Na 2 dagen rust was het afgelopen zondag weer tijd voor een beaglefeestje. De Ot en Sien wandeling in Roden stond weer op de agenda. Dus zondagmorgen weer vroeg op stap richting Roden. Jan had gevraagd of ik de bordjes voor het parkeren weer op de bomen kon hangen dus we moesten er ruim van te voren zijn. Om goed tien uur gaan Alinda en ik met een hamer en een handvol bordjes de bomen te lijf. Als alles hangt gaan we naar het verzamelpunt waar de wandeling gaat beginnen. De honden kunnen allemaal weer op het grote grasveld. Voor de bewoners van het bejaardencomplex elk jaar weer een mooie dag, al die mooie hondjes bij elkaar vlak voor de deur, je ziet ze stralen.
De dames van de Noorderkroon zitten al volongeduld te wachten op al hun beagle vriendjes.
Beaver is er klaar voor.
Carlein met haar 14 jaar heeft inmiddels al veel Ot en Sien wandelingen mee gelopen en ook nu was ze er weer helemaal klaar voor.
En natuurlijk Elfie, zoals elk jaar waren er ook deze dag weer kinderen van haar aanwezig.
Ik draai de pennen voor de heren in de grond en zet ze er aan vast. Ondertussen halen wij een bakje koffie.
Nikkie en Elwood zijn dochter Bo.
Elwood en zijn schaduw Mango.
Justin stond heerlijk relax alles in zich op te nemen.
Elwood Blues en zijn band. Jaja het is een echte artiest die zijn fans weet te bespelen.
Als iedereen aanwezig is heet Jan iedereen welkom, hij verteld wat ''gedrags''regels en we beginnen met de wandeling. Jan loopt voorop en ik zal achteraan lopen. In mijn tas heb ik een aantal vang riemen voor eventuele weglopers.
Mango was ik al snel weer kwijt. Zijn grote vriend Erik was er weer.
Het weer was een beetje van slag, we begonnen met lichte regen maar al snel werd het droog en warm.
Het blijft een mooie wandeling zo door dit deel van Drenthe.
Het vaste rust punt bij de vistrappen, veel beagles gingen even het water in voor een slok water .
Mango stond er bij en keek er naar, hij zal wel gedacht hebben mijn water pret komt straks.
We lopen weer verder door het Mensinge bos. Dan komen we op een punt waar we kunnen kiezen. Links af met Jan voor een extra lus of recht door met Jenny naar het bosven waar de honden kunnen zwemmen. Andere jaren ging ik vaak mee voor het extra stuk maar nu besloten we om recht door te lopen naar het ven zodat de heren extra tijd hadden om te zwemmen. Nou met die keuze waren Elwood en Mango het volgens mij wel eens. Elwood dook direct het ven in en als Mango aan zijn lange lijn zit is ook hij snel verdwenen richting het water.
Ik had het balletje weer mee.
En wat hadden beid heren weer een lol in het water.
Een boomstam in het water werd door Elwood gebruikt als uitkijkpost, niet veel later maakte hij er een duikplank van.
En daar was Bo, Elwood zijn dochter kwam het water ook in en ging ook op jacht naar de bal.
En lompe loetje, die bleef maar rennen en vliegen door het water.
Duikboot Whoopy 1
Als de andere helft van de groep ook weer bij het ven is gaat er eigenlijk geen andere hond het water meer in. Ik haal de lijn van Mango binnen , met vis Mango er aan en koppel hem weer aan de korte riem. We vervolgen de wandeling richting het eindpunt.
De honden gaan weer op het veld, ik maak nog even een foto van Elwood en Bo samen.
En uiteraard 1 van Papa Elwood, Mama Elfie en dochter Bo.
Ik rij de bus voor en we zetten alle heren in de bus.Ik laat alle ramen en achterdeuren open zodat het lekker doorwaait. Hier vallen ze allemaal in een diepe slaap. Wij gaan ondertussen naar binnen waar een uitgebreide lunch op ons staat te wachten.
Na de lunch vertrekken we weer naar huis, de drie gastdames zaten al hun vriendjes uit te zwaaien.
Nou ja, alle drie........ Beaver kreeg er niet veel meer van mee, die was moe van een prachtige wandeling met zoveel vriendjes en vriendinnetjes.
Jan en Jenny bedankt, het was weer een prachtige wandeling met een voortreffelijke lunch als afsluiting.
