Nog 1 keer kruip ik dit jaar in de pen om jullie deelgenoot te maken van de laatste belevenissen van de meute in 2020. Met dik 6 uur sluiten we dit jaar af. 2020 een jaar wat we helaas niet snel zullen vergeten. De laatste dagen van dit jaar was ik zoals elk jaar weer vrij. Heerlijk thuis en mezelf vermaken met de heren. Lekker wandelen of gewoon samen op de bank.
Als ik op de bank voor de tv lig is er altijd wel 1, eigenlijk wel meer, van de mannen die stijf tegen me aan ligt.
Kleine vriend James kruipt het liefst over de bankleuning achter je en gaat dan als een papagaai op je schouder hangen.
Tja dat gedrag heeft ie natuurlijk net van een vreemde, Odin kan ook heerlijk op de leuning liggen en je strak aankijken.
Nieuwe heerlijke warme kleden op de bank, je kunt jezelf ook verkleden als sneeuwpop denkt Donald.
Wandelen met de mannen het gebeurde weer veel deze laatste dagen. In verschillende samenstellingen heerlijk aan de kuier.
Er zijn maar twee kerstballen gesneuveld, en dan was de oorzaak de zwiepstaart van Mango. Ook James zijn fratsen door als kerstversiering onder de boom te gaan zitten heeft geen gebroken ballen of kapotte slingers opgeleverd.
Het was enkele dagen guur en nat. De mannen zochten de warmte van elkaar op en lagen heerlijk knus bij elkaar op de bank.
Gisteren was het opeens weer stralend weer, een prachtige blauwe lucht en weinig wind. Samen met de heren genoot ik van deze heerlijke wandelomstandigheden. Mango Odin en James gingen als eerte mee, ik had helaas mijn grote camera niet mee.
Donald en Elwood waren de volgende twee. Nu nam ik de camera wel mee. Beide mannen mochten weer even slootje springen.
Blije koppies.
Ik maak nog een paar portretfoto's van de half broertjes.
Twee zonen van Domino, wat zie ik Justin toch terug in Donald zijn hoofd.
Grijze haren van Elwood zijn dit jaar snel gekomen.
Hopelijk kunnen we komend jaar weer los met de agility. Zowel Odin als Donald hebben nu een start licentie. Ik zal dan lopen met Elwood en Donald en Alinda met Odin.
Als laatste mogen de beide oude mannen weer mee en ze mogen ook weer los van de riem.
Samen aan de struin, wat een kostbaar iets.
Geconcentreerde blik van Dylan.
Het plezier straalt er vanaf.
Ik stap van de weg af een droge sloot in, de mannen waren mij even kwijt.
Genieten als ze doorhebben waar ik ben en ze de race schoenen weer aan doen.
Zo je oude dag beleven, wat een plezier.
En ook nu maak ik weer een paar mooie foto's van de beide
Die koppies, hun blik, onbetaalbaar.
Een nieuw jaar verschijn aan de horizon, de mannen kijken er naar uit.
Gisteravond kregen we een berichtje van Jenny dat mevr Vrieling, de oude dame die altijd speciaal naar de hondjes kwam kijken tijdens de Ot en Sien wandeling, was overleden. Al vele jaren kwam ze speciaal met de rolstoel naar buiten om de beagles te bekijken, een rol met koekjes nam ze mee, die waren voor de hondjes. Afgelopen zomer ging de Ot en Sien wandeling niet door maar zijn we in klein gezelschap nog even met de honden bij haar langs geweest. Mevr Vrieling is 95 jaar geworden...
En dan is het 31 december, de laatste dag van het jaar. Er is een vuurwerk verbod, een genot voor mens en dier, wat mij betreft mag dit zo blijven. De honden zijn de hele dag heerlijk relax. Vanmiddag nog een laatste wandeling voor dit jaar met ze gedaan.
We gaan de avond in, hopelijk blijft het zo rustig en gaan de mannen zonder al te veel overlast het nieuwe jaar in.
2020 zit er bijna op. Wij wensen jullie allemaal een fijne en goede jaarwisseling en hopelijk tot ziens in 2021.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten