Hoe ouder hoe gekker

Vanmorgen al vroeg op pad met Mango naast de fiets. Na onze fietsronde was het tijd voor Justin,Dylan en Michael. De drie musketiers gingen samen met mij het veld in. Als laatste is Jayson aan de buurt. De oude baas is met het mooier wordende weer een stuk kwieker geworden. Net of doet het voorjaarsweer hem goed. De grond , die boven de drainagesleuven in het land lag, lag er nog.  En tot mijn verbazing gaat de oude baas het land op en rent tegen deze richels omhoog. Mijn mond viel open van verbazing, En hij had een plezier. Als er een labrador voorbij komt zet hij zelfs nog een sprintje in om deze hond bij te houden. Heerlijk om de oude man zo te zien genieten.

Hier liep de oude baas nog heerlijk rustig te snuffelen.

Om even later als een oude jonge hond tegen de bulten grond op te kleuteren.

Mooi man, Jayson genoot met volle teugen.

De 'smile' wou maar niet van zijn bek.

Genieten.

Joepie , bijna 16 maar nu even niet.

Heerlijk om te zien hoeveel plezier Jayson had.

Trotse oude man, kijkt over zijn heerd.

Om even later aan de andere kant weer naar beneden te komen.

En ook nog op snelheid werden de richels genomen.

Genietende oude heer. Op de achtergrond zijn ze druk bezig om de paasbult klaar te maken voor volgend weekend.

Jayson werd weer een driekleur. Hij voegde de kleur stof grijs toe aan zijn steeds grijzer en witter wordende vacht.

  Maar wat zien we daar..........

Een labrador .... daar wil ik achter aan.

Het was genieten.Thuis gaan de heren even slapen. Terwijl de meute in rust is maak ik de mini coursing klaar. De beagles mogen als eerste en ze hebben een lol met elkaar. Als ze moe zijn gaan ze even in hun bench. Het is nu de buurt voor Mango. Mango vind mini coursing helemaaal het einde kijk maar op zijn eigen blog.klik hier . Niet vergeten om het geluid aan te doen. Moe valt de hele meute hier in de loop van de middag in een diepe slaap.

Dylan zocht zijn plek weer in de vensterbank.

Justin en Michael vielen op de vloer in een diepe slaap.

Een ander feestvarkentje in de roedel.

Vandaag is onze jongste telg in de roedel jarig. Justin is al weer twee jaar geworden. Wat gaat de tijd snel. We hopen dat er nog vele jaren mogen volgen.

Hiep Hiep Hoera !!!!

Vandaag viert Dylan zijn vierde verjaardag. We hopen dat er nog vel mooie jaren volgen met onze clown. Zus Elfie, zijn look a like, ook jij gefeliciteerd.

Met de rest van zijn broers en zussen hebben we geen contact maar ook zij , van harte gefeliciteerd.

Een vervroegd feestje

Morgen is het de verjaardag van Dylan, hij wordt al weer vier jaar, wat vliegt de tijd. Vandaag hadden we al een verassing voor de heren. Alinda had heerlijke runderstrot voor ze meegenomen. Mango kreeg zijn traktatie in zijn bench. De beagles kregen hem heerlijk buiten in de tuin.

Zo dat is een verassing, heerlijk vers vlees.

Michael wist niet goed hoe hij er mee om moest gaan.

Justin verdedigd zijn prooi met zijn leven.

Michael heeft het door. Hij at het snelste van allemaal.

Voor Jayson hadden we een andere traktatie.

Oerinstinct van de hond.

Dylan ging er maar eens bij liggen.

Goed klemmen tussen de poten.

Michael had hem als eerst op en probeerde of hij er nog eentje kon jatten.

Lukt het Dylan of moet ik je helpen lijkt Jayson hier te zeggen.

Met een scheef oog hield Dylan alles in de gaten.

Heerlijk genieten van zijn kado.

Ze moesten niet bij hem in de buurt komen.

Heerlijke voorjaarsavonden

Het is voorjaar. Bijna niet voor te stellen dat we een paar weken terug nog hoop hadden op de elfstedentocht. De heren genieten met volle teugen van het mooie weer. Jayson begint nu snel oud te worden. Komt moeilijker overeind en van achteren begint hij om te vallen. Justin heeft door dat de oude baas wat minder stabiel is en maakt er een spelletje van door Jayson uit zijn evenwicht te brengen. De oude baas wordt dan chagerijnig en begint achter Justin aan te rennen. En dat is dus net wat de kleine man graag wil. Kleine etter.
Maar als Jayson los in het veld is geniet hij het meeste. Het tempo wordt wel steeds wat langzamer maar het genot is nog steeds groot.

Heerlijk zijn eigen gang gaan, de oude baas is inmiddels 15 jaar en 9 maanden.

En zonu en dan toch nog een sprintje trekken.

Niks moet alles mag.

Genieten.

En zijn altijd aanwezige lach.

Het land waar de heren de hele winter heerlijk op hebben kunnen rennen is nu gedraineerd. Boven de drainaige sleuven liggen nog dikke bulten zand van wel 50 cm hoog. Ik zag ze liggen terwijl ik de ronde maakte met Jayson. Mijn eerste gedachte was direkt ,wat een heerlijke hindernisbaan voor Michael. Als ik Jayson thuis heb gebracht gaat Michael dan ook met mij mee. Ik doe hem los op het land en nog voordat ik  zit, af heb gezegd is Michael al aan het rennen en springen over de zandrichels. Alsof hij wist dat ik dat met hem van plan was.

Dit is een leuk spelletje.

Het lijkt wel op behendigheid, en ook daar in staat Michael zijn mannetje.

Als ze nog aanvals troepen nodig hebben bij defensie ? Hier een echte stormram. Er over of er dwars door heen het maakt Michael niks uit.

Oefenen voor hulppaashaas ???

Hij vond het fantastish.

Dit is mooi baas. Michael zijn witte borst was helemaal grijs van het stof. Wat een plezier  had hij.

Als een laagvlieger over de richels.

Sprongkracht .

Thuis zaten nog een paar vol ongeduld te wachten. Maar helaas voor hun geen rondje door de velden. Ik had de draai katrollen voor de minicoursing afgelopen week verbeterd en wou die nog even uittesten. Ik plaats ze in de tuin en er lopen en paar heren heel zenuwachtig om mij heen. Als ik dan ook nog het draaiwiel pak is het feest compleet. Justin begint al rondjes door de tuin te rennen en Mango kijkt met grote ogen naar het wiel. Hij weet dat het pluimpje daar ergens weg moet komen. .

Maar nee, sorry heren Alinda kwam thuis en die had andere plannen. Vlug eten en we moesten weg. Dus wat doe je als beagle dan.... je probeert een eigenwijze Hamilton te porren om te spelen. Maar nee Mango had er geen zin in. Jammer Justin.

Dit weekend blijft het mooi weer dus de minicoursing zal nog wel weer opgebouwd worden.

Op bezoek bij het Cocktail trio

Gisteren hadden we afgesproken om op puppie bezoek te gaan bij Petra en Leo. De puppen gaan volgende week al weer op hun zelf wonen dus dit was voor ons de laatste kans om ze nog een keer als compleet nest te zien.  Uiteraard gaat onze hele meute weer mee op familie bezoek. Alsof ze wisten dat er wat ging gebeuren. Mango zat al vroeg voor de kast in de kamer. Hij zat maar omhoog te kijken. Tja daar ligt mijn pet die ik altijd op heb als ik met de honden bezig ben. Het was net of wou hij zeggen doe hem nu maar op we willen weg. Ik loop nog even naar de voortuin om te kijken naar de bloeiende bollen, De hele meute was in rep en roer....baas gaat weg en vergeet ons. .......... Als ik weer binnen kom zijn ze door het dolle heen. We besluiten dan ook maar om ze niet langer in spanning te laten en  maken ons klaar voor vertrek. De benches staan weer in de auto en de honden kunnen er in. Justin rent de gang in en pakt snel een riem in zijn bek. Hier gaat hij heel hard mee door huis heen rennen. Ik heb mijn  riem, ik heb mijn riem..... Mango , Justin en Jayson gaan in hun bench en Michael en Dylan in de andere. Deuren dicht en rijden maar. Het is stralend mooi weer als we vertrekken. Onderweg betrekt het en we krijgen zelfs spetters op het raam. Rond half twee rijden we Wijdenes binnen. En als zo vaak ook nu is het net of hebben ze het door. Ik kijk over mijn schouder en kijk recht in Mango zijn ogen. De hele weg liggen ze te slapen maar het is net of tellen ze de bochten. Als we de straat in rijden bij Petra beginnen ze allemaal te blaffen. Erg komisch. De beide meutes gaan weer vloeiend in elkaar over en er   wordt weer druk gespeelt. Wij gaan naar binnen en gaan genieten van het Cocktail trio. wat zijn ze al weer groot geworden. De laatste keer konden ze nog niet lopen en zaten de oogjes nog dicht, nu rennen ze door huis en spelen met alles wat ze tegen komen.

Ik ben de baas, met stralende ogen werd ik aangekeken, je hart smelt direkt als je die blik ziet.

Heerlijk aan de oren trekken van je grote broer.

Ik heb wat , ik heb wat... gauw weg wezen voordat ze me betrappen.

Heerlijk slapen .

Een heerlijk stel puppen, we krijgen er zelf ook weer zin in om zo'n klein mormel in huis te nemen.

Van de nood een deugd maken. De puppen worden elke dag gewogen. Ach en als je dan in de bak op de weegschaal zit kun je ook wel even een klein slaapje doen.

Maar even later is alle energie weer opgeladen en wordt er weer druk gespeelt.

We besluiten om even een blokje om te gaan met de andere honden. Jayson, Daphne en Dana blijven thuis. Die vermaken zich samen wel in de tuin. Het jonge gespuis gaat met ons mee voor een rondje dijk.
Bij de noodhaven gaan we van de dijk af en lopen naar de rand van het Markermeer. Mango ziet eenden in het water en voor dat we het door hebben staat meneer al tot zijn oksels in het water.

Overal hingen heerlijke geurtjes. Lekker snuffelen met elkaar. Dylan besluit om er even tussen uit te gaan en gaat pootje baden.

De zwemtoeristen kunnen opgelucht ademhalen. Het team van strandwachten is al gearriveerd.

Mmmmm denkt Justin, zou ik ongezien bij die scholeksters kunnen komen.

Even later is Justin de zwemonderwijzer van Mango. Inhalen, spreiden sluiten.

Voor meer foto's van Mango kijk op zijn eigen blog hier


Djane hield alles goed in de gaten.

En Justin had een plezier.

Michael ging zijn eigen weg.

We verlaten het strand en lopen verder. Voordat het zover is dat we verder kunnen moet Dylan nog even de clown uithangen.

We lopen een heerlijk rondje en komen na een tijdje weer terug. Jayson, Daphne en Dana liggen heerlijk te slapen en ook Djill en de puppen zijn in diepe rust.
Rond 6 uur gaan we uit eten bij een wok restaurant. Eten met stokjes is even wennen maar aldoende leert en we hebben een gezellige avond. Rond tien uur rijden we weer terug naar huis. Nog even twee uurtjes doorbijten en we zijn thuis.....tenminste dat dachten we.  We rijden richting Kampen en opeens is het net of hebben we een lekke band. Ik zet de bus aan de kant en stap uit. Een vreemde brand lucht komt mij te gemoet.. Das niet goed , ik loop naar de achterkant en zie dat de rem schijf rood gloeind  is. Shit, foute boel. Alinda belt rond 5 over elf met de ANWB. Locatie doorgegeven en er zal een monteur gestuurd worden. Daar sta je dan op zondag avond midden in de polder. Niks niet twee uurtjes rijden en om twaalf uur thuis. Om 5 voor twaalf komt er een busje van de ANWB. Probleem uitgelegd en de monteur gaat aan het werk. Band er af en rem weer los halen. Door roestvorming waren de remblokken vastgeslagen op de remschijf. De honden hebben van de hele reparatie niets mee gekregen, die lagen dood vermoeid achter in heerlijk te slapen.  De monteur zal achter ons aanrijden tot aan Zwolle , hier zullen we dan nogmaals controleren of het probleem verholpen is. Bij Zwolle gaan we dus weer van de weg af en controleren alles weer. Alles is goed en we bedanken de ANWB en rijden verder naar huis. Uiteindelijk zijn we om half  2 thuis gekomen. Moe van een lange maar mooie dag kruipen we onder de wol voor een korte nacht. Kwart over 6 gaat de wekker weer.