Zwijnen zijn het, maar wel lief

Vandaag had 1 van de jongens een heerlijk plekje gevonden om even uitgebreid te gaan liggen rollen. Baas was hier niet zo blij mee. Gelukkig hebben we een douche dus het probleem was niet zo groot. Ach en als je dan 1 onder de douche zet waarom dean de  rest ook maar niet gelijk. Mango en Michael stonden toch al op de nominatie om morgen onder de douche te gaan inverband met de Eurodog show van vrijdag. Tja en als je dan nat uit de douche komt wat doe je dan...... Heerlijk idioot rollen en gek doen.

Drie dol dwaze beagles op een kleedje.

Dylan zocht het hoger op

En op zo'n moment is er geen respect voor oude Jayson.

Ja Mango, je bent weer schoon, je mag weer gezien worden.

En als ze dan weer redelijk droog zijn mogen ze weer naar buiten. Justin en Dylan rennen al weer naar binnen terwijl Mango en Michael nog met hun pootje omhoog staan. Jayson krijgt niet altijd alles meer mee. Als de rest al lang weg is scharrelt hij nog rustig rond. Maar Mango is heel sociaal en komt terug om Jayson zijn start knopje even goed te zetten.

We zijn weer thuis

We zijn weer thuis. In tegen stelling tot de eerdere voorspellingen is het de hele nacht zo goed als droog gebleven. We hebben de tent dan vanmorgen ook redelijk droog kunnen inpakken. Voordat we weggaan hebben we nog een aantal foto's gemaakt van de grootste vriendjes van onze heren, deze twee weken op de camping. Wouter en Merel, onze buurkinderen. 1 met de hele meute en een aantal waar ze op staan met steeds een andere. Deze stuur ik naar hun toe als herinnering aan de leuke tijd die ze met onze vijf heren hebben gehad. Knuffelen, kunstjes doen en 's avonds helpen met het uitlaten. Ze vonden het geweldig. Als we alles ingepakt hebben verlaten we de camping en gaan terug naar huis. Er komt een einde aan twee leuke weken.

Alinda, ik zelf, de hele meute en Wouter en Merel.

Als we thuis komen gaan de jongens eerst een rondje door het huis en tuin doen. Als ze alles weer hebben geinspecteerd vallen ze vermoeid neer.

Jayson viel in een erg diepe slaap op de stoel

Michael lag voor de tafel op het kleed.

Dylan kroop in de hoek van de bank.

Justin lag heerlijk tegen de leuning van de bank.

En Mango kroop ook heerlijk op de stoel.

Na twee weken wandelen konden ze nu heerlijk uitrusten. En moe dat zijn ze. Heerlijk lagen ze te dromen, de pootjesbewogen alle kanten op. Inmiddels is de auto weer uitgepakt en draait de wasmachine weer overuren. We zijn weer thuis.

Park de Hoge Veluwe

Vanmorgen zaten we te dubben , wat gaan we doen. Gaan we wandelen vanaf de camping of pakken we de auto en rijden we naar het Nationale park De Hoge Veluwe. Een blik op buienradar bracht voor ons de uitslag. Optie twee, er werd namelijk heel veel regen verwacht. En inderdaad, Als we in Hoenderloo zijn krijgen we een enorme stortbui, het komt met bakken uit de lucht. We rijden het park op en gaan eerst naar het Sint Hubertus Jachtslot. Hier krijgen we een rondleiding. Als we na de rondleiding weer buiten staan is het inmiddels droog en vervolgen we onze reis door het park.

Het was donker en nat op het park.



Het Sint Hubertus Jacht slot

De regen kwam nog steeds met dikke druppen naar beneden.

Prachtige glas en lood ramen in het jachtslot

Als we de rondleiding hebben gehad rijden we verder over de Veluwe. Het is inmiddels droog geworden en we genieten van een prachtige omgeving.

We verlaten het park en rijden richting het Deelerwoud. Hier maken we een heerlijke wandeling met de jongens. De heide staat vol in de bloei, en ook hier weer prachtige vergezichten.

Prachtig de paarse vlakte

Alinda met Jayson, Dylan en Michael op de grote stille heide.

Kleine Justin is iets op het spoor.

En Michael had plezier , hij wilde steeds spelen met Jayson.

Ze straalden van oor tot oor.

Genieten van je maatjes.

Kom op Jayson ...... spelennnnnnn

De oude baas, hij heeft zich boven verwachting goed gehouden deze 14 dagen. Elke dag was voor hem een feest.

Met deze wandeling kwam er een eind aan onze twee weken op de Veluwe. Morgen gaan we inpakken en rijden we weer terug naar huis. 14 dagen, ze vlogen voorbij. Maar wel 14 dagen waar we met veel plezier op terug kijken. Heerlijk wandelen en bezig zijn met je 5 beste maatjes. En ze hebben genoten.  We waren een atractie waar we verschenen met onze 5 toppers, ze waren op de camping de knuffelsensatie voor de kinderen .  Morgen nog een laatste rondje over de camping en dan is het voorbij.

Voor vanacht wordt er weer zwaar weer voorspelt, uit voorzorg hebben we de tarpen al voor de tent weggehaalt , hopelijk valt het mee en kunnen we morgen de tent droog oppakken.

De Borkse meute op de castlefair in Vorden.

Vandaag zijn we met de meute naar de castlefair in Vorden geweest. Dit is een fair met van alles  over het buitenleven. Het was erg druk en warm. we waren een atractie opzich met onze vijf heren. Wel werd ons duidelijk dat het buitenleven gevoel steeds meer een elite zootje aan het worden is. Kak,kak en nog eens kak. De fair werd gehouden op het terrein bij kasteel Vorden. Heel veel mensen keken ons na, en we kregen geregeld een compliment over onze honden. Het werd snel weer erg warm en we zochten de schaduw wat meer op met de honden. Als het te warm wordt verlaten we de fair en gaan we weer richting de camping.

Kasteel Vorden

 Alinda met Jayson, Michael en Dylan

De hele meute, we werden geregeld aangsproken en kregen veel complimenten over onze heren.

Het was weer erg warm.

Gelukkig hadden we de bus in de schaduw geplaats. Als we na een tijd terug komen bij de bus is het achterin nog heerlijk koel voor de heren.

Vanavond is Alinda naar de Veluwse markt in Beekbergen. Ik zelf blijf bij de honden op de camping.
Morgen is al weer onze laatste dag hier. Twee weken vliegen voorbij. Morgen nog maar een wandeling en dan 's avonds beginnen met opruimen. zaterdag vertrekken we dan weer naar huis.

Wandelen op het kootwijkerzand

Vanmorgen was het weer vroeg dag voor de heren. We zijn heerlijk gaan wandelen op het Kootwijkerzand. Een immens grote zandbak, de heren konden zich heerlijk uitleven. Het was niet erg zonnig maar wel erg benauwd. Gelukkig hadden we genoeg drinken mee voor de heren. Als we de zandbak verlaten lopen we door een heuvelachtig bosgebied. Het zijn allemaal voormalige stuifduinen die bebost zijn met grove dennen.

 Het Kootwijkerzand, een uitgestrekte zandvlakte met vliegdennen.

We liepen door een hele grote zandbak

Het deed een beetje denken aan het Aekinger zand bij Appelscha

Samen met Justin en Mango

Michael genoot weer, het wordt straks wel afkikken voor de jongens als we weer thuis zijn.

Breed uit waaierend liepn de heren richting het bos. De heupgordels bevallen ons prima.

Prachtige vergezichten ovr de eindeloze zandvlakte.

Heuvel op in het losse zand dat was zwaar voor Jayson, maar heuvelaf ging hij als een speer.

Even tijd voor wat drinken.

En daar gingen ze weer.

Jayson had de grijns weer op zijn gezicht

De heren hebben een waar trainings kamp hier ze maken heel wat kilometers. Ze zijn straks helemaal klaar voor de Ot en Sien wandeling

Waterplassen,  goed tegen de dorst.

Maar er lekker door heen baggeren is natuurlijk veel mooier.

Twee maatjes broederlijk naast elkaar in het donkere bos.

Mango, Justin en ik waren voor Alinda en de boys uit het bos. Mango kijkt om zich heen terwijl Alinda op de achtergrond uit de bosjes komt.

Het was een heerlijke wandeling door een erg mooi gebied.

Een trieste dag

Was de voorspelling van gisteren voor vandaag warm en zonnig. Buienradar gaf  vanmorgen om 8 uur  iets heel anders aan.  Vanaf een uur of tien zouden wij onder een zwaar wolken dek komen te ligen met veel buien. Maar om elf uur zou het weer weg zijn. De hele nacht hadden we al regen en onweer gehad, de honden gaven er gelukkig niets om. Vanmorgen vroeg dus al even een rondje met de honden gedaan. Ontbijten en nog maals buienrader gechekt, nu waren er opeens andere berichten. De depressie bleef hangen en breide zich zelfs uit en tot ver in de middag zou het blijfen regenen. Oeps dat was minder. De honden waren moe dus die maar in de tent gedaan. Alinda bleef bij de tent en ik zelf ging even naar het Ere veld in Loenen. Dit kon mooi even tussen de buien door.  Na een klein uur komt de regen met bakken uit de lucht en ga ik weer terug naar de camping.

Op het ere veld in Loenen liggen 3.700 slachtoffers van oorlogs geweld.

Door het trieste weer is de sfeer op zo'n ere veld nog ingrijpender.

In tegen stelling tot de erevelden waar omgekomen soldaten liggen staan hier geen witte kruizen maar liggende stenen met de naam van de slachtoffers. 3.700 in totaal.

Het monument voor de onbekende verzetsstrijder.  Symbolisch ingegraven in een oude leemkuil, dit staat synoniem voor het ondergrondse werk wat deze mensen gedaan hebben in de duistere jaren 1940/45

'DEN VADERLANT GHETROUWE' staat op de rand van het monument.

De rietgedekte kapel op het ereveld. In het koor van deze kapel staat een eikenhouten schrijn, waarin 42 gedenkboeken worden bewaard met de namen van 125.000 Nederlandse oorlogsslachtoffers wiens stoffelijke resten nooit zijn gevonden. Eén boek ligt altijd opengeslagen. Dagelijks wordt een bladzijde omgeslagen door de opzichter van het Ereveld .

Op de weg terug naar de camping kom ik langs het monumnet bij De Woeste Hoeve. Op deze plaats zijn 8 maart 1945 als vergelding op de onbedoelde  aanslag op Hanss Rauter 117 mensen  gefusilleerd

Laten we dit nooit vergeten.......