Raad van Beheer wedstrijd Zuidwolde

Gisteren stond onze eerste competitie wedstrijd voor dit seizoen op de agenda. We lopen dit jaar zowel bij de FHN als bij de Raad van Beheer. Deze winter bewust goed doorgetraind bij verschillende trainers met Elwood om in het ritme te blijven en nieuwe dingen bij te leren. We waren er vorig jaar wel achter gekomen dat Elwood en ik  het nodig hebben om door te gaan. In the flow blijven zeg maar. De agenda staat voor dit jaar aardig gevuld met wedstrijden dus we gaan er vol goede moed tegen aan.  We waren dan ook benieuwd hoe Elwood het nu bij de start van de competitie ging doen.

Gisteren dus naar Zuidwolde, een 1 rings wedstrijd wat inhoud dat het een lange dag zal worden. Alle klasses starten in dezelfde ring en na elke klasse wordt er omgebouwd. We zouden support krijgen van Eric en Irene met Sammy en Hailey. Irene wil dit jaar ook starten met behendigheid met Hailey dus op zulke wedstrijden kan ze mooi zien hoe het er aan toegaat.
Onze klasse starten als laatste dus we konden iets later aanwezig zijn, niet om 8 uur dus. Rond half 10 rijden we het terrein van de manege op en zoeken een plaatsje voor de bus. We gaan eerst zonder Elwood naar binnen om te kijken hoe het er uitziet. Onze mede agility vrienden zijn al aanwezig en er is nog plek voor onze spullen. Alin haalt mijn nummer en ik haal ondertussen Elwood en de spullen uit de bus. Het wachten kan beginnen. Niet veel later komen ook Eric en Irene er aan. Hailey herkend ons weer en komt direct dikke knuffels halen.

Elwood lag heerlijk rustig in zijn kar  alles in zich op te nemen.

1 ring maar wel een mooie ruime baan met veel licht en een mooie ondergrond.

Hailey was weer blij ons te zien.

 

We mogen verkennen voor onze eerste ronde. Dat is het vast parcours. En na het verkennen mogen de honden in de large klasse los. Daarna is het de beurt aan de medium. Elwood en ik starten als laatste.

Heerlijk ontspannen loopt Elwood rond, hij is er klaar voor. We starten en vlak voor de tweede hindernis ziet Elwood iets verder op het bordje van de palen midden in de bak staan, die hoort er niet volgens hem even de keurmeester er op attenderen dat er een bordje staat. Ik roep hem terug en hij komt maar neemt wel even een sprong via de verkeerde kant. En tja das dus een disk. We gaan verder en Elwood laat zien dat we het wel kunnen.

 

 

We lopen een heerlijke ronde verder. Ondanks de disk kwam ik met een goed gevoel over de streep.

 

Tja we begonnen de dag dus onder aan de lijst.

 

 

Het is dan wachten op onze volgende ronde en de tussen tijd is meer dan twee uur. Tijd voor koffie.

Eric en Irene hebben taart mee dus die maken we meester.

 

 

Elwood ligt lekker warm in zijn kar en Hailey krijgt de pyama van Elwood aan. Het was koud in de manege bak

 

 

Na dik twee uur wachten mogen we verkennen voor ronde twee. Nogmaals een vast parcours.

En net als eerder de dag gaan Elwood en ik de strijd weer aan. We trainen de laatste tijd extra op zijn raakvlakken dus zien of ze nu goed gaan. We starten en zijn direct op tempo. Een paar sprongen , de paaltjes dan de tunnel en dan een tunnel waar je mag kiezen welke kant je hem insteekt. Elwood duikt er in en komt er via hetzelfde gat weer uit, dit is dan een weigering. Ik stuur hem de andere opening in en we vervolgen onze ronde. We gaan lekker en de focus is goed. We naderen de A en dan haaks om naar een sprong. Ik loop de A iets voorbij en stuur Elwood af naar de sprong, de raakvlakken pakt hij goed. Bij de sprong tikt hij een latje, dit is dus een fout. Op naar de kat en ook hier neemt hij de raakvlakken.

 

 

Nog een paar sprongen en dan naar de finish. Het was een heerlijke ronde. Als we over de laatste sprong zijn valt een halve minuut later alsnog het latje, deze telde niet mee.

We zouden als derde eindigen, net buiten de prijzen dat waren er maar twee.

 

 

Opnieuw begint het wachten. Het werd kouder in de bak en dat begon je te merken. Het is na 5 uur als we mogen verkennen voor de jumping. Ik verken en zie een heerlijke ronde een rondje wat Elwood en mij wel zal liggen. We hebben het vaker dat de jumpings ons goed afgaan. Puur op snelheid geen tijd voor afleiding. We zullen zien hoe het deze keer gaat.

Het is kwart voor 6 geweest als we aan de start staan. Nog 1 keer volle bak en genieten. Ik zie de andere lopers in onze klasse fouten maken die een disk tot gevolg hebben. Geen druk Tjeerd, gewoon gaan en genieten. We kijken elkaar aan en de blik in de ogen van Whoop zegt mij genoeg, er zit vuur in zijn ogen.  We starten en direct ben ik op snelheid, door mijn lange stappen maken we snel meters en Elwood volgt mij. Hij springt fantastisch. Alles gaat super. Op naar de palen even een klein beetje inhouden en dan vol door. We zijn op weg naar een fout loze ronde, nu doorgaan en geen fouten maken. De laatste tunnel en dan nog twee sprongen naar de finish......Yess !!!!! We hebben hem. Onze eerste U is binnen. En ook nog een eerste plaats. Wat een heerlijk gevoel was dat. Wat was ik trots op mijn kleine vriend. Ook Alin kwam met een grote glimlach op ons af , we hadden hem. Mooier kon het seizoen niet beginnen.

 

 

De aantekening komt in zijn Logboek, dit is een wedstrijdboek wat door de Rad van Beheer wordt bijgehouden. Alle Utjes worden hier in genoteerd. De eerste staat er nu, we hopen snel op meer.

 

 

Moe, koud maar voldaan verlaten wij rond half zeven de manege. Elwood kreeg onderweg in Hoogeveen zijn dik verdiende kip nuggets. bij de grote gele M . Een prachtige wedstrijd dag kwam ten einde. Het seizoen is begonnen. Wij zijn er klaar voor. Op naar hopelijk nog meer mooie successen.

 

Hieronder de link naar de beelden van Elwood in actie

 

Elwood in Zuidwolde

 

In memoriam Carlein

Het eerste blog bericht in 2019 en direct is het een triest bericht.
Gisteren kregen we het verdrietige nieuws dat een grote vriendin van de meute, een speciale vriendin van onze Michael, toch nog onverwachts, is ingeslapen.

Carlein, de oudste beagle van Jan en Jenny. Carlein was 15 en een half. Opnieuw is er een beagle over de regenboog brug gegaan waar wij een goede band mee hadden. Als lid van de meute van de Roder dames hebben  ook wij veel mee gemaakt met Carlein, wandelweekenden, Ot en Sien wandelingen, Big Smile Beagle events, bezoekjes aan Bork, reisjes in de blauwe bus en nog vele andere avonturen. Het avontuur wat het meeste indruk heeft gemaakt en waar nog vaak over gesproken wordt is het grote wegloop avontuur van moeder en dochter Denia en Carlein tijdens de grote snertwandeling in Grolloo van 2009. Na bijna 28 uur vond ik de beide dames terug in de bossen en kon ik Jan en Jenny bellen en zeggen dat ze beiden veilig waren. Maar er waren veel meer avonturen waar wij onderdeel van geweest zijn. Hieronder een kleine greep uit het leven van Carlein,zo als wij haar de jaren dat wij haar kenden hebben meegemaakt.


De BCN Ot en Sien wandeling in Roden. Het was jouw wandeling, georganiseerd door je eigen baasje. Je hebt ze in je leven elk jaar gelopen. De route door het prachtige Mensinge bos, je kon hem op je duimpje, het was jouw bos, je liep er bijna elke dag wel met je baasjes.  In 2010 zat je samen met je moeder Denia en kleine zusje Elfie heerlijk te wachten tot al jullie beagle vriendjes aanwezig waren.

 

In 2011 gingen we geregeld samen op stap, wandelen het was je grote hobby. In de zomer gaan we samen met de familie Liebregt aan de wandel bij het Fochteloerveen. Heerlijk genieten van de natuur en alle honden

 

En als jullie dorst hadden, dan zorgde baasje wel dat er een mogelijkheid was om te drinken, soms was het wel stunten maar alles moest wijken voor de liefde voor jullie.

 

Elfie haar zoon Mika was verhuist naar Zevenhuizen in Zuid Holland en ook zou een zoon uit Elfie haar tweede nestje bij de familie Liebregt gaan wonen. Als Benji er een paar weken is gaan wij samen met jouw baasjes en onze heren op puppy bezoek bij Benji. We maken een heerlijke wandeling en uiteraard een groepsfoto.

 

 

De Ot en Sien wandeling, als een rode draad blijft hij door jouw leven, en deze in memoriam, gaan. de uitvoering van 2011. Samen met je moeder Denia

 

Als trotse leiders aan de kop van de groep wandelaars.

Dag beagle vriendjes, tot volgend jaar maar weer hier in Roden.

 

Het strand, die grote zandbak, je was er nog niet zo vaak geweest. Dus toen er een strandwandeling kwam in 2012 in Castricum kwam de blauwe beaglebus voor rijden en namen wij jouw, je maatjes en baasjes mee naar deze wandeling. Wat genoten jullie allemaal.

 

 

Het jaarlijks terugkerende wandelweekend van de BCN. Je baasje hielpen vanaf de tweede editie van dit evenement mee en liepen zelfs tot de tiende editie mee. In 2012 waren ook wij erbij. Wandelen en op de zaterdag spelletjes doen samen met baas Jan. Wat genoten jullie hier samen van.

 

 

En fanatiek, dat waren jullie.

We gaan naar Schier. Met een grote groep beagle vrienden gingen wij al een aantal jaren een dag naar dit mooie eiland. Je baasjes wilden ook wel eens zien hoe dat was. Helaas was het uitgerekend die dag erg slecht weer en liepen we de hele dag in de regen. Maar ondanks dat, vanaf 2012 was je er elk jaar bij aanwezig.

Schuilen voor de regen. De musjes hadden vrij spel. Honden weer was het.

 

In Januari 2013 gaan we weer naar Castricum. Na de wandeling geniet je samen met onze heren in jullie grote tuin van een lekker bot.

 

 

Het wandelweekend samen met je moeder Denia en Elfie

 

 

En uiteraard, opnieuw gastvrouw van de Ot en Sien wandeling

 

 

Het najaar van 2013 was een moeilijke tijd in Roden, Je vriendinnetje Elfie bevalt van haar laatste nestje en het is een tijd kritiek met haar. Een zware periode breekt aan. Gelukkig hersteld Elfie en geniet ze van haar nestje. In December overlijd je moeder Denia.

 

Januari 2014, opnieuw  komt de blauwe bus voorrijden voor een ritje strand. Zonder je moeder Denia maar met je nieuwe kleine vriendjes uit het nestje van Elfie, Storm en Djyma.

 

 

Als een echte oppas nam je de twee kleintjes op sleep touw in die grote zand bak, zo mooi om te zien hoe je de leiders rol overnam van je moeder. Jij, Carlein, was vanaf dat moment de leider van de meute.

Het was genieten om jullie samen zo te zien .

Tja ook dit gedrag moest de kleintjes bij gebracht worden volgens jouw.

Met pasen ging je emt ons mee naar Wijdenes, op bezoek bij de familie van je vriendinnen. Zoveel beagles om je heen vond je toch wel wat te veel van het goede en je zocht je eigen plekje. Eenmaal op de grote weide speelde je voluit met je kleine vriendin Djyma.

 

 

Je kwam samen met je vriendinnen een dagje in de meute van Bork, heerlijk samen aan de wandel.

 

 

 

En wij kwamen in Roden.

 

 

Het wandelweekend 2014. Nu samen met Elfie en Djyma.

 

 

Samen met je moeder stond je bekend als een jagertje die graag haar neus volgde. Het spelletje minicoursing was echter niks voor jouw, het achter een nep prooi aan rennen.... nee dat doe je niet.

 

 

Weer naar Schier, Het event droeg nu de naam Big Smile Beagle Event.

 

En een week erna was je weer de gastvrouw van Ot en Sien.

Op vijf december komen jullie weer hier naar Bork, 5 december ja inderdaad, Sinterklaas. Maar eerst wandelen met Michael en Justin.

Voor elke hond zat er een pakje in de zak, wat een verrassing was dat.

 

Je bent er bij in December als we onze eerste kerst samen met vrienden en de honden vieren in Westerbork, een nieuwe traditie is geboren.

 

 

Op weg naar de boot voor het Big Smile Beagle Event.

 

 

 

Het was prachtig weer en je leerde Djyma de kneepjes van het rotte vis rollen.

 

Genieten met je baas in de branding.

 

De Ot en Sien wandeling 2015

 

 

In oktober is er die hele zwarte dag dat je kleine vriendin Djyma om het leven komt door een auto ongeluk. Wij zitten in Wijdenes als we het bericht horen, overmand door verdriet stappen wij in de auto en rijden naar Roden. We treffen je baasjes gebroken aan en ook jij en Elfie voelden  goed aan wat er gebeurd is. Een emotionele tijd breekt aan.

 

In december vieren we weer samen kerst met vrienden in Roden.

 

 

Er komt een nieuw maatje in je meute. Beaver. Vanaf dat moment waren jullie weer de drie musketiers

 

We gaan weer naar Schiermonnikoog

Je wordt ouder maar blijft genieten. Je krijgt op je oude dag zelfs nog een vriendje, of beter gezegd een schaduw. Waar jij was Carlein daar was ook onze Michael. Beide oudjes zochten elkaar steeds meer op.

En een week na BSBE  was daar weer de Ot en Sien wandeling, je keek al weer uit naar al je beagle vriendjes , maar speciaal naar die ene...… Michael.

 

 De Roder dames op stapel hout in de tuin.

 

En kerst vierden we in Zevenhuizen( Zuid Holland) Je had er een nieuwe vriendin bij. Disney, een loge bij ons in de meute, ook al een dame op leeftijd.

 

Samen met je vriendinnen kwam je in 2017 weer bij ons. We gingen weer heerlijk samen op stap.

 

 

BSBE, en wie was er bij je in de buurt...… Juist Michael.

 

Stralende oudjes op het strand, gade geslagen door de jeugd.

 

Ot en Sien 2017,

 

Kerst in Bork, Je hebt de meutes zien veranderen in de jaren dat we het samen vierden.

 

 

BSBE 2018, Jullie zijn weer met vier. Een nieuw maatje is toegetreden tot jouw roedeltje. Dijocey

 

 

Ot en Sien 2018. Toen wisten we nog niet dat dit beeld verleden tijd zou zijn. In 2019 zal ik niet meer een foto kunnen maken van jouw als gastvrouw.

 

 

Je straalde en genoot volop.

 

En uiteraard daar was ie weer, je vriendje Michael.

 

 

Kerst 2018 vierden we in Roden, het was tevens de 75e verjaardag van je baasje. Samen met 25 honden vierden we kerst. De oudste was jij met ruim 15 en een half, de jongsten waren 4 puppen van 9 weken.

 

 

Afgelopen weekend kreeg je het steeds benauwder. Een bezoek aan de dierenarts volgde. Je bleek meerdere long tumoren te hebben.  Je lijfje was op. Houden van is ook loslaten , hoe zeer het ook doet.

 

Lieve Carlein…. Als jouw pootjes stappen tellers hadden gehad dan waren die op tilt geslagen, hoeveel kilometers als jij wel niet gelopen hebt in je leven, het zijn er heel veel. Je hebt alles uit je leven gehaald dankzij je baasjes die echt alles met je deden, je kon je geen beter leven wensen. Op afstand hebben we je mee gemaakt, Maar je  bent  ook een deel geweest van onze roedel, we hebben samen genoten van mooie momenten. Die herinneringen blijven altijd bestaan... Dank je wel..... Rust zacht.

 

Jan en Jenny, Elfie, Beaver en Dijockey. Heel veel sterkte met het verlies van jullie maatje Carlein.

 

Alinda, Tjeerd.

 

Michael

 

Dylan, Mango,Elwood,Odin en Donald.