De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zondag 31 januari 2010

Nog steeds winter

De winter weet maar van geen ophouden dit jaar. Al vanaf half december leven we hier in een witte wereld. Zo viel er gisteravond opnieuw sneeuw. Vanmorgen was het dus weer genieten voor de heren in de tuin. Lekker rennen en gek doen. Michael en Dylan zijn er erg goed in.

Heee broertje zullen we dansen????



Of liever bekvechten??



Als wilde beesten gingen ze tekeer.



Woest bekkie, Kun je het niet winnen Mike?



Tja en als je dan niet oplet Michael dan tackeld Dylan je en lig je op je rug in de sneeuw.



Nadat ze uitgespeelt zijn neem ik Michael en Jayson mee het veld in. Beide heren mochten los van de riem en bleven keurig in de buurt.

Krijgen we nu een koekje???



Michael had zijn oren maar weer eens in de race stand gezet.



En jayson die huppelde in zijn eigen tempo heerlijk door de sneeuw.



Michael was soms met zijn gedachten al weer bij de komende show. Gisteren catwalk training voor de hond van het jaar show gedaan en vandaag ging hij uitzichzelf al weer in de houding staan.



Samen met Jayson aan het snuffelen.



De oude baas had er weer zijn in vandaag.



Jayson van de Oppershoeve, bijna 14 jaar maar soms nog het gedrag van een jonge hond. Het blijft genieten als je hem zoveel plezier ziet hebben.



En op je oude dag wil je nog best eens een sprintje trekken tegen de jonge garde.



Het plezier blijft er vanaf stralen. Ook Michael kijkt met eerbied naar de oude baas.



Gewoon genieten.................



Jip en Jul samen kunnen ze de hele wereld aan.



Aan al het goede komt een eind dus ook het plezier in het veld. Michael kwam direkt toen ik hem riep. Waarschijnlijk had hij niet door dat het uit was met de pret.

donderdag 28 januari 2010

Autosticker

Al een hele tijd lopen wij rond met de gedachte om magneetstickers van de honden op de auto te plakken. Foto's genoeg van de heren, dus maar weer eens druk aan het knippen en plakken gegaan. Hier het resultaat. aan de ene kant van de auto komt de sticker van de beagles en aan de andere kant de sticker van Mango.

De boy's on tour zijn nu herkenbaar.




zaterdag 23 januari 2010

Als een zonnestraal de roedel bereikt

Als een zonnestraal onze roedel bereikt, dan weten we dat je er voor altijd bij zult blijven.

zondag 17 januari 2010

Afscheid van de winter????

Na bijna 4 weken lijkt het er nu toch op dat we afscheid gaan nemen van de winter. De dooi is ingetreden. Het dikke pakket sneeuw dat hier de landerijen bedekt begint dunner te worden. Vanmorgen dus misschien voor de laatste keer een wandeling met de heren door een wit landschap. Het was ontzettend mistig. Dylan en Michael mochten als eerste mee. Omdat het zicht beperkt was durfde ik het niet aan om ze samen los te laten. De split ketting bracht uitkomst. Beide heren er aan vast gehaakt en in de landerijen mochten ze los. Als ik Michael riep dan was ik er zeker van dat Dylan ook weer terug kwam. Een ideale oplossing.

Samen aan de lange lijn.



Snuffelen.....



Overal heerlijke geurtjes.



En dan mag de riem los. Beide heren beginnen direkt te rennen.



Joepie.



De beide boy's trokken elkaar voort door de sneeuw.



Baas....



we...



gaan je pakken.



Dikke maatjes van elkaar.



En ze bleven maar door gaan.



Twee heren in een kleine wereld.



Onze mannen, ze genoten weer van een heerlijke wandeling.



Krijgen we nu een koekje.



En Dylan liet weer zijn beroemde sprong training zien. Hier krijgt hij zijn dikke billen van.



Samen kunnen we de hele wereld aan.



Ze gaan bijna op in het landschap.



Ja Michael soms ligt er meer sneeuw dan je denkt.



Ja en dan ben je erg gefrustreerd en wat doe je dan. Je gaat weer heerlijk hard door de sneeuw rennen samen met je kleine vriend.



De 1 wil niet onder doen voor de ander. Ze pushen elkaar om steeds harder te gaan.



Het is genieten als je ziet hoeveel plezier als ze hebben.



Na het laatste koekje is het over met de pret. De riem komt weer vast en we gaan weer naar huis.



Jayson en Mango zaten al vol ongeduld te wachten. Mango kwam aan de lange lijn en Jayson mocht weer los. Jayson vond de sneeuw vandaag niet echt prettig. Het liep te zwaar voor hem. De jaren beginnen soms toch mee te tellen.



Heel voorzichtig keek Jayson waar hij zijn pootjes het beste neer kon zetten.



Maar op plekken waar minder sneeuw lag had hij weer het grootste plezier.



Als een schaduw volgede hij me.





Mango snuffelde op de achtergrond en ging heerlijk zijn eigen gang. Foto's van Mango komen weer op zijn eigen blog.



En ja hoor daar was ie weer de Jayson smile.



We gaan weer richting huis en ook Jayson komt weer aan de riem. Alle heren hebben weer heerlijk genoten.



En als je dan als baas de blogs weer zit bij te werken hoor je op de achtergrond een heerlijk gesnurk. Alle vier waren ze achter mij aan gelopen naar boven en lagen heerlijk te slapen op het logeer bed.



Of dit het laatste sneeuw avontuur van deze winter was.... Ik heb geen idee. Maar ik weet wel dat de jongens geen genoeg kunnen krijgen van de sneeuw. Van hun mag het nog wel een aantal weken blijven liggen. We zullen zien..... De verwachting is wel dat het in de loop van de week weer kouder gaat worden.