse pijl. Klassiekers in de wielersport waar ik altijd enorm van heb genoten. De beroemde heuvels ik heb ze weer gezien. De honden kregen er niets van mee, die lagen heerlijk in een diepe slaap. We naderen Luxemburg en de wegen worden direkt een stuk beter. Al snel zijn we dan ook in Luxemburg stad en rijden naar de showhal. Hier aangekomen is het zoeken naar een parkeerplaats, dit gaat niet vanzelf. Scheef parkeren, dubbele plaatsen innemen , het is gewoon een chaos. Uiteindelijk vinden we in een woonwijk nog een plekje, de eerste indruk was dus niet zo geweldig. We starten weer met ons vertrouwde ritueel, uitpakken, opladen op de bolderkar en lopen naar de hal. We zijn snel binnen dat verbaasde ons wel weer. Als snel vinden we de showring waar we moeten zijn en treffen hier onze beagle vrienden uit Nederland, Belgie, en Duitsland. De ring voor Mango is naast de ring voor de beagles dat is wel makkelijk.
Om 10 uur begint de show. Mango is heel snel aan de beurt en hij doet waar we stiekem op hoopten. Hij wordt BOB en wint hier mee zijn Luxemburgse Kampioenstitel, yes. Aan het eind van de dag moet hij dus nogmaals de ring in voor de groep.
De keurmeester betast Mango.
Samen met Alinda straalt hij in de ring
Ontvangen van het roset voor Best of Breed
Dan is het wachten op de beagles. Er worden hier geen keurverslagen geschreven dus het gaat veel sneller dan in Nederland. Al snel is Michael aan de beurt. Het staan gaat goed maar het lopen was hopeloos. Het tapijt was erg vies en Michael had echt iets van gedverderie daar loop ik niet op. Hij kwam niet bij de eerste vier maar kreeg wel een Uitmuntend.
Mooi staan.
Een moment van ontspanning in de ring.
Op de tafel bij de keurmeester.
En weer ontspannen, veel exposanten staan verbaasd over de relaxte houding van Alinda en Michael in de ring
En dit moet dus mooi lopen voorstellen
Voor ons begint nu het lange wachten. De eindkeuringen beginnen pas na drie uur in de middag en ook dit gaat heel anders bij ons. Er worden veel meer keuringen gedaan. Beste baby reu, Beste baby teef, en dan de beste baby reu, teef tegen elkaar. En zo gaat dat bij elke klasse. Bij ons is het gewoon 1 keer de beste baby,klaar. Dus voordat rasgroep 6 aan de beurt was waren we weer een paar uur verder. Als het dan zover is maak ik Mango klaar. Nu is het aan Alinda en Mango, en ze deden het fantastisch. Mango straalde in de grote erering en ze kwamen door de eerste selectie heen. Ze zaten bij de beste zes van rasgroep 6. Helaas 1,2 of 3 werden ze niet maar we waren erg tevreden.
Samen in de erering
De beste zes van rasgroep 6
We gaan terug naar onze spullen. Pakken alles bij elkaar en gaan opzoek naar de auto. Inladen en we gaan weer terug naar Heerlen. Een erg lange showdag kwam ten einde. Om kwart voor tien zijn we weer in Heerlen.
Michael wou direct Mango zijn uitslag op zijn blog plaatsen.
Zowel de honden als wij zijn erg moe en al snel zijn alle ogen gesloten.
Ook maandag gaat de wekker weer vroeg. We hadden een afspraak in Brabant om half negen. Honden in de auto en rijden maar weer. Tja en dan ben je in het Zuiden, wat een auto's op de weg. Het schiet voor geen meter op. We komen 10 minuten te laat voor onze afspraak maar dat was geen probleem. Alles duurde wat langer dan verwacht en na de middag gaan we weer terug naar Heerlen. Inmiddels waren Hans en Alie ook weer thuis gekomen en dus konden onze heren nog even heerlijk spelen met hun beagles, Lizzy en Lobke. En dat was een feest, er werd wat afgedold in de tuin.
Justin laat zien hoeveel kauwstaafjes er in zijn bek kunnen.
In ieder geval vier.
Een oude tafel deed dienst als uitkijk post
Maar je kunt er ook heerlijk op zonnen.
Dylan gaf ons nog even een steek onder water. Kijk baas zou hoor je te staan had mij maar ingeschreven!!!!!!
Michael geeft hier goed aan hoe ons weekend was. Heerlijk genieten met een smile van oor tot oor.
We blijven nog eten in Limburg en vertrekken in de loop van de avond terug naar huis. Het is nu heerlijk rustig op de weg en we rijden vlot door. Het is rond 10 uur als we weer thuis zijn. Hier worden we uitbundig begroet door Jayson die inmiddels weer thuis was gebracht. De Borkse meute was weer compleet.
Hans en Alie bedankt voor jullie gastvrijheid, we vonden het fantastisch.
Familie Willems bedankt dat onze oude Jayson bij jullie mocht logeren.
