Het jaar 2020

 We lopen weer naar de laatste dagen van dit jaar, 2020 een raar jaar, een jaar wat bijna geheel in het teken stond van Corona, geen evenementen, geen wedstrijden, geen georganiseerde wandelingen en geen shows. Dat was vanaf maart het leven waar wij en de meute in zaten. Het jaar begon nog zo onschuldig, we zouden een druk jaar krijgen, wedstrijden met Elwood zowel bij de Raad als bij de FHN, een dubbel programma dus. Denemarken stond weer op de lijst voor de VSS en natuurlijk ons eigen BSBE evenement. Maar helaas van dit alles kwam niets terecht.  Tot maart liepen we een paar leuke wedstrijden, Elwood was er klaar voor om mooie dingen te laten zien in de rest van het jaar. Hij liet zien dat hij goed de winter doorgekomen was en liep constante uitslagen. James maakt zijn show debuut en wordt direct BOB en 9e best in show, Alinda ging weer naar Crufts en kwam net op tijd terug voordat de lock down in Engeland inging. Michael vierde een jubileumpje, het was in maart  een jaar geleden dat hij ons bijna ontviel, de oude baas is nog steeds het stralend middelpunt in de meute. We waren meer thuis dan anders, maakten wandelingen rond Westerbork en zijn alsnog 1 week naar Zoutkamp geweest, Niet BSBE werd het daar.  We verloren dit jaar weer een aantal strijdmakkers van Michael van weleer, hij is nu echt The Last man standing for his generation. In oktober werd Michael verkozen tot het leukste huisdier van de dierenartsen praktijk Westerbork, er komt hier een schilderij van hem in huis te hangen.  Mango begon vanaf oktober wat te sukkelen, twee keer een lichte hersenbloeding maar hij is er weer redelijk van hersteld. Dylan werd opeens ziek en Michael moest onder narcose,. De meute wordt ouder, de kleine kwaaltjes beginnen te komen. Uiteraard is er  natuurlijk nog veel meer gebeurd dit jaar maar dat zal ik benoemen in het weer uitgebreide jaarverslag. Ik ben de laatste weken weer in de pen gedoken, heb de externe schijf weer doorgespit voor foto's van het afgelopen jaar  en neem jullie mee terug naar het jaar 2020 in vogelvlucht.

Januari

De eerste wandelingen in het nieuwe jaar worden weer gemaakt met de mannen.

We beginnen het agility wedstrijd jaar met een Raad wedstrijd in Zuidwolde. Het was een lange dag maar aan het eind van de dag kwam ik met drie keer een derde plaats terug naar huis. Elwood was de winterstop goed doorgekomen en liet weer mooie dingen zien op de baan.

Eric en Irene waren er weer als supporter met de dames en Sammy.

Thuis bouw ik geregeld de baan op, lekker bezig zijn met de mannen. James maakt ook kennis met de hindernissen, Langzaam aan gaan we ook met hem nu beginnen.

En de oude mannen, zolang ze het aankunnen en leuk vinden mogen ze genieten van deze bezigheid.

We reizen af naar Cornwerd in Friesland voor weer een Raad wedstrijd. Jan en Mathilda zijn er ook met hun heren. Zo stonden er maar liefst 4 beagles aan de start. Joris en Nicole kwamen uit Brabant om ons aan te moedigen. Met 2 derde plaatsen en een disk was ik tevreden. We sluiten een gezellige dag samen af bij het Haye restaurant op de kop van de afsluitdijk.

De marges zijn soms klein .

Op 1 januari waren er bij Peta en Leo  puppen geboren. Pebbles was mama geworden van 4 kleinetjes, de Beegees. We waren nog niet op puppen bezoek geweest omdat Alinda met rug klachten zat. Een lange rit in de auto was voor haar niet prettig. Als de puppen bijna vier weken zijn gaan we er voor het eerst heen op bezoek.

Mooie weer dus weer heerlijk aan de wandel met de mannen. Ik neem de meute vaak gescheiden en in verschillende samenstellingen mee. Ook 1 op 1 wandelingen doe ik, die alle aandacht is voor Bassie hebben  ze soms echt nodig.

Vriendje Bhodi komen we tijdens het wandelen ook geregeld tegen.

De oude heren hebben het voorrecht dat zij bijna altijd samen los mogen als we op de es zijn.

Februari

Opnieuw een Raad wedstrijd in Zuidwolde met Elwood. En weer mooie resultaten, 2e, 3e en 6e.

Het blijft genieten om met Elwood deze tak van hondensport te doen, wat is hij gegroeid  in zijn zelf vertrouwen.

Er komt storm, we hoeven niet met de auto de weg op. Ik ga heerlijk aan de wandel met de mannen, hun oren fladderen alle kanten op.

Grote oren vangen veel wind.

Een druk weekend, show op zaterdag met Odin, Donald en James en een wedstrijd met Elwood op zondag. Maar eerst showtime dus. James stapt in de voetsporen van veel van zijn familie leden en hoe. Hij werd Best of Breed , won de rasgroep en uiteindelijk 9e Best in show. Wat een show debuut voor hem. Wat waren we trots op de kleine man. Odin won zijn klasse en Donald werd 2e. We gingen dus weer met mooie resultaten naar huis.

James werd beste reu, versloeg onder andere zijn vader. Later werd hij ook Best of Breed.

Hij won de rasgroep.

En als toetje 9e Best in show, zijn batterijtje was wel op. Wat een ervaringen voor hem op deze dag.

Zijn eerste vaan en direct de grootste die we hier in huis hebben nu.

Zondag vertrekken we weer naar Cornwerd. Elwood gaat weer de strijd aan. Dit maal hadden we support van Eric en Irene. We lopen een disk , een 4e en een 3e plaats. Het was weer heerlijk werken met The Whoop. Wat we toen nog niet wisten was dat dit de laatste wedstrijd van 2020 voor ons zou zijn.

Prachtige prijzen, had graag een pompebled toegevoegd aan Elwood zijn prijzen kast. Maar helaas alleen de eerst in de klasse kreeg er 1.

We gaan nog een keer naar de puppen. De mannen gaan mee , helaas is het bar slecht weer dus voor hun geen ren feest op de grote weide. We genieten van de kleintjes die in de loop van de week hun pootjes uitslaan en naar hun nieuwe baasjes gaan.

Zo lief samen.

Maart

We gaan met de drie heren naar de Martini dog show in Groningen.

Alinda vertrekt samen met Nicole weer naar Crufts in Birmingham. Ik blijf thuis met de mannen. We passeren een kleine mijlpaal. Het is precies een jaar geleden dat Michael van de 1 op de andere dag instortte, leven wordt lijden, direct laten inslapen is het beste voor hem, ik hoor het de specialist nog zeggen.

Onderweg naar de trein

Een jaar later, een bijzonder jaar, een jaar waarin we vele mooie hoofdstukken hebben mogen toevoegen aan zijn levensverhaal, we gaan hopelijk nog een tijdje zo door.

Terwijl Alinda in Engeland zit maak ik de achter tuin weer op orde met nieuwe  graszoden.

Het was ook wel weer nodig, wat een baggerput. Na een dag hard werken is het resultaat weer een mooi speelveld voor de mannen.

De wereld staat in brand, het corona virus grijpt om zich heen. Alinda komt net op tijd terug uit Engeland. Samen met Michael haal ik haar van de trein.

Daar komt ze weer Michael.

We laten de drie maandelijkse foto maken van Michael zijn longen, zijn situatie lijkt zich te stabiliseren, goed nieuws dus.

Er komt een persconferentie van de minister president, ivb met de toenemende corona besmettingen gaan alle evenementen waar meer dan 100 mensen bij aanwezig zijn op slot tot minstens eind maart, De wedstrijden die we in de agenda hadden gaat dus een streep door. Zo ook de start van de FHN competitie. Ik ga met de mannen op stap, we blijven vooruit kijken, hoe onzeker het ook allemaal is.

Er breken rare tijden aan, thuis werken is het advies, ook ik ben dus meer thuis, administratie werk kan ik thuis doen, bos werk buiten gaat nog wel gewoon door. De heren vonden het eerst wel vreemd dat ik hele dagen thuis was maar ze wennen er snel aan, we lopen wat vaker een rondje niet lang maar gewoon even de benen strekken. 

Het was voor de mannen ongekende luxe, de baas die hele dagen thuis was.

Vorig jaar was de bloeiende prunus een teken van hoop voor ons en Michael, laat het ook nu een teken zijn dat we snel weer naar ons normale leven kunnen overgaan.

De complete pack, alle 7 mee op een wandeling met de baas.

Dylan viert alweer zijn 12e verjaardag.

Justin zou zijn 10e verjaardag gewoon hier moeten vieren, helaas mocht het niet zo zijn. Op zijn verjaardag neem ik de mannen  mee naar de stobbe waar ik vaak foto's nam met de meute en Justin. Ik laat mijn gedachten even gaan en maak foto's van de mannen op de Justin stobbe....

De natuur is mijn studio zeg ik wel eens, boomstronken, omgewaaide bomen of de herfstkleuren, dingen die ik vaak gebruik in mijn foto's

Donald en James genieten vaak samen op het bankje van de zon, Ik betrap ze op een prachtig samenspel, alsof ze het ingestudeerd hadden.

Eind van de maand mogen de mannen het gras weer op. De zoden zitten vast, het genieten voor hun op het gras kan weer beginnen. Ik zelf kom thuis te zitten met een drupneus, normaal gesproken geen reden om thuis te blijven maar nu mocht ik gewoon niet op het werk komen. Donald vond het maar wat vreemd dat ik nog vaker thuis was en was als een schaduw van mij.

Ik blijf lekker dicht bij de baas als hij thuis op de pc werkt.

April

S ochtends doe ik thuis administratie werk voor de baas  s middags wat klusjes en een rondje met de mannen. De drup neus wil maar niet over gaan. 1 van de rondes kreeg opeens een andere wending als ik net op tijd iets bij James uit de bek kan graaien. Een stuk worst met troep erin. Een melding bij de politie volgt maar die doen er nu niks mee, Corona heeft hun prioriteit. Ik loop nog een aantal keer de rondes en kijk of ik meer vind, gelukkig bleef het bij deze ene vonst.

Worst met iets erin... er lopen zieke geesten rond in dit land.

Doordat er ook geen vliegtuigen vliegen hebben we stralend blauwe luchten. De avond rondjes met de mannen is gewoon genieten. Zoveel weken zo'n strak blauwe lucht dat had ik nog niet eerder mee gemaakt.

                                 

Blijf thuis is het advies van de regering, wij houden ons er aan. Gaan bijna nergens heen en vermaken ons samen met de mannen in de tuin.

Ik maak vele  groepsfoto's van de mannen in verschillende opstelling, heerlijk zulke foto modellen. Doordat we dus meer thuis zijn kan ik me zo vermaken met de mannen.

Met de baas er tussen, de camera op de timer.

We krijgen bericht uit Denemarken dat de VSS niet doorgaat. We hadden het eigenlijk al verwacht maar het was wel een teleurstelling. Vorig jaar hadden we beloofd in 2020 terug te komen met Michael, de oude baas heeft gevochten om er bij te zijn en nu gaat het feest niet door. Tijdens een wandeling met Michael beloofd de oude man mij dat hij door zal vechten en zal proberen er in 2021 'gewoon' bij te zijn.

Pasen 2020, Er stond een wedstrijd... geannuleerd, Activiteiten rond 75 jaar bevrijding  Westerbork...geannuleerd. We waren dus opnieuw gewoon thuis deze dagen. Ik bouw op tweede paas dag de agility baan weer even op. De trainingen staan nu ook stil maar we willen Elwood toch in het ritme houden, de andere heren mogen uiteraard ook mee genieten.

Ik had een oude kar opgescharreld, een grotere dan de bolderkar. De behendigheidsbaan van de mannen kreeg dus nieuw transport.

We trainen weer lekker door thuis met de mannen.

Wandelen, spelen in de tuin en fotomodel spelen dat zijn de bezigheden die ons bezighouden.

Er is weer een persconferentie en opnieuw worden de maatregelen strenger. Tot september mogen er geen evenementen georganiseerd worden. We moeten het zware besluit nemen om ook ons BSBE te annuleren. Hoe graag we het ook zouden willen, gezondheid gaat voor.

Als ik klaar ben met klussen op zaterdag rij ik even langs Roden, even de neus om de hoek bij Jan en Jenny, even vragen hoe het gaat, even knuffelen met de meiden.

Op 29 April is Mango ook alweer 12 jaar onderdeel van onze meute. Ik ga apart met Mango op stap en laat de 12 jaar samen door mijn hoofd gaan.

Mei

Op facebook komen de eerste online foto shows. Ik stuur voor de gein een foto van Mango in. Tot onze verbazing wint zijn foto. Een paar weken later komt zijn prijs binnen een tube met voedingssupplument.

De avond wandelingen met de mannen zijn nog steeds genieten, prachtige luchten en een stralende natuur begeleiden ons.

Ik ga met Mango even naar Hans en Alie in Lauwersoog.  Hans heeft een zware tijd gehad en zit hier in het Noorden veiliger dan in Heerlen met de vele corona besmettingen. Mango is zijn grote vriend dus even een hart onder de riem steken door een knuffel van Mango.

James wordt alweer 1, wat gaat het snel. Ik neem hem samen met Michael mee op een wandeling. De spikkelpoot van James onder de witte poot van Michael. De koning en zijn kroonprins.

We blijven door wandelen, de heren vinden het niet erg al die extra aandacht. Zon en donkere wolken zorgen soms voor prachtige beelden.

Oud en jong veel samen dit bijzondere duo.

Statige mannen, net de sfinx van Egypte.

In deze bizarre tijden merken we dat de mannen in de meute nog meer naar elkaar toe trekken.

Michael nog steeds als stralend middelpunt van 'zijn' meute.

Na 8 weken stilstand mogen we weer beginnen met de trainingen, het was wel weer even wennen.

Michael viert zijn 14e verjaardag. Dit hadden we niet meer durven dromen. Ik maak dan ook een heerlijke wandeling alleen met Michael.

Langzaam aan komen er steeds weer wat meer versoepelingen. Op de laatste zondag van mei gaan Alin en ik voor het eerst sinds maart weer samen een dag weg. We gaan met de meute een dagje naar hun familie in Wijdenes.

James samen met mama Djanis en papa Odin

En Judy maakt kennis met de Borkse meute.

Samen met good old Michael.  Bijna 6 maand en de veteraan van 14 jaar. Niet rechtstreeks maar tussen Mike en Judy zit 5 generaties.

Juni

Na tijden van nergens komen begint het normale leven weer een beetje. Alinda moet werken in Stadskanaal, ik breng haar en rij even door naar Finsterwolde om bij Martin en Anita een deel van de kennel panelen op te halen, Even knuffelen met Monty en Doortje, Ik rij dan door naar Zuidbroek, even een bakkie bij Eic en Irene en uiteraard een knuffelsessie met mijn Deense vriendinnetjes Sweety en Hailey en vriendje Sammy. Het spontane idee voor een BBQ ontstaat en als ik Alin later in de middag weer ophaal heb ik alle honden mee en gaan we gezellig BBQ en in Zuidbroek. De honden hadden dikke lol met elkaar.

En ook samen met Sammy, Hailey en Sweety erbij  lukt het me om groepsfoto's te maken

De beaglepiramide.

James spelen met zijn tantes.

BSBE hadden we moeten annuleren maar we gingen toch een week naar Zoutkamp. In een huisje met eigen sanitair dan kon het. We hebben toch nog een leuke week zo met vrienden op de camping, alles op afstand maar het ging prima. Een dag naar Schier met de honden dat zat er helaas echt niet in.

Een grote ren tussen de huisjes waar alle honden samen in zaten, een fantastisch gezicht en voor 'gasten' die de BSBE sfeer eens wilden proeven een fantastische ervaring.

Wat doe jij daar baasje ??

Rust en genieten  dat deden we deze week.

En Michael, die was erbij. Ik doe een foto moment van een jaar eerder over. Wie had vorig jaar kunnen dromen dat hij er nu nog bij was, niet op Schier maar wel op onze niet BSBE 2020

Juli

We gaan een weekend naar Wijdenes om te klussen. Het is slecht weer als we het dak van de schuur vervangen. De heren houden toezicht in de stromende regen.

Dit noemen ze hondenweer baas.

De mannen genoten in Wijdenes.

Onze zomervakantie beleven we thuis, Geen Denemarken voor ons dit jaar. Een paar keer gaan we te wandelen met Eric en Irene en verder zijn we thuis. De heren vermaken zich wel. Wandelen en relaxen, echt vakantie dus. 1 van de wandelingen was een bijzondere. Door de corona kon ook de Ot en Sien wandeling niet doorgaan. Al jaren komt 1 van de bewoners van de verzorgingsflat speciaal naar buiten om te kijken naar de hondjes. Deze mevrouw is ver over de 90. Samen met Eric, Irene en Jenny zijn we nu met de honden bij haar, op afstand, langs geweest, een klein gebaar om een oude dame een mooie moment op de dag te bezorgen.

En thuis gaan ze er weer mooi voor zitten.

De ridderspelen van Bork.

Joris en Nicole komen langs. De mannen hadden weer plezier met elkaar.

Een snoei klusje bij Jan en Jenny kan niet zonder even gek te doen met de Roder dames. De bult met snoeiafval was een heerlijke speelplek voor hun.

We trainen  drie avonden in de week voor de agility, 2 keer met Elwood en 2 keer met Odin en Donald, ook thuis zet ik de baan nog al eens op.

Thuis geniet Michael nog steeds van het spelletje wat hij zo mooi vond, het gaat niet snel meer, de sprongen zijn niet hoog maar maakt dat wat uit? Het plezier daar gaat het om.

Blogger gaat met een nieuwe omgeving werken, even zit ik in de piepzak, zou er na 13 jaar een einde aan mijn blog komen. Met de nieuwe omgeving kon ik niks worden in de test fase, gelukkig kon ik op de oude manier nog berichten posten.

Augustus.....

Augustus, de 8e maand van het jaar, midden in een stralende zomer kleurde de blog weer zwart, inktzwart. Het begon allemaal op 2 augustus met een bericht van Tineke dat onverwachts  Yellow was overleden. Dream Catcher From Muskoka Dreams,  een beagle die alles gewonnen had wat ze kon winnen, een concurrent van onze Michael in de showring, op 13 jarige leeftijd is ze heen gegaan.

Het wordt warmer en warmer, de heren blijven het liefst in de schaduw, we gaan een weekend naar Drunen voor een klusje. De mannen zien hun vrienden Hugo en Herman al weer.

Een week na het overlijden van Yellow krijgen we het trieste bericht dat ook Fraggle From Muskoka Dream's overleden is. Fraggle was 15 en een half en ook in zijn jonge jaren een concurrent van Michael op het groenen show tapijt. 

Met het verlies van Fraggle en Yellow zijn er nog twee beagles van de zogenaamde gouden generatie in leven. Bailey en Michael.

Michael en Bailey als jonge honden, vaak was het stuivertje wisselen  tussen beide. Nu zijn ze de laatste twee die nog over zijn van de generatie die in de jaren 2008,09 en 10 de top van de Nederlandse beagles vertegenwoordigden op de internationale shows.

We doen niet veel maar aan vakantie opvang maar soms maken we een uitzondering. We kregen voor een dag een logee in de meute. Mac, een zoon van Odin uit het Rozen nestje. Een week jonger dan onze James. Mac is een copy van Odin wat lijken ze op elkaar.

Het was warm , zelfs met het maken van een groepsfoto van de beagle mannen hingen de tongen ver naar buiten.

Als twee druppels water.

En ook Mango wou op de foto met Mac en onze mannen.

Ik vermaak me weer veel met de mannen in de tuin.

Het was dringen bij het zwembad tijdens de warme dagen.

Het zijn warme dagen, warme weken maar eindelijk is de hitte golf op zijn retour en zakt de temperatuur. De mannen gaan weer rennen tijdens hun rondes, je merkt dat ze het koelere weer veel liever hebben.

Op 19 augustus krijgen we het volgende trieste bericht. Michael zijn show buddy Bailey is geheel onverwachts overleden. Michael en Bailey van jonge hond af aan waren ze elkaars concurrent in de ring. Vele onderlinge strijd maar altijd met wederzijds respect. Vorig jaar na Michael zijn ziekte kwam Manon met Bailey nog naar de agility wedstrijd van Elwood . Michael was met ons mee, de beide mannen herkenden  elkaar zo mooi was die laatste herinnering aan deze twee bijzonder heren samen. Bailey is ruim 13 jaar geworden...

Nog 1 keer samen in de voor hun zo vertrouwde show houding, het was net of kwamen oude tijden even weer terug.

Odin viert zijn 3e verjaardag.

We gaan weer naar Brabant en doen ook een bezoek aan de beagle opvang van Carla in Achtmaal. Carla heeft James zijn zusje Summer en in de vakantie opvang was broer Joep. Odin ging op de foto met drie van zijn kinderen uit het Bond nestje. 

Odin met Joep en James.

En zusje Summer erbij.

Een dag later komen Eric en Irene bij ons. Odin ziet zijn zusjes weer, het was voor hem dus echt een familie weekend.

We trainen lekker door en ik zou met Elwood nog naar een workshop, door de warmte ging dit niet door.

September

Joris en Nicole zijn een dag in het Noorden en vragen of we thuis zijn en of ze langs kunnen komen, uiteraard kan dat en slapen kan ook. Zo doen we dat. Dus op vrijdag avond kwamen Herman en Hugo weer in de meute. De mannen stappen zo naar binnen, begroeten de heren en het is net of zijn ze gewoon onderdeel van de  meute. Op zaterdag gaan Joris en ik met een deel van de meute aan de wandel in de bossen van Grolloo

Donald, Mango, Hugo en Herman gingen mee naar de bossen van Grolloo.

Er wordt weer veel gewandeld.

Op 7 september vieren we dat Michael 1,5 jaar in reserve tijd zit. S nachts krijgt hij opeens een terugslag waardoor we midden in de nacht nog contact zoeken met de dierenarts. We houden hem in de gaten, gelukkig was het een 1 malig iets, waarschijnlijk een virusje waar Dylan een paar dagen eerder ook last van had.

Samen met zijn kroonprins een blokje om, vieren dat we anderhalf jaar in reserve tijd zitten

En alsof de duvel er mee speelde, s nachts krijgt Michael dus een terug slag, een onrustige nacht  voor ons een belletje naar de DA en weinig slaap, s morgens zag je aan alles dat Michael zich zelf niet was.

Gelukkig hersteld hij snel en de volgende dag zit Michael al weer gewoon tussen de mannen alsof er niets aan de hand is geweest. Wat is het ook een vechter.

Een BBQ en fun middag op de hondenschool van Kim waar wij trainen. Samen werken met je hond en verschillende opdrachten uitvoeren. Aan het eind van de middag kwamen Elwood en ik op een derde plaats.

Ei op een lepel, riem aan de hand en dan de baas door de paaltjes.

Zit, af, volg 

Tijgeren onder linten door.

En beide mannen met hun medaille.

Ik kan toch werken met de nieuwe blogger omgeving. Het probleem lag hem aan internet explorer, dit verouderde systeem had problemen met deze nieuwe werkomgeving. Ik kan dus gewoon door bloggen via  Google Chrome.

Petra en Leo gaan een week naar Zweden en Denemarken voor een paar shows. Een deel van de Muskoka meute komt bij ons logeren. 2 meiden gaan mee naar Denemarken 4 blijven er bij ons. Het is een heerlijke week waarin ik vele foto's maak van de meiden apart en samen met onze heren.

12 op en voor het bankje, binnen een paar minuten had ik het weer voor elkaar.

2 dames gingen er mee naar Zweden en Denemarken, 4 bleven er dus een weekje bij ons.

Een waardevol bezit zo in de tuin.

De vier meiden, Djanis, Domino, Pebbles en Djane.

Ik ga met Elwood naar een agility workshop van Rob Balt, heerlijk werken met The Whoop en nieuwe dingen uitproberen

Er zijn weer wedstrijden van de Raad, wel met heel veel beperkingen. Ik besluit om gewoon geen risico's te lopen. En schrijf me nergens in. Dan maar weer wat extra wandelen met de mannen., een bezoekje aan de dames in Roden na een dag klussen was ook weer even nodig.

Heerlijk wandelen met de mannen in het bos waar de herfst zijn eerst intrede doet

.

De clubmatch van de BCN kon ook niet doorgaan. De Beagle club organiseerde daarom een virtuele dog show. Men kon foto's opsturen in verschillende klassen. Fun en show. We stuurden foto's in voor de fun klas en op het laatste moment besluit ik om nog 1 show foto van Michael in te sturen. Als eerbetoon aan zijn overleden show maatjes. ''The last man standing for his generation'' Met een foto van Odin en James winnen we een fun klas. Met de foto van Michael komt hij op een 2e plaats in de veteranen klasse.

Als eerbetoon aan zijn overleden show maatjes.  "The Last Man Standing For His Generation"

Odin en James winnen hun klasse.

En zo hupt de meute de volgende maand weer in. 

Oktober

4 oktober, dierendag. Voor de mannen is het elke dag dierendag. Ik neem ze weer mee op een heerlijke wandeling.

Speciaal voor dierendag had de dierenarts praktijk hier in Westerbork een foto verkiezing voor het leukste huisdier van de dierenartspraktijk Westerbork. Ik had een foto en een verhaal van Michael ingestuurd. Michael kwam door de eerste selectie en zat bij de laatste drie. Volgers op facebook konden nu stemmen wie uiteindelijk zou winnen. Michael kreeg ruim de meeste stemmen en werd zo 'Het leukste huisdier van de dierenartspraktijk Westerbork 2020'. De prijs is dat er een schilderij van Michael  wordt gemaakt.

Zo ben je nog een pup en voordat we het weten ben je 8 jaar. Elwood vierde zijn 8e verjaardag alweer, waar zijn de jaren gebleven.

Alinda en James ronden de cursus Kyno teamwork bij hondenschool Kynoloki af.

Samenwerken tussen hond en baas daar ging het in deze cursus om.

Samen met Elwood ga ik weer naar een workshop van Rob, het is slecht weer maar ondanks dat was het weer een heerlijke leerzame dag.

De herfst is echt ingetreden, de regen valt weer in grote hoeveelheden, nou was dat ook wel nodig. De mannen geven er niks om , heerlijk wandelen in de stromende regen, nat en vies thuis komen, maar genieten dat doen ze.

Een prachtige herfst zaterdag veranderd opeens in een donkere dag. Gras zoden herstellen, leilindes knippen en foto's van de mannen maken.

Alle 7 op de bank in de ochtend

Een nieuw stuk gras wordt betreden door de beagle mannen, Mango is in huis.

Ik snoei de leilindes en James kijkt of ik het goed doe.

Ik was met de laatste klusjes  bezig als Alinda mij roept. Kom gauw, het gaat niet goed met Mango. In de hal ligt Mango, grote ogen die paniek uitstralen en een lichaam wat niet gedragen kan worden door zijn eigen poten. Alin belt de dierenarts en we vliegen naar de weekend post in Dwingeloo. Mango is getroffen door een lichte hersenbloeding wordt ons daar duidelijk. Langzaam komt er weer kracht in zijn voeten. Thuis slaap ik die nacht op de bank, Mango vlak bij mij. In de nacht kruipt hij stijf tegen me aan. De nacht verloopt rustig en op zondag wandel ik een klein rondje hem. 

Paniek in mijn ogen, de angst, de onzekerheid mijn blik zegt genoeg. Mango in de bench ik bij hem achter in de bus als we met spoed naar de dierenarts vliegen

Stijf tegen mij aan in de nacht.

De volgende dag weer een klein stukje aan de wandel.

En weer kan de vlag uit. Donald tikt ook al zijn derde levensjaar aan. Als extra verrassing mag Donald alleen met de baas te wandelen en gaan we s middags nog naar een prive agility training.

En weer laat de meute zien hoe bijzonder ze zijn. Ze ontfermen zich als groep om hun zieke meutelid Mango.

Een spannende dag, Michael moet geopereerd worden aan een wrat aan zijn ooglid, deze wrat drukt op zijn oog en kan daar schade veroorzaken. Ook zullen er enkele losse elementen uit zijn gebit worden verwijderd. Michael moet onder narcose, altijd spannend met een oudere hond. Gelukkig gaat alles goed en is Michael s avonds weer terug in de meute.

Ik maak nog een paar foto's. Ik was zelf erg gespannen en bang voor deze operatie en zag het zwaar in. 

Nog een foto van alle 7 samen, zoals ik al schreef, ik was bang voor deze operatie en de narcose waar Michael in ging. 

De beagle mannen samen op de bank.

Het was een spannende en voor ons gevoel erg lange dag. De operatie gaat goed en Michael komt goed uit de narcose. S avonds hadden we een oorlogsslachtoffer op de bank liggen leek het wel.

Blij dat het met Michael goed gegaan is krijgen we s avonds weer een beproeving, opnieuw krijgt Mango een tik. Hij kan weer niet op zijn eigen poten staan en kruipt stijf tegen me aan als ik bij hem ga zitten, hij weet zelf dat er iets niet goed is. Na een uur hersteld hij weer en komt de kracht en coordinatie weer wat terug in zijn poten.

De volgende morgen zijn de beide heren weer een stuk fitter. En zitten weer attent in de hal.

 en in de keuken

November

Er wordt weer veel gewandeld.

Odin en Donald bijna even oud, zo verschillend maar zo'n prachtig duo 

De oude mannen, meer dan 25 jaar beagle wijsheid samen.

Elwood en Mango met tussen hun een regenboog.

De jeugd van de meute. Klauteraapjes prachtig vastgelegd .

Echt herfst. Met wel hele bijzondere blaadjes.

De oude mannen mogen tijdens de wandeling steeds een tijd los, het plezier wat ze hebben is onbetaalbaar. Zo oud worden, welke beagle en baas  wil dat niet.

En weer in het weekend zitten we s avonds bij de dierenarts, nu met Dylan. Afwezig, veel spugen, niet willen eten en erg sloom.

 

Zondags ga ik te lopen met de andere mannen maar Dylan gaat niet mee op de grote rondes, met hem maak ik een klein rondje. Michael gaat alleen mee en geniet volop.

Alleen met de baas en vrij in het veld. Michael genoot met volle teugen.

En met de patient deed ik een klein rondje, gelukkig was hij weer een beetje opgeknapt, in de dagen die volgden  zette het herstel door, een week later was Dylan weer de oude.

We gaan sinds lange tijd weer een dagje naar Wijdenes, de heren vermaken zich opperbest met hun familie leden op de grote weide.

Lui Lekkerland lijkt het hier soms wel in huis, na een wandeling zoeken de mannen meestal de bank op om uitgebreid te gaan liggen slapen.

Vader en zoon, vanaf de eerste dag dat James in de meute kwam is er een band tussen hun, net of voelt Odin het.

Bakken en manden in overvloed in de kamer maar er gaat niets boven slapen op de bank van de baasjes.

December

We krijgen een belletje van de dierenarts dat we het schilderij van Michael mogen komen ophalen. Michael gaat mee om zijn prijs in ontvangst te nemen.

Michael ziet zich zelf.

We gaan een dag te klussen naar Eric en Irene. De honden gaan mee. Odin ziet zijn zusjes weer.

Op de stoel tussen zijn zussen, Donald kijkt jaloers toe vanuit de achtergrond

Weer een wandeling met de mannen.

Elwood en James, Oom en neef geven een demonstratie synchroom slapen.

De kerstboom staat weer. James vind dat hij ook bij de boom hoort.

De volledige meute voor de boom. Een rijk bezit, een dankbaar gevoel dat dat ook dit jaar weer kan.

We gaan weer aan de wandel.

Elke avond als we ons klaarmaken voor de nacht aanschouwen we dit beeld. Trouwe koppies die ons aankijken, welterusten baasje, lekker slapen gaan en tot morgen.

Joris en Nicole komen nog een weekendje langs samen met Herman, Hugo en hun logee Piper. Uiteraard zet ik alle 9 weer samen op de foto voor de kerstboom.

En zo zitten we in de laatste dagen voor kerst, de laatste dagen van 2020 komen er aan. We eindigen het jaar met een complete Lock down, het hele land zit op slot tot 19 januari. Covid 19 heeft ons inmiddels in zijn greep vanaf maart, een heel jaar lang hebben we niet kunnen doen wat we graag hadden willen doen. Ondanks dat is het toch weer een jaar geworden waarin we optimaal hebben genoten van de mannen, een jaar waarin de meute nog closer is geworden. 7 heren, 7 karakters, 7 eigen willetjes maar samen 1 fantastische meute. We hopen nog lang van hun te mogen blijven genieten. Zo eindigt dit jaar verslag, ik hoop dat jullie nogmaals hebben kunnen genieten, een traan hebben gelaten maar ook positieve energie hebben opgedaan, met het herbeleven van het jaar 2020 van de Heren van Bork. 

Samen krijgen we Corona eronder en er komt een tijd dat we terug denken aan dat bizarre jaar 2020 waarin mondkapjes, elleboog begroetingen, 1,5 meter afstand, constant je handen ontsmetten de orde van de dag waren, waarin evenementen niet mochten doorgaan, waarin je niet in grote groepen  bij elkaar mocht komen, waarin we hopelijk hebben geleerd dat hoe donker het ook is er altijd licht aan het einde is......

Voordat ik dit jaarverslag afsluit nog een laatste groet aan de drie beagles vriendjes die ons dit jaar zijn ontvallen. Show maatjes en generatie genoten van onze Michael. Bedankt kanjers dat ook wij van jullie hebben mogen genieten in de show ring. Menig onderling duel uitgevochten, prachtige herinneringen gemaakt. Nu helaas uit het oog, maar voor altijd bij velen in het Hart...... Rust zacht...

Ter herinnering aan Yellow, Fraggle en Bailey

Namens mijzelf, Alinda en de heren van Bork wensen wij jullie allemaal een fijne Kerst en een goed en gezond 2021 waarin we elkaar hopelijk weer vaker in levende lijve zullen treffen.

Blijf gezond !!

Tjeerd, Alinda,

Michael, Dylan, Mango, Elwood, Odin, Donald en James.