Afscheid nemen doet zo'n pijn.........

Tijdens onze vakantie in Wales kregen we het trieste nieuws dat het erg slecht ging met Faith. Faith de Hamilton gefokt door Pam en de eerste jaren van haar leven onderdeel van de Muskoka roedel van Petra. Sinds een paar jaar woont Faith in het prachtige Zuid Limburg bij haar nieuwe baasjes Frans en Sjardie. Er was kanker bij haar geconstateerd en een gezwel van 1,6 kg verwijderd. Helaas zitten haar longen vol met uitzaaiingen en is er geen kans meer op genezen. Voor ons was dit een zware klap die we te horen kregen.

Faith en Mango de beide Hamiltons uit Nederland die jaren in de top van de show wereld mee liepen, heel veel internationale titels namen ze beide mee terug naar Nederland en samen hebben ze er voor gezorgd dat het ras bekend werd binnen Europa. Maar buiten dat zijn het twee fantastisch huishonden geliefd bij velen.  Mango zijn titels staan op zijn eigen site hier onder het rijtje van Faith.

Meillion You'll Never Know" -  FAITH Geboren: 21 - 08 - 2007
NEDERLANDS, EUROPEES, HONGAARS  JEUGD KAMPIOEN
BUNDES JUGEND SIEGERIN 2008
Nordick Junior Vinder ' 08 ( Denemarken )
Jeugd Winster / Winster  
Deens kampioen
WERELD KAMPIOEN 2009
Slowaaks Kampioen


Maar deze strijd zal ze helaas niet kunnen winnen.

Na het horen van het slechte nieuws was  het voor ons snel duidelijk dat we nog een keer op bezoek zouden gaan bij Faith, afscheid nemen.... ook al doet het zo'n pijn.
Na contact te hebben gehad met haar baasjes was het prima dat we afgelopen zondag langs zouden komen. Alinda was in Maastricht voor een hondenshow en ikzelf zou dan zondag ochtend vertrekken naar Limburg. Mango ging met mij mee om nog een keer samen te zijn met zijn vriendin Faith.

Het werd een emotioneel weerzien. Faith herkende ons volgens mij en ze zong en huilde het uit, tranen begonnen zich meester te maken in onze ogen.  Samen met Mango ging ze de tuin in. Een weerzien van oude vrienden zo mooi en emotioneel. Ik maak wat foto's van Faith in de tuin en dan gaan we naar binnen waar ze stijf tegen mij aankruipt op de bank.

Deze  ziekte vergt heel veel van haar, haar uitstraling laat dat ook zien, een vermoeide blik in haar ogen en een afgevallen lichaam.

Heerlijk in de tuin.



Beide toppers samen.

Water drinken in de vijver.

 

 

 

Knuffels halen bij Alinda.

 

Slik......, ik moest even de andere kant opkijken met het zien van dit moment.

We gaan naar binnen, Faith kruipt naast mij op de bank.

Op dat moment gingen er veel gedachten door mijn hoofd, de mooie momenten die we samen met haar beleefd hadden op de vele shows in Europa, van Dortmund tot Bratislava in 2009 waar ze de cup met de grote oren won , en hem wegkaapte voor Mango door Beste van het ras te worden op de World Dog show.

Mooie dame waarom is dit toch zo oneerlijk, je bent nog veel te jong.

Even later kruipt ze bij Alin op schoot.  En ook hier ging de gedachte naar de mooie tijden die we samen met haar hadden beleeft.

Faith op schoot en Mango er naast, emotionele momenten

Samen op de uitkijk.

Faith eet slecht, maar toch moet er wel brandstof in dat lijfje blijven gaan. We maakten gepaste misbruik van Mango zijn aanwezigheid door hem een aantal meters achter Faith te zetten terwijl ze haar bak leeg moest eten. Dit werkte de angst dat anders Mango haar eten  op zou eten zetten haar toe tot het snel leeg eten van haar bak. Dit herhaalden we twee keer deze middag.

Faith zoals we haar kenden, de gekke Fatimoe zoals we haar vaak noemden, heerlijk op de bank knuffels halen in de meest onmogelijke posities.

Aan het eind van de middag is het tijd om weer naar het Noorden te gaan. We nemen afscheid van Faith en haar baasjes Frans en Sjardie.  Tranen beginnen weer op te komen dit doet zo'n pijn. Ik maak nog een paar laatste foto's

Dag Faith, hou je haaks meid, we komen nog een keer terug hopelijk zien we je dan nog een keer ...................

 

We nemen afscheid en rijden weg, beiden zitten we te huilen in de auto dit is zo oneerlijk ze is nog maar 8 jaar.

 

Een extra rondje

Na hun gebruikelijke rondje was er vanmiddag voor de twee jongste heren nog een extra rondje door de velden. Even alleen op stap met Elwood en Justin, is ook wel eens weer goed. Beide mannetjes genoten van de extra aandacht van de baas.

Kijken we naar rechts dan zien we links natuurlijks niks.....

Dat lossen we dus zo op.

Komt er nog wat van voren....

Ach dan ook samen nog maar eens naar rechts kijken.

Elwood achter en Justin voor. Justin is de broer van Domino dus de oom van Elwood.

Heerlijk genieten samen

Let op het voorpootje van Elwood.

Donkere wolken komen dreigend dichtbij, voor de foto geeft het wel een leuk extra effect.

Wat zei je ??? Koekje ??

Niets ontkwam aan hun blik vandaag.

Zwaar hoofd Elwood ?

Toch handig zo'n oom waar je op kunt hangen.

Dikke vriendjes samen.

Het was even een heerlijk rondje om samen met deze twee knapen.

Op bezoek bij Djanis haar puppen en spelen op de weide

Gisteren hadden we een afspraak staan om kennis te maken met de nieuwste generatie Muskoka dream's puppen. Djanis, de zus van onze Elwood is 1,5 week geleden  moeder geworden van een prachtig 5 tal.  Dus gisteren ging ons ritje weer naar Wijdenes. De heren gingen weer mee. En zo als altijd liggen ze de hele weg te slapen tot in Wijdenes. Alsof ze het ruiken maar een paar honderd meter voordat we bij Petra zijn begint Mango al te zingen achter in de bus, elke keer is het hetzelfde we blijven er om lachen, telt hij de bochten, gluurt hij mee  geen idee maar duidelijk is wel dat hij weet waar we heen gaan. We rijden de bus het erf op als het hek dicht zit komt Leo al door de tuinpoort naar ons toe, de Muskoka dames rennen met hem mee en begroeten ons uitbundig. Vooral ons vriendinnetje Domino was helemaal happy om ons weer te zien. Ik doe de bus deuren open en de bench van de heren doe ik van de knip. De heren springen uit de bus midden tussen de dames, direct rennen ze met elkaar naar achteren waar ze heerlijk gaan spelen. Wij gaan na een uitgebreide knuffelsessie naar binnen. Djanis zit al in de keuken te wachten, eerst handjes wassen en dan door naar de woonkamer  waar in de werpkist vijf heerlijke puppen liggen. Djanis vind het goed dat wij erbij gaan. De kleintjes zijn nu 1,5 week oud  , de ogen en oren zitten nog dicht en ze kruipen nog als molletjes door de werpkist.

De bar is open, als hongerige wolfjes hangen ze aan de tepels.

Djanis lag er heerlijk rustig bij.

Smak, smak, smak

Kind en moeder.

Kleine voetjes, waar zal hun reis straks heen gaan.

Uitbuiken na een heerlijke melkdronk.

Ondertussen staan Mango en Elwood achter het raam op de tuintafel naar binnen te gluren.

Beaglestyle, het zit er al vroeg in.

 

Als alles in diepe rust is nemen we de beide meutes mee naar de omheinde weide van Petra. We lopen er heen en de heren hebben opnieuw door wat we gaan doen. Ze joelen de hele straat door.

 

Mango helemaal in zijn element, lekker vrij rennen en gek doen, gelukkig merkte hij een weg schietend konijn niet op.

Dylan met een grijns van oor tot oor.

Michael de stille genieter.

Domino helemaal blij dat al haar vriendjes er weer waren om te spelen.

Dylan bleef maar rennen.

De jongste veteraan dit keer. Michael is met zijn negen jaar nog maar een broekie vergeleken bij zijn zus Djill van 12 en zijn moeder Dana van 14.

Michael en Elwood samen aan het rennen.

Genieten.

Djill , Michael zijn oudere zus.

Dana, Michael zijn moeder.

Elwood op stap met zijn oma Djill.

Domino, ook wel BOBmino genoemd de topper.

 En haar broer Justin.

Petra ??? Moest die vijver hier komen?? Meneer muis is al begonnen ik help hem alleen een handje roept Elwood .

Zoon en moeder, Michael en Dana.

Mooie dame op leeftijd. Dana.

Na een heerlijke tijd op het grote veld gaan we terug naar huis. De honden spelen nog heerlijk door in de tuin terwijl we wee naar binnen gaan naar de puppen.

5 op een rijtje.

En weer aan de bar.

Slapen en drinken daaruit bestaat het ritme nu nog, maar dat zal snel veranderen, de eerste puppen zijn al kruipende op onderzoek uit in de werpkist.

Goed drinken kleintjes, we komen snel weer op bezoek, en dan zullen jullie oogjes en oortjes waarschijnlijk al open zijn.

Het was weer een heerlijke dag. Na het eten nemen we nog een bakje koffie en rijden dan weer terug naar huis. Achterin de bus wordt een heel bos omgezaagd, ze zijn allemaal moe.
Petra en Leo bedankt dat we ook nu alweer zo snel bij deze kleintjes mochten komen kijken