De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

dinsdag 29 november 2011

Winner show 2011

Afgelopen weekend was de Winnershow in Amsterdam. Dit is de grootste honden show in Nederland. Wij hadden twee honden ingeschreven voor deze show, Michael en Mango. Voor Michael zou het zelfs een dubbel programma worden want een hele tijd terug hadden we, van Renee Broersma, al de vraag gekregen of zij op de Winner, de finale van de Junior handling, met Michael zou mogen lopen. Zondag was de dag voor rasgroep 6 dus al vroeg ging de wekker weer af. 5 uur stonden we naast ons bed. Gelukkig kunnen de honden niet praten want anders hadden ze volgens mij wel gemopperd, wat voor gek doet dat nou op zondagmorgen. Ontbijten, de laatste spullen pakken ,  de rest van de meute een dikke knuffel geven, Mike en Mango in de auto en rijden maar. Jayson, Dylan en Justin zouden door onze buren een paar keer uitgelaten worden, dus we konden met een gerust hart on tour. Het is heerlijk rustig en we rijden vlot door naar Amsterdam. We hadden het beeld van vorig jaar nog voor ogen, parkeren op een bouwput en een erg smerige entree. Maar tot onze verbazing was het dit jaar keurig voorelkaar. We konden zelfs parkeren voor de hoofdingang. We zoeken onze ring en het wachten kan beginnen. Mango moet al als derde hond zijn ring in en doet het weer fantastiche. De beagles zitten in de ring er naast maar zijn nog lang niet aan de beurt. Ondertussen is Renee al wat bezig met Michael, ze hebben een klik samen.

Heerlijk waren Renee en Michael samen aan het kunstjes doen.



Een stukje doggie dancing.



Het was mooi om te zien hoe ze opelkaar ingesteld waren.


Renee zal Michael ook uitbrengen in de gewone keuring. Michael stond weer in de kampioensklas.


Op de tafel.

En netjes voor de keurmeester op de grond.


Het zag er goed uit. Uiteindelijk werd Michael 2 Uitmuntend.


Best of Breed werd Roeper's Magical Moment oftewel Sjimmie.



Aan het eind van de middag is het dan tijd voor de finale van de juniorhandling. Het hele jaar door hebben de junioren zich op de internationale shows in Nederland kunnen kwalificeren voor de finale op de Winner. De winnaar van vandaag mag zich Nederlands Juniorhandling kampioen noemen en zal Nederland vertegenwoordigen op de Crufts(Birmingham, UK) in 2012.

Een deel van de junioren, met onderandere Louise Kermeester met beagle Frodo en Renee met Michael.


De junioren moeten altijd zorgen dat de hond tussen hun en de keurmeester instaat. Dus er moet geregegeld van positie veranderd worden.


Michael op de tafel, de spanning is op het gezicht van Renee te zien.


Het lopen van 1 van de figuren.


Een moment van ontspanning.


En weer mooi neerzetten.


Helaas komen Renee en Michael niet bij de geselecteerden die gaan strijden voor de hoogste plaats. Maar beiden hadden wel ontzettend genoten en dat is toch het belangrijkste, het plezier van de handler en de hond.
Nr 1 en Nederlands kampioen werd Lindsay Horinga. Lindsay heeft onze heren de afgelopen jaren ook geregeld geleent voor de juniorhandling en ook op grote shows uitgebracht.


Voor ons zit de dag er nog niet op. we moeten nog wachten op de erekeuring van rasgroep 6. De ring waar de beagles gekeurd werden was leeg dus een fantastische speelplaats voor Michael.
Hier laat hij Petra zien dat hij ook een uitmuntende behendigheidsbeagle is.


En even later is Michael heerlijk aan het stoeien met Petra en zijn nichtje Wait and See From Muskoka Dream's beter bekent als Domino  het zusje van onze Justin.


Ze leven zich even helemaal uit.


Even een demonstratie van Gehoorzame Hond. Wachten op het commando, kom voor.


Michael kent heel veel kunstjes. Hier probeert hij Domino het kunstje, Rollen, te leren.


Domino en Michael.


Als het dan eindelijk tijd is voor de erekeuring verhuizen we naar de andere hal. We nemen alle spullen mee en zoeken een plekje. Michael en Domino gaan samen in de bench en vallen beide in een diepe slaap.

Helaas komt Mango niet bij de laatste drie in de rasgroep. Voor ons zit het er dus op. We paken de spullen weer bij elkaar en gaan richting de auto. EEn lange dag in de Rai kwam ten einde. Buiten is het inmiddels al weer donker. We rijden weer terug naar huis en besluiten de heren een kleine traktatie tegeven voor hun goede prestaties van de dag. In Zwolle gaan we even langs bij de Mac. We bestellen twee broodjes hamburger extra en de heren smullen er met veel genoegen van. Na een lange dag zijn we rond half negen weer thuis. Moe maar voldaan kijken we weer terug op een leuke dag.

Hier nog een paar prachtige foto's die ik vandaag op internet vond van onze heren op de show in Amsterdam.

Foto: Ernst von Scheven


Foto: Paul Snijders

zaterdag 26 november 2011

De drie musketiers

Gewoon even een paar plaatjes van drie van de vijf Borkse bende leden.

Michael, Justin en Dylan, De drie musketiers


Oooooooo, wat kan Justin toch heerlijk liggen te slapen.


Of zo samen met Michael.


Stoere vent , we zien je wel hoor.

maandag 21 november 2011

Als hun gedachten weg dromen .............

Hier twee leuke plaatjes van broer en zus, Dylan en Elfie.

In Westerbork.


En in Roden.

zondag 20 november 2011

Een prachtige wintermorgen met de Borkse bende

De zon begon te lucht aan de oost al prachtig te kleuren, een strak blauwe lucht en de rijp van lichte nachtvorst. Vroeg wakker zijn heeft voordelen, je krijgt al dit prachtige natuurschoon mee.

Als een regenboog zo rond kwam de zon naar boven.

De heren wisten volgens mij al weer welke dag het was en ik werd dan ook weer uitbundig begroet toen ik beneden kwam. Als eerst nam ik Mango mee, de lucht was nog koud en onze adem ging in wolkjes naar boven, het was gewoon heerlijk winterweer. Ik had Mango weer aan de lange lijn dus hij had weer wat meer ruimte om lekker te rennen en gek doen.


Geregeld komt hij even een koekje halen op commando , maar als we een haas opstoten is het goed luisteren afgelopen. Zijn jacht instinct neemt het over en hij wil maar 1 ding. Achter de haas aan. Het is genieten zo vroeg in het veld. Voor meer foto's van Mango kijk op zijn eigen blog.
klik hier

Ik neem Michael en Justin samen mee. En ga weer wat nieuws proberen. Justin alleen loslaten dat gaat nog niet, meneer vind alles dan veel interessanter dan luisteren naar de baas.Ik doe beide heren aan de split ketting en ze mogen los. 1 keer roepen en Michael komt wel dus Justin moet dan wel mee. Met Dylan heb ik het ook op deze manier gedaan en het werkt perfect.

Jip en Jul ze staan er wel erg charmant op......


Riep je baas...... Ik kom al,  He michael wacht op mij ik moet ook mee.


Ze vonden het fantastisch, heerlijk rennen door de velden.


Al snel had Justin het spelletje door en begon hij ook te reageren op zijn naam als ik hem riep.


Ze konden er maar geen genoeg van krijgen.


Laagvliegers gesignaleerd boven de es van Westerbork.


Justin kijkt met een scheef koppie naar Michael.


En dan zie je dat hij ergens op zit te broeden, zal ik Michael laten struikelen ??? Dan krijg ik als eerst het koekje van de baas.


Maar helaas, Michael had zijn plannetje door.


De kleine man is helemaal van slag en weet opeens niet meer welke kant hij op moet.


Als een dolle draait hij een rondje om Michael heen en krijgt dan zijn neus weer in de goede richting.


Michael likt zich al om zijn bekkie, dit koekje heb ik dubbel en dwars verdient.


We gaan weer terug naar huis en ik neem Dylan mee. Op het land mag ook hij weer los van de lijn . als een speer gaat Dylan er vandoor maar op de fluit komt hij weer keurig terug rennen.


En ook Dylan genoot weer ontzettend.


Het is heerlijk om je maatjes zo te zien genieten, Jayson is bekent om zijn altijd aanwezige lach maar ook onze andere heren hebben elk een eigen grijns om hun snoet.


Het is voor de heren heerlijk dat de landerijen nu leeg zijn. Ze kunnen zich nu naar hartenlust uitleven op de lege akkers.


Maar ook voor Dylan komt er een eind aan zijn rondje. Hij komt weer aan de lijn en we gaan terug naar huis.


En daar zit nog 1 vol ongeduld te wachten. Jayson zit lekker in zijn vel en dat straalt hij ook uit. Ik bleef met hem op het pad. Door de losse grond is net iets te zwaar voor hem. Maar het maakt voor hem niet uit waar hij loopt hij vind het overal super volgens mij.


Hoe ouder hoe gekker????


Statige oude man.


En altijd maar lachen.

Ach en zonu en dan een sprintje trekken vind hij ook nog leuk.


Moet ik nog wat zeggen.....


Het was een heerlijke winterochtend met mijn maatjes. Heerlijk genieten, wat wil een mens nog meer. Thuis vallen de heren allemaal weer in een diepe slaap. Sommigen wel op een hele rare plaats. Dylan koos voor de vensterbank en de bloempot was zijn kussen