Een triest bericht bereikte ons donderdag. Merel... Roeper's Blue Magic is heen gegaan. Haar lijfje was op het laatste wat Piet en Tineke konden doen was haar vredig laten in slapen, verder lijden is haar zo bespaard gebleven. Merel is 13 jaar en 7 maand geworden.
Net als inmiddels velen beaglevriendjes die ons ontvallen zijn was ook Merel een bijzonder verschijning in de show ring. Samen met broer Wouter begint ze in de show, 2 jaar jonger dan de generatie van onze Michael. The next generation, de opvolgers van de gouden generatie. En dat deed ze. Ze trad in de voetsporen van veel van haar familie leden en samen met broer Wouter waren ze een vaste verschijning in de koppelklasse. In de jaren 2008 en 2009 maakten wij Merel en haar broer van dicht bij mee op de verschillende shows door het land. Vaak wonnen ze beide hun klasse en streden ze ook nog wel eens tegen elkaar voor Best of Breed. Het plaatje Wouter en Merel in de koppelklas dat was altijd zo mooi om te zien.
In 2008 als pup in Groningen
En broer en zus samen .
Hulten een buiten show in hoog gras, je gaf er niks om, werd beste in je klasse.
En voor de strijd voor beste teef nam je het op tegen je tante Djill, een grootheid van de eerdere generatie. Je versloeg je tante, de jeugd nam het stokje definitief over.
Beste teef, je zou nog veel vaker achter dat bordje mogen plaats nemen
En weer samen met je broer
Leiden
Je loopt vele shows in de tijd dat wij wat minder aanwezig zijn, mag naar Crufts in Engeland en geniet thuis met de rest van de roedel. Als veteraan zien we je in 2015 terug op de Winner in Amsterdam. Je concurrent voor beste veteraan van de dag, onze Michael.
Een stralende hond in de ring, een genot om te zien.
Je werd beste veteranen teef, en Veteranen winster 2015
En je trad zo in de voetsporen van je tante Red, die stond een jaar eerder ook op de Winner in de ring tegen Michael.
De laatste keer dat wij je live in actie zagen in de ring was op de clubmatch in 2016.
Wat nou veteraan, de elegantie van een jong hond, de kracht en uitstraling waren in al die jaren niets afgenomen.
Je streed samen met Yellow, en eerlijk is eerlijk aan Yellow kon je die dag niet tippen. 1 en 2 in de veteranen klas werden jullie, het was een eer om er bij aanwezig te zijn.
Samen met Tineke , je grote liefde, je baasje, je maatje.
Door de Covid was er vorig jaar geen clubmatch, er werd een foto keuring gedaan. Je versloeg Michael in de veteranen klas. Nog 1 keer stond jouw naam achter nr 1......
Lieve Merel, rust zacht. Je hebt nu geen pijn meer, de strijd is gestreden, de finish lijn gepasseerd. Het gemis voor Piet en Tineke is groot, maar de herinneringen aan jouw zullen ze nooit vergeten.
Merel, dank dat ook wij vanaf de zijlijn hebben mogen genieten van jouw in de ring, tegen je hebben mogen strijden, met je hebben mogen knuffelen. Rust zacht......
Piet, Tineke en de hele Roepers roedel, Heel veel sterkte met het verlies van jullie Merel.
Alinda, Tjeerd
Michael, Dylan, Mango, Elwood, Odin, Donald en James