Dallas werd Beaver

Ze is hier al geregeld voorbij gekomen op de blog. Dallas, de jongste beagle van Petra, sinds twee weken is Dallas verhuisd en ze woont nu in Roden bij Jan en Jenny. Na het tragische ongeluk van Djyma zag je aan Elfie dat ze erg treurig was, niet meer spelen, alleen een noodzakelijke knuffel halen en dan weer terug op haar mand. Nu kwam de vraag van Petra of Dallas bij Jan en Jenny mocht komen wonen. Dallas is er nu twee weken en je ziet Elfie en Carlein op fleuren. Elfie speelt weer en ook Carlein vind het jonge leven in huis weer leuk. Door haar knaag activiteiten werd ze door Petra wel eens Beaver genoemd. Jan en Jenny hebben die naam nu overgenomen en zo werd Dallas dus Beaver.

Vandaag had ik een boom vel klusje in Roden, tja wie kan je daar dan het beste bij helpen?? Inderdaad een Beaver.

Er moesten meerdere bomen naar beneden, dit was er 1 van.

En toen was ie weg.

Er kwam een beste stapel brandhout vrij

Beaver was in haar nopjes met al dat hout.

Als een echte opzichter zat ze boven op de bult hout.

Beaver is inmiddels helemaal opgenomen in de groep. Ze speelt heerlijk met tante Elfie en slaapt lekker tegen tante Carlein aan. Ik zette alle drie de dames even op een hout blok voor een foto

 

 Na een drukke dag arbeid is het heerlijk slapen naast tante Carlein.

 

Het was heerlijk om te zien hoe de kleine dame geaccepteerd is door Elfie en Carlein, de eerste dagen waren ze nog erg afstandelijk naar haar  maar nu is ze echt opgenomen door de beide meiden.

 

In memoriam Dana From Muskoka Dream's

                                              Ch Dana From Muskoka Dream's.

Vandaag kregen we het trieste bericht dat Dana deze morgen is overleden. Na een kort ziekte bed van een week verloor ze vanmorgen de strijd tegen haar ziekte, Leverkanker werd haar fataal. Vanmorgen is Dana op de leeftijd van 14 jaar en 7 maanden vredig in geslapen in het bijzijn van haar meute.

Na een kort ziekte bed kwam er een einde aan het leven van een bijzondere hond, een groot kampioen maar bovenal een vriendin van velen. Voor ons was Dana speciaal door haar band als moeder van onze Michael. Vanaf de geboorte van Michael hebben we Dana de afgelopen bijna 10 jaar vanaf de zijlijn veelvuldig mee gemaakt. Thuis in Wijdenes, op wandelingen door het land of op de campings in het buitenland als we naar een show gingen. In de jaren voor Michael zijn geboorte had Dana haar grote successen op de internationale shows. In diverse Europeese landen stond ze aan de top. Werd Best Of Breed, won de rasgroep en plaatste zich voor de Crufts in Engeland. Als veteraan werd ze Wereld Veteranen kampioen in Denemarken. Er zullen niet veel beagles zijn die maar liefst vier nakomelingen hebben die Nederlands kampioen zijn en ook alle vier naar de Crufts zijn geweest. Dana had ze. 1 van haar nakomelingen is nu zelf Wereld veteranen kampioen. Maar boven al, Dana was een ontzettend lieve trouwe hond, een vriend van iedereen.

Lieve Dana, je laat een grote leegte achter bij velen die je lief waren. Vooral bij je baasjes Petra en Leo.  Lieve Daan, dank je wel voor je vriendschap ,die ook wij van je kregen in al die jaren dat we je mee hebben mogen maken. Rust zacht mooie meid.

Hier een paar foto's van de laatste jaren hoe wij Dana zullen blijven herinneren. Een prachtige mooie dame op leeftijd met een heel hoog knuffel gehalte.

Wereld veteranen kampioen in Denemarken. Wij waren erbij. Wat genoten we

Als je door de ring ging dan straalde je. Vele keurmeesters prezen je geweldige uitstraling.

 

2e Veteraan in show.

 

De dieren weide in Wijdenes. Je grote speeltuin waar je vele uren samen met je meute en vele vriendjes hebt door gebracht.

 

Het Bigsmile beagle event, gezellig samen kamperen.

 

 Op de boot naar Schiermonnikoog.

Een houding die je graag aan nam, heerlijk met beide pootjes over de rand van de mand.

 Begin januari waren we nog gezellig met elkaar op vakantie in Duitsland. We genoten van elkaar wat een feest, 11 beagles samen weg. als moeder overste keek je steeds trots naar jouw nakomelingen.

Samen met je zoon Michael, wat leken jullie steeds meer op elkaar.

Voor ons was je een speciale vriendin

 

Afgelopen weekend namen we afscheid van je, het deed ontzettend zeer. Maar dat het dan toch nog weer zo snel zou gaan dat hadden we niet verwacht. Vanuit je mand keek je ons zondag na. Pootjes over de rand en je mooie donkere kijkers volgden ons de kamer uit. Dat beeld zal ik nooit vergeten.
Lieve Dana, bedankt voor je vriendschap.

Petra en Leo. Djill Djane, Djoplin, Domino en Djanis, Heel veel sterkte met het verlies van jullie dierbare Dana, we zullen haar nooit vergeten.

Tjeerd, Alinda en Michael.
Dylan, Justin, Elwood  en Mango.

De meute geniet, maar wij nemen afscheid van een grote vriendin.

Hoe snel kan iets veranderen. Waren we begin  januari nog samen met de meutes van ons en Petra heerlijk op vakantie, nu een dikke maand verder lijkt het erop dat onze grote vriendin Dana , moeder van Michael niet zo lang meer heeft te leven. Kreeg Petra een paar dagen na de vakantie al te horen dat Djill ernstig ziek was  nu dus Dana. Djill is inmiddels geopereerd en dat lijkt nu goed te gaan. Dana is er erger aan toe en helaas lijkt het er op dat ze niet weer beter wordt. Dit weekend belde Petra ons met de boodschap dat als we Dana nog wilden zien we niet te lang meer moesten wachten. Dus zondag morgen alle honden in de bus en op naar Wijdenes. 
We blijven ons er elke keer weer over verbazen hoe het mogelijk is dat de heren weten waar we heen gaan. Een rit van bijna twee uur waarin je ze niet hoort maar zodra we Wijdenes binnen rijden beginnen ze onrustig te worden en het geblaf begint achter in de bus.
We rijden de bus weer achter het hek en de heren gaan eruit. Door de tuindeur gaan ze de tuin binnen en direct zijn de meutes weer heerlijk met elkaar aan het spelen. Dana komt ons te gemoed en we zien hoe dik opgezet haar buikje is, haar koppie is nog wel helder en ze komt heerlijk knuffels halen.

Het doet zeer als je weet dat het niet goed gaat met een grote vriendin.

 

We gaan naar binnen. Dana gaat mee en de rest van de meute speelt heerlijk buiten in de tuin. In huis zien we de papieren van Daan haar bloedonderzoeken. Het ziet er niet positief uit voor de oude dame.

Terwijl we aan de koffie zitten komt Dana geregeld even langs, mijn hand hangt langs de bank leuning en heerlijk kriebel ik haar over haar lijfje. Alinda en Petra bellen ondertussen even met Josephine of zij ook langs komt met Brownie, Alin zal Brownie uitbrengen op een show en dan kon ze nu even oefenen samen.

Als Josephine en Brownie komen gaat ook Brownie in de groep. Direct speelt ook deze jonge heer met al zijn familie leden. Heerlijk om te zien. 

Na de koffie doen we de jassen aan en zoeken de riemen bij elkaar om met de meute naar de weide te gaan zodat ze zich even heerlijk kunnen uitleven. Dana blijft thuis, helaas gaat het niet meer om mee te gaan. De heren loeien het uit als we door de straat lopen, ze hebben door waar de wandeling heen gaat.

 

Op de weide gaan de riemen los, het hek dicht en het feest kan beginnen. Vanaf het eerste moment staat de versnelling bij alle honden in de R van Racen.

 

 Elwood en Brownie op jacht achter Mango.

Domino en Djane hadden een botsing.

Na een hele tijd rust streken we met de hand over het hart, Michael mocht zich even helemaal laten gaan. En dat deed hij, de smile zat van oor tot oor even als de modder aan het eind van de middag.

Een wedstrijdje samen met Elwood.

Tja van de Whoop win je niet meer Mike.

Djanis haar dochter Dallas is verhuisd naar Roden.  Maar vandaag had ze weer heel veel race maatjes op visite.

Dylan

En de smile kwam weer voorbij.

Justin genoot op zijn eigen manier, niet bemoeien met het race geweld maar gewoon heerlijk zijn eigen ding doen.

Komen ze al weer achter me aan ??

In Brownie had Elwood een echte race maat gevonden. Beide jonge heren waren constant samen aan het donderjagen.

 

Michael liet duidelijk blijken dat hij het gek doen en ravotten had gemist de laatste weken.

 

Justin Brownie, Michael.

Zocht je Elwood , dan vond je ook Brownie. Beide knapen waren steeds samen.

En ook Mango genoot volop.

Het is moeilijk om op de juiste plaats te zitten op het veld om de acties mooi vast teleggen. Ze vliegen van links naar rechts. Maar nu zat ik op de juiste plaats, vlak voor me werd een bocht gemaakt in het ren spel. Het plezier straalt duidelijk van de koppies.

De modder zat overal, maar wat genoot Michael.

En Elwood en Brownie.... tja die bleven maar door gaan .

Domino en Michael.

 
Rennen langs het hek en blaffen naar langslopende honden op straat.

Djanis.

Even was Brownie aan de aandacht van Elwood ontsnapt, maar gelukkig heeft i dan zijn zus Djanis nog die achter Brownie aan gaat.

Happy Tukkie.

En Djill, na haar zware operatie  deed ze weer heerlijk mee met de rest.

We gaan weer terug naar Petra haar huis. Alle honden stonden alweer bij het hek, behalve Justin, die liep nog ergens achter op de weide.

 

De honden gaan de tuin weer in en Alinda gaat nog even met Brownie trainen. Ik maak binnen nog een paar foto's van Dana.

 

 

 

Petra haalt chinees en we genieten van een heerlijk maal samen. Alle honden liggen verspreid door de kamer in een diepe slaap. Rond kwart voor negen doen we de heren weer in de bus. We nemen afscheid van Dana....... Een extra dikke knuffel, tranen komen in onze ogen. Zou het echt de laatste keer zijn..... We gaan naar buiten, ik kijk nog 1 keer door de deur, Dana ligt met haar pootjes over de rand van de mand en ze kijkt me na, ik moet me goed houden maar het doet zeer.

 

Er staat een stormachtige wind maar gelukkig hebben we wind mee. De heren  hebben we de hele weg niet gehoord die lagen in een hele diepe coma.