Mannen zondag

Weer een weekend met fantastisch weer. Gistermorgen weer heerlijk in de tuin aan het rommelen geweest met hulp van de heren, nou ja hulp..... In de middag heerlijk op stap met de honden. Wat me nog niet vaak overkomen is had ik dus gisteren, mijn battery van de camera was leeg. Ik heb dus alleen van Jayson gister een paar foto's kunnen nemen, balen want het was prachtig weer met de laatste herfstbladeren aan de bomen

De oude baas op volle snelheid een bocht nemen.

Jayson had er weer zin in.

De hele lucht zat vol met ganzen. Zou dit de voorbode zijn van de verwachte horrorwinter???

Heerlijk liepen we samen te genieten.

We zien een koppeltje patrijzen en helaas was juist opdat moment is mijn batterij leeg. Ook van de wandeling met de andere heren heb ik dus geen plaatjes.

Vanmorgen is Alinda al om 6 uur vertrokken naar Bleiswijk. Hier staat ze vandaag, tijdens de internationale hondenshow, in de stand van Kynospirit . Ik draai me nog een keer om maar lang uitslapen is mij niet gegund vandaag. Beneden zijn de heren al klaar wakker en ik besluit dan ook maar om uit bed te komen.  De heren hebben volgens mij weer door wat voor dag het is en als ik mijn pet op zet zitten ze allemaal voor de deur, helaas voor hun er kan er maar 1 mee. Jayson is de gelukkige om als eerste mee te mogen het veld in.
was het gisteren stralend mooi weer, nu niet. Een grijze laag mist bedekt de velden en het lukt de zon niet om de deken te doorbreken. Voor Jayson maakt dat niets uit die vind het wel prima zo.

Altijd maar die vrolijke kop.

We maklen ons rondje, helaas zie ik de patrijzen niet ,ze zullen wel ergens goed verstopt zitten. Als we rond zijn lopen we terug richting huis. Michael mag nu mee.
Als we buiten de bebouwing zijn mag ook Michael weer los. Joeppieeee rennen maar weer.

We gaan het land weer op en de beentjes gaan de lucht in.

Ik kom baas.......

Knappe vent, heerlijk door de modder baggeren.

We vervolgen ons pad en Michael heeft een grijns rond zijn bek. Hij rent wat door het lange gras en zijn poten en borst zijn weer schoon.

Dylan is de volgende die mee mag.  Ik neem wat extra koekjes mee en mijn fluit. We lopen naar het land en ook Dylan mag dan los. Als een speer gaat hij er vandoor. 1 keer fluiten en hij komt net zo snel weer terug rennen.

Hij krijgt zijn koekje en gaat weer. Ik laat hem rennen en als ik vind dat hij ver genoeg weg is blaas ik weer op de fluit. De rem gaat er op bij Dylan en hij draait zich om om weer keurig terug te komen bij mij.

Heerlijk snuffelen in het veld

Om even later weer keurig terug te komen.

Air force Dylan 1 is klaar om op te stijgen.

En ook Dylan zat heerlijk onder de modder.

Ondertussen deed de zon alle moeite om door de mist heen te breken maar het lukt hem maar niet.

Dylan heeft zich heerlijk kunnen uitleven en we gaan weer teurg naar huis. Hier zitten nnog drie heren vol ongeduld te wachten. 3??? zult u denken. Je hebt er al drie uitgelaten en jullie meute bestaat maar uit 5. Op dit moment dus uit 6, Bo  is hier te logeren . Ik neem Justin en Bo samen mee. Beide heren zijn bijna even oud, twee pubers dus. Ik doe ze aan de split en bevestig deze aan de lange lijn van Mango. We gaan naar het veld en hier begint het genieten voor de beide knapen. Bo is een kruizing Staby x?????? . Hij staat lager op zijn poten dan Justin en kan dus minder snel rennen door de losse grond.

Beide heren nog keurig ,schoon, op het pad.

Kom Bo, we gaan het veld in ik ruik dat mijn andere maatjes hier ook geweest zijn.

En daar gingen de beide vriendjes.

Joepiie en ze hadden een lol samen.

Bo zijn  haren sleepten over de modder en werden steeds dikker.

Niet zo snel Justin , ik sta lager op mijn poten en kan dus niet zo snel, ik zak weg in de grond.

Maar ik probeer je wel in te halen hoor.

Hahahahah, ik heb gewonnen!!!!!! krijg ik nu een koekje???

Ze bleven maar door gaan , beide jonge knapen.

Snuffel, snuffel, snuffel.

En Justin in de herkansing, nu was hij wel sneller dan Bo.

Kom jongens nog 1 keer en dan gaan we terug naar huis. Als het aan Bo en Justin had gelegen dan waren ze nu nog aan het rennen.

Mango is vandaag de laatste die mee gaat.Niet aan de lange riem maar gewoon kort. Volgend weekend heeft hij een belangrijke show en het zou niet prettig zijn als hij zich nu nog even zou verspringen. Mango is mijn grote vriend, Het is niet uit te leggen wat ik bedoel, Niet dat hij meer is dan de beagles maar hij heeft iets. Wat wij met hem bereikt hebben is uniek in de werled van de Hamilton Stovare, er is geen Hamilton die zoveel titels heeft gewonnen als Mango, hij is nu al een legende.

De Lord kijkt over zijn veld

Typisch Mango, altijd vrolijk en in voor een gekke bui.

Ik wou een foto van Mango mooi zittend in het veld , hier was hij het niet mee eens. Ik heb heel wat moeite moeten doen om een redelijk plaatje te krijgen. Als je wilt weten hoe Mango er overdacht kijk dan op zijn eigen blog, www.mangothehamilton.blogspot.com

Als we weer thuis zijn mogen de honden allemaal weer los. Nu weet ik waarom we zo blij zijn met kortharige honden, Bo zijn modder in de haren was inmiddels opgedroogt en hij vond het nodig om even heerlijk te gaan staan schudden. Ik kon gewoon achter hem aan met de stofzuiger , de hele vloer was zwart. Het was genieten met de heren in het veld, nu liggen ze allemaal in een diepe slaap.