Een prachtige wintermorgen met de Borkse bende

De zon begon te lucht aan de oost al prachtig te kleuren, een strak blauwe lucht en de rijp van lichte nachtvorst. Vroeg wakker zijn heeft voordelen, je krijgt al dit prachtige natuurschoon mee.

Als een regenboog zo rond kwam de zon naar boven.

De heren wisten volgens mij al weer welke dag het was en ik werd dan ook weer uitbundig begroet toen ik beneden kwam. Als eerst nam ik Mango mee, de lucht was nog koud en onze adem ging in wolkjes naar boven, het was gewoon heerlijk winterweer. Ik had Mango weer aan de lange lijn dus hij had weer wat meer ruimte om lekker te rennen en gek doen.

Geregeld komt hij even een koekje halen op commando , maar als we een haas opstoten is het goed luisteren afgelopen. Zijn jacht instinct neemt het over en hij wil maar 1 ding. Achter de haas aan. Het is genieten zo vroeg in het veld. Voor meer foto's van Mango kijk op zijn eigen blog.
klik hier

Ik neem Michael en Justin samen mee. En ga weer wat nieuws proberen. Justin alleen loslaten dat gaat nog niet, meneer vind alles dan veel interessanter dan luisteren naar de baas.Ik doe beide heren aan de split ketting en ze mogen los. 1 keer roepen en Michael komt wel dus Justin moet dan wel mee. Met Dylan heb ik het ook op deze manier gedaan en het werkt perfect.

Jip en Jul ze staan er wel erg charmant op......

Riep je baas...... Ik kom al,  He michael wacht op mij ik moet ook mee.

Ze vonden het fantastisch, heerlijk rennen door de velden.

Al snel had Justin het spelletje door en begon hij ook te reageren op zijn naam als ik hem riep.

Ze konden er maar geen genoeg van krijgen.

Laagvliegers gesignaleerd boven de es van Westerbork.

Justin kijkt met een scheef koppie naar Michael.

En dan zie je dat hij ergens op zit te broeden, zal ik Michael laten struikelen ??? Dan krijg ik als eerst het koekje van de baas.

Maar helaas, Michael had zijn plannetje door.

De kleine man is helemaal van slag en weet opeens niet meer welke kant hij op moet.

Als een dolle draait hij een rondje om Michael heen en krijgt dan zijn neus weer in de goede richting.

Michael likt zich al om zijn bekkie, dit koekje heb ik dubbel en dwars verdient.

We gaan weer terug naar huis en ik neem Dylan mee. Op het land mag ook hij weer los van de lijn . als een speer gaat Dylan er vandoor maar op de fluit komt hij weer keurig terug rennen.

En ook Dylan genoot weer ontzettend.

Het is heerlijk om je maatjes zo te zien genieten, Jayson is bekent om zijn altijd aanwezige lach maar ook onze andere heren hebben elk een eigen grijns om hun snoet.

Het is voor de heren heerlijk dat de landerijen nu leeg zijn. Ze kunnen zich nu naar hartenlust uitleven op de lege akkers.

Maar ook voor Dylan komt er een eind aan zijn rondje. Hij komt weer aan de lijn en we gaan terug naar huis.

En daar zit nog 1 vol ongeduld te wachten. Jayson zit lekker in zijn vel en dat straalt hij ook uit. Ik bleef met hem op het pad. Door de losse grond is net iets te zwaar voor hem. Maar het maakt voor hem niet uit waar hij loopt hij vind het overal super volgens mij.

Hoe ouder hoe gekker????

Statige oude man.

En altijd maar lachen.

Ach en zonu en dan een sprintje trekken vind hij ook nog leuk.

Moet ik nog wat zeggen.....

Het was een heerlijke winterochtend met mijn maatjes. Heerlijk genieten, wat wil een mens nog meer. Thuis vallen de heren allemaal weer in een diepe slaap. Sommigen wel op een hele rare plaats. Dylan koos voor de vensterbank en de bloempot was zijn kussen