Al vroeg ben ik weer op pad, wat is de Veluwe toch mooi zo s morgens vroeg. Na mijn ochtend wandeling is het tijd voor ontbijt. De koffie smaakt toch s morgens nergens beter dan heerlijk buiten. Ik besluit om de heren te trakteren op een lange wandeling. Dit hield dus in dat ik zelf heel veel wandelkilometers zou maken deze dag. Aan het eind van de dag zou ik ver boven de twintig zitten, goed voor de beenspieren.
Het eerste rondje is voor de drie Muskoka boys. We komen langs een omgewaaide boom, weer een leuk project om te gebruiken voor een plaatje.
Kiekeboe.
Een reegeit bespied ons vanuit de bosjes.
Justin geniet, hij is soms wat aan het puberen maar dat is de leeftijd.
En dan Dylan, gewoon liggen kan hij niet, altijd op zijn rug liggen rollen.
Tja en als je dat op een randje doet dan gaat het wel eens fout.
Na dik twee uur kom ik terug bij de tent. Elwood en Mango staan al weer vol ongeduld te trappelen om ook mee te mogen. We lopen dezelfde ronde die ik met de beagles ook liep en bij de boom gaan ook deze beid knapen weer op de foto.
Soms klopt alles in een foto, de stoere blik van Mango, het eigenwijze trekje van Elwood en de prachtige bosomgeving.
We genieten van de ronde en de heren lopen heerlijk te snuffelen en gaan helemaal op in hun eigen wereld.
S avonds tegen schemering maak ik nogmaals een grote ronde met de heren. Eerst weer met de beagles en als laatste met Mini en Maxi. Opeens schiet er een zwijn voor ons uit de bosjes. Beide heren waren door het dolle heen en ik had moeite om ze te houden, wat een jachtpassie, en wat een kracht komt er dan los.
Mango ruikt wild en Elwood volgt.
In een week tijd zie ik de maan hier echt veranderen. Buiten was het helder en de grote bol stond weer vol aan de lucht. De nacht valt weer over de Veluwe, op naar de volgende dag.
Dinsdag 20 augustus.
Vandaag doen we een dag je geschiedenis. We gaan wandelen op de Ginkelse heide. Voor velen misschien een gewoon heide veld op de Veluwe maar niets is minder waar. In september 1944 vond hier de grootste militaire luchtlanding ooit plaats. Dit alles onder de naam operation Market garden.
De Ginkelse heide in september 1944. De hele lucht vol met vliegtuigen en paratroopers.
De Ginkelse heide anno 2013, een rustig vredig heide terrein.
De struikheide komt in bloei, echt een paarse pracht.
We lopen hier een uitgezette wandeling maar na een paar kilometer besluiten we om zelf maar een pad te zoeken, de wandelroute door het bos is helemaal dichtgegroeid , overal omgewaaide bomen en ontzettend veel teken.
De heide is nu in gebruik als militair oefen terrein. Mooie brede zandpaden lopen midden over het terrein. Hier Alinda samen met vier van onze vijf heren. Justin hielp mij met het maken van de foto.
Het airborne monument op de rand van de heide.
Kijken door een venster van het verleden, Deze beuken stonden hier in 1944 al. Ze waren getuige van dat gene wat zich hier afspeelde, als deze bomen eens konden praten.
We treden eigenlijk een beetje in de sporen van onze bevrijders en na de wandeling rijden we naar Oosterbeek, Hier staat villa Hartenstein, in de oorlog was dit het hoofdkwartier van de bitse generaal Urquhart, nu is het Airborne museum hier gehuisvest.
Iets verder op ligt het oorlogskerkhof Oosterbeek. Een moment van stilte en respect.
Gevallen in de strijd voor onze vrijheid, Jonge jongens, mannen in de strijd, gesneuveld voor de vrijheid waar wij nu in leven.
Op mijn andere blog zal ik nog uitgebreid stil staan bij ons bezoek aan de Ginkelse heide en Oosterbeek, Klik hier.
Na een lange dag vol indrukken eindigen we met een fantastisch goud gele maan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten