Vriendje Max is er weer.

Vriendje Max is hier weer voor een weekje op vakantie. De heren laten elkaar dan ook geen minuut met rust. Er word gespeelt of hangt hun leven er vanaf. Gisteravond viel de sneeuw hier weer naar beneden. De knapen zaten voor de deur naar buiten te kijken. Okee,jullie mogen er nog even uit. En dat hebben we geweten. Ze waren niet meer te houden. Wat een lol tussen de neer dwarelende vlokken.







Later inhuis ging het spel gewoon verder. Dylan wou zijn mand niet afstaan. Het ging er soms ruw aan toe.





Uit gespeelt, dat komt niet voor in hun woordenboek. Na een goede nachtrust ging het vandaag gewoon weer verder

Hond van het jaar 2009

Vandaag was het dan zover. De hond van het jaar show 2009, in Amersfoort. Dit is een show waar alle rasgroepwinnaars en de nummers 2 en 3 van het afgelopen jaar voor uitgenodigd zijn. De honden moeten wel in het bezit zijn van een NHSB nummer. Zowel met Michael als Mango hadden we afgelopen jaar de rasgroep gewonnen. Helaas had Mango op dat momnet nog geen NHSB nummer dus mocht hij vandaag niet mee. Voor Michael was dit het tweede opeen volgende jaar dat hij uitgenodigd werd voor deze show. We vertrokken rond half tien naar Amersfoort. We reden door opnieuw een witte wereld. De velden waren bedekt onder een dikke laag rijp. Ondanks dat we nu al twee maanden sneeuw gewent zijn blijft het een prachtig gezicht. We rijden zonder problemen naar Amersfoort en kunnen de auto ook gemakelijk kwijt. We hadden gisteren een opvouwbare bench gekocht en dat scheelt een heleboel werk. Niks geen kar volladen. Gewoon hond aan de riem bench mee en lopen maar. We zoeken een plekje en dan kan het wachten beginnen. Om twaalf uur begint de show met rasgroep 10. Daarna 9 , 8 en zo afbouwen naar nr 1.

De hond van het jaar show. Michael From Muskoka Dream's was er voor de tweede achter een volgende keer bij aanwezig.



Vanuit zijn 'cabrio' bench hield Michael alles mooi in de gaten.



Okee baas we gaan ervoor.



Het showen is voor ons maar bijzaak. Gewoon heerlijk bezig zijn met je hond is veel belangrijker. Naast het show lopen is Michael ook succesvol in de behendigheid. En dat hij graag met alle voetjes van de vloer gaat laat hij hier wel zien.



Rond kwart voor twee was het dan tijd voor rasgroep 6.



Boven de catwalk hing een projectiescherm. Hierop kwamen de gegevens van de hond te staan die op dat moment op de catwalk liep.




Michael liep heerlijk in de schijnwerpers.



En hier de top van de Nederlandse beagles op dit moment. Hier staan 4 beagles die alle vier het afgelopen jaar hoge ogen hebben gegooid op de internationale shows. Ze hebben de rasgroep gewonnen of zaten bij de eerste drie.



De keurmeester moet een selectie maken uit 12 honden van verschillende rassen. Helaas werden Alinda en Michael niet geselecteerd. Ayers Rock from Elly's Pack zat wel bij de gelukkigen en werd uiteindelijk winnaar van rasgroep 6.



Als uiteindelijk alle groepen gekeurd zijn komen de tien winaars terug om uit te maken wie de hond van het jaar 2009 zal worden. Michael zat heerlijk naast Petra op de tribune en zagen dat Ayers Rock (Rocky) gekozen werd tot Hond van het jaar.



Aan het eind van de middag verlaten we Amersfoort en rijden weer terug naar het Noorden. Onderweg begint het opnieuw te sneeuwen. We maken nog even een kleine stop bij de paal met de grote letter M. Als hoge uitzondering kreeg Michael vandaag van ons een broodje hamburger.Dit had hij wel verdiend. Hij vond het geweldig. Thuis gekomen moeten al zijn vriendjes weer op de hoogte gebracht worden van zijn belevenissen van deze dag. En waar kun je dat beter doen dan heerlijk buiten in de neerdwarelende sneeuw.



Maar langzaam aan ging het kaarsje toch uit bij Michael. Hij werd moe.



Op zo'n dag als vandaag doen ze zoveel indrukken op en dat moet natuurlijk wel allemaal verwerkt worden in dat kleine koppie. Na al het gespeel ging Michael dan ook heerlijk op de bank liggen en viel in een diepe slaap. Waarschijnlijk beleeft hij de dag van vandaag nogmaals want zijn pootjes bewegen alsof hij aan het rennen is.



De volgende show is 7 maart in Groningen. Komende week zullen hier wel weer berichten verschijnen over vriendje Max want die is hier weer voor een weekje vakantie. Toch wel weer fijn 4 beagles in huis.

Clubmatch Emmen

Gisteren zijn we met de heren naar de clubmatch in Emmen geweest. Het was voor ons een thuis wedstrijd. Een kleine twintig minuten in de auto en we waren er. Op deze show zou het de eerste keer worden dat Michael en Dylan tegen elkaar moesten strijden in de open klasse. Dus ook de baasjes moesten het tegen elkaar opnemen. Helaas dus geen foto's van de beagles in de ring. Het ging goed met de heren. Michael en ik versloegen Dylan en Alinda. Michael 1 Uitmuntend, Dylan 2 Uitmuntend. Uiteindelijk werd Michael ook Best of Breed.

De enigste foto van de beagles. Geduldig wachten in de bench.




Ik moest dus later op de dag met Michael de ere ring in voor ras groep 6. Alinda moest Mango nog uitbrengen en ook hier weer een dikke 1 Uitmuntend voor Mr M. En ook Best of Breed. Alinda en Mango moesten dus ook de ere ring nog maals in voor ras groep 6. Als het dan eindelijk zover is dat de ere keuringen beginnen gaan we de strijd weer aan. Er waren 8 rassen vertegenwoordigd in ras groep 6. Hier van werden er drie geplaatst. Geplaatst werden de Dalmatische hond, de Rhodesian Ridgeback en De HamiltonStövare, Mango en Alinda zaten er dus bij. Helaas voor mij en Michael geen eer in de erering. Bij het plaatsen van 1,2,3 kwam Mango op 1, Hij won de rasgroep. Dit hield dus in dat Mango later met de andere 9 rasgroep winaars nogmaals de ring mocht betreden voor de titel Best in Show. Als het plaatsen begint stijgt de spanning. Mango had zich van zijn beste kant laten zien en nu was het afwachten wat de keurmeesters zouden beslissen. 10,9,8,7,6,5 er werd van alles geplaatst maar Alinda en Mango bleven maar staan. 4,3 en toen waren er nog twee over. Zou het dan vandaag lukken. Beide honden moesten nog een laatste maal een rondje lopen en ja hoor. Op 1 de HamiltonStövare. Mango was de beste hond van de hele show. We waren ontzettend trots. Alle keurmeesters kwamen naar Alinda en Mango toe, Mango genoot van al die extra aandacht. Moe maar erg blij verlieten we Emmen. Mango is klaar voor de Crufts...... UK the lord is coming back.


Mango With Meillion Best In Show.

Honden vriend(in) van het jaar.

Vandaag hadden we een verassing voor Ruben en Suzanne. Als trouwe speelmaatjes van onze heren hadden we besloten om ze een beker te geven voor de beste honden vriend(in) van het jaar. Ze waren erg blij met hun prijs

Trots tussen hun grote beagle vriendjes. Mango wou niet op de foto, hij had het te druk met zijn kauwbot.



Honden vriend en Honden vriendin van het jaar.


Ruben samen met zijn maatje Jayson.



En Suzanne samen met Michael en Dylan.



De stickers voor op de auto zijn deze week ook aangekomen. Vanmorgen heb ik ze op de auto gezet. Vanaf nu zijn de boy's herkenbaar onderweg.


De beagles on tour.



En van dichtbij.





En aan de andere kant van de auto. Hamilton Stoväre on tour.



En van dicht bij.



Morgen gaan we met de meute naar de clubmatch van KC Emmen.

Vriendje van de baas???

Vanmorgen had ik met Mango weer een ronde van 10 kilometer gefiets. De wegen zijn nu hier weer veilig voor de hond. Geen gladde plekken meer waar hij op kan uitglijden. Met Michael,Jayson en Dylan had ik een grote ronde door de velden gedaan. Vanmiddag ben ik alleen met Michael naar de bossen van Schoonloo gegaan. Michael vind het heerlijk als hij alle aandacht krijgt en genoot dan ook met volle teugen.

De hele week was hier de temperatuur boven nul maar in de bossen wil de winter nog niet verdwijnen. Er lag op sommige plaatsen nog een best pak sneeuw.



Rennen door de sneeuw Michael blijft het fantastisch vinden.



Op de keienwegen lag een laag ijs. Hier was het even erg goed oppassen en niet te hard lopen.



En op andere plekken was van de winter geen spoor meer te vinden. Michael was druk aan het zoeken maar ook hij kon koning winter hier niet vinden.



Lekkere geurtjes waren er weer in overvloed en de neus maakte overuren. Dwars door de struiken het maakt Michael allemaal niets uit.



In de bosvennetjes lag nog een dik pak ijs.



Michael word grijs om zijn toet als hij zo in de camera kijkt.



En daar gaat Snuf de hond weer verder.



Michael liet zich door niets van de wijs brengen. Hij volgde de sporen door dikke modderplassen en struikgewas.



Kom je nog baas.



Als er een groep gansen neerstrijkt in het naastliggende terrein is Michael erg nieuwschierig.



Schaatsen kan niet meer maar het blijft een prachtig gezicht. Hier de dicht gevroren Elper stroom.




Na een kleine twee uur komen we weer terug bij de auto. Maar een wandeling zonder een sprong over een slagboom is geen echte wandeling.
Dit lijkt meer op laagvliegen. De gelijkenis met Dombo de vliegende olifant is zo gemaakt.



Geduldig wachten tot baasje zegt dat hij mag.



Michael kan zich helemaal geven in zo'n sprong. Hij is super geconcentreerd en zet al zijn kracht er in. Meneer kan er dan ook geen genoeg van krijgen.



Na een aantal sprongen is het uit met de pret. We gaan weer naar de auto en rijden terug naar huis. Hier kan Michael zijn belevenissen vertellen aan zijn maatjes die toch wel een beetje jaloers op hem zijn.

Eerste show 2010

Afgelopen vrijdag was voor ons dan weer de aftrap voor het nieuw showseizoen. Eindhoven stond in de agenda. We hadden alle drie de heren ingeschreven. We vertrokken vroeg, half 6 hadden we alles ingepakt en begonnen we aan de reis. Ondanks de drukkte en de slechte wegen konden we aardig snel doorrijden. Aangekomen in Eindhoven begon de ellende. Je kunt naast het beursgebouw parkeren alleen deze garage is niet geschikt voor busjes. We moesten dus nog een eind rijden om de auto te kunnen parkeren. 1 voordeel hiervan was dat het parkeren een stuk goedkoper was dan in de parkeer garage. Bolderkar inpakken, honden aan de riem en lopen maar. Na een kwartier zijn we weer bij het beursgebouw. Zoals meestal moesten de beagles hier weer op de tweede verdieping geshowd worden. Alinda gaat met de heren via de trap naar boven en ik sluit met de kar en bagage achter aan in de rij voor de lift. Na een tijdje ben ik dan eindelijk aan de beurt en kom ik ook boven. Spullen klaar zetten nummers halen en wachten. Mango was als eerste hond aan de beurt. Dus om kwart over 10 was hij al weer klaar. De beagles zijn ook al redelijk snel aan de beurt. Dylan mag als eerste de ring in. Hij krijgt een 2 U.

Op de tafel bij de keurmeester.



Hier wordt zijn keurverslag geschreven.



Na Dylan is het de beurt aan Michael. De tafel waar de honden op moesten staan was een campingtafeltje dat behoorlijk wiebelde. Door dit gewiebel was Michael helemaal van slag. Het lukte mij niet om hem er weer met zijn koppie bij te halen. Resultaat 2 ZG. Een afknapper, en helemaal als je dan later bij de teven ziet wat voor hondjes er toch nog een U krijgen.

Hier was er nog niets aan de hand Michael keek erg attent en had er zin in.



Na de tafel en het lopen had hij geen zin meer.



Het vonnis is geveld 2 ZG.



Uiteindelijk werd Ayers Rock from Elly's Pack Best of Breed




We waren dus vroeg klaar. Het wachten was toen op de eindkeuring voor Mango. Om goed vijf uur verlaten we Eindhoven. We hebben wel eens een leukere show meegemaakt. Onderweg komen we nog dik in de file en we zijn rond half negen pas weer thuis. Een erg lange dag kwam zo ten einde. Volgende week zondag zijn de boy's te bewonderen op de show in Emmen.

Heeee slaapkop !! Wakker worden

Je hoort wel eens iemand zeggen " Wat een hondenleven". Wat ze daar dan mee bedoelen. Tja dat kan verschillend zijn. Soms kunnen ze hier beter zeggen "Die honden hebben een mensenleven". Let je even niet op dan nemen ze hier zelfs de slaapkamer in bezit. Het sliep waarschijnlijk erg lekker voor de heren op de plaats van de baasjes.