Internationale show Leiden

Gisteren waren we naar de Internationale hondenshow in Leiden. Mango, Michael en Dylan hadden we ingeschreven. Het was vroeg dag voor ons.5 uur ging de wekker. Als ik beneden kom kijken de heren mij aan met een blik van'ben je wel helemaal lekker, het is nog veel te vroeg'. We pakken alle spullen en vertrekken rond 6 uur naar Hazerswoude dorp. Mango moet als eerste de ring in Hij staat prachtig en de keurmeester is vol lof over hem. 1 Uitmuntend en BOB. Nu is het nog even wachten en dan mogen de beagles. Dylan is voor ons de eerste. Hij loopt soepel door de ring, hij had er zin in. Van de keurmeester kreeg hij 2 Uitmiuntend met een keurige beoordeling.

De keurmeester kijkt of alles klopt aan Dylan.



Dylan begint. nu een echte reu te worden.



Dan is het de beurt aan Michael. De keurmeester van vandaag had op de hond van het jaar show rasgroep 6 ook gekeurd. Daar koos ze Ayers Rock tot beste van de groep. Vandaag was Rocky weer een concurrent voor Michael dus hadden we ingezet op plaats twee. Michael deed het uitstekend en liet zich van zijn beste zien.



Uiteindelijk koos de keurmeester voor Rocky. Michael werd tweede met een Uitmuntend en een keurige beoordeling.



Uiteindelijk werd Rocky ook gekozen tot Best of Breed.



Als beloning voor hun goede optreden kregen de heren een stuk luchtpijp. Samen in de bench begonnen ze er heerlijk aan te knagen.



Dit is lekker baas. Dank je wel hoor.



Onze knappe tukkie. Little Darlin From Muskoka Dream's. Volgende week wordt hij al weer twee jaar.



Michael mocht nog 1 maal de ring in voor de junior handling. Dit deed hij voortreffelijk. Samen met Rebecca werd hij hier keurig derde.



Met Mango moest Alinda nog strijden voor de ere plaatsen in rasgroep zes. Hier werden ze helaas niet geplaatst. Rond 5 uur verlaten we de showground en gaan richting Den Haag. Hier hadden we afgeproken bij vrienden om nog even langs te gaan. Een leuke show dag kwam zo weer ten einde. De volgende show van de heren is op tweede paasdag. En dan wel in Leeuwarden.

Vanmorgen had ik voor de heren hun behendigheids baantje weer opgebopuwd in de tuin. 1 voor 1 mochten ze zich uitleven.

Onze laagvliegende beagle, Michael.



En hier speelt hij voor mol in de tunnel.



Jayson had door het raam allang gezien wat er in de tuin gebeurde en loeide alles bij elkaar. Na Michael was het dan ook zijn beurt. Niks niet een oude bejaarde waar geen pit meer in zit. Als een jonge hond viel hij de hindernissen aan. Hij kon er geen genoeg van krijgen. De sprongen staan niet zo hoog meer, maar wat maakt dat uit. Op zijn leeftijd is het gewoon een genot om naar te kijken. Hoog, Over,Dooooor de magische woorden van weleer voor Jayson hij hoort ze nu waarrschijnlijk niet meer zo goed maar hij weet nog donders goed wat de bedoeling is.



Hoog springen hoeft niet maar hij kan het nog wel hoor.



En dan is het tijd voor Dylan. Ook hij heeft het behendigheids virus overgenomen van de andere heren. Hij is nog niet op afstand te besturen zoals Michael maar hij beleeft er wel ontzettend veel plezier aan.



Eigenwijs koppie aan het eind van de tunnel.



En ook de band heeft hij door. Niet meer er langs maar er perfect doorheen.



Na Dylan is het de beurt voor Mango. Mango vond het allemaal ontzettend spannend. Eerst snapte de Zweed niet waarom hij er over heen moest maar na een aantal keer was het kwartje gevallen en had hij het door. Foto's van Mango op zijn eigen blog.