De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zondag 29 oktober 2017

Heerlijk aan de wandel en een dame in de meute

Vanmorgen was het een beetje onstuimig weer. Harde wind zon en dan weer een paar regendruppen. Maar toch heerlijk weer om op stap te gaan met de mannen. In tweeronden liet ik ze uit. De eerste ronde was voor Mango en Elwood.  Het blijft mooi om te zien hoe die twee een eenheid vormen samen.


Als een schaduw van zijn grote vriend.




Kleine vriend, er komen steeds meer grijze haren door.



Blijft grappig om te zien hoe grijs Mango zijn koppie wordt terwijl zijn lijf nog pikzwart is.


We vervolgen ons pad en gaan weer richting huis. Michael en Dylan mogen nu met me mee.


Twee veteraantjes, wat is de tijd aan ons voorbij gevlogen.


Nog steeds een hoog knuffel gehalte als je zijn mooie koppie ziet.


20 jaar beagle wijsheid samen.



Er is veel gebeurd in de meute de laatste tijd. Het heeft zijn sporen achtergelaten. Dat is duidelijk zichtbaar als je de koppies van de mannen vergelijkt met een jaar geleden.


Kanjers.




 
Voor vanmiddag hadden we een afspraak staan met Arnold en Natasjha. Jip hun nieuwe beagle meisje zou kennis maken met de Bende van Bork. Dylan had een aantal weken geleden al kennis gemaakt maar de rest van de heren nog niet.
Jip kwam binnen , vond Mango met zijn grote lijf wel een beetje spannend maar al heel snel was ze 1 van de groep. Prachtig om te zien hoe frank en vrij ze rondliep tussen onze heren.
 


Uiteraard op de groepsfoto met haar beroemde ooms.


Mooie jonge dame.


Spelen met oom Elwood. Die had daar niet veel zin in. Hij vond het veel te spannend allemaal.


Maar de aanhouder wint.


Blij ei.



Samen met Elwood op de bank.


Zo als ik al schreef , Dylan had al kennis gemaakt met Jip.
Jip en Dylan op 10 september dit jaar.


En beide vandaag weer samen op de kiek. Wat is de kleine meid dan al weer snel groot geworden.

 
Het was een heerlijke dag. Nu ik dit verslag typ liggen er vier heren hier naast mij op de bank in een diepe slaap. Er worden heel wat bomen gezaagd als ik hun gesnurk zo hoor.
 

maandag 23 oktober 2017

Welkom jong leven

Ik had in een eerder blog bericht al eens genoemd dat Domino drachtig was. Afgelopen vrijdag was ze uitgerekend. Domino, zus van onze overleden Justin, moeder van onze Elwood. Voor ons vanaf de eerste dag al een speciale dame waar we een bijzondere band mee hebben.
Afgelopen woensdag, 18 oktober, kreeg ik een appje van Petra dat de bevalling reeds was begonnen, drie dagen te vroeg. 18 oktober, voor ons een bijzondere dag. Dit was de geboorte dag van het nestje van Elwood en Elfie  vier jaar geleden. Het nestje waar zoveel mee is gebeurd, het nestje waarmee Domino voor het eerst oma werd. En nu vier jaar later, 2 maanden na het overlijden van haar broer werd Domino op deze prachtige zonovergoten woensdag moeder van haar laatste nestje. 8 puppen zien het levenslicht. 2 reutjes en 6 teefjes. Ik heb  savonds even een traantje gelaten, van blijdschap en emotie.

Afgelopen vrijdag zijn we op bezoek geweest bij Domino en haar kids. Normaal laat Petra de eerste 14 dagen geen mensen bij de puppen, dit inverband met de kwetsbaarheid van de puppen voor infecties, maar voor ons maakt ze een uitzondering.
Alinda kwam als eerste binnen en Domino kwispelde in haar werpkist naar haar, kijk eens wat ik heb, vol trots toonde ze haar puppen aan Alinda. Ook met het nestje van Elwood liet ze ons vol trots zien wat ze had, ze is bijzonder voor ons en wij voor haar.
Ik kom even later binnen en de puppen liggen net allemaal te drinken. Ik ga vlug naast Do zitten zodat ze niet overeind komt en kriebel haar over haar koppie. Haar staartje gaat heen en weer van blijdschap.
Voor mij liggen 8 kleine puppen iets groter dan een Samsung Galaxy telefoon, zo teer, kwetsbaar maar zo bijzonder mooi.


8 kleine wondertjes, heerlijk op een kluitje.


 
Een zorgzame Domino.
 

Een trotse Domino.



Oortjes en oogjes zitten nog dicht, op de tast kruipt alles door de werpkist. Over elkaar heen, op elkaar, op de rug, een genot om naar te kijken.


En maar drinken, drinken drinken.



En dan vermoeid naast de melkbar in slaap vallen.


Domino met haar kids.


Stapelen.

 
Ik zit de hele tijd naast de werpkist en kan er geen genoeg van krijgen. Leo gaat naar de snackbar en haalt wat te eten, na het eten nog een laatste knuffel voor Do en haar kids en dan maken we ons klaar om door te reizen naar Jan en Mathilda in Nieuwerkerk aan de ijssel, onder Rotterdam, Hier zouden we een zaterdag gaan klussen. Dag Domino en kids, we komen heel snel weer op bezoek.

zondag 15 oktober 2017

Indian summer walk

We worden momenteel getrakteerd op een weekend met prachtig weer. Een heerlijk nazomer  met hoge temperaturen. De herfstkleuren aan de bomen zijn echt prachtig en zolang er geen wind komt is het buiten genieten van een echte Indian summer.
Vanmorgen heerlijk op stap geweest met de gehele meute. Met z'n allen naar de bossen van het Hart van Drenthe, op dit moment lijkt het er wel op Scandinavie of Canada zo mooi zijn de kleuren.

Rood, geel bruin alle kleuren hangen er aan de bomen, vooral de Amerikaanse eiken kleuren prachtig.


Zonne harpen tussen de bomen.



Alin liep met Michael en Dylan, ik liep met Elwood en Mango.


Adembenemend mooi.


Genieten van al het moois om ons heen op de fietsbrug. Ondanks het prachtige weer kwamen we bijna niemand tegen.


Mango en Elwood.


Samen zoals altijd.


Een prachtig duo. Vrienden voor het leven.



 
Attent alles in zich opnemen wat er om hun heen gebeurd.



De Bende van Bork. Het was genieten met de mannen samen.



We wandelen verder , het zonnetje straalt. Oktober en je loopt in korte mouwen.


Dylan, elke modderplas zocht hij op, net als Mango.



Na een kleine twee uur komen we teug bij de parkeerplaats. Er staan inmiddels meer auto's en we zien een bekende. Vriendje Bhodi. Samen met zijn baasje ging ook hij genieten.

 
Het was een heerlijke wandeling, de rest van de middag liggen er een paar in diepe coma hier in de kamer.