De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

maandag 20 maart 2017

1e FHN Wedstrijd. Hoge Hexel


De laatste weken gingen de trainingen met Elwood steeds beter. Langzaam aan begon ik er in te geloven dat het kwartje echt gevallen was bij hem. Het angstige hondje van weleer staat nu elke donderdag zijn mannetje. Vol vertrouwen loopt hij door de manegebak en geniet van elke training. Elwood en ik krijgen de smaak steeds meer te pakken en we hebben dan ook besloten om nu ook mee te gaan lopen met echte wedstrijden. Zowel bij de wedstrijden van de Raad van Beheer als de wedstrijden van de FHN  zullen we komend seizoen aan de start staan. Afgelopen zondag was het dan zover dat we met Elwood naar zijn eerste echte FHN wedstrijd gingen. Een wedstrijd in Hoge Hexel, ik ben aardig bekend in Nederland en we zijn op veel plaatsen geweest met de honden op de shows maar nu moest toch eerst wel even googlen waar dit plaatsje lag. Het lag in het mooie Twente.
En zo vertrokken we dus op zondag ochtend weer eens voor dag en dauw voor een dag honden sport. Michael ging weer mee als steuntje voor Whoop. Tegen 8 uur rijden we het terrein van de manege in Hoge Hexel op. Het verschil met het show wereldje valt ons direct op. Handlers sportief in trainingspakken, in plaats van drie delig maat pakken. Honden die al heerlijk door de modder op de parkeerplaats banjeren in plaats van in een bench vervoeren omdat ze anders vies worden. We zullen zien hoe de dag gaat het is voor ons allemaal nieuw. Van Alin had ik een nieuwe trainingsjas gekregen speciaal voor de behendigheid met Elwood . Dus getooid in een mooie sportieve jas stappen we een nieuwe wereld binnen.

























In de manege zijn drie wedstrijd banen. Elwood en ik moeten in baan drie. We zetten onze spullen langs de kant en we kijken en observeren alles om ons heen. Een volgend verschil met de show is duidelijk, de honden zitten allemaal hoog in hun energie level, ze weten dat ze mooie dingen gaan doen. Ze staan echt geen moment stil. Fantastisch om te zien.

Ons hoekje


Het parcours is opgebouwd en de scheidsrechter houdt een briefing, lengte van het parcours, maximale parcourstijd en nog wat andere dingen. Daarna mogen we verkennen. Je loopt dan het parcours zonder je hond en kijkt wat de juiste lijnen zijn, waar wisselen en dat soort zaken. Het onthouden van de juiste nummering is erg belangrijk. Elwood en ik starten in de D30 en voor ons zijn nog de D50 en D40. Mooi even tijd nog om te kijken hoe die lopen. Iets na tien uur mogen we de baan in voor de jumping, Dit is het parcours zonder raakvlakken. Ik sta met Elwood in de voorring en het is er redelijk druk. Ik zie Elwood weer wat spanning opbouwen en zijn staart naar beneden gaan. Ik krijg hem er redelijk snel weer bij en als we mogen starten is zijn concentratie weer helemaal terug. 
We gaan los, twee sprongen en dan de paaltjes, in de debutanten maar 6. Nu zat er vlak ij de paaltjes een latjes legger en Elwood was dus afgeleid en ging even buurten hahah. tja, was te verwachten van hem. De paaltjes liepen niet, terwijl ze met de training goed gaan. Elwood schiet door naar de tunnel en dat is dus een Disk. Vanaf de tunnel loopt hij een keurig rondje en laat zien dat hij het wel kan. We komen over de finisch en er valt toch wel een kleine zucht van verlichting. Niet het gewenste resultaat maar toch een lekker ronde gelopen en de aandacht van Elwood snel weer terug kunnen krijgen.



De andere klassen zijn en daarna wordt het parcours omgebouwd voor de Gambling. Weer en briefing en weer verkennen. Hier is geen vast uitgezet parcours, je moet je eigen route lopen en zoveel mogelijk punten pakken. Wel zijn er enkele regels over attributen die je niet achter elkaar mag nemen. Ik bedenk mijn route en wacht op onze beurt.
Elwood gaat als een duveltje uit het doosje weg en we lopen lekker, dan is ons contact even weg en loopt Elwood naar een andere hindernis dan ik in gedachten had, parcours aanpassen en verder. Als de toeter gaat van de tijdslimiet moet je zo snel mogelijk over de finisch sprong.  We zouden uiteindelijk 8e worden op dit onderdeel.



 In de middag is dan het laatste onderdeel. We zagen dat Elwood moe was van de vele nieuwe indrukken. Hij lag in een diepe slaap heerlijk stijf tegen Michael aan in de bench. Als we ons klaar maken voor het vast parcours merk ik dat zijn koppie vol is. Hij is aan het ouwe hoeren en ik heb moeite om hem er bij te houden. Voor dat we starten laat Elwood even blijken dat hij er echt klaar mee is hahaha. Wie erbij waren weten wat ik daarmee bedoel, zal het hier maar niet plaatsen.  De derde sprong ging fout, ik stuurde hem iets te vroeg naar binnen en hij nam de sprong via de verkeerde kant. Disk. We vervolgen onze ronden en na de kat komt de tunnel, in plaats van er door ging Elwood er achter langs, de paaltjes deed ie op zijn Whoopies maar daarna liet hij weer een serie mooie sprongen zien. De laatste tunnel was voor hem nog even een mogelijk heid om baasje te pesten en dat deed ie dus ook hahaha, de druif.  We komen over de finisch en ondanks alles was ik trots op Elwood. Hij heeft vandaag laten zien dat hij, ondanks de spanning toch snel kan herstellen.




We kijken nog naar een paar trainingsmaatjes van ons en pakken dan de spullen bij elkaar om weer naar huis te gaan. Het was een mooie dag met veel nieuwe ervaringen voor zowel Elwood als mijzelf. Maar duidelijk is wel, we gaan door. De volgende wedstrijden staan al weer ingepland.


In tegen stelling tot de show carriere van onze heren maak ik nu zelf haast geen foto's. Alinda filmt onze rondjes in de ring en die verwerk ik s avonds thuis. Jezelf zien op beelden is ook een vorm van trainen. Je ziet je eigen fouten en kunt er veel van leren.

Klik hieronder op de link naar het YouTube filmpje van Elwood zijn eerste echte wedstrijd.

Elwood in Hoge Hexel