Een heerlijke hefstdag.

Vandaag een heerlijke herfstdag. Geen shows, geen agility wedstrijden of training dus tijd voor een andere besteding van de zondag met de mannen. Tijd voor een heerlijke boswandeling. Alinda bleeft thuis dus ik ging eerst op stap met Odin Donald, Michael en Dylan. De heren in de bus en op naar de bossen van Grolloo voor de veenpluiswandeling van 7 km.

De zon scheen, het was windstil en de herfstkleuren komen aan de bomen, wat heb je nog meer nodig om te genieten samen met je maatjes.

Het is nog rustig in het bos we komen een enkele wandelaar tegen vaak ook met een hond, dit zijn toch de vroege wandelaars, kom je hier in de middag weer dan is het veel drukker met gezinnen met kleine kinderen.  Nu dus heerlijk rustig. Het was genieten. Even een foto momentje op de lange houten fietsbrug. Normaal staat hier veel meer water onder maar door de droge zomer staat het nu erg laag. Aan het begin van de bug staat zelfs helemaal niets. De begroeiing van pijpestro staat nu hoger dan het brug dek. Donald dacht dat hij dus gewoon door kon lopen...…. meneer stapt dus zonder pardon naast de brug en viel toen 30 cm naar beneden hahah, domme duck.

Prachtige omgeving om nu in rond te lopen.

Een foto momentje op een tafel. Hier heb ik vaker foto's van de mannen gemaakt. Ik gooi mijn pet op de grond, even een moment van attentie bij alle vier.

Mooie mannen, de jonge heren en de twee oudjes.

Jammer dat Michael zijn hooft net iets te ver naar achteren heeft.

Het was heerlijk genieten met de zon op hun koppies.

Wat is het toch een voorrecht om met deze mannen samen te zijn.

We vervolgen onze route en komen vriendje Bhodi nog tegen samen met zijn baasjes. Na bijna twee uur heerlijk rondstruinen zijn we weer bij de bus.  We rijden terug naar huis. Ik eet een broodje en neem dan Mango en Elwood mee voor nogmaals dezelfde wandeling.

 

Het was nog steeds prachtig weer maar toch iets meer wolken, je ziet direct ook aan de foto's dat ze wat donkerder zijn.

 

Elwood en Mango, nog steeds de beste maatjes samen.

Beide mannen genoten met volle teugen. Voor Mango was het helemaal genieten eindelijk weer even een hele lange wandeling samen met de baas.

Even gek doen met een slagboom. De foto's  zijn niet scherp, de camera instelling stond niet goed.

En op de hei nemen we even een moment voor ons. Even heerlijk zitten en in gedachten weg zinken.

Die smile op Mango zijn snoet zegt genoeg toch ?

 

We komen weer in de buurt van de bus en gaan weer terug naar huis. Thuis liggen de beagle heren al heerlijk te slapen. Mango en Elwood volgen dat voorbeeld. Het was een heerlijke dag voor honden en baasje.

 

In memoriam Red

                                            Code Red From Muskoka Dream's

Maandag avond laat kregen wij het zeer verdrietige bericht dat geheel onverwachts Red was overleden. Red, zusje van onze Michael. In gedachten zijn we bij Piet en Tineke die zo onverwachts afscheid hebben moeten nemen van hun kleine meid Red. Lieve Red, dit verlies is zo onwerkelijk, rust zacht mooie dame...……

 

Op 26 mei 2006 werd Red geboren. Een reutje uit dit nest zou bij ons komen wonen, Michael. Vanaf het begin hebben wij Red dus mee mogen maken en zo ontstond ook onze vriendschap met Piet en Tineke.  Na 8 weken verlieten de puppen hun ouderlijk huis in Wijdenes. Michael ging naar Westerbork in Drenthe en Red naar Middelbeers in Brabant. Na een tijdje komen we elkaar weer tegen op de internationale shows, door heel Nederland.

 

 

Bijna elke maand is er, in de eerste jaren, wel een moment dat we elkaar even zien op een show ergens in Nederland. We zien je opgroeien van kleine pup tot een mooie volwassen jonge dame. Op show liep je al snel de sterren van de hemel.

 

 

Je broer en wij kwamen naar Brabant en samen met je vriendinnen en onze toen nog kleine meute hadden jullie veel plezier bij het grote bosven.

 

 

Samen met je broer Michael op de foto in de bloemenzaak.

 

 

Vaak hebben we je achter het bordje met nr 1 zien plaats nemen. Je was een echte kampioen. Samen met voornamelijk Tineke liepen jullie prachtige rondjes door de show ring. Het was elke keer weer genieten

 

 

 

Ook internationaal streed je mee met de besten.

Onze reis naar Engeland, hij was onvergetelijk. We hebben het er nog vaak over, en jij Red, jij was erbij. Wat hebben wij daar allemaal genoten. Op de show maar helemaal in de prachtige heuvels van Wales, het waren echt onvergetelijke momenten.

 

 

 

De jaren tikken door en je komt richting de veteranen leeftijd. We brengen je broer Michael naar jouw meute. Jullie samen zien genieten in de voor jouw zo vertrouwde wandel omgeving vlak bij je huis was zo byzonder.

 

En als echte veteranen gaan jullie samen de strijd weer aan in de show ring. Broer en zus samen strijden voor de titels.

In Arnhem pakte je je eerste punt voor het veteranen kampioenschap. Je trotse fokker Petra was erbij. En drie shows later was het een feit. Je was naast Nederlands kampioen nu ook Nederlands veteranen kampioen.

Je laatste show. De Winner, en opnieuw  met je broer gingen jullie er samen met de winst bij de veteranen vandoor.

 

 

Red en MIchael, Zus en broer, veteranen Winster en Winner een mooie afsluiting van je show carriere.

Afgelopen winter maak ik een blog bericht over de Gouden Generatie. Ja Red, ook jij stond daar tussen. Je was 1 van de kanjers op de show die heel veel gewonnen had en het lang met veel plezier vol gehouden heeft op het show tapijt  Ik kreeg van Tineke een mooie stralende foto van jouw, genietend van je oude dag.

 

 

 

Lieve Red, al jaren sta jij model als de rasvertegenwoordiger op de site van de Raad van Beheer. De foto van jouw, zo hoort een beagle te zijn. Ik hoop dat deze foto hier nog jaren zal blijven staan.

 

 Maandag moest je een operatie ondergaan. Die operatie had je goed doorstaan .Je had een nabloeding waardoor je iets langer bij de dierenarts moest blijven. Om 22:00 uur konden Piet en Tineke je weer ophalen. De schrik was groot toen ze aankwamen en jij er niet meer was....zo onverwachts, zo oneerlijk.....

 

Dinsdag  hebben je baasjes Piet en Tineke samen met Petra, je fokker, jouw naar je laatste rustplaats gebracht.

 

Lieve Red, Retteketet zoals je vaak genoemd werd, vergeten doen ook wij je nooit.

Rust zacht mooie dame.....het is zo oneerlijk en onverwachts.

 

Piet, Tineke en de roedel, Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verdriet.

Zo onverwachts, zo oneerlijk, zo onbegrijpelijk.

 

Alinda, Tjeerd

 

Michael

 

Dylan, Mango, Elwood, Odin en Donald

FHN Wedstrijd Hellendoorn.

Afgelopen zondag was het weer tijd voor een wedstrijd met Elwood. Na de zomer stop zijn we weer begonnen met trainen en ook thuis bouw ik de baan weer geregeld op, de laatste tijd thuis de nadruk wat extra gelegd op de palen. Dit was vaak een struikelblok in de wedstrijd , zowel voor Elwood als voor mij zelf.
Dus zondag morgen weer vroeg op. Het was een kort nachtje voor zowel Alinda als mijzelf, zaterdag hadden we beiden een feestje van het werk, wel bewust wat eerder weggegaan maar het liep toch tegen twaalf dat we er in lagen. Om zes uur stonden we weer naast ons bed. De laatste spullen inpakken ontbijten  en dan op naar Hellendoorn.

Elwood was er nog niet helemaal bij op het vroege tijdstip geloof ik

Een deel van de meute gaat mee, Michael, Odin en Donald zullen Elwood supporten deze dag. Tegen 7 uur vertrekken we naar Hellendoorn, binnen het uur zijn we er . Het was koud geweest in de nacht van zaterdag op zondag want lag plaatselijk ijs op het gras. De wedstrijd was in een nieuwe omgeving, een prachtig manege complex met een mooie grote bak met heel veel natuurlijk licht.
Er zijn drie wedstrijd ringen, onze klasse moet pas tegen elf uur voor de eerste keer aantreden dus we hebben alle tijd om heerlijk te genieten van de andere honden. We zullen beginnen met een Vast parcours, gevolgd door Snooker en als laatste een Jumping.

We mogen verkennen en ik zie een heerlijk rondje, er is alleen 1 punt waar ik bang ben de controle over Elwood te verliezen en dat is bij de tweede sprong, er achter ligt een tunnel en daar mag hij niet in. We zullen zien.

We mogen starten, en inderdaad na de tweede sprong duikt Elwood de tunnel in.  Pfffffft, de fluit, een Disk. Ik hervat mijn ronde en Elwood doet het verder keurig. Even de neus aan de grond op een plek waar de lampen , die aan de balken  hangen, hun licht bundel de grond laten raken maar verder volle concentratie, de palen gaan vlekkeloos , tikt nog een latje en mist een raakvlak maar toch een heerlijke eerste rondje.

 

Het volgende onderdeel is de Snooker, een spel onderdeel wat ik nog niet zo vaak heb gelopen , dit zou de tweede keer worden, tijdens het verkennen neem ik nog wat tips van anderen mee. En besluit om voor een safe rondje te gaan, er waren meer punten te verdienen door de palen er nog een keer in te doen maar ik besluit het bij 1 keer te houden.

 

We lopen een mooi snel rondje en opnieuw neemt Elwood de palen vloeiend.  We zouden als 7e eindigen.

 

Michael , Donald en Odin volgden Elwood zijn verrichtingen vanaf de zijlijn. In de tijd tussen de wedstrijden gingen we steeds op stap met de mannen. Het was voor de jongen heren weer een dag met veel nieuwe indrukken maar allemaal positieve. Je merkte wel dat het voor veel honden een eerste binnen wedstrijd was, het energie level is hoog en er wordt veel geblaft en gegromd. Zowel Odin als Donald reageerden totaal niet op deze drukte.

Baas, mag ik ook...… Nee vriend dat doen we maar niet.

Met de neus tegen het gaasje van de bench , alles volgen.

Als laatste was de jumping, een prachtig rondje lag op ons te wachten. Met verkennen zie ik mogelijkheden. Als ik wat wou dan kon het nu.

 

Als we starten gaan we er direct vol in. We vliegen over de baan, en voor de derde keer vandaag gaan de palen weer vloeiend. Een serie sprongen in een rondje en dan door de tunnel en nogmaals, en dan tik, ik zag het niet maar Elwood tikt een latje er af. We gaan vol gas door naar de finish, en yessssss daar is onze U dacht ik, Ik zie Alin schudden met haar hooft , je hebt een lat zegt ze , nee dat kan niet , shit !! Een kleine teleurstelling werd toch even meester van me, zo mooie gelopen, zo trots op Elwood, we hadden de snelste tijd maar door de lat kregen we er een tijdstraf voor. We werden niet 1e maar 5e.

Zo kwam een mooie wedstijd dag ten einde. Met een trots gevoel kijken we terug op drie heerlijke rondjes met Elwood. Meneer wordt stabieler, de snelheid is er nu nog werken aan de afwerking. Om deze dag te vieren gaan we op de weg terug even langs de bekende M. Voor de mannen allemaal een paar kipnuggets.

Hier onder de link naar de film beelden van Elwood in actie in Hellendoorn.
Elwood in Hellendoorn