Duke van de Oppershoeve

Jayson, Daisy en dan nog 5 puppies, Daaruit bestond het nest jonge beagles van de familie Achtien uit Wolvega op 23 Juni 1996. De vader was Michael van de Oppershoeve en de moeder was Amber van de Oppershoeve. We wisten dat Jayson en Daisy van dit nest, op dit moment, nog een leven zijn. Van de andere hondjes wisten we niets. Tot voor kort. Afgelopen week stonden er reacties op deze blog onder het artikel van de verjaardag van Jayson en bij zijn stamboom. Een broer van Daisy en Jayson is er ook nog. Het gaat om Duke van de Oppershoeve. Via mail contact met zijn baasjes zijn we in bezit gekomen van foto's van Duke. De gelijkenis met Jayson is enorm. We waren dan ook blij verrast dat er nog een broer in leven is. Helaas kregen we te horen dat Duke erg ziek is. We hopen dat Duke nog een fijne periode met zijn baasjes mag doorbrengen

Het complete nest 14 jaar geleden. Het staart puntje is Daisy.



Duke van de Oppershoeve.






Kijk naar de gelijkenis van Duke en Jayson en Daisy..

Duke



Jayson en Daisy.



Hopelijk mogen we allemaal nog een fijne tijd beleven met onze oude Oppershoeve veteranen.

Dylan ontmoet zijn neefjes en nichtjes

Gisteravond hadden we afgesproken om op puppie bezoek te gaan bij Jan en Jennie van Dijk in Roden (www.beagleoldengaerde.nl)Jan en Jennie hebben de nestzus van onze Dylan, Elfie. Elfie heeft haar eerste nest met puppies dus onze Dylan is oom. Dylan ging met ons mee. Als we in Roden aankomen staan Denia, Carlein en Elfie al achter het raam te wachten. Dylan begroet de beagles met een knuffel. We zijn erg nieuwschierig naar de puppies en gaan dan ook gauw kijken bij het kleine grut. In de tuin komen zes heerlijke kleine donderstralen ons te gemoet. Wat is onze Justin dan al weer snel groot geworden als je dit ziet. De puppies zijn ontzettend leuk en Dylan mag zelfs bij ze in de ren. Dylan en Elfie lijken ontzettend veel op elkaar dus vor de puppen was het wel even raar op kijken dat de onderkant van Dylan er anders uitzag dan die van mama Elfie.

Dylan voelde zich net de grote broer van de pups.







Aandachtig zitten de pups te luisteren naar ome Dylan.





Als we maar goed eten dan worden we heel snel net zo groot als mama en ome Dylan.




En er moest natuurlijk ook even met zus lief gespeelt worden.



En net als Dylan houd Elfie ook ontzettend van knuffelen en op schoot ziten.



Dylan kon maar geen genoeg krijgen van zijn neefjes en nichtjes.



Aan het eind van de avond verlaten we Roden en gaan weer teug naar huis.
Jan en Jennie bedankt voor jullie gastvrijheid en geniet nog even van dit prachtige nest.

spelen en slapen

De heren en Bo vermaken zich opperbest samen. Meestal zijn Bo en Justin samen aan het ravotten. Maar ook de rest van de heren doet heerlijk mee in het spel. Hier een paar plaatjes van de heren.

De jonge heren spelen wat af samen.



Maar Justin gaat ook nog graag met zijn ooms op de foto.



En dan weer verder spelen met Bo en heerlijk samen in de tuin gaan liggen slapen.



Maar Ook Mango wordt door Justin niet vergeten.

Een nieuw vriendje

Vanavond is onze logee gebracht. Bo een staby pup. Bo zijn baasjes zijn Alinda haar broer, schoonzus en Anna. Bo komt bij ons logeren tijdens hun vakantie. Alinda is vanavond met Michael en Dylan naar ringtraining dus Bo heeft nog niet met de hele meute kennis gemaakt.
Mango en Justin vonden het geweldig nog zo'n klein mormel over de vloer en Jayson, die deed wat hij meestal met puppies doet. Als ik je niet zie dan ben je er ook niet.
Er is al weer heel wat afgespeelt en alles ligt nu heerlijk te slapen. Komende tijd zullen hier wel meer foto's verschijnen van Bo en zijn vrienden.

Hallo webblog volgers ik ben Bo.



Zaterdag waren we al bij Bo thuis geweest. Toen liet Bo aan Justin de tuin zien, vanavond waren de rollen omgedraaid en was Justin excursie leider.



Maar spelen is veel leuker.



Sorry Mango nog zo'n kleine staart bijter.



Klein zijn heeft voordelen. Je kunt heerlijk onder de tafel liggen te bekvechten waar die grote Zweed niet bij je kan komen.



En heerlijk rennen rond de salontafel.




Moeten jullie nou allemaal tegelijk op dat kussen ???

Bah, de warmte is niet leuk meer !!!!!!!

Het blijft maar erg warm. Het mag nu wel iets minder. De heren hier hebben er dan ook genoeg van. Ze zoeken voornamelijk de schaduw op en zijn erg rustig overdag.'s avonds dan komen ze pas weer lekker in actie. Hier weer een aantal zomerse plaatjes van de afgelopen dagen.



Justin, wat een knappe kerel al weer.



Dylan zoekt het hoger op. Heerlijk zitten op de tuinstoel van de baas.



Kleine Justin groeit als kool.



In huis is het heerlijk koel. Hier willen de heren dan overdag nog wel eens lekker met elkaar spelen.



Maar buiten is het vooral languit liggen en hooguit een beetje bekvechten.



Groot en klein, maar dikke vriendjes.



Dylan en Jayson hebben ook last van de warmte.



Bekvechten.



En dan maar weer met z'n tweeen op de bank verder.



Voor ons zelf hebben we een groot zwembad achter in de tuin staan. Hier mogen de heren niet in. Dus voor hun maar een klein badje gekocht. Het water zat er nog niet in of de zeehonden hadden het al door.



Samen met Mango verkenning van het bad.



Baas heb je een handdoek ik kom er even uit.



Naast oom Michael kijken hoe de rest in het water zit te klieren.



Justin samen met Dylan.



Als Jayson er uit komt is hij heerlijk nat. Tja en dan is het tijd om lekker gek te doen.



De heren houden hier het hoofd dus wel koel maar we hopen dat de warmte toch snel iets minder wordt.

Stamboom Justin

Be My Guest From Muskoka Dream's "Justin"
NHSB Nr 2788020
Geboren : 29 - maart - 2010

Vader: Max From Muskoka Dream's

Vaders vader: Dialynne Hallmark

Vaders vaders ouders: Storm Away of Dialyne
Bianchi Acorn From Buttermere

Vaders moeder : Dyma From Muskoka Dream's

Vaders moeders ouders : Ob-La-Di's Brasilian Emerald
Daphne

Moeder : Djill From Muskoka Dream's

Moeders vader : Ob-La-Di's Brasilian Emerald

Moeders vaders ouders : Daisy Hills Jonglerende Joker
Bangor Happy Day V Rotdornweg

Moeders moeder : Dana From Muskoka Dream's

Moeders moeders ouders : Bobby
Daphne

Showhandling weekend

Dit weekend vond het eerst showhandling weekend in Nederland plaats. Dit evenement werd door Kyno Spirit samen met Show Dog Centrum Zwolle georganiseert. Doel van dit weekend was om de mensen die honden uitbrengen op shows de fijne kneepjes van het vak bij te brengen. Liefhebbers moesten zich van tevoren opgeven en er was een goede belangstelling voor. Mooi weer, een enthousiste organisatie en veel honden liefhebbers. De ingredienten voor een fantastisch weekend. Wij waren op dit evenement aanwezig als vrijwilligers en Mike, Dylan en Mango waren eventueel te gebruiken voor de handling.

Zaterdag morgen zijn we in alle vroegte vertrokken naar Zwolle. De weersvoorspelling was extreem warm dus alles wat maar een beetje schaduw kon brengen werd meegenomen. Alle honden mee dus ook Justin en Jayson. Rond kwart over acht arriveren we op het terrein van Show Dog Centrum Zwolle. Een kopje koffie en alles nog even doorspreken. Tent opzetten en we zijn er klaar voor.

Zaterdag was de dag van de workshops. Er was een workshop over je houding in de ring, het tempo wat je moet lopen, de figuren die je loopt en het show klaar maken van de hond. Allemaal er interessant en iedereen genoot met volle teugen. Op het terrein stonden overal grote tenten voor voldoende schaduw en ook werd er constant vers water aangevoerd. Michael, Mango en Dylan werden geregeld 'uitgeleend ' en deden goed hun best. Voor iedereen een erg leerzame dag. Op zondag stond er dan een wedstrijd op de agenda.Hier zou door 4 keurmeesters beoordeeld worden op verschillende onderdelen. Maar voor dat het zover was werd de zaterdag afgesloten met een gezellige barbeque. Rond elf uur zoeken we de tent op en maken ons klaar voor de nacht. Het was ondertussen ligt gaan regenen , dit zorgde voor een klein beetje verkoeling in de benauwde avond.

Een klein half uurtje later PANIEK, PANIEK. Er komt ontzettend zwaar onweer aanzeten met hevige windstoten. Tenten vliegen door de lucht en de ene na de andere donder en bliksem vullen de hemel. Nog meer tenten gaan de lucht in en zelfs de professionele grote tenten houden het niet en worden als plastic zakken weggeblazen. Iedereen vlucht naar de kantine maar Alinda en ik besluiten om in de tent te blijven. We kunnen alle vijf de honden niet aan hun lot overlaten. Het gaat te keer het is niet fijn meer. Met veel kracht lukt het ons om de tent op zijn plaats te houden ondertussen plaatsen ze een grote bus schuin op de wind zodat deze de wind breekt. Dit verlicht het voor ons iets. Ondanks de paniek die er heerst hebben de honden er niets van meegekrgen , ze sliepen door alles heen. Als er weer 1 van de vele lichtflitsen de hemel kleurt zie ik 1 van de grote tenten 200 meter verder in een bomen rij hangen. Onvoorstel baar wat er gisteravond gebeurde. Uiteindelijk drijft het noodweer over en zie ik kans om onze bus te bereiken. Honden snel uit de tent gehaald en voor in de bus gestopt. Toen vlug hun benches uit de tent gehaalt en die achter in de bus geplaatst. Honden weer in de bench en dat luchte op, daar zaten ze veilig. Snel onze belangrijkste spullen in de bus, mocht de tent nog wel de lucht in gaan dan waren we dat in ieder geval niet kwijt, En dan ook richting de kantine. Hier liep iedereen echt rond met een blik van 'wat gebeurd ons hier' onvoorstelbaar.
Het showterrein was verandert in een grote chaos. Kapotte tenten, omgewaaide borden, tenten die verdwenen waren, een waar slagveld. gelukkig zijn er geen persoonlijke ongelukken gebeurd en waren ook alle honden veilig. Op buienradar werd aangegeven dat er nog meer noodweer onderweg was dus snel zoveel mogelijk opruimen en een veilig heenkomen zoeken. Ierdereen zoekt nog droge slaapspullen en de kantien wordt 1 grote slaapzaal. Wij besluiten om terug te rijdn naar huis. Onderweg bleef het maar spoken en reden we tussen drie onweersbuien door. Mensen , mensen wat een noodweer. Om half drie zijn we veilig thuis. Honden uit de auto en op bed. Dood moe vallen we snel in slaap en krijgen van het onweer weinig meer mee. Om zes uur gaat de wekker weer en maken we ons klaar om opnieuw te vertrekken richting Zwolle. Gaat dag twee door of niet. We arriveren een half uurtje later weer op het show terrein en het besluit word genomen om alles te annuleren. Er word opnieuw zwaar weer voorspelt en door de ravage van de nacht kunnen we niet genoeg tenten plaatsen om de honden genoeg schaduw te geven. Voor de organisatie een moeilijk maar erg wijs besluit. Met elkaar ruimen we alles op en ook nu zien we weer wat voor kracht de natuur heeft. Over al lagen de buizen van de tenten. Rond twaalf uur is alles opgeruimd en vertrekken we weer naar huis. Hier alles weer opgezet om te drogen, en zelf de slaap proberen in te halen. Zo kwam wat een leuk weekend moest worden abrupt tot een raar eind. Het belangrijkste is dat er geen gewonden zijn gevallen en dat alles weer veilig thuis is , het had ook anders gekund.

Pffffffff wat is het warm

Zomer in Nederland. Maar het mocht wel iets minder. De heren vinden het maar niets deze warmte. Ze zijn dan ook erg rustig. 's avonds als het wat koeler is dan worden ze eigenlijk pas weer actief. Dan moet er gerend en gespeelt worden. Kleine Justin doet het super. Hij staat zijn mannetje wel in de roedel. Hier weer wat plaatjes.


Heerlijk op de bank hangen met vriend Dylan.



Zonu en dan proberen we de kleine man al in showstand te zetten. Net als de andere heren zal ook Justin straks het groene tapijt van de showgrounds betreden.



Hij gaat uitzich zelf al redelijk goed staan.




Er is rust in de meute.



Ook Jayson begint zich steeds meer met Justin te bemoeien.



Onze stoere boy.



En de oude baas die leeft weer helemaal op.




Een favoriet spelletje van Michael en Justin. Twee meter uit elkaar zitten en elkaar heerlijk aanstaren. En dan onverwachts naar elkaar toerennen.



Samen sterk. Justin en Dylan dagen Mango uit.



Het jonge grut.



Vriendjes.




Michael en Mango gaan ookm steeds meer spelen.



Dylan houd afstand maar Jusin wil zich er ook mee bemoeien.



En klein zijn heeft zo zijn voordelen. Je kunt heel snel onder die lange Zweedse stelten doorrennen.



Hulp nodig Mike, ik kom er aannnnnnnnnnnn.