De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

vrijdag 30 november 2012

E - Day

Eindelijk was het zover dat we Elwood konden ophalen. Vandaag zou hij de eerste zijn die het nest zou verlaten en opzichzelf zou gaan wonen. We hadden afgesproken dat Jenny met ons mee ging om de kleine man op te halen. Vanmorgen om negen uur waren we dan ook al in Roden. Met stralend winter weer rijden we naar Wijdenes. Domino komt ons weer vrolijk tegemoet rennen en de puppen komen allemaal achter haar aan. We genieten nog een laatste maal van het voltallige Blues Brothers nest. Vanaf dag 1 hebben we de puppen kunnen volgen, zijn 5 keer wezen kijken en hebben ze zien veranderen van 6 kleine zwarte molletjes naar 6 fantastische hondjes.

Jenny genoot met volle teugen.


Nog een keer stoeien met je broer


Een onderonsje met Pepper. Pepper wordt het maatje van Benji en Mika, twee kinderen van Elfie van Jan en Jenny.



Buiten scharrelen de kleintjes heerlijk vrij rond.


Jeeehhhh, ik kan vliegen.


Als ik later groot ben wil ik hovenier worden, ik heb de basis van het snoeien van rozen al onder de knie.


Lekker ravotten in het gras.




Heerlijk om te zien.



Elwood, wat doe jij daar ???


Samen met zus wacht houden bij de deur.


Ik kom al...


Na het spelen gaan de puppen weer naar binnen, als brave kleuters zitten ze in de bak.


Zo lief.


Djanis, Djanis blijft bij Petra en wordt de nieuwe ster in het Muskoka Dream team.


Alle puppen bij elkaar. Elwood zit rechts voor aan .


1 voor 1 zijn het prachtige puppen.


Bouwkunde voor beagles, het zogenaamde piramide stapelen.


Nog een laatste groepsknuffel.


Pasten ze een tijdje terug nog makkelijk met z'n zessen incusief Domino in de troon.


Nu niet meer.


Djanis en Elwood. Beiden op de rug.


Dan is het tijd om te gaan. We lopen naar buiten en de puppen spelen nog om ons heen.


We nemen Elwood mee en Domino kijkt ons na, he waar gaan jullie heen met mijn kindje???


Elwood piept een tijdje maar als we eenmaal op de snelweg zitten valt hij in een diepe slaap. Zo nu en dan doet hij zijn oogjes even open maar echt wakker wordt hij niet. Pas twee uur later als we weer in Roden zijn wordt hij echt wakker.

Hier maakt hij kennis met tante Elfie.


en natuurlijk ook met Denia en Carlein. Heerlijk vrij loopt meneer tussen de dames door de tuin.


Samen met tante Elfie op de foto.


Even bij baas Jan op schoot. Elfie moest er uiteraard ook bij. Het is altijd nog wel mijn baas Elwood !


We rijden verdr naar huis. Elwood gaat weer heerlijk liggen slapen.  Thuis maakt hij kennis met de Borkse meute. Whow dat zijn veel grote honden zie je hem denken.  Even is hij wat onzeker maar binnen een paar minuten is het ijs gebroken en gaat hij vrolijk aan de scharrel met de heren hier.


He grote zwarte. Hoe heet jij ik ben Elwood. Whoo wat ben jij eigenlijk groot zeg.


Heb ik jouw net ook al niet gezien?? Nee sorry dat was een ander  die leek wel erg veel op jouw.


Dag grijze meneer , hoe oud bent u??


Het is wel duidelijk, de kleine man wordt direkt goed geaccepteerd in de meute.


Mango heeft iets met puppies, zo ook nu weer, hij maakt zich klein en nodigt Elwood uit om bij hem te komen spelen in de bak. Zo lief.


Het was een dag vol indrukken voor Elwood. Moe ligt hij nu heerlijk te slapen bij ons op de bank.


Petra en Leo, Bedankt voor jullie fantastische zorgen in de eerste 8 weken van het leven van onze kleine vriend.  We zullen goed voor hem zorgen en waarschijnlijk zien jullie hem snel weer langskomen.  Baasjes van de broers en zussen van Elwood, ik weet dat een aantal baasjes van jullie ook op deze blog kijken. Ontzettend veel plezier met jullie nieuwe huiskameraad. Ze zijn bijzonder !

donderdag 29 november 2012

7 generaties terug.

Morgen is het dan zover dat Elwood de meute hier komt versterken. Met de komst van Elwood gaan kunnen we 6 generaties terug kijken. Vanaf Jayson (zijn zus Daisy was de stammoeder van de Muskoka Dream's beagles) tot en met Elwood.  De namen in het rood zijn onze heren. D ander namen zijn allemaal beagles van de Muskoka dream's kennel.
 

maandag 26 november 2012

Winner 2012. En mag ik voorstellen.......

Gisteren was het wel heel vroeg dag voor ons. De wekker stond al om 5 uur. We hadden Mango in geschreven voor de Winner show in Amsterdam. Eigenlijk is hij met pensioen maar zo nu en dan trekken we hem dus toch nog even van stal. Afgelopen week is zijn moeder, Milla, in Zweden plotseling overleden dus speciaal voor Milla hoopten wij dat haar zoon nog 1 keer zou schitteren. We hadden onze buren gevraagd of die de beagle heren een paar keer uit konden laten, dit was geen probleem. Fam Willems nogmaals, bedankt.  Rond zes uur vertrekken we naar Amsterdam, het is nat en er staat een behoorlijk stukje wind. We rijden Amsterdam binnen rond kwart voor acht. Bij de Rai is het al druk, we parkeren de bus en zijn direkt 15,50 euro parkeergeld lichter. We  zoeken een plekje bij de beaglering en al snel komen vele bekenden erbij. Je merkt de crisis ook in de hondenwereld, het is deze show veel rustiger dan normaal ook de bezoekers aantallen vallen beduidend lager uit. Maar dat is ook niet gek met de prijzen die ze vragen.  Als het bijna tijd is voor Mango maak ik hem klaar ik fluister in zijn oor "Ray igen för din mamma". Straal nog 1 keer voor je moeder. En wens Alinda geluk.  Mango wint zijn klasse en strijd samen met een reu uit Engeland voor de Winner titel. En wat we hoopten gebeurd. Mango deed het weer en pakt de titel Winner 2012.In totaal heeft de Living Legend nu 27 internationale titels achter zijn naam staan. Deze titel is voor zijn moeder. We waren weer trots op onze kanjer.


Meer foto's komen op zijn eigen blog, klik hier

We genieten verder van vele andere honden maar zitten toch het meeste bij de beagles. Normaal volgen we de reuen het meest maar onze aandacht ging nu meer uit naar de teven. Petra stond in de ring met Djoplin. Djoplin deed het netjes en kreeg een Uitmuntend.


Maar het mooiste was toch de veteranen klasse. Piet en Tineke hadden Danisch Blue From Muskoka Dream's ingeschreven. Blue is de oudere zus van onze Michael. Blue moest nog 1 punt halen voor het Nederlandse veteranen kampioenschap. En dat deed ze. Ze liep stralend door de ring het plezier dat zij tentoonstelde ontbrak helaas bij heel veel jongen honden die ik in de ring zag. De druk om te presteren wordt bij veel honden zo hoog gelegd,je ziet gewoon dat ze er geen plezier aan beleven, erg jammer.

Maar Blue straalde het was een genot om naar te kijken.


En dat merkte ook de keurmeester. Ze werd uiteindelijk ook nog reserve beste teef. En super prestatie.


Rond 6 uur verlaten we Amsterdam. We gaan nog even naar Petra en de puppen. Alinda rijd naar Wijdenes, ik zelf had een borreltje gehad en stap dan nooit achter het stuur. Vele foto's heb ik hier de laatste weken al geplaats van de kleine Muskoka's maar nog nergens had ik echt gemeld dat 1 van drie reuen ons nieuwste lid van de Borkse meute zou worden. Gisteren moesten we nu echt beslissen welke het zou worden. De keus was erg moeilijk en daarom hebben we het zo lang mogelijk uitgesteld om de ontwikkeling van de puppen goed te kunnen beoordelen.

 Bij Petra thuis worden we weer vrolijk verwelkomt door Domino. De puppen zijn weer erg verandert. Fam Liebregt is er ook. We bekijken de puppen allemaal nog een keer goed en maken dan onze beslissing.

De heren en dames  waren nog een beetje moe.



Op de achtergrond staat Mango mee te kijken naar ons nieuwste meute lid.


En dit is hem dan Blues Brother From Muskoka Dream's zijn roepnaam zal zijn Elwood.


Heerlijk spul dat kleine grut.


Domino lag in een klein puppen mandje, het paste niet helemaal.


Alinda met Elwood.


Jan met Pepper, Soul Man From Muskoka Dream's


 Een teefje blijft bij de Muskoka roedel, Soul Finger From Muskoka Dream's, roepnaam Djanis. Hier links op de foto naast haar broer Elwood.


We verlaten aan het eind van de avond Wijdenes.Erg moe komen we om kwart voor twaal thuis aan. Het was een erg lange maar weer een fantastische dag. Komend weekend is Elwood live te bewonderen bij ons thuis.