De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

maandag 16 december 2013

Winner 2013

Gisteren waren we sinds lange tijd weer eens op show met 1 van de heren. De laatste tijden is het showen voor ons echt bijzaak geworden, de tijd dat we elk weekend naar een show her en der in Europa gingen is geweest. Het showen en de hele sfeer er om heen staat mij niet meer aan. Ik ben liever met de heren bezig in het veld. Maar zo nu en dan laten we onze neus dus toch nog eens zien in de show wereld. Gistermorgen dus vroeg vertrokken naar Amsterdam met Elwood. Om 8 uur waren we al bij de Rai. Parkeer geld 16 euro, kassa. Entree voor een bezoeker 15 euro, kassa ! En dan nog vinden ze het vreemd dat er geen publiek komt. Maar goed dat wisten we van te voren, zal het inschrijf geld maar niet noemen want dan kom ik over als een zeurende oude boer. We zoeken de ring op en plaatsen onze spullen aan de rand bij Piet en Tineke. Veel oude bekenden zie ik en overal moet even een praatje gemaakt worden. De beagles zijn pas erg laat in de middag dus tijd genoeg. Even een kijkje bij de Hamiltons gedaan. Ik mis bij dit ras het vuur van Mango in de ring. Mango die altijd stond te kwispelen en zoenen met de keurmeesters wat een verschil als je dan nu ziet dat sommige staarten angstvallig stijf tussen de benen worden gedragen. Met Elwood heerlijk rond gescharreld tussen alle stands en bezoekers. Ons doel van de dag was eigenlijk om weer een stap in de goede richting te zetten met betrekking tot zijn angst voor vreemde mannen. En tot onze opluchting ging dat heel goed. Als het dan tijd is dat de beagles de ring in moeten zie ik dat er een stagiere bij de keurmeester loopt. Dus inplaats van 1 man komen er straks twee 'enge' mannen op hem af. We zullen zien. Elwood zijn groep wordt opgeroepen en gaan de ring in. Elwood liep heerlijk vrij voor Alinda uit, zo zien we het graag. Eerst de hond en dan pas de handler.


Alinda is heel ontspannen bezig met Elwood, lekker dansen in de ring puur vertrouwen kweken bij de kleine man.


Staan op de tafel, geen gedrilde machine die staat en geen poot meer verzet uit angst. Elwood is een jantje ongeduld en Alinda moet dan ook goed haar best doen om zijn korte concentratie vermogen vast te houden. Hij ziet alles om zich heen.


Het begint er op te lijken de keurmeester is langs geweest en Elwood staat nog steeds. Geen angst aanval dus missie geslaagd.


Tja en dan laat hij zien dat ie een Whoopy is, er ligt een brokje op de grond en dat is vele malen leuker en interessanter dan mooi staan.


Elwood krijgt een ZG maar we zijn er tevreden mee.

De andere klassen zijn maar mijn interesse gaat meer uit naar de laatste klas. De veteranen.  Beagles die al jaren hun beste beentje voor hebben gezet op de show en al vele overwinningen hebben behaald.  Heren die respect genieten. Als ze door de ring gaan stimuleert de keurmeester het publiek ook om te klappen, helaas doet lang iedereen dat niet.

In 2008 stonden deze heren samen in de top van de beagle wereld. Max From Muskoka Dreams en Famous Fraggle From Muskoka Dreams. In die tijd waren het elkaars grootste concurrenten samen met onze Michael die net een jaar jonger is. Maar gisteren streden deze beide heren weer op het scherpst van de snede. Zo mooi om te zien hoe deze knasse knarren nog steeds het plezier van het showen hebben en vol vuur door de ring gaan.


En bij de veteranen teven liep Danisch Blue From Muskoka Dreams nog al zo'n topper uit het verleden maar ook nu loopt zede jeugd er nog uit. Afgelopen vrijdag werd ze nog Beste van het ras op de show hier in Amsterdam. Ja daar kan de jeugd nog wat van leren. Gisteren werd Blue Beste veteraan  en Veteranen Winster. Fraggle werd Veteranen Winner.


Ik ben mijn foto archief even in gedoken. 2008 Arnhem:  Fraggle (links)als jonge hond samen met Michael strijden voor beste reu, die winst was toen voor Michael


Michael en Max in Groningen 2008: Beste reu werd Max.


2008 Groningen: Blue en Max. Beste teef en Beste reu. Blue werd hier Beste van het ras.


In al die jaren zijn deze kanjers nog niks veranderd uitgezonderd dan een grijs haartje meer. Toppers van toen. Goud van Oud voor mij de winnaars van gisteren.

En Elwood.... die vond het allemaal wel goed. Heerlijk lag hij in de bench met een snack.


Een lange dag komt ten einde en we vertrekken weer naar het Noorden. Elwood is weer een positieve ervaring rijker en daar ging het ons om deze dag.

Geen opmerkingen: