Gisteren hadden we onze eerste agility wedstrijd weer sinds anderhalf jaar. Anderhalf jaar geen wedstrijden gelopen door de corona pandemie. Ook lag in het begin de training helemaal stil maar gelukkig zijn we inmiddels alweer een mooie tijd weer fanatiek aan het trainen om wedstrijd klaar te worden. Toen de regelmaat van de training weg viel merkte ik gewoon dat bij Elwood het ritme ook weg was. De laatste maanden, en vooral de laatste weken, was gewoon per week te zien dat de focus en snelheid weer terug kwamen bij hem. Ook bij mij zelf was wat anders zo vanzelf sprekend was even helemaal weg, de logische lijnen, de wissel op de juiste plekken het was allemaal was minder strak geworden maar ook daar hebben we weer hard aan gewerkt. Bij de FHN kwamen er eigenlijk nog geen wedstrijden maar bij de Raad van Beheer wel. Nu het met de corona eindelijk een beetje op zijn retour lijkt te gaan hebben we de sprong maar weer gemaakt om ook weer in te schrijven. De eerste wedstijd voor ons zou zijn Arnhem.... Arnhem de plek waar we in het verleden zulke mooie prestaties in de show ring hebben mogen beleven. Jan en Mathilda zouden ook inschrijven in Arnhem dus er zouden maar liefst vier beagles de ring in gaan.
Zo pakte ik dus vrijdag avond de bus weer in voor een agility wedstrijd. De banden van de kar weer op spanning, de tent werd van zolder gehaald en alle andere benodigheden die we nodig hadden zocht ik weer bij elkaar. Het zou de eerste wedstrijd worden waar Michael niet meer bij aanwezig zou zijn als steuntje voor Elwood. Het zou anders zijn, niet meer dat grijze koppie trouw naast Elwood in de kar... We besluiten om James mee te nemen, een vreemde omgeving is wel even goed voor de kleine man.
De kar, de tent, de stoelen en alu deken liggen weer in de bus
En ook de sporttas met alles wat we gebruiken staat weer klaar, programma uitgeprint , we zijn er klaar voor.
Onze klasse moest pas na 12 uur te verkennen maar omdat de klasse van Jan en Mathilda eerder moest besloten wij om ook eerder heen te gaan. Zo vertrekken we rond 8 uur hier uit Bork. Elwood en James mee en de andere mannen krijgen een extra koek als we de deur uitgaan. We rijden vlot door naar Arnhem en komen aan bij het terrein van de kynologenclub Arnhem. Een prachtige locatie met mooie velden. Het is druk de vertrouwde tentjes staan weer overal rond het veld. Door de corona maatregelen zijn er nu wel ander loop routes het terrein op en af. Jan heeft een plek naast hun tent vrijgehouden en we zetten onze tent op. Spullen erin en aan de koffie.
De tenten van de andere deelnemers staan verspreid over het hele terrein.
Elwood en James samen in de kar. De kleine man keek zijn ogen uit.
En dan het gaasje maar dicht, anders wippen ze er zo uit
Vanaf de tent hadden we uitzicht op het veld waar we later op de dag zouden moeten lopen.
Joris en Nicole kwamen ook weer om ons te suporten en te genieten van prachtige hondensport.
Jan en Mathilda lopen hun rondes met Pepper en Benji en dan rond kwart over twaalf is het zover. We mogen verkennen. Mondkapje is verplicht tijdens deze verkenning omdat de anderhalve meter niet altijd mogelijk is omdat je dicht op elkaar loopt. We verkennen onze ronde voor het vast parcours.
We zijn als laatste van onze klasse aan de beurt dus we zien iedereen voor ons lopen, fouten maken, disken krijgen het parcours is dus blijkbaar lastiger dan het lijkt. Ik kijk Elwood een keer diep in de ogen, deze ronde is voor Mike zeg ik tegen hem en ik geef een knipoog naar boven. We gaan de baan in.
Na anderhalf jaar is het dan weer zover, we gaan van start. En alsof er niets gebeurd is knalt Elwood e vol in.
Hij laat een prachtige afloop van de kat zien waar hij de raakvlakken vol pakt.
Iets wat altijd ons zwakke punt was liep nu heerlijk.
Op snelheid schiet hij de tunnel in, ik er naast zorgen voor hem te komen zodat Elwood mij weer als richtpunt heeft
En vol over de A, ook hier de raakvlakken prachtig meegepakt.
Na de tunnel zorgen dat hij recht voor de palen komt en dan er door knallen.
En dan verknoei ik een wissel, Elwood is even uit zijn flow, ik krijg hem er weer bij maar hij tikt de eerste lat er dan toch af. 1 fout, we knallen door naar de laatste hindernissen.
De blik naar mij gericht als we over de laatste sprong zijn. Het was een heerlijk rondje met helaas dus 1 lat foutje. Ik was trots op Elwood, wat had hij me laten genieten in de baan.
De uitslagen werden anders altijd achter het raam geplakt, je stond dan hutjemutje naast elkaar te turen waar sta ik in de uitslag. Door de corona regels mogen de uitslagen dus nu niet meer zo opgeplakt worden, ze komen heel snel online te staan. Ik ging even naar de wc en kwam terug bij de tent en zag iedereen daar een beetje zitten gniffelen... oh je weet het nog niet zeiden ze. Alinda toonde me de telefoon.....
Ik zag ons staan op 1......
Ik draai me direct om haal Elwood uit de kar, neem hem in mijn armen en laat even de emoties gaan. Tranen in mijn ogen, even kwam alles eruit. Mike...... deze was voor jouw, ik had het gehoopt maar niet verwacht, nog niet eerder wonnen we een Vast Parcour maar deze was raak en dat in...... Arnhem.
Inmiddels zijn ze al druk bezig om het parcours om te bouwen voor de jumping. Dus niet veel later verkennen we onze ronde weer. Ik laat Elwood nog even plassen en kijk naar de rest. Het is een race rondje en weet dn voor mezelf dat een eerste plaats haast niet te doen is. Racen tegen een Kelpie of een shetland sheepdog is een hele opgave en bijkomend Elwood is ver weg de oudste in deze klasse. Elwood is van 2012 hij strijd tegen honden van 2017,18 en 19. Maar goed dat zegt natuurlijk niks het gaat om foutloos zijn of zo weinig mogelijk fouten.
Wachten tot de scheidsrechter ons groen licht geeft.
En los, een leuke combinatie van twee sprongen was wel een uitdaging.
Prachtig moment zo vast gelegd.
Gelukt en op naar de volgende.
Mijn lange passen komen me van pas ik ben ver voor de tunnel en zoek contact met Elwood die er nog in zit, ik ben nu echt een richtpunt voor hem.
Op naar de breed, Elwood zet ver voor de breed de sprong al in.
Hij land en zijn billen tikken de laatste horde mee om,
Elwood is door maar de horde valt om, strafopunten dus.
Het was een heerlijk rondje, 1 foutje maar ik was verder dik tevreden. We zouden 7e worden in deze jumping.
Het zat er op, we hebben een heerlijke race dag gehad, genoten van mooie hondensport en eindelijk weer kunnen genieten met vrienden langs de ring. De Blues Brother broertjes waren weer samen. Een bijzondere bijvangst kwamen we later achter bij het zien van de uitslagen. Zowel Elwood als Pepper hadden in het vast parcours dezelfde snelheid. Twee afzonderlijke parcoursen maar beide broers liepen 4,13 meter per seconde.
En dan was er nog de prijsuitreiking. Met een grote smile haalde ik de beker voor Elwood.
De scheidsrechter stond nog te kijken en gaf me nog een compliment, prachtig.
Een prachtige dag kwam zo teneinde. We hebben genoten een dag met een grote gouden rand. We praten nog even na en pakken dan onze spullen in.
En tja tradities moet je in ere houden. Dus ook nu was er onderweg voor de mannen een traktatie bij de grote gele M. Kipnuggets
Hieronder de link naar de filmbeelden van deze wedstrijd
Elwood in Arnhem in bewegende beelden
We gaan vol goede moed op naar de volgende wedstrijden.
