Op stap in het Hogeland

Gisteren zijn we met twee van de heren op stap geweest naar het Hogeland.  We hadden een visite afspraak staan bij Cynthia en Koos en hun twee Zwitserse witte herders Luna en Chico. Om de hele meute mee te nemen werd ons iets te veel dus twee heren mochten er mee. Michael en Elwood hadden al eens eerder kennis gemaakt met Luna en Chico dus deze beide heren namen we maar weer mee. Voor Elwood weer een  mooie gelegenheid om aan zijn zelf vertrouwen te werken.  De rit ging dus naar Den Andel in het Grunniger land. Tja en dan rij je heel Europa door zonder problemen nu maakten we een fout bij Groningen en reden dus een extra rondje om de stad hahaha maar dat mocht de pret niet drukken  drie kwartier later dan we afgesproken hadden kwamen we dan ook aan in Den Andel. De honden begroeten elkaar en gaan direct aan het spelen. Heerlijk om te zien twee beagles en twee Zwitserse witte herders die samen heel veel lol hebben. Wij gaan aan de koffie en daarna is er soep met broodjes.

Elwood was heerlijk aan het spelen, zowel met Luna als met Chico

Na de lunch doen we de honden in de auto en rijden naar de binnendijk. Hier parkeren we de auto een gaan een stuk lopen in de polder, de honden kunnen hier los. Heerlijk rustig was het er we kwamen echt niemand tegen.

De Linthorst Homan polder, Sinds 1939 in gebruik als landbouwgrond

Luna en Chico heerlijk aan het bekvechten.

En Michael en Elwood hadden de race slippers aangedaan.

 

Twee dammen over een sloot zijn een prachtige plek om rondjes te rennen. Ik koos positie op de hoek waar ze er weer te voorschijn kwamen.

 

Door de regen was de Gruningse klai  wat vochtig, Michael kleurde een beetje grijs aan de pootjes.

Twee witjes en een grijze.

Vriendjes.

De graan schuur van Europa, zonder landbouw geen brood op de plank, de graan velden kleuren al weer geel, een prachtig gezicht.

Smile !!!

Als of ze wisten dat Big Smile eiland aan de horizon achter de dijk lag. De grijns zat om alle vier de koppies.

Genieten.

 

 

Elwood en Michael, onze jongste en onze oudste.

En maar door gaan, ze kregen er geen genoeg van.

1 foto zegt meer dan duizend woorden. De honden genoten, en wij genoten van het plezier dat zij hadden.

Veteraan  ??? Nee hoor ik ren die grote witte herders er nog met gemak uit .

Elwood kreeg vandaag weer een extra stoot zelf vertrouwen, Heerlijk rennen en spelen met twee grote honden, knuffelen en koekjes halen bij Koos en Cynthia. Het gaat de goede kant op, het is een lange weg maar we zitten op het goede spoor.

Even over de dijk gluren, daar in de verte ligt Schiermonnikoog, het Big Smile eiland.

 

De batterijtjes bleven heel lang vol. Ze bleven maar door gaan.

 

Maar aan alles komt een einde zo ook aan deze heerlijke wandeling. Voor een graan veld maak ik nog een aantal foto's van de vier rakkers. Een prachtig stel samen.

Terwijl wij terug lopen naar de auto kijkt Michael nog een keer over de dijk.  Bye Bye, Keep Smiling lijkt hij hier te willen zeggen.

We rijden weer terug naar Den Andel. Cynthia heeft voor de honden een ijs traktatie die ging er wil in bij hun. Ook wij kregen een ijsje gelukkig wel een andere dan die de honden kregen.

In de loop van de middag is het voor ons toch weer tijd om richting huis te gaan, daar wachten nog een aantal vriendjes op hun aandacht.  Maar voor dat we weg konden gaan was het wel even wachten op Michael en Elwood. Beide heren waren samen met Luna en Chico vol aandacht voor Koos.

 

Het was een prachtige dag, Koos, Cynthia, Luna en Chico bedankt voor jullie gastvrijheid en gezelligheid.