De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

maandag 27 november 2017

Puppy spam 5,5 week

Zondag hadden we weer een afspraak staan in Wijdenes, opnieuw op bezoek bij ons nieuwe meutelid, Donald, en zijn familie. De heren waren weer mee en we reden ditmaal via de afsluit dijk om dat we eerst nog een pakketje moesten ophalen in Heerhugowaard. Regen, regen en nog eens regen dat was wat wij tegenkwamen onderweg door Friesland. Bij Bolsward stond, net als 1 van de vorige ritjes naar de puppen, de regenboog ons weer toe te stralen. We halen ons pakketje op en rijden door naar Wijdenes. Het hek staat al open en ik kan de bus zo weer het erf oprijden. Hmm, van wie is die andere auto denk ik bij mezelf, komt me bekend voor. De deuren gaan open en de heren sprinten naar de schutting deur. Als die open gaat begroeten ze hun vriendinnen  en dan is er de verrassing. Herman en Fanouck lopen ook in de achtertuin. En zoals altijd gaan ook nu weer drie meutes zonder gemopper in elkaar op, heerlijk is dat elke keer weer. We begroeten alle honden met een knuffel en gaan dan via de voordeur naar binnen. Domino staat ons alweer kwispelend op te wachten, hallo Tjeerd en Alinda leuk dat jullie er ook weer zijn zie je aan haar. Binnen zitten Joris en Nicole dus op de bank , hahahah, wat een verrassing , de avond er voor had ik nog een hele chat met Nicole en ze heeft zich stil gehouden hihihih. Twee puppen liggen heerlijk tussen Petra en Leo op de bank, er liggen een paar bij Joris en Nicole en de rest ligt heerlijk te slapen in de werpkist. Ik neem mijn ''vaste'' plekje van de laatste weken weer in en het genieten begint weer.

Wat zijn ze weer gegroeid in een week. Heerlijk stapelen op elkaar.


Ik heb begrepen dat jij mijn nieuwe baasje wordt, dat zwarte klikkastje moest ik maar aan wennen zeiden mijn baasjes hier.


Dit noemen ze dus schoothondjes. Heerlijk lagen ze bij me. Ook bij Joris lagen er vier op de schoot.


Donald, Donald Duck is the name.


Niets ligt beter dan boven op je zus.


Heerlijke koppies. Stuk voor stuk prachtige jonge beageltjes.


Mooie zware poten, dat zien we graag.


Jan en Ria zijn inmiddels ook gekomen en hebben gebak mee genomen.  Onder het genot van de koffie en gebak genieten we allemaal van de kleine wondertjes om ons heen. Heerlijk slapen of frank en vrij scharrelend door de woonkamer. Alle dagelijkse dingen krijgen de kleintjes mee.

Liefde is....


Hollands welvaart


Kleine stappers die straks heel veel mooie avonturen gaan beleven samen met de heren van de Borkse meute.


Prachtig mooi mannetje. Een genot om naar te kijken.


Door de vele regen is de tuin buiten nat en vies. Speciaal voor de puppen heeft Petra nu een stuk van de tuin bedekt met tapijt, de kleintjes kunnen nu heerlijk buiten zijn zonder dat ze in het natte koude gras staan

Van binnen naar buiten heerlijk om ze dat te zien doen.



Eigenwijs..... wie ikke ??



En binnen klauteren we weer heerlijk op die man die bijna wekelijks aan de rand van de bak zit.


We gaan met de heren en dames naar de weide. Het grote renfeest begint weer. Wat een plezier hebben ze allemaal met elkaar.

De twee oudjes. Broer en zus Michael en Djill.



Elwood undercover als haas.


Nog twee undercover hazen. Mango en Herman.


En een plezier dat ze hadden.


Herman had zijn race schoenen aan. Nooit geweten dat hij zo snel kon rennen hihi.


Het douchen van Michael op zaterdag was snel teniet gedaan. De modder spetters zaten overal.


Fanouck met een grote smile rond haar toet.
 

Dylan genieten op zijn eigen manier.


En Elwood had zijn vriend Joris gevonden voor een spelletje.


En dan gooit Djoplin de knuppel in het hoender(beagle)hok. Ze daagt Mango uit en dan is het spel op de wagen.


Jagen achter elkaar aan.



Djoplin is in het voordeel, klein lichaam kan krappere bochten maken hahaha.


Aanval van links.


Maar Mango krijgt hulp van de beagles .




Genieten met een hele grote G




En dan maakt die grote zich weer klein, wat een kanjer is het toch ook.


Maar aan alles komt een eind dus ook aan het spel op de weide. We gaan weer terug naar de puppen en genieten nog even van het kleine grut. Moe van alle indrukken, het vele spelen en de bezoekers liggen de kleintjes weer heerlijk te slapen. Je zou er zo naast gaan liggen.



We maken aanstalten om weer te vertrekken naar het Noorden. Het was opnieuw een fantastische dag. Dag kleintjes, een laatste knuffel en dan gaan we weer, tot snel.

 
De heren, die horen we de hele weg niet. Nou ja bijna niet, het is net of wordt er een heel bos afgezaagd daar achter in de bus haha. Thuis vallen ze alle vier direct weer in een diep slaap. Tijd voor ons om ons pakketje nog even in elkaar te zetten.
 
Een heuse Blues Mobiel voor Elwood .
De bolderkar heeft na 10 jaar reizen door Europa zijn beste tijd gehad en op internet kwamen we deze nieuwe fiets/loop kar voor honden tegen voor een mooie bedrag. Elwood zijn vervoer voor het komende seizoen naar de behendigheids wedstrijden. Hoog en droog en lekker vrij van de grond kan hij straks heerlijk slapen in deze nieuwe Blues mobiel.
 
 

Ehm..... ja Michael ook voor jouw als vaste mental coach van The Whoop.

 

maandag 20 november 2017

!! NIEUWS !! ZIJN NAAM IS DONALD


Voor velen komt het niet als een verrassing , maar  niemand had ons echt de vraag gesteld, komt er een pup bij jullie ??. De meute krijgt uitbreiding. Met een paar weken komt Donald hier de meute versterken. Kleine Donald, Zoon van Domino, half broertje van Elwood. Neefje van onze overleden Justin. De Borkse meute is weer compleet.

Mag ik jullie voor stellen aan Donald Duck From Muskoka Dream's, roepnaam Donald.

 

 
Hou de blog in de gaten.

maandag 13 november 2017

FHN wedstrijd Tolbert, Promotie naar de A

Afgelopen zondag hadden we de laatste wedstrijd van dit jaar met Elwood. Ik moest proberen om nog 1 klassement te lopen op het vast parcours om te promoveren naar de A klasse met Elwood. We zouden wel zien wat er ging gebeuren.

De wedstrijd was in de manege, bij binnen komst zagen we direct een verandering bij Elwood. Schrikkerig van elke onverwachte beweging, attent bij elk geluid. De reden was mij duidelijk, veel mensen dicht op elkaar, honden die hoog in de adrenaline zaten en heel veel blaften, sommigen die zelfs uit haalden naar elkaar. Allemaal dingen waar onze kleine man toch nog last van heeft. We zetten de bench snel op en Elwood en Michael gaan er in. Elwood kruipt helemaal achter in de bench, ook een teken aan de wand, meestal ligt hij heerlijk met zijn kop tegen het voorgaasje alles in zich op te nemen. Michael liet zijn verzorgende kant weer zien door een echte steun te zijn voor zijn kleine maatje.

Vandaag beginnen we met gambling, je eigen rondje verzinnen en zoveel mogelijk punten paken, ditmaal twee x een bonus. De start en dan de paaltjes was er 1 en alle drie de tunnels binnen de 30 seconden leverde ook 50 extra punten op.


We mogen verkennen en ik bepaal mijn route. Dan is het wachten tot we in actie mogen komen.
We lopen naar de baan en Elwood zijn angsten merk ik nog steeds, schrikkerig en een staart tussen zijn benen. Maar als we wachten tot onze voorganger klaar is zie ik een verandering, de focus van Elwood gaat helemaal naar de baan die voor hem ligt, de staart gaat omhoog en kwispelt er weer heerlijk op los.
 
We gaan naar de start en wachten tot we mogen. Prrrt , de fluit dat we kunnen. Ik zet Elwood neer en we gaan los. De stress en angst moeten er uit bij hem en hij duikt de palen voorbij, doet even een stukje eigen route , en pakt zo ook nog wat punten mee, ik krijg hem er weer goed bij en we lopen nog een mooie punten rondje. Uiteindelijk zouden we een keurige 5e plaats in de uitslag krijgen.
 
 
Elwood had ook fans vandaag. Jan en Linda en hun beagle Seven waren een weekendje in Drenthe en namen op de reis teug naar huis een stop in Tolbert om te kijken naar Elwood.  Voor mij hadden ze nog een verjaardagskado mee, een mooie beker met daarop een foto van onze heren samen met Seven.
 
 
Ons tweede onderdeel is de jumping. Een parcous zonder de raakvlak toestellen, de kattenloop en A schutting. We mogen weer verkennen en ik merk dat het een mooie ronde is met snelle stukken, ideaal voor Elwood.
 
We starten nu aan de andere kant van de baan. Tussen alle mensen en honden door, Elwood vond het maar niks. Voor de start krijg ik zijn focus weer helemaal terug en als we bij de start staan is Elwood er weer helemaal bij. Vol gas gaan we er tegen aan. De focus is goed op mij gericht en het gaat super. We tikken er een latje af, dat levert strafpunten op. Maar we gaan snel door. Dan door de tunnel recht op de palen af.......... weer die rot palen, een weigering. Opnieuw, nogmaals fout een derde poging en ja hij gaat er door. Op naar de finish. Een latje en een weigering maar verder heerlijk gelopen. Opnieuw hebben we een klassement. En ook op de Jumping komen we op plaats 5.
 
 
Michael was mee als steun en toeverlaat voor Elwood. Het was fris in de manege dus een extra klee onder de bench een extra kussen er in en Michael een truitje aan zodat hij het  heerlijk warm had. Elwood kreeg na de wedstrijdrondes steeds zijn trainingspak aan zodat zijn spieren ook warm bleven.
 
 
En dan rest er nog 1 onderdeel. Het vast parcours. Hier moet ik dus nog 1 klassement op lopen om te promoveren.  Ik verken en loop te denken, Ga ik op snelheid zodat ik weet dat  Elwood zijn focus goed op de baan en mij heeft,  maar met extra risico op missen van de raakvlakken. Of kies ik voor minder snel en wel de raakvlakken maar meer kans op een uitstapje van Elwood. Gezien zijn angst en toch zijn focus op de baan kies ik voor snelheid.
 
De start gaat snel. Direct de kat op en ja inderdaad mist Elwood het raakvlak, publiek wat op de rand van de bak zat net na de kattenloop zorgde even voor een moment van afleiding maar de focus was weer snel op mij gericht. Op snelheid gaan we door. Heerlijk, door de tunnel en opnieuw naar de palen..... weer een weigering, even snuffelen en er dan alsnog door. Gas dr op en op naar de laatste hindernissen. En over de finish. Het is gelukt we hebben ons klassement. Uiteindelijk zouden we op plaats 7 in de uitslag staan.
 

 
Zo kwam er een einde aan een dag waarop Elwood eigenlijk toch weer boven zich zelf uitsteeg. Angstig buiten de baan maar in de baan alleen maar bezig met het spelletje waar het allemaal om gaat. 3 keer een mooie klassering, ik was trots op hem.
 
 
Zo kwam ons eerste wedstrijd jaar ten einde. Een jaar waarin we samen gegroeid zijn, een jaar waarin we veel geleerd hebben, een jaar waarin we uitgelachen zijn, een jaar waarin we stug door getraint hebben, een jaar waarin we samen een echte band hebben opgebouwd in de wedstrijd baan, een jaar waarin we de basis hebben gelegd voor hopelijk mooie resultaten volgend jaar in de A klasse.
Dank aan een ieder die ons dit jaar met raad en daad ter zijde heeft gestaan. Alinda bedankt dat jij al onze avonturen dit jaar in de baan hebt vast gelegd op film.
 
Hier onder de link naar de film beelden van ons in Tolbert.