De dag 24 November stond hier al het hele jaar rood omcirkeld in de agenda. Het Nederlands Kampioenschap Agility 2019. Het was een doel geworden dit jaar voor Elwood en mij om hier aan mee te doen. We begonnen ons agility jaar in januari en voor de zomer stop hadden wij onze kwalificatie punten om deel te nemen aan het NK binnen. Elwood en ik hebben dit jaar als combinatie een fantastisch jaar gedraaid, mooie dingen laten zien en geregeld stonden we op het podium. We zijn gegroeid en groeien nog steeds. De datum van 24 november naderde en we bleven werken aan onze zwakke plek, de raakvlakken. Tijdens de laatste wedstrijden en trainingen gingen ze steeds beter.
Afgelopen zaterdag de laatste training voor het NK. Even heerlijk bezig met Elwood, zijn koppie was goed, daar zou het niet aan liggen. Zatedag avond pak ik de bus weer in en kruipen we toch redelijk vroeg onder de wol. Zondag morgen 6 uur ging de wekker. Het vaste ritueel van klaarmaken, honden voeren en de laatste dingen in de bus. Michael en James gaan mee als support voor Elwood. Als de laatste dingen in de bus zitten vertrekken we rond kwart voor 7 naar Hellendoorn. Onderweg nog even tanken en dan door, het is iets voor acht uur als we het terrein van de manege oprijden. Alinda neemt de drie heren mee en ik pak de kar met spullen en we gaan naar binnen. Sia was er al en had voor ons nog een plekje vrij gehouden. We zetten alles klaar en dan kan voor ons dit nieuwe avontuur beginnen.
Er waren twee wedstrijd ringen. 1 waar de jumping werd gehouden en 1 waar het Vast parcours stond.
Beschouw het als een gewone wedstrijd zei Alinda tegen mij, geen druk opbouwen dat werkt verkeerd bij Elwood. Maar bij binnenkomst van de hal merk je direct dat het anders is. Lopers zijn meer gespannen, meer gecontreerd dan tijdens een gewone wedstrijd. Er wordt begonnen met een gezamelijke warming -up, gevolgd door het Wilhelmus. Met een nat oogje kijk ik naar Michael, de oude baas was er gewoon bij deze dag, wie had dat gedacht.
Er mag verkend worden in ring 1 voor het Vast parcours, wij starten in ring twee met de jumping. Wij moeten nog even wachten. Je ziet velen naast de ring op de telefoon in de app telegram het parcours al doornemen.
We mogen de baan in en gaan verkennen. Direct na de start haaks om richting de palen. Elwood beheerst de palen wel op beide manieren van naast hem lopen maar is het meest safe als ik rechts van de palen loop. Als ik links loop wil hij er nog wel eens te vroeg uitkomen. Het mooiste was nu om links te lopen, ik kies toch voor safe dus voor rechts, dit hield wel in dat ik achterlangs moest wisselen tussen de palen(3) en de breed(4). Ik verken de ronde vaker dan tijdens een gewone wedstrijd, je merkt dat iedereen langer in de baan blijft. In mijn ooghoek zie ik Joris, Nicole en Petra aan komen. Supporters voor Elwood en mij. De fluit gaat, einde verkennen. Ik maak Elwood klaar en als de A 30 geweest is gaan de latten omhoog. Elwood en ik starten als tweede. Ik voel de spanning nu toch toenemen, maar probeer het los te laten.
We mogen de baan in. Ik zet Elwood neer en pats we gaan. Na sprong 2 haaks om naar de palen. Ik druk Elwood te ver naar buiten en hij wil doorschieten naar de tunnel, ik roep hem terug, we hebben een weigering aan onze broek maar gaan door. De wissel tussen 3 en 4 gaat goed. Na 5 komt Elwood een beetje wijd uit. We zetten de gas kraan open en sprinten door alles gaat verder zonder problemen en we komen super rond. Jammer van de weigering. We zouden eindigen op plaats vier.
De kop is eraf. Jammer van de weigering maar het is niet anders. De einduitslag wordt bepaald na drie onderdelen dus er is nog van alles mogelijk.
We gaan even te wandelen met de heren even ontspannen en de blaas legen voor de mannen. De wedstrijden in de ander klasses gaan ondertussen gewoon door. En langzaam gaan we naar het moment dat we mogen gaan verkennen voor ons tweede rondje het Vast Parcour 1.
We verkennen, Na de start direct de Kat, raakvlak pakken das belangrijk, dan komt er een snel stuk met de wip(8). Gevolgd door weer een snelle lijn richting de tunnel. Daar komt een wissel en dan naar de A en de palen. Achteraf zal blijken dat ik bij hindernis 16 voor de verkeerde oplossing koos.
We starten en de focus van Elwood is goed. Pats de kat op, raakvlakken gaan goed en door op naar de wip. en verdorie weer een weigering. herstel en dan op snelheid verder. Het gaat allemaal goed door de tunnel ik draai voor de tunnel om Elwood over de hindernis te sturen, ik sta er te dicht op en hij springt via de verkeerde kant erover. Disk. Shit. Achteraf had ik niet moeten wisselen maar elwood mee laten draaien, maar tja het kwaad was al geschiet. we gaan door maar ik laat de teugels wat vieren, er is toch niks meer te halen. De A gaat goed, rakvlakken allemaal en de palen gaan ook zonder problemen. We komen over de finish, zo jammer dit helaas.
Nog 1 kans straks, nogmaals een vp, Er is nog veel mogelijk, Ik krijg via Messenger een excel screenshot met het klassement tot dan toe ,van Willianne, zij was vorig jaar met Djune kampioen, het podium is nog steeds mogelijk. Ook Jan Liebregt is op afstand bezig met volgen van de verrichting van Elwood en geeft via Whats app nog wat advies voor de laatste ronden. De baan wordt omgebouwd voor VP 2 en we mogen verkennen.
Een mooie ronde, een uitdaging direct na de start, twee tunnels naast elkaar. Extreem naar rechts trekken zodat Elwood niet de verkeerde tunnel in schiet, daar zal het omgaan. We zijn er klaar voor. Het wordt een alles of niets ronde. We starten in de volgorde van het omgekeerde klassement.
Ik voel de spanning nu toch stijgen, alles zal afhangen van deze ronde. We gaan vechten tot de laatste meter.
We gaan ervoor baasje, lijkt Elwood me hier te vertellen.
We starten, het contact met Elwood is goed. Ik hou goed rechts aan en Elwood duikt de goede tunnel in. Door de palen en racen.
Naast hem blijven bij de wip. Zonder problemen er over en door.
Op naar de tunnels nu het linker gat. Bam ook goed op naar de A, raakvlakken pakken …… bingo en door. Breed en naar de tunnel.... Elwood duikt en ik draai weg, Elwood draait mee. Shit, weigering. Er opnieuw in en door. Kat, raakvlakken keurig en dan nog drie sprongen naar de finish. Wat een heerlijke ronde. Balen natuurlijk van de weigering op de tunnel. Maar we hebben alles gegeven. Zo'n lekker vast parcours hebben we dit jaar nog niet gelopen. Uitgerekend nu ging het bijna helemaal perfect. Het zal spannend worden, was het genoeg voor de derde plaats of niet. Het wachten is op de uitslag. De hele dag kwamen de uitslagen snel binnen maar bij de laatste ronde werden de uitslagen bewust niet bekend gemaakt om de spanning erin te houden. Toch constant even chekken op telegram.
En ach, mocht het niet gelukt zijn, we kunnen zeggen dat we op het podium hebben gezeten deze dag.
We gaan nog even een blokje om met de honden.
Elwood met zijn supporters. Hugo, James, Michael en Herman
En ik maak een speciale foto. Een moment waar we in maart niet meer aan hadden durven denken.
Vanaf de eerste agility les van Elwood is Michael zijn steun en toeverlaat geweest, elke training was hij in het begin mee. En toen we in 2016 onze eerste wedstrijd liepen was Michael erbij. Nu in 2019 start Elwood op zijn eerste NK. De oude meester was erbij.
We gaan weer naar binnen. De laatste lopers zijn bezig aan hun rondes. We genieten van mooie honden sport.Als iedereen klaar is worden de ringen opgeruimd. Wij brengen onze spullen naar de auto. De honden gaan in de bench. We weten nog steeds de uitslag niet dus Elwood blijft aan de riem bij ons. Ondertussen komt de uitslag van VP2 binnen. Pats, 2e plaats nu wordt het spannend.
De huldigingen beginnen. Als de A40 is wordt nr 3 naar voren geroepen. Helaas wij waren het niet. Het uiteindelijke verschil was klein maar we stonden net naast het podium. 4e in het eind klassement..
We wachten nog even en maken ons dan klaar om te vertrekken naar huis. Het was een mooie sportieve dag, we hebben genoten. Mooie parcoursen, heerlijk gelopen. Trots op The Whoop.
Met het NK wam er een eind aan een prachtig agility seizoen voor ons een seizoenwaar we met veel plezier op teug kijken.
Hieronder de beelden van ons eerste NK
Na een drukke tijd met de laatste weken elk weekend een wedstrijd nemen we nu even wat gas terug. In januari gaan we de strijd weer aan in de ring. Met een goed gevoel kijken we terug op het seizoen 2019, hopelijk kunnen we de stijgende lijn blijven voort zetten.
