Vakantie Tsjechie 2025 (9)

 12 September

De laatste dag hier op de berg.  Ik was deze morgen extra vroeg opgestaan want ik wilde de zon zien opkomen over de bergen. Dus stond ik al heel vroeg in de wei. Helemaal alleen, de kille ochtend lucht inhaleren. Helemaal tot je zelf komen. Voor mij tekende zich een prachtig schouwspel af van mist en zon. Heerlijk wakker worden.

Ik was niet de enige die genoot van de vroege ochtend.

Vandaag zouden we met elkaar de Poustevnik nogmaals beklimmen maar helaas is Joris niet helemaal fit. Hij blijft dus thuis en Nicole ook. We drinken nog een kop koffie en genieten van de mannen op de trampoline. De mannen gaan naar binnen en  Alin en ik stappen samen het hek door en gaan de tocht naar boven aan

Dit zie je meer in Tsjechië, hele hekwerken vol met omgekeerde kopjes.

We lopen over smalle wandelpaden door de landerijen.

Prachtig plaatje.

En dan de klim naar het hoogste punt, 

We zijn boven en het begint een beetje te miezeren, we genieten van het uitzicht en beginnen dan weer aan de weg terug. We lopen weer via een smal wandelpad maar dan opeens is de weg versperd door een dikke stier...... ben er niet bang voor maar heb er wel respect voor, dus omgekeerd en via een andere weg onze route vervolgd.

We genieten van de omgeving en van de mooie grote linde bomen die hier gewoon midden in de landerijen staan.

Weer terug bij het huis beginnen we met het schoonmaken en opruimen, het zit er bijna op. Nog 1 groepsfoto van de mannen hier in Tsjechië.

De 3 jonge heren, wat hebben ze het goed gedaan deze 2 week.

Na het eten valt alles in een diepe slaap.

De avond valt in, onze laatste avond hier .

De mannen krijgen hun lampjes weer aan en scharrelen buiten nog heerlijk rond, 1 voor 1 komen ze naar binnen en zoeken een plekje. James en Casper.... zo lief, James moest eerst niks van Casper hebben maar sinds Wales vorig jaar zij het dikke vriendjes.

De baterijtjes zijn leeg.

Alle kamers zijn schoon, we zitten nog even in de keuken die zouden we morgen aanpakken maar besluiten die voor het slapen gaan ook nog schoon te maken. Dan is het morgenvroeg alleen nog de laatste dingetjes afronden.

13 Augustus.

Vroeg zijn we beneden, nog 1 keer genieten van de reeën op de wei. Donald trakteerde ons nog op een diarree verassing deze morgen, maagje was blijkbaar even van slag.

De honden gaan naar buiten en na het eten de bus in. Zo kunnen wij het laatste opruimen zonder dat de honden ons in de weg lopen in de kamers.

Het is tegen negen uur als ik voor de laatste keer het hek open doe. We beginnen aan onze reis terug naar Holland,

De reis gaat voorspoedig, onder weg stoppen we een aantal keren voor een kop koffie of een plas stop voor de heren. Donald knapt gelukkig weer wat op.

Er is een wegomleiding en we worden nog getrakteerd op een bijzonder bouwwerk, nazoeken op internet bleek het om 1 van de nationale monumenten van Duitsland te gaan.

In het eind van de middag naderen we Nederland en veranderd de lucht van mooi naar dreigend.

En het dreigende bleek te kloppen vlak voor dat we de grens passeren gaan de luiken open en rijden we in de regen Nederland binnen.

Onder weg had Alinda al eten besteld, Joris en Nicole gingen nog met ons naar Westerbork en zouden daar nog overnachten.  Als we een klein half uurtje thuis zijn verschijnt er een prachtige regenboog aan de lucht..... We keken er naar en ik voelde mijn ogen nat worden. Een teken van Dylan..... zijn meute was weer veilig thuis, 

Bijzonder moment kreeg er kippenvel van.

Onze reis zat erop. 2 weken genoten van de mannen, prachtig weer en een beetje rust na dit rare jaar. Dylan.... hij was er niet meer bij, hij werd gemist en vaak werd zijn naam genoemd,maar in ons hart was hij er  bij en met kleine tekentjes liet hij blijken dat hij deze 2 week mee keek..........

Vakantie Tsjechië 2025 (8)

 

10 September

Joris en Nicole waren vroeg beneden deze morgen. De honden waren al buiten toen ik eraf kwam. Vandaag gaan Alin en ik samen een lange klim wandeling maken. Joris en Nicole blijven deze dag thuis bij de honden. We vertrekken al snel na het ontbijt om zo voor de drukte en warmte op de plek waar we willen wandelen te zijn. Het is de kloof die we 2 jaar terug ok gelopen hebben, toen met de honden en konden we dus niet het laatste stuk doen naar de uitzichtpunten, die wilden we vandaag wel pakken.

We zijn inderdaad mooi vroeg op de parkeerplaats in wat ze noemen Bohemische Schweiz, we zijn de eerste auto.

Het doel waar we heen gaan

Infobord bij de ingang van de kloof

Jong bos neemt de plaats in van het verbrande bos.

Dan ben je maar klein als mens in deze omgeving.

We komen boven bij het gebouw met het rode dak, van ouds her een kasteeltje nu een theehuis. Vanaf hier moet je betalen om hoger te komen voor het mooiste uitzicht. We kopen een kaartje en gaan dan verder, eerst even een kopje koffie en op het terras genieten van het uitzicht.

Er zijn meerdere uitzichtpunten vanwaar je een prachtig ver gezicht hebt over het gebied. De schade van de brand is zo nog duidelijker te zien

De grillige zandsteen rotsen.

We lopen naar een ander punt vanwaar je heel mooi uitzicht hebt op de mooiste  natuurlijke zandsteenbrug in Europa

Prachtig, indrukwekkend.

Midden in de foto is de weg te zien waar we begonnen zijn aan onze tocht naar boven.

We genieten van het natuurschoon en beginnen dan weer aan onze tocht naar beneden, Als we bij de auto zijn hebben we een trip van 12 km in de benen. Inmiddels is het een stuk drukker geworden.

We rijden nog wat rond door de omgeving en zien ondertussen foto's van Nicole voorbij komen van de heren thuis, de vermaakten zich prima zonder ons.

Via allemaal kleine landweggetjes komen we weer terug bij huis. Het ontvangstcomité zat al klaar.

Ons avond eten bestond deze keer uit BBQ en.

Helaas begon het te regenen, we zaten droog onder de overkapping maar de BBQ stond uiteraard buiten, wel onder de boom dus het bleef er redelijk droog, maar onder een paraplu kun je ook gewoon door BBQ en.

En er kwam wat regen, de hele avond en nacht bleef het behoorlijk door hozen.

11 September

De dag begon echt schitterend, de zon scheen door een mistig bos, zonneharpen raakten de grond.

Ondanks dat we erg afgelegen zitten komt elke week de vuilnisauto heir gewoon. 100 meter voor het hek draait hij en rijd dan achteruit tot aan het hek. Ik wist van 2 jaar geleden dat ze vroeg kwamen dus had uit voorzorg de heren allemaal al naar binnen rond 7 uur, Charlie was mij echter te snel af en zat  mooi achter het hek toen de vuilnisauto om 7 uur voor het hek stond.

De vuilnis auto is weg dus alle heren mogen weer naar buiten. 

Onze heren samen op de picknick tafel met de zonneharpen er achter.

De zon krijgt alweer snel kracht en schoont de lucht helemaal op.

Vandaag gaan we opnieuw een groot kasteel bezoeken en blijven de mannen thuis, we merken dat hun energie echt aan het afnemen is. Voor dat we weggaan zetten we de camera weer in de kamer gericht op de benches. Terwijl wij daar mee bezig zijn liggen de broertjes uiteraard weer samen in de zon.

Odin, James, Charlie en Donald  zaten voor de schuur in de zon.

Alarm..... baasjes komen in actie, wat gaan we doen...

Wat zeg je... zonder ons weg....

Pff, maak je niet druk James, we gaan gewoon lekker slapen hier.

We sluiten de heren op en vertrekken richting .Köningstein waar we Festing Königstein gaan bezoeken.

Onderweg genieten we weer van eht landschap en stoppen op een P plaats voor wat foto's

We steken de Elbe over en zien dan op een berg het imposante bouwwerk opduiken. 

We parkeren op de parking en lopen dan naar de Festung, een beste tippel omhoog was het weer. Maar het loonde de moeite, wat een imponerend bouwwerk doemde voor ons op.

De ligging hoog boven de Elbe, je sluit je ogen en gaat terug in de tijd hoe zou de omgeving er hier toen hebben uitgezien, op schilderijen binnen kreeg je daar wel een beeld van Deze Festung staat hier al vanaf het jaar 11000.

 

De oppervlakte van het hele complex was 9 hectare,  

Een dorp binnen de muren.

Theehuis op de vestingmuur, vanwaar uit je dus echt de omgeving in keek.

Zware kanonnen.

Rondom op de hele vestingmuur stonden ze, uiteraard maar een klein aantal van wat het ooit is geweest. Deze Festung was de enige Festung die Napoleon niet heeft kunnen innemen.

Een onneembare vesting.

Schild boven de poort.

We checken de camera even en zien dat alles nog steeds in diepe rust is thuis.

We nemen een ijsje kijken hoe ze water uit de put omhooghalen uit een diepte van 130 meter en vertrekken dan weer richting huis. De mannen gaan weer naar buiten en maken ons duidelijk dat het tijd is voor happies...... anders eten we wel weer wat takken hoor baas.

S avonds na het eten oekt alles weer een plekje en valt in een diepe slaap

Wordt vervolgd