De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

dinsdag 28 juni 2016

Ot en Sien wandeling 2016

Een week na Big smile stond er al weer een mooie wandeling in de agenda. De 20e Ot en Sien wandeling in Roden werd dit jaar gehouden op zondag 24 juni. Net als vorig jaar hadden wij weer logees in Beaglehotel Bork voor deze wandeling. Joris en Nicole waren zaterdag middag naar ons toegekomen uit Drunen(Brabant) om zondag om te lopen in Roden. Herman en Fanouck waren uiteraard ook mee. Zonder ook maar 1 brom of grom werden beiden zaterdag middag welkom geheten door de Borkse meute. Direct gingen alle honden de tuin in , ze begroeten elkaar en ieder zoekt een plekje in huis. Heerlijk dat het altijd zo makkelijk gaat.

Zondag morgen na het ontbijt maken we aanstalten om te vertrekken naar Roden. Voor het eerst is dit jaar de Dutch TT op zondag dus we deden er verstandig aan om Assen te mijden ivb met  de enorme verkeersdrukte. We rijden binnen door en dat was een goede keuze overal waar we de wegen kruizen die naar Assen gaan staat het verkeer stil. Later hoor ik dat er 11 km file stond op de A28. Iets na tienen zijn we in Roden. we zetten de honden weer op het grote grasveld en ik stap weer in de bus om route bordjes voor het parkeren aan de bomen te hangen. Als ik terug kom melden de eerste wandelaars zich al.

Michael en zijn grote vriend Herman stonden weer samen aan de grondpen.

 '
Wij zijn zo blij , zo blij


Knappe kerels


Whooooo, Ik ben er ook zegt Mango


Jenny was al aanwezig, Jan kwam later met de drie meiden.


Bo.


Bo en haar zus Nikkie.


Happy Mango


Domino, Michael en Djanis.


Justin


Beaver, voor haar was het haar eerste Ot en Sien wandeling.


En voor Elfie en Carlein is het al een jaarlijks terug kerend evenement . Carlein de Ot en Sien veteraan met voor haar de 12e wandeling.


Alinda begroet vriendinnetjes Domino en Djanis.


Jan neemt het woord, heet iedereen welkom en verteld wat regels voor tijdens de wandeling. Honden kunnen los maar op zijn teken alle honden weer aan de lijn.


Ja baas stop nou maar met praten wij willen lopen.


Er is iemand te laat we wachten nog een kwartier maar vertrekken dan toch.  Net op dat moment kwam de auto het terrein op rijden en wachten we dus nog even.


Jan liep voorop en ik liep achter aan. Mocht er een hond de groep kwijt lijken te raken dan had ik extra vanglijnen bij me, gelukkig heb ik ze niet nodig gehad.




We komen op het punt waar de lange en korte route zich splitsen. Niet veel later komt het met bakken uit de lucht, we zijn nog in het bos dus kunnen nog een beetje schuilen onder de oude grote beukenbomen.


De bui trekt over en de zon komt tevoorschijn, we steken de weg over en lopen heerlijk langs de brede watergang. De grote hoeveelheden regen van de laatste weken had het pad plaatselijk geen goed gedaan. Grote modderpoelen moesten we ontwijken.


Michael met zijn  tijdelijke baasjes voor deze wandeling.


De vistrappen is elk jaar een rustpunt, hier kunnen de honden zich even uitleven en de baasjes genieten.


Een prachtig stukje Natuur in Noord Drenthe.



We lopen weer verder, de korte en lange route splitsen zich nogmaals. De lange route gaat langs het grote bosven waar de honden nog even mogen zwemmen. Weinig honden gaan het water in maar de waterratten Mango en Fanouck stonden al te springen. Mango krijgt zijn lange lijnen weer om en het feest kan weer beginnen.



En ook Elwood gaat te water.



Heerlijk met  z'n drietjes achter de stok aan.


Concentratie.


Tegen het geweld van Mango en Fanouck kon Elwood niet op met zijn korte pootjes.


Na een tijdje zegt Jan dat we weer verder gaan. De lange riem gaat weer af en de loop riem weer om.


Terug bij de start gaan de honden weer aan de grondpennen.

Dylan en Elwood

 
 
Dylan.
 

Michael en Justin


Elfie, Beaver en Carlein vol aandacht naar de deur waar de baasjes allemaal door heen gaan, wat zou daar gebeuren.


Daar stond onze lunch op ons te wachten.


 
 Na de lunch vertrekken de baasjes en beagles. Wij gaan nog even met Jan en Jenny mee naar huis. In de tuin hebben Mango en Beaver nog een heerlijke tijd samen door lekker te rennen en gek te doen.




En als wij na een tijdje ook vertrekken gaan alle honden weer in de bus.


We mijden opnieuw Assen en komen zonder opstoppingen thuis. We stoppen nog even bij de snackbar en halen een grote zak patat. De honden lagen vermoeid achterin.



Na het eten nog wat drinken en dan is het voor Joris en Nicole weer tijd om terug te gaan naar huis. Opnieuw was een mooie weekend met vrienden en honden afgelopen.
 

maandag 27 juni 2016

Big Smile , The day Afer

Zondag morgen bleef het lang rustig op de camping. Ik ben al weer vroeg op, lees een krantje onder de overkapping, drink een bakje koffie aan de waterkant en doe de honden in hun kenneltje. Langzaam aan komt er meer leven op de camping. Als we gaan ontbijten haalt Jan pannekoeken beslag uit de tent en begint te bakken, de geur van verse pannekoeken vult de lucht.



Voor vandaag staat er nog een wandeling op het programma voor de liefhebbers. Om 12 uur verzamelen we ons bij het honden strandje  van Lauwersoog.  Vanaf hier vertrekken we voor een wandeling van ongeveer twee uur door de Marnewaard.


Lag hij gisteren op de boot te rollen, nu lag Dylan languit in het lange gras.


Ik maak wat losse shots uit de hand.




Een bonte stoet trok door het Lauwersmeer gebied.



Duidelijk, en dan ook nog een plaatje van een beagle, helemaal duidelijk.


We gaan het militaire schietterrein op.






Over zandpaden, door de bossen, grasvelden doorstoken, we kwamen van alles tegen onderweg.




Mango zijn smile zegt genoeg, hij genoot met volle teugen.




Komt er opeens een clown de camera binnen springen.


We eindigen bij het honden strand. Ik doe Mango zijn lange riemen aan en het feest kan beginnen voor hem. Mango en water een magische combinatie.






Ondertussen staan  Elwood, Herman en Michael aan de rand te kijken naar die gekke Zweed.


en vanachter het glas op het terras  kijken Justin en Dylan  naar die Zweedse waterrat.


Op het parkeer terrein hebben we nog even een speel momentje met de kinderen van Erwin en Bianca, vliegtuigje en paardrijden ze vonden het super, als afsluiter nog een foto met de vermoeide Borkse meute.


Een aantal mensen vertrekken vanaf hier naar huis, we nemen afscheid en wensen ze een goede terugreis. We  zelf rijden terug naar Zoutkamp en halen bij de visboer een hele grote zak met kibbeling voor op de camping.


Na de kibbeling met soep beginnen Jan en Mathilda hun spullen in te pakken, voor hun zit het er op. Er vertrekken meer mensen op het veld en we gaan ze allemaal bij langs, goede reis en bedankt voor de gezelligheid. Wij gaan onze laatste avond hier in, de weersvoorspelling voor maandag is niet zo best dus we beginnen al een beetje op te ruimen, de eerste spullen gaan de bus weer in. De camping baas komt nog even langs voor een praatje. Ze had genoten van ons allen als gasten. Toen we haar vertelden dat er op het hoogtepunt 17 honden in de kennels bij onze tenten hadden gezeten wou ze het niet geloven, ze waren zo rustig zei ze. Tja  daar hebben we dus ook ons best voor gedaan, kleden rond de kennels afschermen van prikkels waar ze op reageren en als de camping baas je dan zo'n compliment geeft dan weet je dat je het goed hebt gedaan. We waren volgend jaar weer welkom.

Laat op de avond geniet ik aan de waterkant van een prachtige volle maan, en kijk terug op een mooie week met vele vrienden en hun honden.

 
In de nacht van zondag op maandag wordt Alinda ziek.  S nachts hou ik de buienradar in de gaten en besluit dan ook om s morgens al vroeg te beginnen met opruimen zodat het meeste droog binnen komt. Voor zeven uur ben ik al bezig. Alin ligt nog te slapen en ik heb de hele tent leeg gemaakt. Als Alin er uit komt helpt ze mee om de laatste dingen in te pakken en als laatste de tent. De tent ligt nog geen vijf minuten in de auto of de sluis deuren boven gaan open en gingen  de rest van de dag niet meer dicht.
 

De tenten zijn weg, wat rest is de herinnering aan een mooie week.




We maken nog een laatste ronde over de camping en lopen de lege kampeer plekken langs of er nog troep ligt, alles is weg. Iedereen heeft zijn plek schoon achter gelaten , Super ,Met elkaar hebben we laten zien dat beagle baasjes fantastische baasjes zijn die samen een prachtige week, dag of dagen kunnen hebben op een camping.
Nu alles droog opgepakt is hebben we tijd voor een ontbijt. Op de veranda van de blokhut van Joris en Nicole nuttigen we ons ontbijt, buiten valt de regen inmiddels met dikke pijpestralen naar beneden.
We nemen afscheid en vertrekken naar huis. De heren zijn kapot maar hebben net als ons genoten van een prachtige tijd.

Met het uitpakken van de tassen kwam ik het tenue van Elwood Blues tegen, waarschijnlijk is hij nu undercover onder ons, wees gewaarschuwd hij zou zomaar onverwachts weer ergens kunnen opduiken.

 
Tot zover mijn terugblikken op BSBE 2016, hopelijk hebben jullie er met het lezen net zoveel plezier aan beleeft als wij zelf tijdens deze dagen.
 
WHAT EVER YOU DO,KEEP 'BIG' SMILING !!