Happy Birthday Odin

Wat gaat de tijd snel. Vandaag is onze kleine Deense man Odin, Sweet Courage American Gigolo alweer 1 jaar geworden. Lieve Odin gefeliciteerd en we hopen dat er nog vele mooie jaren samen met ons en de meute mogen volgen.

 

 

 

 

De dag na de world show

De klap kwam zondag. Na twee dagen op de show waren we behoorlijk gesloopt. Ook de heren waren groten deels stuk. Ze lagen verspreid door de kamer of tuin, hingen op de bank en sliepen veel.

Ik heb het lef om ze te storen in hun schoonheidsslaapje. We gaan aan de wandel. Van de drukte in Amsterdam een dag eerder nu weer heerlijk in de rust van de Drentse bossen.

Na een heerlijke wandeling gaan ze lekker  weer de tuin in. Ik sla ze gade en dan schiet de gedachte door me heen hoe de meute in een jaar veranderd is. Justin is een jaar geleden weggevallen en er zijn twee jonge heren in de meute gekomen. Inmiddels zijn ze al niet meer weg te denken uit de meute.

Elwood is in een jaar gegroeid van de onzekere jonge hond naar de stoere trotse broer voor de beide jonge heren.

De mannen hebben een zwaar jaar gehad maar samen zijn ze er sterkt uitgekomen.

En terwijl ik zo zit te mijmeren vliegt er een vlindertje over de groep...… Donald kijkt hem na.

En ook Michael, de oude baas, de leider van de groep kijkt de vlinder na...… ik moest even slikken, zo'n klein momentje  het stelt niks voor maar het deed mij even wat.

 

De beaglemeute van Bork in de oude samenstelling was bijzonder, maar in de nieuwe samenstelling is hij niet minder.  Trots op onze kanjers.

 

 

Hieronder een collage van hoe de meute veranderd is in een jaar.

 

 

Benelux Winner en World Dog Show 2018

Afgelopen weekend was de World Dog Show in de Rai in Amsterdam.  De wereld kampioenschappen voor de honden. Met Michael en Mango hebben we verschillende World dogs shows meegemaakt. Herning, Bratislava, Parijs en Salzburg . Shows waar we veel succes hebben gehad en waar Mango 4 keer Wereld kampioen werd. Zowel Michael als Mango zijn uitgeshowd, we hebben nog staan twijfelen om Mango nog een laatste keer uit te brengen en een gooi te doen naar de veteranen Wereld titel  maar hebben toch besloten dat het klaar was. Het is nu tijd voor de jonge heren.

De youngsters, Donald en Odin. We hadden ze ingeschreven voor de Benelux Winner op donderdag en de World show op Zatedag. De beagles werden al vroeg in de ochtend gekeurd (9 uur) dus dat betekende ook dat wij er al vroeg moesten zijn om een plekje te bemachtigen langs de ring. Alinda had via internet  parkeerkaarten geregeld in de parkeergarage bij de RAI dus we waren zeker van een parkeerplaats.  De bus had ik woensdag al grotendeels ingepakt . Op donderdag ochtend ging de wekker hier om vier uur. Honden verzorgen, zelf klaarmaken en dan rond vijf uur in de auto op weg naar Amsterdam. Michael gaat mee met de jonge heren. Elwood, Dylan en Mango blijven thuis en zullen door de buren worden verzorgd deze dag. We rijden vlot door, geen problemen en rond kwart voor zeven parkeren we in de garage bij de Rai. De kar uit de auto, spullen er in en op naar de lift, we stonden op de hoge verdieping dus konden we snel met de lift, mensen op lagere etages moesten soms wel drie kwartier wachten. Het was nog wel een eindje lopen naar de ringen. Als we bij de ring zijn valt op hoe krap de ruimte voor de exposanten is. Ik zet mijn spullen breed uit zodat we een plek vrijhouden voor andere Nederlandse showers. Joris en Nicole kwamen met Hugo en Herman ons aanmoedigen

Als de beagles beginnen zijn onze heren al snel aan de beurt.In de ring naast ons zijn de Finse stovares, de Finse variant van Mango, prachtig ras om te zien. Ik sta dus een beetje tussen de ringen in zodat ik beide kan zien.

Daar beide heren van ons in dezelfde klasse zitten zal Donald  worden uitgebracht door Joyce en Odin door Alinda. Het is een grote klasse met 12 jonge honden. Als Joyce en Donald moeten heeft Donald er geen zin in, hij maakt zijn eigen feestje en laat zich niet goed zien. Erg jammer maar het is niet anders. Odin deed het iets beter maar beide heren werden niet geselecteerd in hun klasse.

Joyce met Donald

En Alinda met Odin

Ook Terry was er met haar poedel Nelson, Nelson heeft vorig jaar zijn zomervakantie bij ons doorgebracht.

Per, de fokker van Odin was  over uit Denemarken, hij logeerde bij Petra. Petra had hem s morgens naar de show gebracht en wij zouden hem s avonds weer afzetten bij Petra. Het was prachtig om te zien hoe Per en Odin nog steeds een klik met elkaar hebben.

 

 

 

En uiteraard even samen de ring in.

 

Als de keuringen van de beagles klaar zijn gaan Donald en Joyce nog even de ring in. En wat hij eerder op de dag niet wou ging nu super.

 

Michael was mee als steun voor de jonge heren maar ook omdat hij anders thuis waarschijnlijk zou gaan zitten blaffen. Zijn meute is niet compleet als er twee weg zijn dus dan maar mee. En tja, het bloed kruipt dan toch waar het niet gaan kan, meer dan 10 jaar heeft Michael mee gestreden in de top van de internationale beagle competities en dat hij het nog niet verleerd is liet hij graag even zien.

 

Na een lange mooie dag pakken we de spullen weer op en gaan richting de auto. Per gaat met ons mee en we rijden naar Wijdenes. Hier sluiten we de dag af met een heerlijk avond maal bij Petra en Leo. Het is loopt tegen half negen als we richting Westerbork gaan. Rond 11uur zijn we thuis, het was een lange dag en we zijn doodmoe.

 

Vrijdag was voor ons beide weer gewoon een werkdag.

 

En dan is het zaterdag 11 augustus. De sterfdag van Justin, een jaar geleden.... Opnieuw gaan we naar Amsterdam nu voor de World Dog Show. De beide heren doen mee en Justin zijn zus Domino, een dag met een dubbel gevoel dus.

 

Opnieuw gaat de wekker om vier uur, we volgen hetzelfde ritme als donderdag en rond vijf uur rijden we opnieuw richting de Rai. We rijden er zelfs nog wat sneller heen. Parkeren weer in de garage en gaan dan naar de ring, helemaal aan de andere kant van de Rai. Er zijn vandaag meer Nederlanders en we hebben ook meer ruimte om de spullen neer te zetten. Net als donderdag waren Joris, Nicole Hugo en Herman er ook weer. Joyce zou Donald weer uitbrengen, maar ze is niet helemaal fit dus besluiten we dat Alin het zelf zal doen. Per zal Odin uitbrengen. Maar het loopt allemaal wat anders , terwijl de heren de ring in moeten staat Per nog in de andere ring met een hond. Piet springt bij en neemt Odin mee. Toch mooi dat dat allemaal zo kan. De klasse bestaat uit 31 honden,  Het inlopen begint. Inmiddels is Per uit de andere ring en neemt Odin weer over van Piet. Donald is zwaar onder de indruk en weet niet meer wat hij moet doen. Alin besluit om hem terug te trekken voor zijn eigen bestwil. Ik neem Donald van haar over en we zien dat ook Odin niet lekker loopt. Alin neemt Odin weer over van Per. Hij staat goed maar in deze zware klasse wordt hij niet geselecteerd.

 

Voor ons zat het showen er nu op. We konden nu genieten van alle andere mooie honden, beagles maar ook de andere rassen. Ik krijg ondertussen een appje van Irene dat ze er is. We hadden met haar afgesproken om naar Amsterdam te komen met Hailey en Sammy en zo kennis te maken met Per. Hailey is, zoals op de blog te lezen is geweest, met ons meegekomen uit Denemarken om bij Eric en Irene te komen wonen. Het was een byzonder emotioneel weerzien van de Per met zijn meisje Hailey.

 Deze foto zegt meer dan 1000 woorden, zo mooi, zo intens.

De jonge heren lagen ondertussen heerlijk samen met Michael in de kar te slapen.

 

Het wachten is op de veteranen. We poetsen Domino op en ik laat mijn gedachten even gaan...….

 

 

 Domino liep netjes maar werd helaas niet geplaatst.

Je zag Michael denken, waarom mag ik niet meer meedoen.

Als de beagles klaar zijn ,en het waren er vandaag 212, is het tijd voor de afterparty. Beagle eigenaren van over de hele wereld waren hier samen en sluiten deze mooie dag gezamenlijk af. Uit alle landen hadden ze iets meegenomen, drank, snoep, snacks, taart, chocolade, chips, cake. enz.

Er was een speciale taart gemaakt voor deze afterparty.

Van wodka tot Drentse droge worst, er lagen versnaperingen vanuit de hele wereld op de tafel.

Een internationale groepsfoto. Het was een gezellig samen zijn.

De winnaar van de Beste teef snijd de taart aan.

 

En zo komt er na de afterparty een einde aan voor ons twee dagen show, twee intensieve dagen, maar weer twee ouderwets gezellige dagen. De resultaten waren niet wat we gehoopt hadden maar het was voor de jongen heren weer een enorme nieuwe ervaring. We nemen afscheid van velen en ook Per vertrekt weer naar Denemarken. Wij vertrekken weer naar Westerbork. Moe van twee dagen show vallen we thuis samen met de honden op de bank in een diepe slaap.

 

Toen bekend werd dat de World show in Amsterdam gehouden werd hadden wij iets van dat wordt een groot drama, De winner shows is altijd al hopeloos. Ik moet eerlijk toegeven het was nu over het algemeen goed geregeld. Parkeren was super, ruime honden uitlaatplaatsen en duidelijke bewegwijzering. Langs de ring was het wel wat minder, soms weinig ruimte ,ringmedewerkers die niet wisten waar ze mee bezig waren en dit geklungel straalde door op keurmeesters die chagerijnig werden. Actie groepen tegen hondenshows maakten stiekem filmopnames en schetsten een verkeerd beeld. Ook onze heren zijn negatief belicht in hun filmpje, daar heb ik me behoorlijk kwaad over gemaakt.