Max en Monty hun laatste dag in de Borkse bende

Vandaag is al weer de laatste volle dag dat Monty en Max hier zijn. Een week is weer voorbij gevlogen. Het was voor mij deze morgen wel erg vroeg. Dat kwam niet door de wekker van Jayson, want die ligt nog steeds in Wijdenes. Om half zes begon Michael te piepen. Meneer was een beetje misselijk en wou naar buiten om gras te eten. Tja en als er 1 wakker is dan zijn ze natuurlijk allemaal wakker. Om kwart voor zes was alles dus al weer druk aan het spelen. De regen maakte er een eind aan en de heren vluchten n aar binnen. Dan maar even relaxen zullen ze wel gedacht hebben.

Monty houd het buiten goed in de gaten. Het is als of hij de regendruppels wil weg kijken. Max gelooft het wel en neemt het er nog even van.

Ik hou me ondertussen bezig met wat huishoudelijke taken, en als ik weer in de kamer kom is het lang leve de lol. Zoals het spreek woord al zegt als de baas van huis is dansen de muizen.

Jayson lag niet bij de rest, hij lag heerlijk in zijn eigen bak.

Langzaam aan verandert het weer. En als de zon er bij komt is het ineens vies klam. De heren verhuizen naar buiten en je kunt zien dat een week druk spelen zijn tol heeft geeist. Monty en Justin gingen slapen. Ik was verbaasd.

Het is weer tijd voor een wandeling. Voor Jayson is het te warm om te wandelen. Dus de vijf beagle heren gaan allemaal tegelijk met mij mee. Mango neem ik later mee voor een wandeling.

Waar de 1 snuffelt moet de ander natuurlijk ook ruiken.

En daar komt de beagle trein weer op gang.

Even en stukje rennen.

De tong hing uit de bekkies.

Natuurlijk moet er een groepsfoto gemaakt worden van de vijf vriendjes.

Even op de zelfontspanner en  ook ik sta er op samen met mijn vijf maatjes.

Morgen gaan de beide heren weer weg. Ik denk dat zowel onze heren als Monty en Max volgende week heel veel slapen.

In de loop van de middag is de benauwde warmte hier verdreven door een gigantische regenbui. De tuin was binnen 5 minuten een zwembad. Een prachtige dubbele regenboog was het gevolg.

De temperatuur was nu dierekt een stuk aangenamer, ook voor Jayson. Ik pak zijn riem en we gaan een blokje om.  Heerlijk in zijn eigen temo scharrelt Jayson door de velden. Van een voorbijganger kreeg ik een compliment dat Jayson er zo goed uitzag. Toen ik haar vertelde dat hij de 16 al was gepasseerd kreeg ze nog meer bewondering voor de oude baas.

We gaan van het pad af en lopen een stuk door de landerijen.

Even een slokje

Spiegeltje, spiegeltje  wie zie ik daar.

Wat een lange tong

16 jaar en twee maand maar  nog vol met energie

Hoe ouder hoe gekker.