Het nieuwe jaar is inmiddels al weer 10 dagen oud. De mannen zijn oudjaars avond heerlijk relax doorgekomen. Wat mij betreft mag het elk jaar wel zo rustig zijn zonder vuurwerk. Ondanks dat er nog geen wedstrijden in het vooruitzicht zijn ben ik toch weer begonnen met de eerste lichte trainingen met Elwood, Odin en Donald. Odin en Donald hebben nu ook een start licentie dus als er weer groen licht komt voor wedstrijden dan mogen de jonge mannen ook starten. De eerste wandelingen met de mannen zijn uiteraard ook al weer gebeurd en zo gaat ondanks de lock down het leven van de meute gewoon verder. Afgelopen nacht was daar opeens 1 van de eerste speldenprikjes van koning winter. De tuin was vanmorgen hard en wit van de vorst. Ga ik normaal op zondag al vroeg aan de wandel vandaag was dat niet het geval. Alinda draait extra diensten en had afgelopen nacht een nacht dienst. Om half negen was ze thuis, zou ik dan met 1 of meer van de mannen op stap gaan dan weet ik zeker dat de rest gaat zitten zingen, dan zou Alin niet aan haar slaap toe komen. Dus van morgen rustig in huis bezig met wat klusjes, onder ander plinten vervangen onder toeziend oog van opzichte James.
Als Alin wakker is ga ik op stap met de mannen. Eerst met Mango, Donald en Elwood,
De vorst is inmiddels weg en het is een beetje grijs, de wind is nog wel fris.
Odin en James gaan daarna met mij mee.
Zie jij wat ik zie, wat komt daar aan.
Een wandelaar met hond werd nauwlettend door de mannen in de gaten gehouden. Dat geeft natuurlijk wel prachtige foto momenten, de geconcentreerde blikken van beide.
Hij komt dichter en dichter bij.
En verdwijnt dan uit hun gezichts veld.
En als laatste gaan Dylan en Michael weer mee. De oude mannen verliezen de spekkies op hun lijfje dus de winterjas ging aan voor hun. Zou blijft hun oude lijfje toch lekker warm met de temperaturen die nu langzaam aan gaan zakken. Michael is een jas wel gewend na zijn ziekte, voor Dylan was het de eerste keer dat ook hij nu een jas aan had.
Maar geen jas of wel jas, rennen met en een smile rond de snoet gaat gewoon door. Dylan heeft de jas van Hurrta aan waar Elwood test hond voor is geweest.
En Michael had de jas van old mr Big smile aan.
De beide oude mannen zitten nog steeds vol energie als ze in het veld zijn. Thuis bij de kachel slapen ze veel maar eenmaal buiten dan vergeten ze hun inmiddels hoge leeftijden.
En achter de baas aan rennen.
Ik duik de droge sloot weer in en sta dan op ooghoogte met de heren. Ze weten nu dat ik dit doe en komen dan lachend naar me toe rennen.
Maar toch he..... als ik niet kijk , helaas betrapte ik ze ditmaal doordat ik me onverwachts omdraaide.
Ook met hun wintermantel aan zijn het nog steeds echte foto modellen.
Na de wandelrondjes vielen de mannen weer heerlijk in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten