Mike als pup, heerlijk kastanje bruin.
En nu, bijna een twee kleur.
zondag 27 mei 2018
Michael 12 jaar
Gisteren kon de vlag hier weer uit. Michael werd 12 jaar, waar zijn de jaren gebleven. Lieve Mike, we hopen nog lang van jouw hier in de meute te mogen genieten.
En nu, bijna een twee kleur.
En nu, bijna een twee kleur.
maandag 21 mei 2018
Pinkster weekend
Het was weer een lang weekend zo met de pinksterdagen erbij. Mooi weer en een drukke agenda. Toch verliep het weekend iets anders dan gepland. Zaterdag morgen eerst een training met Elwood voor behendigheid, gevolgd door en uurtje pre agility training met Donald en Odin. Thuis even rust en toen door naar Tynaarlo voor een Agility workshop/training bij Jan Barelds. Anderhalf uur heerlijke gewerkt aan voor ons soms nieuwe handlings methodes. Gevolgd door een rustige avond met de mannen in de tuin. In de loop van de avond werd Dylan ziek. In de avond en nacht heeft hij wel 8 keer overgegeven, onrustig en dus baasje ook weinig slaap. De planning voor zondag werd dus iets aangepast. Geen actie met de mannen gewoon rust in de tuin. In de loop van de zondag knapte Dylan gelukkig weer op.
Vol ongeduld zaten mij zaterdagochtend drie vragende koppies aan te kijken. Gaan we weer trainen baasje ?
In de namiddag/avond ga ik nog even bezig met de mannen op de kratjes en ton. Hier ben ik vorige week mee begonnen. Ze zoeken nu zelf een krat uit en gaan er keurig op zitten .
Afgelopen maandag zijn de honden bedjes bezorgd die Alinda besteld had. Ze worden druk gebruikt door de mannen.
Dylan werd dus ziek in de loop van de zaterdag avond, niks kon hij er in houden en hij bleef maar overgeven. Uit voorzorg had ik hem s nachts al mee naar boven genomen, zo had ik direct contact met hem. De hele nacht was hij onrustig en moest ook nog steeds overgeven. Uiteindelijk vielen we beiden in slaap de wekker was inmiddels de 3 uur al gepasseerd..
De planning voor zondag werd dus omgegooid, geen actie , alleen maar rust, ook voor de andere mannen. De bedjes gingen de tuin weer in en die werden direct weer ingepikt.
Het zonnetje schijnt en Alinda gaat even bezig met de jonge heren en het water paneel. Het is de bedoeling dat ze zelf op het plankje gaan staan en zo hun eigen drinkwater eruit krijgen.
En dan is het weer tijd voor een slaapje.
Spiegelbeeld.
In het begin van de vond zien we Dylan weer opknappen, hij komt zich zelf weer melden. Gelukkig voelt hij zich weer wat beter.
Vanmorgen zaten de mannen allemaal op het bankje in de zon, kom maar op met de brokjes baas, het is tijd voor happies.
Niet veel later liggen Mango en Donald samen in de zon. Zo mooi die twee samen, eerst de band tussen Mango en Justin, toen de band met Elwood en dan nu is er weer een klik met Donald, maar ook Elwood is nog steeds zijn maatje.
In huis, uit huis, in de zon in de schaduw de mannen zijn net jojo's vandaag. Als alles bnnen ligt is Donald nog alleen in de zon, ik maak een pa portret foto's van hem. De kleine man wordt groot.
En als ook de andere heren vinden dat ze weer wat moeten bij kleuren ligt alles weer op een rijtje in de tuin
Baasje ga nou eens weg met dat zwarte kastje.
Het is allemaal maar spel,
Wilde beesten in de tuin.
En als je goed kijkt, dan zie je ze lachen.
Pak me dan als je kan, kan me toch niet krijgen....
Heerlijk stel samen.
Vol ongeduld zaten mij zaterdagochtend drie vragende koppies aan te kijken. Gaan we weer trainen baasje ?
In de namiddag/avond ga ik nog even bezig met de mannen op de kratjes en ton. Hier ben ik vorige week mee begonnen. Ze zoeken nu zelf een krat uit en gaan er keurig op zitten .
Afgelopen maandag zijn de honden bedjes bezorgd die Alinda besteld had. Ze worden druk gebruikt door de mannen.
Dylan werd dus ziek in de loop van de zaterdag avond, niks kon hij er in houden en hij bleef maar overgeven. Uit voorzorg had ik hem s nachts al mee naar boven genomen, zo had ik direct contact met hem. De hele nacht was hij onrustig en moest ook nog steeds overgeven. Uiteindelijk vielen we beiden in slaap de wekker was inmiddels de 3 uur al gepasseerd..
De planning voor zondag werd dus omgegooid, geen actie , alleen maar rust, ook voor de andere mannen. De bedjes gingen de tuin weer in en die werden direct weer ingepikt.
Het zonnetje schijnt en Alinda gaat even bezig met de jonge heren en het water paneel. Het is de bedoeling dat ze zelf op het plankje gaan staan en zo hun eigen drinkwater eruit krijgen.
En dan is het weer tijd voor een slaapje.
Spiegelbeeld.
In het begin van de vond zien we Dylan weer opknappen, hij komt zich zelf weer melden. Gelukkig voelt hij zich weer wat beter.
Vanmorgen zaten de mannen allemaal op het bankje in de zon, kom maar op met de brokjes baas, het is tijd voor happies.
Niet veel later liggen Mango en Donald samen in de zon. Zo mooi die twee samen, eerst de band tussen Mango en Justin, toen de band met Elwood en dan nu is er weer een klik met Donald, maar ook Elwood is nog steeds zijn maatje.
In huis, uit huis, in de zon in de schaduw de mannen zijn net jojo's vandaag. Als alles bnnen ligt is Donald nog alleen in de zon, ik maak een pa portret foto's van hem. De kleine man wordt groot.
Even later zoekt ook Odin de zon weer op.
En als ook de andere heren vinden dat ze weer wat moeten bij kleuren ligt alles weer op een rijtje in de tuin
Baasje ga nou eens weg met dat zwarte kastje.
Alinda vertrekt weer naar haar werk en ik blijf thuis met de mannen. De jonge heren vinden het tijd voor aktie. Het gaat er om weg in de tuin, rennen, springen en gek doen,
Het is allemaal maar spel,
Wilde beesten in de tuin.
En als je goed kijkt, dan zie je ze lachen.
Pak me dan als je kan, kan me toch niet krijgen....
Heerlijk stel samen.
En na al dat gestoei is het weer heerlijk samen slapen.
Maar als baasje dan de tuin gaat sproeien dan laat Odin zijn clowns kant weer zijn. Water drinken op zijn Odins. De stralen vangen uit de sproeier hahah.
De mannen liggen nu moe verspreid door de kamer, Dylan ligt naast mij in de stoel te snurken. Het is wachten tot het vrouwtje weer thuis komt.
maandag 14 mei 2018
De cirkel is weer rond. Fred veel plezier in Noorwegen
Gisteren was een hele byzondere en ook wel emotionele dag voor ons en met ons nog meerdere mensen.
Velen weten nog wel wat er een paar jaar geleden in Noorwegen is gebeurd, de alles vernietigende brand bij Tessa en Lex, hun honden vriendjes Billie en Storm kwamen daar bij om, veel te jong. Storm, zoon van Elfie en Elwood bijna anderhalf jaar oud. Na de brand werd er hier in Nederland al snel besproken dat als Tessa en Lex tzt een nieuwe beagle in huis wilden er hier in Nederland 1 voor hun zou zijn. Het zou eventueel een kind van Djyma, de zus van Storm, worden. In oktober van dat jaar sloeg het noodlot opnieuw toe, Djyma kwam om het leven bij een tragisch auto ongeluk. Petra Broers, de fokker van onze honden zei toen direct, wat er ook gebeurd als Tessa en Lex een nieuwe hond willen dan krijgen ze er 1 van mij. Het leven in Noorwegen herstelde zich, het huis werd weer opgebouwd, er kwam een honden vriendje in huis, Bassa,en Tessa raakte in verwachting. Afgelopen jaar werd hun dochtertje geboren. Toen Lex afgelopen zomer in Nederland was liet hij door schemeren klaar te zijn voor weer een beagle vriendje in hun leven. Het contact met Petra werd gelegd, de afspraak stond nog steeds, nu was het wachten. Djanis werd drachtig, de zus van onze Elwood, de tante van Storm. Tessa en Lex kregen het bericht dat als er en reu in het nestje zat hij voor hun zou zijn. In januarie zag een prachtig nestje van 4 het levenslicht 3 reutjes en een teefje. Geregeld gingen we op en neer naar Wijdenes, en via foto's, filmpjes en face time hielden wij, Petra en Nicole, Tessa en Lex op de hoogte van het reilen en zeilen van hun jonge spruit.Toen ze acht weken waren verlieten twee reutjes het nest. Zus Pebbles bleef bij Petra, Leo en de Muskoka roedel wonen. Fred zou het ouderlijk huis pas kunnen verlaten met 15 weken.
De weken gingen toch nog snel om, en gisteren was het dan zover om Fred uit te zwaaien. Lex was naar Nederland gekomen om vandaag met Fred naar Noorwegen te vertrekken.
Joris en Nicole, Jenny, Josephine en wij vertrokken gisteren samen met de honden naar Wijdenes voor een uitzwaai feestje voor Fred.
We pikken Lex op in Assen en rijden dan door naar Roden om Jenny op te halen. De bus vol met honden, alleen Carlein blijft thuis bij baas Jan, ze is loops dus helaas kan ze dan niet mee. Het is druk onderweg maar we rijden toch nog redelijk vlot door. Tegelijk met Joris en Nicole rijden we Wijdenes binnen. De bus gaat de oprit op , de deuren gaan open en vier meutes honden gaan weer in elkaar op. 20 honden, ja je leest het goed maar liefst 20 honden genieten samen. Onze heren, de drie van Jenny, Hugo en Herman, de dames van Petra en logeetje Bente. Een prachtig gezicht, Lex ontmoet voor het eerst zijn nieuwe kleine vriend Fred. Ondertussen heeft Alinda een face time lijntje met Tessa en die is vanuit Noorwegen live getuige van dit byzondere moment.
De logee van Petra, je zou het niet zeggen maar dit is de kleine Happy Feet, Bente is haar naam,het hele kleine pupje uit het tweede nest van Domino, alles is bij haar wat kleiner maar ze is uitgegroeid tot een mooie jonge dame.
De broertjes Fred en Hugo, wat hadden ze een pret samen.
Stapelen onder toeziend oog van Dijockie.
En weer stoeien.
Zus Pebbles doet ook dapper mee.
Fred op snelheid.
Opgejaagd door Hugo.
Bek vechten.
Odin samen met Bente.
Mango als scheidsrechter tussen de jonkies.
Elwood ontmoet halfzus Bente.
Mooie Hugo,
Donald geeft Pebbles aanwijzingen voor de tunnel.
Of de uitleg was niet goed, of ze snapt het niet.
Ja zo, dat is beter.
Josephine kwam ook afscheid nemen van Fred. Ze had nog wat speeltjes mee, hahaha, tja ook achter je rug zijn ze niet veilig hoor.
Hugo ging tuinieren.
Lex genoot van alle beagles om hem heen.
Bente, eerst was ze een beetje overdonderd door de hoeveelheid honden maar al snel speelde ze net zo hard mee
Tijd voor koffie en gebak.
Donald geeft nog steeds tunnel les.
Genieten van alle honden om ons heen.
Ja Fred, we zijn er allemaal speciaal voor jouw.
Bente en Michael.
Mango was zo lief voor Bente.
Joris in gesprek met de broertjes.
En weer stoeien.
Djill,14 jaar, en haar achterkleinkind Pebbles 15 weken.
En ze bleven maar doorgaan.
Zo mooi om ze weer samen te zien.
Beaver geeft ook een demonstratie tuinieren voor gevorderden.
Je moeder heet bruin snuit, maar niet omdat ze zo in de modder hapt hoor.
Beaver en Dijockie
Dag Fred, veel plezier in het hoge Noorden.
Djill ziet opnieuw een familie lid het ouderlijkhuis verlaten.
Genieten
Fred en Donald
Fred en Hugo.
Bente en Hugo aan het rennen.
Fred volgt.
Mooie jongen, in gedachten verzonken, er staat je een lange reis te wachten naar je nieuwe huis
Samen met oma Domino.
Jenny met Fred op schoot, ze genoot.
Het was Moederdag, dus Jenny had als traktatie vistaart gebakken voor de honden, dat werd een echt smul feestje.
Dank je wel Jenny, heb je nog meer ??
En weer spelen.
Hugo in de tunnel
Moeder en dochter, twee speciale dames voor ons. Djill en Domino
en Djanis en Hugo. Als je deze beide foto's naast elkaar zet heb je vier generaties.
20 honden hebben samen lol.
Fred kreeg zo een prachtig afscheidsfeestje, de honden en baasjes genoten.
Velen weten nog wel wat er een paar jaar geleden in Noorwegen is gebeurd, de alles vernietigende brand bij Tessa en Lex, hun honden vriendjes Billie en Storm kwamen daar bij om, veel te jong. Storm, zoon van Elfie en Elwood bijna anderhalf jaar oud. Na de brand werd er hier in Nederland al snel besproken dat als Tessa en Lex tzt een nieuwe beagle in huis wilden er hier in Nederland 1 voor hun zou zijn. Het zou eventueel een kind van Djyma, de zus van Storm, worden. In oktober van dat jaar sloeg het noodlot opnieuw toe, Djyma kwam om het leven bij een tragisch auto ongeluk. Petra Broers, de fokker van onze honden zei toen direct, wat er ook gebeurd als Tessa en Lex een nieuwe hond willen dan krijgen ze er 1 van mij. Het leven in Noorwegen herstelde zich, het huis werd weer opgebouwd, er kwam een honden vriendje in huis, Bassa,en Tessa raakte in verwachting. Afgelopen jaar werd hun dochtertje geboren. Toen Lex afgelopen zomer in Nederland was liet hij door schemeren klaar te zijn voor weer een beagle vriendje in hun leven. Het contact met Petra werd gelegd, de afspraak stond nog steeds, nu was het wachten. Djanis werd drachtig, de zus van onze Elwood, de tante van Storm. Tessa en Lex kregen het bericht dat als er en reu in het nestje zat hij voor hun zou zijn. In januarie zag een prachtig nestje van 4 het levenslicht 3 reutjes en een teefje. Geregeld gingen we op en neer naar Wijdenes, en via foto's, filmpjes en face time hielden wij, Petra en Nicole, Tessa en Lex op de hoogte van het reilen en zeilen van hun jonge spruit.Toen ze acht weken waren verlieten twee reutjes het nest. Zus Pebbles bleef bij Petra, Leo en de Muskoka roedel wonen. Fred zou het ouderlijk huis pas kunnen verlaten met 15 weken.
De weken gingen toch nog snel om, en gisteren was het dan zover om Fred uit te zwaaien. Lex was naar Nederland gekomen om vandaag met Fred naar Noorwegen te vertrekken.
Joris en Nicole, Jenny, Josephine en wij vertrokken gisteren samen met de honden naar Wijdenes voor een uitzwaai feestje voor Fred.
We pikken Lex op in Assen en rijden dan door naar Roden om Jenny op te halen. De bus vol met honden, alleen Carlein blijft thuis bij baas Jan, ze is loops dus helaas kan ze dan niet mee. Het is druk onderweg maar we rijden toch nog redelijk vlot door. Tegelijk met Joris en Nicole rijden we Wijdenes binnen. De bus gaat de oprit op , de deuren gaan open en vier meutes honden gaan weer in elkaar op. 20 honden, ja je leest het goed maar liefst 20 honden genieten samen. Onze heren, de drie van Jenny, Hugo en Herman, de dames van Petra en logeetje Bente. Een prachtig gezicht, Lex ontmoet voor het eerst zijn nieuwe kleine vriend Fred. Ondertussen heeft Alinda een face time lijntje met Tessa en die is vanuit Noorwegen live getuige van dit byzondere moment.
De logee van Petra, je zou het niet zeggen maar dit is de kleine Happy Feet, Bente is haar naam,het hele kleine pupje uit het tweede nest van Domino, alles is bij haar wat kleiner maar ze is uitgegroeid tot een mooie jonge dame.
De broertjes Fred en Hugo, wat hadden ze een pret samen.
Stapelen onder toeziend oog van Dijockie.
En weer stoeien.
Zus Pebbles doet ook dapper mee.
Fred op snelheid.
Opgejaagd door Hugo.
Bek vechten.
Odin samen met Bente.
Mango als scheidsrechter tussen de jonkies.
Elwood ontmoet halfzus Bente.
Mooie Hugo,
Donald geeft Pebbles aanwijzingen voor de tunnel.
Of de uitleg was niet goed, of ze snapt het niet.
Ja zo, dat is beter.
Josephine kwam ook afscheid nemen van Fred. Ze had nog wat speeltjes mee, hahaha, tja ook achter je rug zijn ze niet veilig hoor.
Hugo ging tuinieren.
Lex genoot van alle beagles om hem heen.
Bente, eerst was ze een beetje overdonderd door de hoeveelheid honden maar al snel speelde ze net zo hard mee
Tijd voor koffie en gebak.
Donald geeft nog steeds tunnel les.
Genieten van alle honden om ons heen.
Ja Fred, we zijn er allemaal speciaal voor jouw.
Bente en Michael.
Mango was zo lief voor Bente.
Joris in gesprek met de broertjes.
En weer stoeien.
Djill,14 jaar, en haar achterkleinkind Pebbles 15 weken.
En ze bleven maar doorgaan.
Zo mooi om ze weer samen te zien.
Beaver geeft ook een demonstratie tuinieren voor gevorderden.
Je moeder heet bruin snuit, maar niet omdat ze zo in de modder hapt hoor.
Beaver en Dijockie
Dag Fred, veel plezier in het hoge Noorden.
Djill ziet opnieuw een familie lid het ouderlijkhuis verlaten.
Genieten
Fred en Donald
Fred en Hugo.
Bente en Hugo aan het rennen.
Fred volgt.
Mooie jongen, in gedachten verzonken, er staat je een lange reis te wachten naar je nieuwe huis
Samen met oma Domino.
Jenny met Fred op schoot, ze genoot.
Het was Moederdag, dus Jenny had als traktatie vistaart gebakken voor de honden, dat werd een echt smul feestje.
Dank je wel Jenny, heb je nog meer ??
En weer spelen.
Hugo in de tunnel
Moeder en dochter, twee speciale dames voor ons. Djill en Domino
en Djanis en Hugo. Als je deze beide foto's naast elkaar zet heb je vier generaties.
20 honden hebben samen lol.
Fred kreeg zo een prachtig afscheidsfeestje, de honden en baasjes genoten.
In de avond nemen we afscheid van Fred, het gaat je goed kleine man, er wacht een mooi leven op je in Noorwegen samen met Tessa, Lex en de kinderen. We vertrekken naar huis, de honden slapen en snurken allemaal achter in de bus, het weer is slecht, we brengen Jenny en de meiden thuis en rijden door naar Westerbork, de honden vallen thuis direct weer in een diepe coma.
Vanmorgen heel vroeg heeft Petra Lex en Fred naar Schiphol gebracht. Na een goede vlucht en een lange autorit zijn ze veilig thuis aangekomen, de hele dag had ik een live lijntje met Tessa en was zo precies op de hoogte van alles. De foto's van de aankomst van Fred in zijn nieuwe gezin, de kinderen die blij zijn, de baasjes die genieten. Veel plezier met jullie nieuwe maatje.
De cirkel is weer rond....
Abonneren op:
Posts (Atom)