De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zondag 31 januari 2021

Prachtig winterweer.

 Eindelijk kunnen we weer eens zeggen dat het echt winter weer is. Afgelopen nacht temperaturen die zorgden voor matig vorst. Vanmorgen dus een harde tuin, stralend blauwe luchten en een beetje rijp aan de bomen. Ik was vroeg beneden dus de mannen konden weer vroeg aan de wandel. 2 heren waren vandaag niet thuis, dus die misten hun winterse wandeling hier. Alinda is gister aan het eind van de middag vertrokken naar Joris en Nicole in Drunen, Michael en Donald zijn met haar mee. Dus voor mij vandaag alle aandacht voor de andere 5. 

Mango kreeg zijn jas weer aan en samen met Elwood mochten zij als eerste met mij mee.

Heerlijk genieten van de winterse natuurbeelden


The Lord met zijn winterjas, wie had dat ooit gedacht een Scandinavische hond met een jas aan , maar na zijn twee bloedingen merken we toch echt dat hij oud wordt, lichaam is opeens niet meer zo als in zijn top jaren. Wordt een oude baas, dan de jas maar aan.


Maar zijn elegantie heeft hij nog, ook met jas aan blijft het een heer van stand. Samen met zijn vriend Elwood genieten op deze mooie morgen.



The Whoop, ja jongen, nog steeds geen wedstrijden in het verschiet....


Vrienden vanaf dag 1


Er is een vorm van berusting in Mango zijn uitdrukking, niet meer het vuur wat hij anders uitstraalde.


Grijze koppies



Samen in de zon, genieten.


Zie jij wat ik zie ?


We lopen weer terug naar huis. Met het zonnetje op de rug is het gewoon warm. Odin en James zitten al vol ongeduld te wachten . Nu mogen wij mee baas.

We lopen via het bos weer naar de es.


Wie komt daar aan James ? Ken jij die papa ?


He baas ga eens wat opzij, we zien het niet goed, je zit voor ons zichtveld.


Ze blijven zich maar focussen op wat ze zien aankomen


En volgen het tot het uit hun zichtsveld is verdwenen.


Stoere jong knaap.


Odin met zijn mooie hoofd.


Vader en zoon samen, een kostbaar bezit.


En weer verschijnt er iets in hun beeld. Attent volgen en kijken.


Prachtig stel samen.


Het komt eraan...


En verdwijnt weer...


Is het echt weg ?? 


En dan is het ook voor deze twee helaas over. We gaan naar huis waar er nog 1 op mij wacht. De jas aan en we gaan weer. Normaal gaan de beide oude heren samen nu dus alleen Dylan mee. En dat vond hij echt niet erg, even alle aandacht voor hem alleen je kon gewoon aan alles zien dat Dylan daar intens van genoot. Heerlijk los op de es.


Joepieee, baas ik kom al weer .




Blij ei, de  smile rond zijn snoet is goud waard.




Ik stuur Dylan vooruit en spring zelf weer in de droge sloot. Als Dylan dan terug komt rennen zit ik met de camera op mooie hoogte voor prachtige plaatjes waarbij hij haast recht de lens in rent.



Even op het heuveltje voor een paar kopfoto's


En dan ziet ook Dylan wat aankomen, Zijn gezicht uitdrukking lijkt nors haha, dat is schijn.


Ik had vanaf het begin van ons rondje al gezien dat vriendje Bhodi er aankwam. Als i bezig ben met de laatste foto's staat hij dus samen met zijn baasje achter mij. Tja dan ontkom je niet aan een kleine shoot het Bhodi. Dus Bhodi ook op het heuveltje en ik schiet nog een paar plaatjes. De zon kleurt prachtig in zijn haren , de blauwe lucht doet de rest.



We lopen terug naar huis, alle mannen een extra koekje en ze zoeken al snel hun plekje weer in de kamer waar ze allemaal in een diepe slaap vallen. Het was een heerlijke ochtend voor de mannen en hun baasje.

 Alin , Michael en Donald zullen vanavond  rond half negen weer thuis zijn, dan is de meute weer compleet.

zondag 24 januari 2021

Aan de wandel

 Afgelopen nacht heeft Michael weer beneden geslapen bij zijn maatjes. De laatste twee nachten hadden we hem mee naar boven, op die manier hadden we direct zicht op hem en konden we hem gedurende de nacht in de gaten houden. Het herstel is gister overdag behoorlijk doorgezet zodat we besloten om hem s nachts dus weer gewoon beneden te laten. 

Gewoon weer beneden tussen zijn maatjes wachten op een koekje voor het slapen gaan


Vanmorgen lagen de mannen nog heerlijk te slapen toen ik beneden kwam. Buiten was het een beetje winters met lichte vorst. Dus voerbakken klaar maken, eten en weer aan de wandel met ze. Elwood, Mango en James gingen als eerste met me mee op de langere ronde. 

Heerlijk met de neus in de vrieskou


Liefde is...


Mango en zijn vrienden.


Odin en Donald gaan als tweede mee. We zijn nog maar net van huis of we krijgen een dikke natte sneeuw bui over ons heen.


Maar gelukkig komt de zon er al snel weer bij en is het weer droog.


Mooie jonge mannen samen.


Echt vriendjes vanaf dag 1


En als laatste weer de beide oude mannen. Michael kreeg de jas weer aan, Dylan dit keer niet. Ik ga met hun niet de complete ronde lopen dat wil ik Michael nog niet aan doen. Beide mannen mogen wel weer los van de riem op de es. En dan zie je Michael gaan en denk je weer even aan die spannende dagen deze week.


En Dylan, die maakt het allemaal niet uit, als ie maar lekker mag rennen en op zijn tijd als hij keurig terug komt een koekje krijgt  dan vind hij het prima.



Zo ziek, zwak en misselijk afgelopen donderdag en vrijdag en kijk hem dan nu. Wat heeft hij een vechtlust en levenskracht. Onze bijzondere man opnieuw laat hij ons versteld staan.



Zoals ik al schreef lopen we niet de hele ronde die we anders lopen. We breken onderweg ons rondje af en gaan weer richting huis. 


De beide oude mannen samen. Blij en trots dat ook vandaag ze weer gewoon net als altijd samen op stap konden.


Thuis doe ik de kachel een graadje hoger, even wat meer warmte in huis. De mannen zoeken hun plekje en slapen en snurken de hele verdere middag. 

Morgen gaan de hechtingen bij Elwoood eruit .We hopen dat we de periode met gekwakkel in de meute nu weer een beetje kunnen afsluiten. Elwood zijn operatie, Dylan met een ontstoken oog en Michael met een paar dagen ziekte. Je merkt toch dat jezelf meer gespannen bent.