De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

vrijdag 27 december 2019

Kerst 2019

Zoals de laatste jaren traditie is geworden vierden we ook dit jaar weer kerst met vrienden en alle honden. Dit jaar in Wijdenes bij Petra en Leo. Vanaf 11 uur stond de deur open en werden we verwacht. Het is rond kwart over elf als wij de bus het erf van Petra op rijden. Jan en Mathilde waren er ook net. De heren gaan de bus uit en worden in de tuin verwelkomt door de Muskoka dames, De heren van Jan en Mathilda komen de tuin ook binnen en drie meutes gaan weer heerlijk in elkaar op. Niet veel later komen ook Jan en Jenny met de Roder dames. En ook die gaan zonder problemen op in de groep. 20 honden, uit vier meutes zijn nu samen en er valt geen brom. Wij gaan naar binnen voor de koffie, Pebless is hoog drachtig dus die gaat mee naar binnen, niet te veel drukte voor deze dame tussen al het heren geweld. We genieten van de koffie met taart of kerststol en later van soep met broodjes. Na de vulling van de inwendige mens is het tijd voor een wandeling en een heerlijk ren en speel tijd voor de honden op het grote veld.

Elfie


Domino


Michael


Odin


Mika, Odin, Donald en Pepper


Genieten met een grote G


Blije jonge heren.


Dijocey en Elfie


Mango genoot net als de rest.


Mr Magoo


Benji


Michael stapt in een distel en heeft een zere poot, zo sneu voor hem hij had zo'n lol met de rest. Samen met Pebless neemt Leo hem weer mee naar huis.


Domino en Djoplin,


Diamond en Mango


James, meneer had een plekje gevonden waar hij onder het gaas door kon, samen met oom Pepper stond hij op een gegeven moment dus aan de andere kant van het gaas.


Benji werd achtervolgd door Odin en Donald.

 
De Roder dames samen.
 

Magoo en Benji.



En toen was het spel op de wagen, waren het eerst alleen maar afzonderlijke actie momenten of met twee drie honden, nu ging de hele groep samen aan de race, prachtig om te zien.






De meutes op volle snelheid, wat een genot om ze zo te zien genieten samen.





Vol in de ankers, haakse bocht naar links.



Blij ei, James.


En Elwood komt even de camera binnen gehupt.


Na een heerlijke ren tijd lijnen we de honden weer aan en lopen naar de vlucht haven. Hier maken we een groepsfoto . 18 honden samen op de foto dit jaar.



De gast dames, de Muskoka dames, Domino, Diamond,Djanis,Djoplin en Djane.


Nog even snuffelen aan de waterkant.

 
En dan lopen we weer terug naar huis. Michael en Pebless wachten ons samen met Leo op. We kijken nog een kerstfilm en maken ons dan klaar voor het diner bij Tako Wok. We hebben een gezellige avond samen. Het is na tienen als we alles weer klaar maken voor vertrek naar het Noorden. We rijden ditmaal terug via de afsluitdijk, Jan en Jenny hebben een lijntje uitgeworpen en volgen de zwarte bus tot aan Heerenveen.  Het is na middernacht als we weer thuis zijn. De heren zijn doodmoe, even plassen en dan gaan ze snel verder met slapen. Een mooie dag kwam zo weer ten einde. Petra en Leo bedankt voor het organiseren dit jaar. Wij, en de heren,  hebben genoten van deze gezellige dag.
 

zaterdag 21 december 2019

Het jaar 2019

Opnieuw zijn we aan het einde gekomen van het jaar. 2019 is voorbij gevlogen. Het jaar waarin alles opeens was en anders had kunnen zijn, een jaar met hoogte en diepte punten, een jaar waarin er weer van alles is beleefd met, en door, de heren van de Borkse meute. We hebben helaas ook dit jaar weer afscheid moeten nemen van een paar hele goede beagle vriendjes. In Maart leek het er zelfs op dat wij hier afscheid moesten nemen van onze Michael. En niet veel later van Dylan. Beide heren waren erg ziek maar zijn beiden ' hersteld'. Michael zet zelfs de dierenartsen voor een raadsel. Met Elwood heb  ik dit jaar mijn draai helemaal  gevonden in de agility, we hebben een super seizoen gelopen, het hele land doorgereis, en hadden ons voor de zomer al gekwalificeerd voor het Nederlands Kampioenschap in November, wie had dat durven dromen toen we onze eerste les volgden. De jonge heren Odin en Donald zijn aardig op weg in de agility training , hun eerste wedstrijdjes hebben ze gehad. Het eerste beagele agility weekend, het Big smile Beagle Event, de Very Special Show in Denemarken zomaar enkele van de vele mooie, en speciale, herinneringen aan dit jaar. Odin werd meerdere keren papa, en hier in de meute was uitbreiding. Door de ziekte van Michael en daar er geen uitzicht was op herstel kregen wij het aanbod van Petra voor een nieuw reu uit de combinatie Odin x Djanis. Zo deed deze zomer James zijn intrede in de Borkse meute.  En er was natuurlijk nog veel meer. Ik neem jullie graag weer mee op reis door het jaar 2019. Veel leesplezier.


 
 

Januari

Helaas begon het jaar triest. Carlein, 1 van de Roder dames komt te overlijden. Carlijn was de laatste jaren de grote vriendin van onze Michael, als de twee ergens waren dan waren ze altijd in elkaars nabijheid.


We lopen de eerste wedstrijd van het seizoen. Een Raad Wedstrijd in Zuidwolde. Een prachtig begin van het wedstrijdseizoen met een 1e plaats en een U op de Jumping.


Als de eerste sneeuw valt hebben de heren dikke pret. Odin en Donald dagen de oude meester graag uit voor een sneeuw gevecht.



Februari

We gaan weer op show met Donald en Odin reizen we af naar Eindhoven. Michael gaat mee als supporter.



De oude meester, vele jaren in de ring, nu mee als supporter voor de jonge heren.


En dag later is het weer race day voor Elwood. De derde wedstrijd van de team wintercompetitie.


Ik breng de laatste weken vele avond uren door in de garage. Eerst met mijn eigen project de A schutting. Daarna krijg ik de vraag van de hondenschool waar we trainen of ik nog een aantal hindernissen wilde maken.


Het laatste onderdeel van mijn eigen agility parcours is nu ook gereed.


 Meten, tekenen en zagen. Bob de bouwer had het maar druk.



Ik was zeer tevreden over het resultaat.



De vierde ronde van de winter competitie.


We gaan een ochtend op bezoek bij de familie Jansen. Odin heeft een papa morgen met zijn dochter Fien.


Maart

We beginnen deze maand met een lang honden weekend, twee shows in Groningen met Odin en Donald en een wedstrijd met Elwood op zondag.


Petra komt bij ons logeren samen met Domino, die ook ingeschreven was voor deze shows. Alinda zou ook Dijocey van Jan en Jenny uitbrengen.


Donald haalt zijn eerste punten voor het jeugd kampioenschap. Hij wordt beste jeugdhond en zijn moeder Domino, Beste veteraan.
Toch weer een bijzonder moment om moeder en zoon samen te zien stralen in de verschillende klasses


 De FHN competitie met Elwood begint met de eerste wedstrijd in Hellendoorn. We zouden aan het eind van deze dag met een derde prijs op de jumping thuis komen. Succes in 1 weekend met beide broertjes in twee verschillende takken van de hondensport.


Opeens is alles anders, Het leven in de meute staat opeens op zijn kop. Alinda zou samen met Nicole naar de Crufts. De nacht voor hun vertrek wordt Michael opeens ziek. S nachts gaan we nog met hem naar de spoed arts. Mike krijgt een pijnstiller en we gaan terug naar huis. De volgende ochtend zal ik terug komen. Alinda twijfelt over haar vertrek, ga maar zeg ik, het is vast een virusje. Ik breng haar s morgens weg en ga dan met Mike voor controle, in de middag nogmaals voor een echo en dan is het mis. Er zit iets in zijn longen en we moeten uitgaan van een tumor, en het ziet er erg slecht uit.. We maken een afspraak voor een extra controle in Wilhelminaoord. Er is contact met Alinda , die inmiddels dus in Engeland zit, ze boekt direct een vlucht terug naar huis.Michael krijgt last van uitval verschijnselen en valt steeds vaker om. Ik rij met Michael voor de extra controle naar Wilhelminaoord, opzich zien ze niets levensbedreigend en ik moet woensdags maar terug komen, het was nu vrijdag. Alinda komt s avonds thuis en ik haal haar samen met Michael van de trein. Hij zit naast me in de auto, als Alinda de deur open doet breken bij ons beide de tranen los. In de nacht gaat het slechter met Michael, we bellen weer met de praktijk en kunnen zaterdags langs komen. Dan krijgen we te horen dat er eigenlijk geen hoop meer is voor Michael. Het beste is om hem direct te laten in slapen. Dat willen we nog niet,  dit is zo onverwachts, zo oneerlijk. We vragen of we de pijn een paar dagen kunnen verlichten zodat een ieder die hem lief is nog afscheid kan nemen. We krijgen wat medicatie mee, maar de arts geeft ons weinig kans.
We starten met de medicatie, misschien tegen beter weten in maar we proberen wat. De meute toont opnieuw hoe bijzonder hun onderlinge band is. Ze merken duidelijk dat er iets goed fout is bij hun oudste.


Van de een op de andere dag was het mis. Dit is niet de Michael die we kennen.


De meute heeft donders goed door dat er iets goed fout is met Michael, ze wijken geen moment van zijn zijde, altijd is er minstens 1 van hun bij hem in de buurt.


Wachten in de bus op Alinda. Na 1 dag Engeland komt ze met spoed weer terug naar huis.


Als we een week verder zijn is er langzaam vooruitgang. Michael loopt weer iets verder en valt niet meer steeds om.  We zijn bijna constant thuis voor Michael. Langzaam pakken we ons ritme met werk weer op. We zagen hem iedere dag een stukje sterker worden.



Was Michael vaak het steuntje voor Elwood, nu was Elwood er voor hem. Zo bijzonder om te zien.


Beetje bij beetje was er vooruitgang.



De wandelrondjes werden groter, was het eerst 10 meter we bouwden het weer op naar 100 en steeds een stukje verder.


We hebben een onderlinge wedstrijd van de hondenschool en Michael gaat mee. Zo normaal voor ons maar nu zo bijzonder, lekker warm ingepakt volgt hij de verrichtingen van Elwood.


Deze momenten deden je breken. Je weet niet hoe lang nog. We genoten extra van de momenten die we nog samen hadden.


Petra komt op ziekenbezoek en neemt Michael zijn ouder zus Djill mee. We voegen een prachtige bladzijde toe aan het leven van deze twee taaie rakkers. Djill zelf ook ernstig ziek geweest fluistert haar broer toe dat hij moet blijven vechten. #keepfightingmichael.


Broer en oudere zus, twee taaie rakkers.


Wat toen nog niet door ons wereld kundig was gemaakt was dat Djanis gedekt werd door Odin. Mocht daar een reu naar onze wens in zitten dan zou deze de plaats in de meute innemen van Michael. Innemen klinkt zo raar, maar de lege plek die  Michael zou achterlaten zou door James ingevuld worden.

We gaan naar de tweede FHN wedstrijd. .Joris en Nicole komen weer om ons aan te moedigen. En Michael gaat mee. Lekker warm zit hij in de kar. Veel mensen zijn op de hoogte van zijn ziekte,en komen langs om  hem een knuffel te geven. Elwood loopt voor zijn meester. Aan het eind van de dag staan we tweede in de competitie.



De maandag na de wedstrijd ga ik aan het eind van de dag even alleen met Michael op stap. We gaan voor het eerst de es weer op. De riem gaat los en je ziet Michael zelf vertrouwen opbouwen. Stap voor stap stabieler en sneller en dan opeens begint hij langzaam te rennen. Hij voert zijn tempo steeds wat verder op. Ik sta erbij met tranen in de ogen. De smile is terug rond zijn snoet, is het een opleving, geen idee, maar deze momenten waren ons op dat moment zo kostbaar.


We liepen al een tijdje rond met het plan om een beagle agility weekend te organiseren samen met Jan en Mathilda. Eind maart reizen we af naar Nieuwerkerk aan de ijssel om de laatste puntjes voor de voorbereiding van dit weekend op de I te zetten. De honden zijn mee en we genieten van de meutes die samen spelen. Uiteraard doen we zelf ook nog een stukje training met de mannen.

Michael, de oudste. Mr Magoo, de jongste.





Mango viert alweer zijn 11e verjaardag.


April

We reizen af naar Dordrecht voor weer een wedstrijd. De hele meute is mee. Het is fris, zeg maar gewoon koud. Maar de dag eindigt met zon.We hebben meerdere supporters voor Elwood en we lopen een heerlijke wedstrijd. We stijgen naar de eerste plaats in de competitie.



 
 

Ik doe een fotoshoot van Dylan en Elfie. Beide zijn nu veteraan en hebben een plekje verdiend in de  senioren eregalary van de beagleclub


Het mooie weer komt er weer aan. De honden genieten samen.



Een weekend zonder wedstrijden of shows grijp ik aan om heerlijk met de heren te gaan wandelen. Alleen met Mango. Michael en Dylan samen en dan nogmaals met Odin, Donald en Elwood.



Blije veteraantjes.



De drie jonge heren.


Ik ga naar een wedstrijd van onze hondenschool. Twize dogsport. Alinda moet werken dus ze brengt mij en Elwood eerst weg. Aan het eind van de dag haalt ze ons weer op.


De tuin gaat weer op de kop, Opnieuw een nieuwe grasmat erin. Voor de heren is nu even alleen het terras beschikbaar. Dat was even wennen voor de mannen


Dus we lopen nu wat extra rondjes met ze. En dat vinden ze echt niet erg.


Michael gaat nog steeds vooruit.


We maken bekend dat er puppen komen. Zowel  Djanis als Djoplin zijn drachtig van Odin.




Samen met Petra en Leo gaan we op bezoek in Zuid Limburg bij de oude baasjes van Faith. Na het overlijden van Faith hebben we geholpen met zoeken naar een nieuwe hamilton voor hun. Uiteindelijk is dat gelukt en nu zullen we kennis maken met Kiki. Kiki is een achter achterklein dochter van onze Mango. Uiteraard gaat Mango mee, even als Michael.

En in de grote tuin vermaakte Michael zich prima met Kiki.


 
Een bijzonder samen zijn. Mango met zijn achter achter klein dochter.
 
 
De Blues brothers waren weer samen, op de  teamwedstrijd in Waddinxveen wel te verstaan. Wat een prachtige dag. Aan het eind van de dag werden we als team derde. Wat een super prestatie. We overnachten nog een nacht bij Jan en Mathilda en hebben een prachtige day after. De honden hebben grote lol met elkaar.
                                                 The Blues Brothers From Muskoka Dream's




2 staffords en 2 beagles samen in 1 team.  Deze dag was het een gesmeerde machine die streed op het scherpst van de snede.


 
De dag na de wedstrijd was opnieuw genieten voor hond en baasjes.


 
Mei

We doen niet zoveel meer aan vakantie opvang maar soms maken we een uitzondering. Zo kwam de vraag of  Jip en Fien hier een weekje mochten logeren. Daar konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen.


Ik doe een foto shoot van de heren tussen de tulpen. Uiteraard gingen de beide dames ook mee.

Vader en dochter samen


Michael tussen de tulpen


Fien en Jip.

 
We hebben een wedstrijd in Assen. Aan het eind van de dag kan ik met trots zeggen dat een doel van dit seizoen gehaald is. We hebben ons gekwalificeerd voor het NK in November. Wie had kunnen dromen toen wij aan dit avontuur begonnen dat we dat zouden halen. De angsthaas Elwood is omgevormd naar een zelf verzekerd race monster.

 
 
Er is nieuw leven. Bij Petra worden de nestjes van Djoplin en Djanis geboren.

De puppen van Djanis . De Bondjes.


En een week later de puppen van Djoplin. De Roosjes


Het eerste beagle agility weekend is begonnen. Samen met  enthousiaste beagle baasjes hebben we een prachtig weekend. We brengen mensen de eerste stappen van de agility bij. Vaak hoor je bij honden scholen, een beagle … nee die is hier niet welkom. Wij willen het tegenovergestelde bewijzen. Een beagle kan best goed zijn in agility. Een aantal van de deelnemers zal na dit weekend ook inderdaad doorgaan met agility. Opzet geslaagd dus.

 
Samenwerken en vertrouwen dat is zo belangrijk.
 


Mensen konden een dag volgen of het hele weekend. Aan het einde van de zaterdag en zondag was er voor de deelnemers een deelname oorkonde en maakten we een groepsfoto.




En Mike.... die genoot.


De hekwerken gaan weg, De heren mogen het gras weer op. Direct weet je weer waar je voor gezweet hebt. Ze genieten er elke dag op.





Genieten


Ze kunnen soms niet met elkaar maar over het algemeen kunnen ze helemaal niet zonder elkaar. De pubers Donald en Odin.


Op de cursus van Odin en Donald kregen we een opdracht met neus van de hond in een  pion. Ik maakte er thuis mijn eigen versie van Hond in pion, alleen de pion was te klein.

 
Michael viert zijn 13e verjaardag. We zijn dankbaar voor de geleende tijd die we met hem gekregen hebben. Nog steeds gaat hij met stapjes vooruit. Dit hadden we in maart niet meer kunnen dromen.
 
 
Alinda heeft een avond dienst. Ik lig op bed en hoor beneden iets vallen. Ik er vlug af en ga  kijken wat er is. Ligt Dylan helemaal buiten bewust zijn in de hal. Zijn urine laat hij lopen. Ik krijg geen contact met hem. Langzaam komt hij weer bij, ik bel de DA en overleg wat te doen. Ik moet hem in de gaten blijven houden en mocht het minder worden weer contact opnemen. Dylan gaat mee naar boven maar zelf slaap ik niet deze nacht.

 
Dylan is niet zich zelf. Ik hou hem in de gaten. Smorgens eet hij wel maar is nog erg suf. Als Alin thuis komt vertrouwd ze het toch niet en maakt een afspraak bij de dierenarts. Dylan waggelt de praktijk binnen en gaat direct aan het infuus. Uitdrogings verschijnselen en een verkleuring van zijn tandvlees wat kan duiden op zuurstof gebrek. De hele dag blijft hij aan het infuus en aan het eind van de middag kunnen we hem weer halen. Wat het nu geweest is zijn we nooit achter gekomen.
 

Twee wedstrijden in 1 weekend. Op zaterdag ga ik met Elwood naar een Raad wedstrijd in Hoogeveen. En op zondag naar een FHN in Ambt Delden. Drukke tijden dus.


Op zondag heb ik support van Odin zijn dochter Tuffel, met haar baasjes, uit het nestje van Diamond van vorig jaar.


We gaan op bezoek bij onze ''kleinkinderen'

De Roosjes.


En de Bondjes


Er heerst een tevreden rust in de meute. De twee oude heren zijn beide weer aan de beterende hand.


Juni

Onze laatste wedstrijd voor dat we een 'zomerstop' in de wedstrijden hebben is in Assen. We komen opnieuw met twee podiumplaatsen thuis.


Odin en Donald hebben de cursus Kynofun afgesloten.



We gaan op bezoek naar de puppen. En zullen er een avond oppassen. Overdag genieten we van de meute en friends op de weide van Petra.



Grand old lady Djill. Ze genoot van het plezier van al haar familie leden.


De puppen worden al echte hondjes.


We kopen een nieuwe tent, een zogenaamde bustent, deze is te bevestigen aan onze bus. Het is een air versie. Dus een opblaastent, geen stokken maar luchtcompartementen. BSBE wordt de vuurdoop. De bus zal er dan nog niet naast staan. Voor ons doen kamperen we nu luxe, we hebben veel meer ruimte in de tent dan anders.

Zo ziet de tent er uit alleen is dit de engelse versie. Onze sluis waar we de bus mee aan de tent vast zetten zit aan de andere kant.


De tent zetten we voor het eerst op bij Eric en Irene in de tuin. De bus staat er niet naast.Ondertussen maakt Michael ons wat duidelijk.




 
Onze inmiddels BSBE week komt er aan.We hebben weer een heerlijke tijd op de camping in Zoutkamp. Met vrienden en honden genieten we optimaal. BSBE op de zaterdag was weer een groot succes.

Michael als wachtpost voor de tent.


Genieten met vrienden die allemaal dezelfde passie hebben.


De heren van Bork.


Genieten op het strand.


Vermoeid op de boot terug naar de haven.


Het besef dat Michael er nog bij was maar dat het waarschijnlijk zijn laatste keer zou zijn geweest bracht mij even tot tranen.


De afsluitende groepsfoto van weer een fantastische dag Schier.


Nicole komt samen met Hugo en Herman bij ons logeren. We gaan samen naar de Ot en Sien wandeling in Roden.

1 van de oudste bewoners van de verzorgingsflat de Noorderkroon kijkt het hele jaar uit naar de dag dat alle hondjes weer komen. Ze komt dan speciaal naar buiten met een rol koekjes voor de honden. Zo mooi dat je zo iemand een prachtig moment kunt geven.


We genieten van een heerlijke wandeling.


Domino komt weer in de meute


We gaan een week naar Denemarken voor de activiteiten rond de Very Special show. Petra ging dit jaar niet mee omdat ze de puppen thuis had. Domino was wel ingeschreven dus die ging een weekje met ons op vakantie. Daarom was ze al bij ons in de groep Eric en Irene gingen samen met Hailey en Sammy  mee.

 
 We staan op een groot camping veld samen met de andere beagle baasjes. De camping ligt aan zee. Een super plekje dus.
 


Voor Eric en Irene was het de eerste keer dat ze dit zouden mee maken.


We doen deze week mee aan verschillende activiteiten. We worden door de voorzitter van de Deense beagleclub speciaal welkom geheten tijdens de opening. Ze vonden het fantastisch dat we met Michael en Elwood de titels van vorig jaar kwamen verdedigen. Dan voel je je welkom.


Met Domino,Odin en Donald twee dagen show. Beide heren en dame doen het fantastisch.




Alinda gaat ook met de fokkers klasse van Per mee de ring in.


 In Denemarken hebben de veteranen een speciaal plekje. In een speciale veteranen parade worden ze nog 1 maal in het zonnetje gezet. In deze veteranen parade neemt Michael nu definitief afscheid van de show. Zijn verhaal van de afgelopen tijd wordt verteld, velen krijgen tranen en Michael een applaus. Zo mooi was dat moment.


En ook Dylan loopt mee met de veteranen parade.


En aan het einde is er voor de honden een worst. Nou dan vergeten ze hun leeftijd even.



 We doen weer mee aan de beagle race. Vorig jaar was Michael de snelste veteraan. In de veteranen  race wordt Michael ondanks zijn ziekte dit jaar tweede.


Elwood, de kampioen van vorig jaar wordt,  in de race voor een finale plaats, verslagen door zijn broer Donald. Donald zou in de finale als tweede eindigen.


Elwood verdedigd zijn Agility titel en opnieuw gaat hij met de prijs naar huis. Met Michael loop ik ons laatse behendigheids rondje. Het is klaar. Voor de jonge knapen komt deze wedstrijd nog net iets te vroeg, Wel hebben ze hun visite kaartje af gegeven voor volgend jaar. Aan het eind van de wedstrijd kregen we complimenten van de jury. De scheidsrechter kwam na afloop nog naar ons toe en gaf ons de tekeningen van de wedstrijd parcoursen. Een klein gebaar maar weer een teken van waardering. Ook Deense beagle fokkers  waren onder de indruk van de verrichtingen van Elwood.


Onze laatste meters in wedstrijd verband. Het is klaar, het is goed zo.


De jeugd.



We kwamen met een doel. De titel verdedigen. Dat lukte. De concurrentie was zwaarder en het ging allemaal officieler dan vorig jaar.




Na de veteranen parade, de beagle race en dan nu de agility wedstrijd kwam er nu defintief een einde aan het actieve show,-  sport leven van Michael. Dat we dit nog zo mochten afsluiten was voor ons van onschatbare waarde. De herinneringen die we deze week in Denemarken hebben mogen toevoegen aan zijn levensboek zijn ons zo kostbaar.



De mannen gaan met een behoorlijk gevulde prijzenkast weer naar huis.

Elwood : 1e en 2e prijs Agility.


Donald : 2e prijs Beaglerace.


Michael : 2e prijs veteranen beagle race.


Michael: Veteranen parade.


Dylan : Veteranen parade.


We genieten van alles deze week, honden, vriendschappen, zwemmen, gezelligheid. We sluiten ons bezoek aan Denemarken af bij Karen en Per. Irene en Eric nemen hier hun nieuwe aanwinst, Sweety in ontvangst.

Het was net of zat je op een tropische bestemming.

 
Zwemmen met Donald.
 

Gezelligheid met Deense vrienden



Genieten.


De meute bij Karen en Per.

 
Hailey krijgt een nieuwe vriendinnetje. Haar zus Sweety komt mee naar Nederland
 
 
Het was een prachtige week.

De eerste dag dat wij weer in Nederland zijn reizen we af naar Wijdenes. Domino gaat terug naar haar meute en wij  nemen ons nieuwste meute lid mee terug naar huis. Bond, James Bond, welkom speciaal mannetje in de meute van Bork.

Dag mama Petra, ik ga nu op mezelf wonen bij oom Elwood en zijn vriendjes. Ik zal me gedragen en kom snel weer een keer op bezoek.


Net binnen in de groep en al direct als een volwaardig lid poseren voor de eerste groepsfoto.


De twee die elkaar eigenlijk niet zouden ontmoeten en zie ze nu samen zitten. Zo bijzonder. De koning en zijn kroonprinsje.


Bhodi komt een weekje logeren en maakt dus direct kennis met zijn nieuwe buurhondje James.


De kleine heer wordt door de hele meute geaccepteerd.

Mini en Maxi


Onder toezicht van oom Dylan in de tobbe.


Met papa en oom Donald 


Zo lief.


Met oom Elwood.


De beagle boy's samen.


Eric en Irene komen een dag met hun dames en heer. We genieten van een heerlijke BBQ en praten na over de prachtige week in Denemarken.

James met zijn tantes Hailey en Sweety en papa Odin.


Genieten


Na een week thuis vertrekken we weer naar Wijdenes. Djill is jarig en wordt 15, dat vieren we met een BBQ. We hebben de tent mee en blijven een paar dagen kamperen op de weide van Petra, nog even heerlijk relaxen met de meute. Voor James zal het de eerste keer kamperen worden, kan hij er vast aan wennen, zal wel vaker gebeuren.


Djill als scheiding tussen de Muskoka Dames en de Borkse heren.



James met zijn overgrootmoeder, een prachtig moment.


Augustus

We genieten van een paar heerlijke dagen in Wijdenes.







Na een kleine week gaan we weer terug naar huis. De meute is moe van het vakantie vieren.

 
Stoere jonge heer.
 
 
In de tijd dat wij in Denemarken waren werden er in Roden 6  puppen geboren bij Jan en Jenny. 6 zonen van Odin en Dijocy. Dit is voor hun het laatste nestje. Ze stoppen nu met fokken. Wij maken kennis met de 6 goden zonen.


Een wedstrijd dag in Arnhem. Een wedstrijd van de Raad van Beheer. We hadden afgesproken met Jan en Mathilda dat ook zij zouden inschrijven. De Blues Brothers streden nu voor het eerst echt tegen elkaar. Een uniek moment. Niet eerder streden twee beagle broers tegen elkaar in de agility competitie. Ze deden het fantastisch. 2 en 3 en 3 en 4.

Pepper


Elwood





We gaan met Mango naar de dierfysio en op de reis terug even langs de puppen in Roden. Mango ontmoet de godenzoen.

 
Irene en Eric komen het hele jaar door supporten bij wedstrijden van Elwood en mij. Nu had Irene een wedstrijd met Hailey en ging ik heen als supporter.
 



Onze twee Deense vriendinnetjes, de zussen van Odin.

 
September

Een wedstrijd in Alphen aan de Rijn, de resultaten waren minder dan gehoopt. We kregen support van een oude bekende. Bailey en Manon. Bailey en onze Michael hebben in hun jonge jaren heel wat showwedstrijden tegen elkaar gestreden. Nog 1 keer namen de oude heren de hun zo vertrouwde showhouding aan. Een prachtig moment werd zo weer toegevoegd aan Michael zijn boek.

De beide heren als jonge show hunks in 2009


En dan nu als veteraan in 2019. De kleuren zijn vervaagd, de bespiering is niet meer als in hun top jaren. Maar ze weten nog goed hoe het moet. Het was  prachtig  om te zien dat er toch een soort herkenning was tussen beide heren toen ze elkaar zagen.


We gaan naar de clubmatch van de BCN. Odin en Donald doen het keurig. De verrassing van de dag kwam met het uitbrengen van Sweety. Huh ze hebben toch alleen maar reuen hoorden we  een aantal keer.




Ik wandel met Michael en James, het is net of herhaald de geschiedenis zich. Het leek weer op de tijden van Elwood en Jayson.



Deze momenten, ze brengen ene grote smile op je gezicht.




We krijgen het tijdschrift van de Deense beagleclub toegestuurd. Michael staat prachtig op de achterkant .


We lopen weer een heerlijke wedstrijd in Assen.


Een weekend zonder shows, wedstrijden of andere verplichtingen. Dat komt niet zo vaak meer voor. Ik ga met de beagle heren op stap in de bossen van Grolloo. Als we terug gaan ga ik alleen met Mango nog een keer.

Ik maak een foto van de heren op het vertrouwde bankje. Deze foto zal later gebruikt worden als cover foto van een beagle pagina. En in oktober zal bij de plaatselijke Welkoop deze foto gebruikt worden in een Wall of fame.

 
 
 
 Wie had het durven dromen. In samenspraak met de dierenarts besluiten we om de medicatie van Michael nog iets af te bouwen. Met een paar weken komen we terug voor een controle foto. Mocht het nodig zijn dan kunnen we dan alsnog weer besluiten om de medicatie op te voeren.
 

Oktober

De herfst is gearriveerd, bakken vol water komen er naar beneden en wij hebben onze laatste buitenwedstrijd. We nemen geen risico's. Elwood heel houden was het belangrijkste. Het NK komt dichter bij. Toch lopen we heerlijke rondes. Opnieuw een foutloze Jumping.


We gaan naar Balkbrug voor de eerste binnen wedstrijd. Altijd weer een overgang voor de honden. Elwood deed het goed maar was toch wel weer onder de indruk van alles.


Jip en Fien komen een weekend logeren. Heerlijke drukte in huis met deze twee jonge dames in de meute.

Odin met zijn zoon en dochter van een andere moeder.


En de groepsfoto mocht niet ontbreken.


We maken ons wedstrijd debuut in Nederland met Odin en Donald op de clubwedstrijd van Twize, de hondenschool waar we trainen. Donald heeft de pret muts op en loopt disken. Odin daarin tegen loopt samen met Alinda een prachtige jumping. Ze halen hun eerste clear round (foutloos rondje)En een 10e plaats in het klassement. Een prachtig begin voor hun beiden.


Een wedstrijd in Hellendoorn levert ons weer twee derde plaatsen op. Michael en James waren mee als support voor Elwood.




November

De maand begon hier met ziekte. Odin en Donald hadden kennelhoest. We zouden met de hele meute een lang weekend oppassen bij Petra en Leo, dat ging dus nu niet. We besluiten dat ik alleen heen ga en Alinda thuis blijft bij de patienten. Alinda brengt mij op donderdag weg. Eerst hebben we nog een foto shoot met Mango en James in Muiden. Beide heren komen in een honden tijdschrift.



Petra en Leo gaan naar een show in Engeland en ik pas dus op de dames en de dieren van de dierenweide. Ik geniet van de Muskoka dames en helemaal van golden oldie Djill. Van s morgens vroeg tot s avonds laat is ze mijn schaduw. Waar ik ben is zij vaak vlak bij in de buurt. Zit ik voor de tv dan ligt ze heerlijk in de mand bij de andere meiden en komt geregeld even een knuffel halen. Ben ik in de tuin dan volgt ze me naar buiten. Ik heb een heerlijk weekend. Maandag aan het eind van de middag haalt Alinda mij weer op. Petra en Leo komen s avonds laat weer thuis, daar wachten wij niet op.Omdat we beiden s morgens weer vroeg op moeten. We geven de dames nog een extra knuffel en zeggen tegen ze dat we snel weer komen. Tegen Djill zeg ik dat de volgende keer haar broer Michael ook mee komt...….


Elke morgen zat Djill heerlijk te wachten .


Ik doe met drie dames een rondje dijk.


Als we op maandag weer naar huis gaan gaan de dames de serre in. Ze krijgen een dikke knuffel en kijken ons na als we de deur op slot draaien. Ik heb een paar heerlijke dagen gehad samen met hun.


Vrijdag 8 november...….. Petra belt. Djill is ingestort en er is geen hoop meer. Ze laten haar gaan......Dit bericht slaat hier in als een bom. De maandag nog zo vrolijk en blij, ondanks haar zwakkere gezondheid was dit toch zo onverwachts.


Zaterdag morgen rijden wij met de hele meute naar Wijdenes en nemen afscheid van een bijzondere vriendin. Michael geeft zijn oudere zus  Djill een laatste lik om haar snoet...…… dit doet zo zeer.  Rust zacht Djill, we danken je voor je vriendschap die ook wij hebben mogen delen.... Run free behind the Rainbow bridge.....

We vertrekken uit Wijdenes en rijden door naar Drunen. Waar we bij Joris en Nicole overnachten voor de wedstrijd op zondag in Udenhout.
S avonds zien we James zijn zusje Summer nog.


We gaan de strijd aan in Udenhout. Met twee foutloze rondes kon ik nog stijgen naar de derde plaats in de competitie, een bijna onmogelijke opgave. We hebben het geprobeerd maar het is niet gelukt.  Met een halve punt verschil zakken we nog 1 plaats in het overall klassement van het hele seizoen en zullen als 5e eindigen.

De dag begon stralend.


We hebben dit seizoen op de plaatsen 1 t/m 5 gestaan in het klassement. Helaas zakten we nu op de laatste wedstrijd dag nog naar plaats 5.

We krijgen opnieuw slecht nieuws. Benji, de vader van onze Justin, opa van Elwood, is onverwachts overleden. Benji was 1 van de grootste concurrenten van onze Michael in de show ring. De beide heren stonden vaak 1 en 2 op de show. Ook dit verlies komt hier hard aan.


We lopen onze laatste wedstrijd voor het NK. Alinda kan niet mee omdat ze moet werken. Elwood doet het fantastisch en we sluiten de dag af met een foutloze jumping en een 1e plaats.'


Trotse Whoop


En dan is het weekend van het NK aangebroken. Toen we 3 jaar geleden begonnen aan ons agility avontuur was dit helemaal geen doel. Elwood zijn zelf vertrouwen terug krijgen daar ging het om. De angsthaas werd langzaam een zelf verzekerd racertje en nu stonden we op ons eerste NK Agility. Alleen hier srijden was al een eer. Je merkt aan alles dat er wat op het spel staat, iedereen is wat gespannen. Ik dus toch ook. Petra, Joris en Nicole kwamen ons aanmoedigen en waren dan ook al vroeg in Hellendoorn. Aan het eind van de dag kwamen we net te kort voor het podium. We zouden als vierde eindigen. Het was een prachtige dag waar we volop van genoten hebben.
 
De oude meester was erbij. Vanaf de eerste les van Elwood was Michael zijn steun en toeverlaat. Nu op ons eerste NK stond de oude baas trots naast zijn pupil.
 

Samen hebben we een lange weg afgelegd, dat we hier nu stonden was voor ons een kroon op ons werk tot nu toe.

 
 23 wedstrijden hebben we dit seizoen samen gelopen. Een druk seizoen. Het zit er voor dit jaar nu op. Een paar weken rust en dan in Januari gaan we weer volle goede moed beginnen aan het nieuwe competitie jaar.
Ik heb een blog bericht gemaakt met een overzicht van ons wedstrijd jaar. Hieronder nogmaals de link.
 
Op de laatste dag van de maand is het zowaar een beetje winters. Ik neem Michael en James weer samen mee op een wandeling . Het is genieten.
 
 
We zijn met Michael weer bij de dierenarts geweest.  We ontdekten een verdikking in zijn hals. Wat het is weten we niet, het kan komen door een verkoudheid of  erger een tumor op de schildklier. Een eventuele tumor is niets aan te doen. We geven Michael nu elke dag Thym siroop om zijn keel rustig te houden. En hopen dat het mee valt. Hopelijk vecht onze oude man zich ook hier doorheen.
 
 
 
December

Ik wandel met alle 6 beagle heren en maak een serie mooie groepsfoto's van de mannen in het veld.

 
 
 
Mango gaat alleen mee op stap
 
 
Een rondje samen met Michael en zijn kroonprins, het blijven bijzondere momenten.
 
 
We krijgen een weekend bezoek van de Roder dames.
 
 De meiden tussen de heren.

 
James en zijn half zusje Beaver.
 
 
Elfie en Dylan, Zus en Broer, 11,5 jaar oud. 
 

De meiden geven richting aan, grote oren vangen veel wind.

 
Het is 10 jaar geleden dat we met Mango op de LKA in Birmingham Best Of Breed werden . Alinda gaat samen met Petra dit jaar weer naar deze show. Ik breng Alinda op donderdag avond naar Wijdenes, de hele meute is mee en ook wij blijven daar slapen. Vrijdags morgens vroeg vertrekken Petra en Alina naar Birmingham, in de loop van de dag vertrek ik met de mannen weer naar het Noorden. We hebben een mannen weekend.  Op zaterdag heerlijk bezig met agility hier thuis en op zondag lakker op stap met de mannen in drie groepen.
 
 
Heerlijk in drie groepen op stap.
 


 
 
En zo tikt het jaar langzaam weg, ik kom aan het einde van dit jaarverslag, zoals ik aan het begin al zij, een bijzonder jaar. Met het doorspitten van het jaar kom je er achter hoeveel belevenissen als je eigenlijk maakt in een jaar. Vreugde en verdriet liggen soms dicht bij elkaar. We gaan vol goede moed het nieuwe jaar in, en  hopen opnieuw weer vele mooie belevenissen met de voltallige meute te maken.  De avonturen van de meute die gaan gewoon door, ook deze laatste dagen van het jaar zullen er nog nieuwe herinneringen gemaakt worden. De blog die blijf ik vullen , ook het komende jaar zullen de avonturen hier weer te volgen zijn.
 
Bedankt voor het lezen en volgen van de belevenissen van de Borkse meute en wie weet tot volgend jaar.
 
 
 
Als laatste van dit jaarverslag sta ik nog even stil bij de drie bijzondere beagle vriendjes die dit jaar helaas over de regenboogbrug zijn gegaan.
 
 Zij die ons ontvielen
 
Een laatste groet aan  onze vriendjes die ons dit jaar zijn ontvallen. Aan alle drie hebben we speciale herinneringen. Carlein als de grote vriendin van onze Michael. Djill, De oudste van de Muskoka dames, Oudere zus van Michael, Moeder van wijlen Justin, oma van Elwood en Donald, overgroot moeder van James. En dan Benji, showmaatje van Michael, wat stonden ze vaak samen in de ring, vader van wijlen Justin, opa van Elwood en Donald. Aan alle drie koesteren wij kostbare herinneringen.  Uit het oog, maar voor altijd in het hart. Run Free behind the rain bow bridge.
Hieronder een filmlink naar een laatste eerbetoon aan deze drie kanjers.
 
 
 
  
Michael, Dylan, Mango, Elwood, Odin, Donald en James
 
&
 
Alinda en Tjeerd