Tassen in de auto, honden erin. Ria en haar schoondochter Lotta en Donald zijn zus Yerma rijden met ons mee. Het is rond half negen als we de parkeerplaats oprijden bij restaurant het Boze wijf. De eersten zijn er inmiddels al. We krijgen te horen dat we al redelijk snel kunnen inschepen dus ik loop al vast richting de boot om een plekje te vinden op het achterdek om filmbeelden te maken van de mensen die naar de boot komen.
Vlak voor de boot zitten twee vissers op de steiger, in plaats van dat ze even weg gaan zodat iedereen ongestoord door kan lopen blijven ze stug zitten waar ze zitten. 1 voor 1 komen de baasjes en honden de boot op, de een loopt zonder problemen de loopplank op, de ander vind het wat spannend en heeft even hulp nodig. Als laatste komt Alinda de boot op, de loopplank gaat naar binnen en we varen af.
Ik had Mango en Elwood vast aan een ijzeren pen, zo kon ik zo nu en dan even rond lopen om foto's of filmbeelden te maken.
Mango hield alles buiten boord goed in de gaten.
De traditionele oranje koek met BSBE Logo stond al weer klaar, als de bemanning later rond gaat met koffie en oranje koek laat een ieder zich dat goed smaken.
We varen de sluis binnen. Kan het Mango ??
En dan verlaten we het binnen water en gaan de Waddenzee op.
Er staat een behoorlijke stevige wind en zelfs binnen dijks is er al een behoorlijke golfslag. Maar eenmaal op de waddenzee ging het echt heftig tekeer. Als je jezelf verplaatste op de boot moest je soms wel even steun zoeken.
Het is rustig met bootjes op de waddenzee. Mijn oog valt op een zeilschip dat haaks op ons vaart. Mooi bootje denk ik nog.
Maar dan opeens lijkt het alsof de bemanning de controle over het schip kwijt is en een aanvaring lijkt het gevolg. Het gaat op haren en snaren goed, de afstand tussen beide schepen was minder dan twee meter. Een hoge golf water slaat tegen het achterschip kapot, wij die op het achterdek zaten hadden allemaal even een heel angstig moment.
De bemanning komt langs met koffie en oranje koek, tja voor een beetje slagroom is zelfs Elwood om te kopen.
En niet alleen Elwood zo te zien.
Dylan zat heerlijk bij Alinda op schoot te genieten.
Zeemeeuwen begeleiden ons de hele vaart, prachtig hoe ze zweven op de termiek.
Land in zicht, de aanleg steiger van Schiermonnikoog. Mango stond al weer klaar .
Er staan twee bussen voor ons klaar om ons vanuit de haven naar het strand te brengen. Vanaf daar gaat ieder zijn eigen weg. Enig punt van aandacht is dat je op tijd, in de namiddag,weer terug bent in het centrum van het dorp van waaruit we weer met de bus naar de haven gaan.
Alinda heeft Michael, Dylan en Donald aan de lijn. Ik heb Odin, Elwood en Mango.
Mango raak ik al snel kwijt aan Erik, die graag met Mango loopt.
De mannen hebben er zin in. Als we een eind het strand op zijn mogen de riemen los.
Odin blijft aan de lijn. Zijn jachtinstinct is op dit moment sterker dan zijn gehoorzaamheid. Het grote genieten is begonnen. Rennen, vliegen en weer stil staan. Achter elkaar over het strand jakkeren, wat hebben ze een plezier.
Alinda had hondenworst mee, tja daar lok je de mannen wel mee naar je toe. Donald begon Odin te treiteren, jij zit vast en ik ben los lekker puh... dus sorry Donald dan jij ook weer aan de lijn.
Broer en zus Donald en Yerma.
Elwood, Odin en Dylan op het grote strand van Schier.
En Elwood, die had een lol, de hele tijd een grote grijns rond zijn snoet. Wat heeft hij wat extra meters afgelegd met zijn rennen.
We lopen richting een strandopgang en de honden gaan weer aan de riem. Ik kruip op een duin en maak nog wat foto's.
Elwood is een moment in gedachten verzonken, waar zouden zijn gedachten zijn.
Odin speelt voor struikrover.
Via de duinen lopen we naar het dorp waar we bij een restaurant de inwendige mens even voorzien.
De honden zijn moe, als ik even naar binnen loop pikt Odin direct mijn stoel in. Ik til hem er weer vanaf en neem mijn plek in, niet veel later liggen zowel Odin als Mango op mijn schoot te slapen.
Moe.
Elwood en Mango willen er eigenlijk ook wel bij.
Baasje mag ik ???
En dan liggen zowel Odin als Mango op schoot. Beide in een diepe slaap.
Eten met twee honden op schoot, het is mogelijk hahaha
Nadat we weer wat uitgerust zijn gaat een deel van onze groep veder naar het dorp. Ik loop samen met Jan en de familie Jansen nog even een rondje langs de vuurtoren.
We lopen dan terug naar het dorp waar we de rest van onze groep vinden op een grasveld bij een ijscoboer. We nemen een ijsje en genieten van het mooie weer. Ondertussen worden er toch geregeld foto's gemaakt door voorbijgangers van al die mooie hondjes bij elkaar.
De klok tikt rustig door en het moment nadert dat we ons midden in het dorp moeten verzamelen voor de bus. We lopen het laatste stukje naar het centrum, ondertussen zijn we weer een lopende attractie voor veel touristen
De bussen komen en we stappen in. Elwood kruipt bij Erik op schoot, het ooit zo bange hondje wat is hij veranderd. We rijden naar de boot en gaan aan boort. Iedereen zoekt een plekje, in tegen stelling tot de heen reis zitten nu de meeste mensen buiten.
De vermoeidheid is te zien, zowel bij de honden als de baasjes. Overal op het dek liggen honden te slapen.
Alie gaat naar de microfoon en vraagt om aandacht. Het baasje van het jaar wordt bekend gemaakt. In de speech die Alie houdt komen de honden die ons de laatste tien jaar zijn ontvallen allemaal 1 voor 1 voor bij. Honden die er bij waren, honden die BSBE gemaakt hebben tot wat het nu is. De namen, je ziet de honden er weer bij, om mij heen gaan de zakdoekjes rond, en ik moet zelf vechten tegen opkomende tranen. Als laatste noemt Alie Fanouck, postuum wordt Fanouck uitgeroepen tot beaglevriend van het jaar.
We hadden een tuinposter laten maken van Fanouck, zoals ze was, genietend van het water.
Als alle tranen zijn gedroogd neemt Peggy de microfoon. En ze roept Alie, Nicole en Alinda naar voren. Namens alle BSBE gangers overhandigd ze de organisatie een cadeau voor dit prachtige evenement.
Dylan diep in slaap
Mango en Donald
Odin
Michael, 12 jaar samen met Carlein van 15 de twee oudjes van de dag.
De complete Borkse meute, gevloerd.
Donald stond nog even te genieten over de rand van de boot.
Samen met Rick.
We gaan de sluizen weer binnen en laten de Waddenzee achter ons. Het laatste stukje naar de haven en dan meren we aan. Op de kop van de steiger maak ik nog een groepsfoto. Voor velen zit het er nu op voor de mensen die zich hadden opgegeven was er nog een warm en koud buffet in het restaurant.
Na het buffet vertrekken we weer naar de camping. Een prachtige dag kwam ten einde. We hebben genoten. BSBE 2018 het was top, het weer werkte voortreffelijk mee. Honden en baasjes hebben allemaal genoten.
In dit verslag heb ik, uitgezonderd mijn eigen foto's, oa gebruik gemaakt van foto's van Peggy, Monique, Brenda, Nicole , bedankt.