Ot en Sien wandeling 2013

Alinda loopt al een ruim twee week met een virus infectie aan haar evenwichtorgaan rond. De hele dag is ze bezig met het corrigeren van haar gezichtsveld. De Ot en Sien wandeling stond al een tijd in de agenda en ze hoopte er wel bij te kunnen zijn. Helaas was haar gezondheid vanmorgen zo dat ze absoluut niet mee kon. Balen dus.  Mango zijn toestand was dusdanig dat hij wel weer mee kon. Dus alle heren de bus in en ik ga op pad. De buur kinderen Ruben en Suzanne gaan al een paar jaar met ons naar deze wandeling en ook dit jaar zouden ze weer mee gaan. Om kwart over 9 vanmorgen sta ik dus, zonder Alinda, bij hun voor de deur. Ze waren er al klaar voor.
We rijden langs Assen en zien de laatste restanten van de TT campings  het lijkt wel een grote vuilnisbelt, wat zijn mensen eigenlijk ook varkens.  Rond 10 uur zijn we in Roden. Anders dan ander jaren verzamelen we ons niet bij het gebouw van de scouting, dit jaar starten we vanuit de Noorderkroonflat. Op een grasveld tegen over de flat is plek voor de honden. Ik draai de spitten voor de heren vast in de grond, hier kunnen ze na de wandeling even rustig liggen.

Ot en Sien, de beide kinderen staan symbool voor deze wandeling.

 

Vorig jaar was er een traktatie van Jayson aan het begin van de wandeling. Vandaag trakteerde Denia. Denia is de oudste beagle van Jan en Jenny en ze is vandaag 12 jaar geworden.

 

 

Rond half 11 beginnen we aan de wandeling. We halen de honden uit de auto's. Ik kwam er met vijf maar al snel sta ik alleen nog met Mango. De beagles kregen allemaal een ander wandelbaasje. Elwood met Ruben, Justin met Suzanne, Michael met Steven, Dylan met Laura.

 

Het eerste deel lopen we door het Mensinge bos.  De honden mogen los. Onze heren blijven aan de lijn. Mijn vriendinnetje Domino, de moeder van Elwood, heeft mij al snel gevonden en loopt steeds bij mij in de buurt.  Na een tijdje moeten de honden allemaal weer aan de lijn. we steken de weg over en lopen via een schouwpad naar het Lieversche diepje.

Plaatselijk was het behoorlijk drassig.

En het pad werd steeds smaller. Ik hou de camera omhoog en doe een paar lucky shots.

 Door het hoge gras zag je geen beagles meer .

Mango kan soms over het gras heen kijken en ziet hier een paar vissers staan.

Even wachten tot de groep weer bij elkaar is.

En dan gaan we richting de vistrappen. In het riet en boven het water vliegen heel veel weidebeekjuffers en ander libellen, fantastisch om te zien.

Ruben en Suzanne genoten, samen met Elwood en Justin.

Bij de vistrappen ga ik even naar de rand van het water. Mango had dorst. Terwijl ik daar zit komt Domino er heerlijk bij staan. Ze scharrelt heerlijk over de stenen die in het water liggen en neemt zo nu een dan een slok Drents bronwater.

Jan is aan het vissen en heeft wel hele rare vissen aan zijn lijn.

Suzanne geniet van alle hondjes om haar heen.

Mango is alle ellende van zijn poot vergeten en staat als een trotse Lord tussen alle beagles. Hoe vaak ik vandaag wel niet de vraag kreeg van , Is dit wel een echte beagle?? Wat is ie groot voor een beagle?? Welk ras is dit ??

Een meander in het Lieversche diepje. Ja ook dit deel van Drenthe is erg mooi.

We komen langs een veld met vele orchideen, volgens mij hebben velen niet gezien aan wat voor pareltjes ze voorbij liepen.

Midden in het bos zit een groot bosven, hier mogen de honden altijd even heerlijk in spelen. Voor sommigen diende dit ven nu als een heerlijke wasplaats. Elwood zijn broer Pepper was vlak voor dat we bij het ven kwamen midden in een oud veengat gesprongen en zat van onder tot boven onder de veenresten, en leker ruiken dat hij deed! Op de blog van Benji, Mikka en Pepper zullen vast wel foto's komen te staan, klik hier

Mango heeft iets met water, als er water is dan moet hij er in. En als er dan ook nog stokjes gegooid worden dan is het helemaal feest. Ik had moeite om droog te blijven.

Na dik twee uur komen we weer terug bij het beginpunt.  Dylan en zijn begeleiders hadden de kortere route genomen en waren dus al aanwezig. Dylan hadden ze keurig aan de spit gezet. Maar niet wetende dat Dylan ook een afstammeling is van Houdini. Binnen de kortste keren was hij ontsnapt en stond heerlijk in de keuken van de flat hahaha.

We doen  de honden aan de spit en ik had voor Dylan een bench mee. Daar kan hij niet uit ontsnappen.

Elwood had een mooie dag, net als alle andere honden en baasjes.

Een veld vol met beagles. De mensen die in de buurt woonden stonden er geregeld even bij te kijken.

Elfie en haar dochter Nikki, wat lijken ze op elkaar.

Er staat voor ons een koud buffet klaar. Het smaakte voortreffelijk

Mijn vriendinnetjes uit Wijdenes. Djane en Domino.

Terwijl wij zitten te eten hebben we zicht op het 'hondenveld'

Tegen drie uur nemen we afscheid. De heren gaan weer in de auto en vallen in een diepe slaap. Na drie kwartier zijn we weer in Westerbork. De heren zijn nog niet echt wakker. Ze gaan de kamer in en slapen allemaal heerlijk verder.

Elwood droomt over zijn broer Pepper, het varkentje van de dag.

Justin denkt aan zijn zus Domino.

Michael had weer genoten van een super dag tussen allemaal vriendjes en vriendinnetjes.

Mango denkt, waarom had de baas nou niet de lange riem mee dan had ik veel verder het water in gekund.

Dylan gniffelt nog na van zijn avontuur in de keuken.

Maar na een rustmoment is de hele meute weer wakker, ze houden alles weer in de gaten.

 

 

Dit was maar van korte duur, even later ligt alles weer in een diepe slaap en kijken we terug op een fantastische dag. Jan en Jenny van Dijk, bedankt.

Een patient in huis, En uitlaat hulpjes

Gisteravond was een rare avond hier. Ik was uit geweest met alle heren en ze spelen allemaal heerlijk met elkaar in huis en tuin. Dylan is een beetje brommerig en gromt naar Mango die met Elwood aan het spelen is. Tussen die twee (Mango en Dylan)zit soms een spanningsveld. Opeens slaat de vlam in de pan en  pakken ze elkaar, ik zit er vlak bij en heb ze snel uitelkaar, Dylan hapt echter nog een keer naar Mango en raakt hem aan de voorkant van zijn voorpoot. Het bloed komt met stralen uit een bloedvat stromen. Snel de dierenarts gebeld en we kunnen nog direkt langskomen. Ik zit met Mango achter in de bus en knijp zijn bloedvat af. Bij de dieren arts is het bloeden gestopt. Gelukkig is er geen slagader geraakt maar alleen een dik bloedvat. Er komt een verband om zijn poot en we gaan weer naar huis. Dit alles heeft met elkaar nog geen 20 minuten gekost. Wat kan een mens dan snel handelen.  Mango mag mee naar boven en we kunnen hem zo in de gaten houden. De nacht komt hij goed door.  Vanmorgen was hij wel erg stijf .
Ik ga met Michael en Justin uit voor hun ronde. Beide heren mogen weer los van de lijn.

Elwood in duikvlucht. Heerlijk rennen.

Michael genieten van alle extra aandacht.

Ik had de flos ook weer meegenomen en Elwood bracht hem elke keer als ik hem weggooide keurig terug.

Maar er gaat toch niets boven heerlijk rennen samen met je grote vriend.

Soms moet je wel hele scherpe bochten maken Michael om een botsing te voorkomen.

Elwood snijd Michael de pas af.

Beide mannen genoten.

Ik loop weer terug naar huis en neem Mango even mee. Hij moet toch wel in beweging blijven. Zijn poot is behoorlijk stram en door het verband kan hij hem niet echt buigen.
In de loop van de avond hebben we het verband er weer afgehaald, het ziet er goed uit. Een ronde door het veld ging al weer een stuk sneller dan vanmorgen.

Als ik Justin en Dylan uitlaat krijg ik hulp van onze buurkinderen Ruben en Suzanne.
Ruben gaat met Dylan lopen en ze gaan heerlijk samen rennen.

Suzanne neemt Justin en ook zij gaan rennen over het lange zandpad

Joeppieeeeeeeeeeee denkt Dylan.

Ruben maakte er een echt wedstijdje van , wie is het snelst.

Justinnnnnn, Koekjessssss ja dan wil hij wel rennen en moet Suzanne mee.

Kinderen en honden genoten enorm.

Maar helaas aan al het leuke komt een einde, de ronde zit er op en we lopen de straat weer in.