De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zondag 26 januari 2020

Mannen dag

Geen wedstrijden vandaag, dus weer een heerlijke dag om de mannen allemaal wat extra aandacht te geven. Het was heerlijk weer om te wandelen, dus in groepjes van 2 met de mannen op stap. Mango ging alleen mee, even alle aandacht voor hem alleen. Zijn foto's komen op zijn eigen blog.

Eerst een ronde met Mango, wat ziet hij er nog top uit.

 
Na Mango is het tijd voor Odin en Donald. Beide mannen zijn nog steeds 8 voeten op 1 buik. Ondanks dat James in de meute is gekomen is hun band gebleven.
 

Twee heel verschillende hondjes , een denker en een doener.


 
 Zie jij dat ook Duck, wat komt daar aan.


Odin is inmiddels een mooie jonge heer geworden.



We zien zijn zusjes Hailey en Sweety geregeld. in hun doen en laten zijn ze alle drie gelijk.


Mijn grote vriend Donald.


Langzaam komt alles bij hem in proporties. Onze gekke smurf, denkt nergens bij na, vind alles leuk.


We lopen naar huis en ik neem James en Elwood mee. Als we op de es komen komt vriendje Bhodi er ook net aan. Bhodi mocht los, ik hield de mannen aan de lijn.


Springkikker deed zijn naam eer aan.


Ik neem Elwood en James mee naar mijn fotobultje.


De snoet van Elwood is wat grijzer maar je kunt wel degelijk zien dat ze kort familie zijn.


Mijn race maatje, hij vond het maar vreemd dat we vanmorgen niet weggingen voor een wedstrijd of training.


En zijn neefje, kleine man is geen puppy meer, ineens zijn ze puppy af.


Een echte 007, stoer en aantrekkelijk

 Als laatste mogen de beide oudjes Michael en Dylan mee. En deze twee mogen  als we de es oplopen direct beide los van de riem, ze weten dat ik koekjes heb en blijven dan keurig in de buurt. Het genieten begint, voor zowel de beide heren als mij.

De smile was bij beide mannen aanwezig.



Zie hem gaan. onze Michael het blijft bijzonder hem zo te zien.



Het plezier straalde bij beide heren van hun snoet.



Elf maanden geleden werd Michael zijn zijkant bij de dierenarts geschoren voor de foto's. Je kunt het nu nog steeds een beetje zien.


En Dylan , die bleef maar rennen. Van voor naar achteren en weer terug.




En ook met deze twee ging ik naar het fotoheuveltje. De zon kwam er bij en lichte hun witte vacht nog net iets extra uit.


Een rustige, tevreden, trouwe blik. Als ogen toch eens konden praten....


Lachen Dylan...



Onze sneeuwwitjes, waar is hun mooie donker kleur gebleven. Ach het wit en grijs geeft ze een nog hoger knuffel gehalte.


Genieten met een grote G.

 
We lopen terug naar huis. Ik ga aan de koffie en de mannen liggen verspreid door de kamer te slapen, de hele middag heb ik ze niet meer vernomen

Op bezoek bij de BeeGees

Op 1 januari is er bij Petra en Leo een nestje geboren. Pebless is de trotse mama geworden van 4 kleintjes. 3 reutjes en 1 teefje. Papa is Sweet Courage Apollo (Kevin). Doordat Alinda met rugklachten zit waren we nog niet eerder in de gelegenheid geweest om dit nestje te bezoeken, een lange rit in de auto is momenteel niet prettig voor Alin. Het gaat inmiddels langzaam aan weer wat beter met haar dus gisteren toch op naar Wijdenes. De mannen bleven thuis want 1 van de Muskoka dames is loops, geen risico nemen in de tuin dus.
De puppen lagen heerlijk in de werpkist. De oogjes zijn inmiddels open en ze beginnen met het verkennen van de wereld. De tijd dat wij er gisteren waren werd door hun toch nog grotendeels slapend door gebracht.



Als je deze kleintjes dan weer ziet en dan kijkt naar onze eigen James, wat gaat het dan snel.



De dame, rechts,  in het nest. Judy, zij zal bij Petra en Leo blijven wonen.


Kwartet



Ze krijgen slagroom lijkt het wel, heerlijk volle buikjes. Uitbuiken na het drinken.






He , jij ziet er anders uit dan mij boertjes en zus.



 
Het waren een paar uurtjes genieten. In het begin van de middag vertrekken we weer naar huis. We komen binnenkort weer even kijken.

dinsdag 21 januari 2020

4 beagles in de agility wedstrijd in Cornwerd

Afgelopen zondag stond er weer een wedstrijd in de agenda voor Elwood. In Friesland ditmaal, Cornwerd wel te verstaan, op de kop van de afsluitdijk. Toen de inschrijving open ging had ik contact met Jan en Mathilda, als ik inschreef zouden zij ook inschrijven met Pepper, Benji en Mr Magoo.  Zo gezegd , zo gedaan en we waren op tijd alle vier de honden werden toegelaten en kwamen niet op de wachtlijst. Zo stonden er dus maar liefst vier beagles in het programma boekje. Benji en Pepper in de 3e graad. Elwood en Magoo in de 1e graad. Toen Joris en Nicole hoorden dat wij allemaal hadden ingeschreven werd bij hun de agenda ook getrokken.




Zo vertrokken we dus zondag naar Cornwerd. Elwood moest pas in de middag zijn rondes doen maar Jan en Mathilda met Benji en Pepper al in de ochtend. Dus zorgen dat we eer ook vroeg waren om hun aan te moedigen. Voor ons de eerste keer dat we zouden lopen in deze manege, had al wel gehoord dat het een koude manege was dus een thermo broek ging aan onder onze wedstrijd broek. De ruimte waar je kan zitten is niet echt heel ruim dus zoals velen deden liet ik ook Elwood in de auto in zijn kennel. De temperatuur in de auto was wel aangenaam doordat het zonnetje ligt begon te schijnen. Benji en Pepper begonnen met een Jumping en gevolgd door een Vast parcours. Voor Elwood en mij is het nog even wachten tot half 1 voordat wij ons eerste rondje lopen. We lopen 2 keer een VP en sluiten af met een jumping.
We verkennen en ik heb mijn lijnen in het hoofd. Ik haal Elwood op want wij staan als eerste van de medium aan de start . Terwijl ik hem ophaal komen Joris en Nicole net het terrein van de manege op gereden, precies op tijd dus om Elwood te zien starten.
Elwood is blij en vrolijk als we naar de start mogen zie je zijn blik veranderen, het vuur komt weer in zijn ogen, hij weet wat we gaan doen.
We starten als een speer, mooie rechte lijn naar de tunnel dan door naar de A. Keurige raakvlakken, tunnel een aantal sprongen nog een tunnel en dan naar de wip. Het was een wip de traag kantelde, Elwood wacht op het moment van kantelen en het gebeurd niet. hij springt er af. fout, terug en hij springt er halverwege weer op. Disk. verdorie. We nemen de wip en gaan door. Er volgt een prachtige running over de kat waar hij de raakvlakken super neemt, de palen gaan ook weer top. Toch wel een beetje balen dus toen ik over de finish kwam, alles perfect en dan een disk op de wip...

De 3e gaad loopt hun laatste ronde, een VP

 
En dan mogen wij voor ons tweede VP.
 
Elwood gaat weer als een komeet uit de start blokken . Een rechte lijn door de tunnel en dan weer naar de wip..... en weer gaat het fout. Kreeg er nu geen disk op maar twee weigeringen en een fout. We gaan door en net als in de eerste ronde loopt de rest van de ronde super, mooie raakvlakken van zowel de A als de kat, en de palen zonder problemen. Ik was in de veronderstelling dat het opnieuw een disk was want het was de zelfde fout als in de eerste ronde. Groot was dan ook de verbazing toen ik hoorde dat het geen disk was maar de 2 weigeringen en 1 fout. We zouden als 3e van de 14 combinaties eindigen.
 
 
Het loopt inmiddels al ver na half vijf als we mogen verkennen voor onze jumping. Opnieuw een mooie snelle race ronde als ik het zo zie.
We starten en zijn direct op aardige snelheid. De sirene bij Elwood loeit er weer op los, meneer is er goed bij met zijn koppie. Achter in de baan zit een sprong vlak bij de ingang van de tunnel, bijna nam Elwood de tunnel, dit koste even een beetje tijd, later zou blijken dat dit net de tijd was die ons van een 2e plaats zou houden.  We komen foutloos over de finish, ons eerste Utje van het jaar is binnen. We zouden opnieuw op een mooie derde plaats komen, het verschil met nr 2 was bitter weinig.
 
 
De dag zat er op, met 1 disk en twee derde plaatsen was ik tevreden, Elwood heeft mooie dingen laten zien, Erg blij met zijn raakvlakken, hopelijk kunnen we dit nu blijven volhouden. We pakken de spullen en gaan samen nog even wat eten bij het Haje restaurant aan de kop van de dijk. We praten de dag nog een keer door en hebben een heerlijke after sit. Na het eten gaan wij terug naar Westerbork, Joris en Nicole naar Drunen, en Jan en Mathilda naar Nieuwerkerk aan de ijssel. Het was een lange maar ouderwets gezellige dag.
 
Hier onder een aantal links naar de filmbeelden van deze dag.