De meute op vakantie in Denemarken (9)

 Zondag 29 Juni

Nadat ik om 4 uur dus al met de 2 heren langs het strand had gelopen ben ik toch weer in bed gekropen en viel al snel weer in slaap. Rond half 9 zijn we allemaal weer wakker. Als eerste maak ik weer een lange ochtend wandeling langs het water met de heren. Het zonnetje was er al weer volop bij.

Het water was glad, We liepen een heel stuk langs het strand en de heren maakten geregeld een uitstapje het water in

Als we terug komen bij de camper heeft Alin de koffie klaar, Ik zet nog wat prikpalen in de grond en hang de tuigen te drogen want die waren behoorlijk vochtig geworden

Vanachter het hekje houdt Dylan mij in de gaten. heerlijk zat hij in het zonnetje te genieten.

Ik doe het hekje los en blijf zelf op de tree zitten. Elwood kwam ook even kijken en beide oudjes genoten van de ochtend zon.

We vertrekken weer van deze plaats, de eerste dag toeristen kwamen alweer dus tijd om te gaan.

We zakken langs de kust lijn af en zien een heel ander landschap, In de graanvelden zien we opeens een edelhert staan. We komen in de plaats Hals, hier kunnen we niet verder. We moeten met de pont of kilometers omrijden. Nou dan maar overvaren.

We gaan door de betaalpoort maar zijn te lang om als laatste op de pont te gaan, de auto achter ons heeft geluk. Wij moeten wachten op de volgende vaart. Als de pont terug komt en wij erop mogen staan we dus wel mooi vooraan met uitzicht naar alle kanten. Het waaide behoorlijk en er was aardig golfslag. We schommelden dan ook behoorlijk.

Maar de heren merkten er niks van dat we niet reden maar op de boot stonden.

We rijden naar een wildpark waar Elanden, Edelherten, zeearend en kraanvogels voorkomen.

Een prachtig gebied, de elanden en edelherten zagen we  niet, de zeearend en kraanvogels wel.

Zwanen familie.

4 kraanvogels in het midden van de foto

De heren vonden het allemaal wel prima, die sliepen heerlijk in de koelte van de airco

We zoeken weer een plekje en vinden echt een pareltje. Helemaal midden op het platte land tussen de graanvelden bij het plaatsje Bælum.

En ook nu stonden we weer alleen.

We zetten de kennel weer neer, sluiten de stroom aan, vullen de watertank en gaan dan met de mannen aan de wandel. We wandelen het sintelpad af , lopen tussen de graanvelden door en komen in een prachtig stuk bos uit.

James zat voor het lopen nog even heerlijk op de loopplank te genieten van de zon voordat we gingen wandelen.

Dylan en Alin samen heuveltje op  heuveltje af.

We wandelen bijna 1,5  uur en de oude baas huppelde weer vrolijk mee.

Graanvelden zover je kunt zien. 

De avond hemel kleurt weer rood. Een mooie dag eindigen we op een mooie plaats.

We zitten nog even wat te drinken aan de tafel en om ons heen ligt alles alweer in diepe rust. Wat een genot.

Wordt vervolgd

De meute op vakantie in Denemarken (8)

 Zaterdag 28 Juni

Voor vandaag stond het meest noordelijke puntje van Jutland op de agenda Skagen en dan nog even door naar Grenen. vanaf de camperplaats was dat nog 45 kilometer dus niet extreem ver, we konden dan ook rustig aan doen in de morgen. Na het voeren en hun wandeling geloofden de heren het wel even en hingen wat rond, zaten op de uitkijk of vielen weer in slaap.

Charlie en Cooper vinden het uitkijken vanaf de voorstoelen echt super.

Maar James is ook liefhebber van de stoel maar dan om te slapen.

Ik lus nog wel wat happies baas.

Wie wilden eigenlijk weg, maar het spreekwoord zegt , Geen slapende honden wakker maken,

Prins op de erwt Odin

Uiteindelijk mogen we weg van de mannen en rijden we via Skagen naar Grenen. Het uiterste puntje van Jutland, dat wordt commercieel wel uitgebuit. Parkeren  betalen, restaurantjes en snackwagens. We zetten de camper op de camper P en zetten Dylan zijn kar weer in elkaar. Dan wandelen we naar het strand.

We lopen via een breed duinpad naar het strand, opeens zie ik iets opvliegen uit de beplanting, een roerdomp vloog over ons heen.

Het strand was hier weer kiezel.

Noordelijker konden we niet.

Alin met Dylan die even naast de kar mee liep

Odin er ook bij.

En het hele stel samen.

En ikzelf met alle 7 op het noordelijke puntje.

Het waaide opnieuw stevig dus na een tijdje rond gelopen te hebben gaan we weer richting de camper, de punt waar de beide zeeën elkaar raken hebben we niet bezocht daar was het file lopen en daar hadden we met de honden geen zin in.

Allemaal campers op de parking

We lopen 1 voor 1 nog even naar de uitkijkpost op de duinen, vandaar af zag je de grote zee schepen duidelijk in de wacht liggen voor de haven van Frederikshaven.

En ook hier weer veel oude Duitse bunkers.

Je ziet de mensen de tong in de zee inlopen, dat is de plek waar de 2 zeeën elkaar raken

Ook hier een bunker die inmiddels in zee ligt 

Schepen en de vuurtoren van Grenen

Ik loop nog een rondje rond de vuurtoren en dan beginnen we eigenlijk weer aan de terug reis van onze vakantie, klinkt raar maar hoger kunnen we niet.

We hebben een camperplek gevonden waar we heen rijden maar treffen er niemand thuis dan maar ons alternatief ingetypt, die was 2 km verder . Een camperparking aan de kust, niet op het strand maar in de duinen. 50 meter vanaf het strand. Lyngå strand. Er staan nog een paar camperbusjes en wat dag toeristen. We zetten de camper er een beetje vanaf. Camping gedrag mag hier niet dus de stoelen en luifel bleven binnen. Ik neem de 6 weer mee op wandeling terwijl Alin met Dylan gaat lopen

In tegen stelling tot de Noordzee was het  Skaggerak  erg rustig.

Na het wandelen nemen de jongsten hun uitkijk post weer in

Als de zon ondergaat ga ik nog een stukje langs de kust en door de duinen met Elwood en Dylan, De lucht leek in brand te staan.

Als we van het strand weer naar de camper lopen zit de rode gloed recht boven de camper. Een prachtig gezicht.

De dagjes mensen zijn vertrokken en er komen nog een paar campers bij. Met 8 campers op deze parking zouden we de nacht in gaan.  We slapen allemaal heerlijk. om 4 uur s morgens moet Dylan er even uit. ik neem hem en Elwood mee naar het strand. Om 4 uur samen op het strand lopen, wie doet je wat, op zee lag een grote tanker die vol in het licht zat. Opnieuw een bijzonder ervaring om daar zo te lopen.

Wordt vervolgd