Koningsdag wedstrijd KC Assen

 Op koningsdag hadden we een RvB wedstrijd in Assen. Een 1e en 2e graad wedstrijd,een ochtend en middag wedstrijd dus 4 rondes. s morgens een jumping en Vp en s middags nogmaals  Alinda moest werken dus Odin hadden we niet ingeschreven. Elwood en Donald wel. Elwood was aan het begin van de week niet echt fit, de training op maandag hadden we met hem dan ook overgeslagen. Hij herstelde in de loop van de week weer dus de wedstrijd kwam niet in gevaar. Vrijdagavond spuugde hij opeens zijn brok weer uit dus helemaal fit was hij nog niet. Charlie en Dylan waren deze week ook niet helemaal happy en we horen van meerderen dat hun honden niet echt top fit zijn, er gaat dus blijkbaar wat rond.

Zo vertrok ik dus zaterdag morgen rond half acht samen met Elwood en Donald naar Assen voor onze eerste buitenwedstrijd van dit seizoen. Iets voor 8 uur ben ik bij het veld van de KC. De honden laat ik nog even in de bus. Ik zet eerst de tent op en de benches erin. Als alles staat ga ik even met de beide mannen aan de wandel zodat ze leeg zijn als ze moeten starten. 

De banen worden opgebouwd en we mogen onze eerste jumping verkennen. Ik stond met Elwood als eerste in de catalogus van de medium, de klasse waar deze dag ook mee zou beginnen. We moesten dus echt het spits afbijten. Donald stond als laatste, er tussen een mooi aantal honden dus ik had mooi tijd om rustig te wisselen van hond.

Elwood begint lekker, loopt niet op de top van zijn kunnen maar loopt lekker door. tikt helaas lat 13 eraf maar verder een mooie ronde voor de oude baas. Elwood mag terug in de bench en ik neem Donald mee. We wachten tot we aan de beurt zijn en dan is het gaan Donald gaat lekker mee, komt alleen verkeerd bij de insteek van de palen, we herstellen en gaan door. Een lange lijn naar de tunnel waar ik te lang doorloop en dus eigenlijk niet goed in positie kan komen voor de volgende sprong, Donald gaat heel wijd en even denk ik dat hij de tunnel pakt maar krijg hem nog net op tijd terug, we gaan door en met 1 weigering komen we over de streep. De kop is eraf.

Donald zou als 5e eindigen en Elwood als 6e

De baan wordt omgebouwd voor het Vast parcour. De raakvlak toestellen komen dus weer in de ring. We verkennen en hebben direct na de start een ommetje. Ook verder op in de ronde is het even goed oppassen met op 1 punt eigenlijk drie hindernissen in de zelfde lijn, tunnel, wip en palen. daar is het zorgen dat je goed de aandacht van de hond hebt. Ik haal Elwood weer uit de bench en zie dat hij wat brokjes heeft uitgespuugd, de oude baas is dus blijkbaar toch nog niet helemaal fit. We gaan naar de baan en hij kwispelt als een jonge hond, ondanks dat hij dus blijkbaar wat misselijk was heeft hij erg veel zin om te gaan werken. 

We gaan naar de start, ik zet Elwood goed scheef weg zodat hij in de juiste lijn komt voor de out bij d eerste spring. De fluit gaat en we mogen. De out gaat goed, op naar de tunnel onder de kat, en dan via een sprong de kat op, raakvlak, raakvlak, raakvlak gaat er door mijn hooft, pats deze pakt hij.   We gaan door, latten blijven liggen en we gaan richting de palen, wip, palen en tunnel naast elkaar, goed contact zoeken en de middelste nemen, de palen dus, gaat goed, door de tunnel naar de A, raakvlak pakken , yesss ook goed nu op safe uitlopen en geen laten tikken , en het lukt we komen foutloos binnen, Als we binnen de tijd zijn hebben we weer een U te pakken maar dat weten we op het moment van finishen nog niet, maar hoe dan ook het was een mooie ronde voor Elwood. Donald dan, we starten en gaan naar d eout, ik stap te snel weg en Donald neemt de sprong niet en schiet naar de tunnel ,Disk. Hij rent de kat over ik neem hem nog mee in de ronde maar we bakken er niks meer van. Nee dit was hem niet voor ons.

Als de uitslag komt staat het er dan echt. Elwood heeft weer een U, en komt op plek 3 in het klassement, geen eremetaal voor hem want er zijn maar 2 prijzen in onze klasse. Maar met deze U is hij nu nog 1 U op een VP  verwijderd van promotie naar de 3e graad.

Het ochtend programma zit er op Ik breng Elwood zijn logboek weg om de U er in te laten zetten en ga even met de mannen aan de wandel. 

We lopen weer terug naar het veld en de mannen gaan weer in hun benches terwijl wij in de andere ring mogen gaan verkennen voor het middag programma. We starten met het VP

Direct na de start de kat en er scheef naast een tunnel.  Hier wordt het zorgen dat ze de kat pakken en niet de tunnel. verder een leuke ronde. Begon ik  s morgens met Elwood, nu start ik met Donald en eindig met Elwood.

Donald begint, neemt dus de tunnel en schiet dan de baan uit richting de tent, Ik haal hem de baan weer in en we gaan verder. Elwood dan. Hij pakt wel de kat mist helaas het raakvlak dus een tweede U zit er niet meer in, verder loopt hij een mooie  ronde zonder fouten.

Elwood zou als 9e eindigen op dit VP

Nog 1 ronde rest ons Jumping 2, Als we voor de tent zitten begint Elwood te piepen, hij wil uit de bench en begint gras te vreten, buikje is dus niet oke.  En in de bench naast hem zit Donald ook niet fit mij aan te kijken..... 

Wat zal ik doen, stoppen of toch de laatste ronde nog lopen. Ik kijk het even aan en Elwood geeft zich weer neer, de buik is weer rustig. En ook Donald gaat weer liggen slapen. We verkennen de jumping en ik mag weer beginnen met Donald.  De start is goed maar dan is het weer fout en ben ik het contact kwijt, we maken de ronde dan ook niet af.  Het was niet de Donald die we gewent zijn in de baan. Elwood dan nog 1 keer, ik heb hem weer lekker fel en we gaan proberen nog 1 keer te vlammen. Met een scheef oog zie ik meerdere honden problemen hebben bij hindernis 4, geen idee wat daar loos is. Elwood start en we gaan vol door de tunnel naar hindernis 4. boem neus aan de grond en niet meer bereikbaar. wat ik ook probeer ik krijg hem niet mee. Wat bleek, hier had een hond geplast en daardoor won de neus het hier voor velen. Ook bij Elwood werd dit zijn Waterloo... ik baalde behoorlijk wan tik had hem net weer lekker attent en de buikpijn weg. Uiteindelijk zouden maar 4 honden een uitslag lopen deze ronde en aar liefst 12 een disk oplopen waarvan minstens 5 door de actie bij hindernis 4.

Onze wedstrijd zat erop. Ik pak de spullen bij elkaar en vertrek naar huis. 2 honden niet helemaal topfit maar toch genoten van de mannen in de baan. Een niet fitte Elwood en dan toch nog zo kunnen presteren, ik was best wel trots op de oude baas. Thuis vallen de mannen direct in een hele diepe slaap teken dat ze echt niet fit waren.

In de avond neem ik de hele meute nog even mee op stap. Alinda was  aan het eind van de ochtend vertrokken voor haar werk dus nu samen met de mannen nog even genieten in het veld.

Hieronder de link naar de actie beelden van de mannen in de baan.

De mannen in actie in Assen

Campertripje

 Nu we een camper hebben moeten we hem natuurlijk ook gebruiken. De komende weekenden zijn we beide bezet dus wordt het hem niet om op stap te gaan. Afgelopen weekend waren de weersverwachtingen niet optimaal maar waren we beiden wel vrij.  Noord Holland had ik in gedachten ,maar daar waren diverse activiteiten met betrekking tot de bloeiende bollen velden dus werd er erg veel volk verwacht. Dan naar Brabant, een langere rit met de camper dan het vorige weekend  dus ook mooi de gelegenheid om te kijken hoe hij voldoet op de langere rit.  Een laatste check van de buien app, contact gezocht met een camping of we welkom waren met 6 honden en dan besluiten we  de gok te wagen en vertrokken dus zaterdag morgen met de meute in de camper richting Brabant. 

Een paar laatste dingen in de camper, de benches plaatsen en binnen een half uur kunnen we vertrekken, das toch wat anders dan als je even met de tent weg zou willen. Odin en James samen in een bench, Elwood en Charlie samen en Donald alleen. Dylan komt aan de gordel en heeft een hele ruime plaats voor zich alleen

We rijden naar Giersbergen, een heel klein gehucht net achter Drunen aan de rand van de Loonse en Drunense duinen. Hier hebben we een plek geboekt op een kleine SVR camping. Dylan keek over onze schouders mee of we wel de juiste weg namen.

De beheerders van de camping waren er niet maar ze hadden al door gegeven waar we konden gaan staan. Ik rij de camper achteruit tussen de beukenhaagjes, ideaal de achteruit rij camera met deze lengte, en als we staan draai ik de luifel uit en plaats de kennel delen voor de heren. Alinda blijft ondertussen binnen in de camper bij de mannen, zo blijven ze rustig terwijl ik buiten bezig ben. Als alles staat mogen ze naar buiten.

Vader en zoon samen op de uitkijk

Het is niet zonnig , winderig en zo nu een dan wat regen druppen. We vermaken ons dan ook goed binnen in de camper. lekker warm en droog. De mannen zoeken allemaal een plekje en vallen heerlijk in slaap.

Mandjes, kleedjes , schapenvachten, overal ligt wel wat en er wordt druk gebruik van gemaakt.

Ff gluren naar de buren.

We hadden afgesproken om s avonds bij Joris en Nicole te eten in Drunen. 5 km  vanaf de camping. Joris komt naar de camping om ons en de heren op te halen. Eerst Alinda en 3 mee terwijl ik met 3 bij de camper wacht tot hij terug komt om ons ook op te pikken. Savonds lopen Joris met Casper en Hugo en ik met Elwood, Donald en James terug naar de camping. Alinda en Nicole rijden met de auto terug. Na dat ze de camper bekeken hebben gaan Joris en Nicole terug naar huis en maken wij ons op voor de nacht. De mannen zoeken hun plekje weer en vallen in een diepe slaap.

Zondag morgen zijn de mannen weer fris en fruitig. Chalie zit al vol ongeduld te wachten tot wij uit bed komen

Terwijl wij ontbijten  slapen een aantal heren nog even verder.

Boterham met pindakaas Elwood ?.

De zon schijnt, we lijnen de honden aan na het eten en lopen de camping af richting de zandverstuiving. Binnen 5 minuten zijn we in het bos. Hier lopen we een uitgezette wandelroute door een deel van het stuifzand gebied.

De oude baas had weer een smile van oor tot oor.

Alinda samen met onze trots.

In de zon was het gewoon warm. Het gebied is erg populair voor recreatie, het was dan ook al vroeg druk met wandelaars, ruiters, Atb fietsers, loslopende honden en aangespannen combinaties.

een prachtig gebied waar ik zeker nog wel een keer langer wil rond dwalen.

Oud en jong samen

Oude eiken ingestoven onder het zand, wat je ziet zijn de kronen van de oude bomen, de stammen zitten in de zandduinen.

Genieten, voor de mannen en wij genoten van de mannen en helemaal van de oude baas. Wat liep hij weer stoer mee deze wandeling door toch wel zware terrein omstandigheden voor hem.

We lopen het gebied weer uit en zijn net op tijd want de stroom recreanten kwam nu echt op gang. We gaan terug naar de camper en pakken de spullen weer in. Binnen een half uur zijn we weer klaar voor vertrek. We rijden nog even naar Joris en Nicole waar we nog wat eten en vertrekken dan in de loop van de middag weer naar huis. Het weekend zat er weer op. Het even weggaan met de mannen is zo makkelijk op deze manier, wij en de heren hebben genoten van dit korte uitstapje.

En Dylan, die lag weer als een koning op zijn kleed als wij ons klaar maken om te vertrekken naar huis.

Hoe ouder hoe gekker en de baas behoorlijk laten schrikken.

 Ik wandel vaak met de complete meute of met de mannen 1 op 1. Afgelopen week was het weer tijd voor een 1op 1 avond ronde met Dylan. Het zou een ronde worden die ik niet snel zal vergeten.

Nieuwsgierig hou de oude baas aan deze kleurstelling is gekomen, lees dan snel verder.

Als we de straat uitlopen zijn we binnen 2 minuten op de es. Hier loop ik met Dylan al 16 jaar.  Het zandpad langs het bos met een afslag de es over. Onze vaste ronde. Dylan loopt meestal los en als hij moet plassen loop ik dan rustig door, hij komt dan snel achter mij aan als hij klaar is.

Zo ook afgelopen donderdag. We lopen samen te genieten en Dylan (rood)moet even plassen en poepen, ik loop rustig verder en ga de bocht om het lange pad over de es op(blauw).  Dylan zal zo wel volgen, ik kijk om en zie dat hij klaar is. Maar in plaats van het pad te volgen zie ik hem vol snelheid recht op de sloot afrennen en hem erin verdwijnen. Shit, das niet best, de sloot is ruim anderhalve meter diep en ik vrees het ergste voor mijn oude vriend, Ik ren naar de sloot en zie hem een beetje beduusd op de bodem van de sloot in de modder zitten, ik haal hem eruit en check alles, niks kapot zo op het eerste gezicht.

Vol vloog Dylan deze sloot in en kwam ruim een meter lager terecht in de modder, in het ergste geval had hij zijn nek wel kunnen breken, ik ben me rot geschrokken.

Ik haal hem uit de sloot en check hem helemaal. Ik zag geen bijzonder heden behalve een stinkende oude hond met wat extra zwarte kleur.

Even wat extra kleur erbij baas.

We lopen rustig verder en de smile van Dylan was al snel weer terug. 

 

Wit aan de ene kant, zwart aan de andere

Maar meneer had weer dikke lol.

Als we weer thuis zijn neem ik hem direct mee naar de douche, even het varkentje wassen. Wat een stank kwam er los haha. Na het douchen de badjas aan en lekker opdrogen

Later op de avond gaat de bad jas weer uit en kruipt Dylan in de stoel naast mij bij de kachel. trouwe ogen kijken mij aan,.... wat een avontuur he baas.

Nu kijken we met een lach terug op deze bizarre actie, gelukkig is alles goed afgelopen maar het had ook heel anders kunnen zijn.