It giet oan !

 

De woorden van Henk Kroes in januari 1997 komen nog vaak voorbij in de media. Zelfs deze week nog  toen de temperaturen opeens weer onder nul doken en de media gekte rond natuurijs losbrak. Ook ik was weer even in de ban van koning winter, even 2 dagen op natuurijs, het wordt steeds zeldzamer in Nederland dus als het er is pak het mee. En zo met een paar dagen vorst in de broekzak stond er weer een reisje Friesland in de agenda. Onze eerste 2e graads agility wedstrijd van 2024 in Koudum. Dus It Giet Oan was voor ons zeker weer van toepassing. De licenties voor de mannen hadden we eind vorig jaar weer verlengd en voor Elwood er toch nog een wedstrijd jaar aan vast geknoopt. Dus zowel Elwood als Donald had ik ingeschreven voor deze wedstrijd, een dubbele wedstrijd, 2 keer s morgens lopen en 2 keer s middags lopen. Van de organisatie kreeg ik de vraag of ik s morgens kon helpen met opbouwen van de baan. Dus ik zou er vroeg moeten zijn, Alinda had dienst dus zei ging dit keer niet mee.

De startlijst van deze wedstrijd. Beide mannen gaan weer samen de strijd aan. Elwood de oudste en als ik de hele catalogus na keek bij de andere hoogte klassen was hij ook de oudste loper van alle deelnemende honden.

Vrijdag avond had ik de nummers al geschreven en de  tas al ingepakt, ik moest wel de juiste tas meenemen want de tas met schaatsen stond ook nog in de kamer.

De wekker stond op kwart voor zes, maar onze lopende wekker in de hal, Dylan, vond kwart voor 4 beter. dus ik kroop om kwart voor 4 weer op de bank beneden met de oude baas. Als ik in zijn buurt ben slaapt hij gewoon verder, tis wat ouderdom dementie. Maar goed we doen het met liefde. Kwart voor 6 dus van de bank af, aankleden en de heren voeren. Rond kwart voor 7 stap ik in de bus en rij naar Koudum. Net voor 8 ben ik ter plaatse, zet mijn stoel en tas naast de bak en we bouwen de baan voor de jumping op. Als we de baan hebben staan is het half negen, nog mooi tijd om de heren nog even uit te laten voor de wedstrijd.

We mogen de baan verkennen , maar daar ik geholpen had met opbouwen wist al aardig hoe het parcours was, scheelde dus met verkennen. Na het verkennen is het dan zover dat we echt gaan beginnen, eerst de small en dan de medium. Donald stond als 2e op de start lijst en Elwood als laatste van de medium. Ik haal Donald uit de bus , helemaal blij dat hij weer mag we gaan het beleven

We beginnen met een lastige insteek van de palen zo voor een eerste wedstrijd, 1 sprong en dan bijna haaks om. Het wordt een ruime bocht maar ik krijg hem mee, lopen de palen goed door en dan weer keren voor de rest. Door de tunnel naar de muur met rechts een tunnel, ik zat er niet genoeg boven op en Donald schiet naar rechts de tunnel in, Disk De rest van de ronde lopen we lekker uit en dan baal je weer want er volgen geen fouten. Donald de bus in en Elwood eruit. De oude baas stond net als Donald vol vuur, yess  we mogen weer. We starten en ik ga te snel naar de palen, Elwood schiet recht door net of is hij me even kwijt en springt over een sprong, dus ook een disk, we gaan rustig verder en alles gaat verder mooi, dan de ronde maar zien als training.

De baan wordt omgebouwd naar het eerste Vast parcours. Een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Donald begint weer, bij de start is hij me haast te snel af en ik moet alle zeilen bij zetten. We gaan als een speer, vliegen over de baan en alles gaat goed. Op naar de palen, nog steeds foutloos maar dn komt Donald 1 paal te vroeg eruit, herstellen en naar de laatste twee sprongen, vlak voor de sprong zwik ik door mijn enkel , shit, doorbijten en blijven gaan.  Met 1 foutje komt Donald rond, bijna hadden we onze eerste U te pakken  maar het mocht hem net niet zijn, het was een heerlijke ronde met Donald. Ik wissel weer en Elwood gaat met mij mee. We starten en hij tikt de start lat eraf, onderweg nog een latje en dan is het palen knopje ook nog stuk. Maar we komen rond , het was niet onze beste rondje zal ik maar zeggen.

als de uitslag komt staat Donald op een prachtige 2e plaats en vind ik Elwood terug op plaats 7.

Het ochtend programma is klaar en de prijsuitreiking is in de kantine. 2 ereprijzen in de medium dus voor Donald was er weer een pompebled prijs.

In de middag starten we met het VP, de raakvlak toestellen staan al in het veld dus dan haal je ze er niet eerst uit en plaats je ze later weer terug. Er wordt uiteraard wel een ander parcours neer gezet.

Donald start weer , we starten weer goed maar baas loopt wel met behoorlijk pijn in de enkel en in het bovenbeen. Als we richting de palen gaan schiet Donald voor me langs en springt over de breed, Disk. De scherpte was er niet helemaal deze ronde bij mij. Elwood dan weer. De derde sprong is een ommetje en ik sta er te dicht op waardoor hij de lat eraf tikt, verder is hij weer ouderwets op stoom en loopt heerlijk, met een korte draai tikt hij er nog 1 lat af maar verder een mooie ronde voor de oude baas. We vinden Elwood terug op ede derde plaats in het klassemetn

En dan is er nog 1 ronde te gaan de 2e jumping. Er ligt een mooie ronde en echt een ronde voor Donald. Ik verbijt de pijn nog een keer en we gaan los. Alles gaat goed tot ik iets te vroeg weg stap bij een sprong en Donald achterlangs schiet naar de volgende. Disk, de palen gaan daarna ook niet vloeiend. Maar het was weer heerlijk om met Donald in de baan te staan. De scherpte bij de baas was er niet constant daar gaan we weer aan werken.

En dan nog 1 maal deze dag alles er uit halen wat mogelijk is. Elwood zijn 2e jumping. Vanaf het begin gaat het goed, de concentratie is er, de blaf is er en we gaan mooi door de baan, de latten blijven liggen en we komen deze laatste ronde foutloos door. De oude baas wou even laten zien dat hij nog niet afgeschreven is. Net buiten de SPT dus geen U tje maar dat mocht de pret niet drukken. Elwood kwam op een mooie 2e plaats.

Als alles gelopen heeft ruimen we de spullen op en gaan dan naar de kantine voor de prijsuitreiking van de middag. Waar ik s morgens naar voren werd geroepen voor Donald mocht ik nu komen voor de prijs van Elwood.

De kop van het seizoen is eraf. We verlaten Koudum en rijden terug naar Westerbork. De kachel hoog om weer wat op temperatuur te komen, de spieren aardig pijnlijk en de enkel erg gevoelig.  Het is rond kwart over 6 als ik de bus het erf weer oprij. De mannen werden verwelkomt door hun maatjes en als verrassing waren Hugo en Casper er ook. Joris en Nicole waren uit Brabant even langs gekomen in Bork. 

Ik blijf het 1 van de mooiste prijzen vinden die we krijgen met de wedstrijden. Na gisteren dus weer 2 erbij in de verzameling.

De mannen met hun prijs en voerprijs.

Hier onder  de link naar de filmbeelden van de mannen in actie op de eerste wedstrijd in 2024

De mannen in Koudum

Komend weekend mogen de heren weer aan de bak, opnieuw een dubbele wedstrijd voor ze ditmaal dichtbij huis.