World Dogshow 2011 Parijs

We zijn weer terug van de World Dog show 2011 in Parijs. Donderdag vertrokken en vandaag weer thuis gekomen. En waar we voor gingen is gelukt. Onze Zweedse topper heeft het weer geflikt. Voor de derde keer op rij is hij Wereld kampioen geworden.  Ook Michael deed het goed en kreeg twee keer een Uitmuntend.

Hieronder een uitgebreid verslag van onze 4 daagse trip naar Frankrijk.

Dag 1,

Al een tijdje stond er een rode kring in de agenda rond 10 en 11 juli, De World dogshow in Parijs. We hadden Michael en Mango ingeschreven. Ons doel was om te proberen om Mango zijn derde World Winner titel te bemachtigen. Donderdag morgen hebben we Dylan, Justin en Jayson naar hun oppas adres gebracht. Laatste spullen ingepakt en we begonnen aan ons Franse avontuur. We hadden een camping geboekt op 3 kwartier afstand van Parijs. Volgens de Tomtom stond ons een reis van bijna 6 uur te wachten.  We rijden lekker vlot door en na twee uur zijn we in de buurt van Breda, nog even en we gaan de grens over naar Belgie. Het weer is goed en we genieten van de rit. Mango en Michael liggen heerlijk te slapen achterin de bus. Ergens midden in Belgie nemen we een plaspauze, even de benen strekken en de honden kunnen er ook even uit. We liggen mooi op schema, helemaal geen op onthoud. Na de stop rijden we weer verder. We nadeen Frankrijk.Bij het passeren van de grens geeft de Tomtom aan dat we nog twee uur voor de boeg hebben. Het wordt drukker op de weg en we zien heel veel Nederlandse kentekens. We komen op een aantal tolwegen, varierent van 0,80 cent tot 15 euro maar we rijden wel constant door. We verlaten de snelweg en volgen de borden naar Saint Leu d'esserent. Hier moet onze camping liggen. Borden geven de juiste weg aan en we komen in een oase van rust. De camping ligt in een oude steengroeve midden in de natuur. Inchecken en we mochten zelf een plaats uitzoeken op de camping. De tent staat al snel en na een paar bakken koffie ga ik er opuit om de omgeving even te verkennen. Alinda blijft bij de tent en duikt in haar boek.

De tent staat, we hadden nog een tarp voor de tent geplaatst. Zowel voor ons als de honden gaf dit een lekker plekje met schaduw.

De bodem van de oude groeve bestond uit veel kalk. Dit is perfect voor de wespenorchis. We stonden met onze tent dan ook midden tussen de orchideen. Helaas waren ze al wel uitgebloeid.

Mango en Michael,op de achtergrond, liggen te wachten op de dingen die komen gaan.

De omgeving van de camping stond vol met vlinderstruiken, een zoete geur kwam je gewoon tegemoet.

De natuur was hier prachtig, ik heb een flora gezien die je bij ons maar zelden ziet.

Frankrijk en de WW2. Behalve de landing in Normandie is er in Frankrijk tijdens de oorlog nog meer gevochten. Overal in het landschap kom je nog resten tegen. Deze bunker stond vlak bij de camping. In de groten heeft hier een ondergrondse fabriek gestaan waar de V1 raketten werden geproduceerd. ww2

Ik klom tegen de heuvels op en zag heel veel resten uit vervlogen tijden. Hier een luchtschacht van de mijn.

Tongvarens, bij ons een zeldzaamheid, hier staan ze als onkruid.

Het oude toegangspad naar de mijn. Links boven aan  het pad staat de bunker.

De ingang van de mijn. Ik ben er een stuk ingelopen, een erg koude lucht kwam mij tegemoet. Ideaal voor vleermuizen.

Ik vervolg mijn pad en kom een groot stuk steen tegen. Dit is een blok wat uit de oude steengroeve komt.

Blauwe lucht, klaprozen en graanvelden.

Graanvelden zover het oog kon zien.

Mooie doorkijkjes.

De maretak, Als je er onderstaat mag je kussen. Helaas stond onze tent er niet onder......

De camping had heel veel mooie plekjes.

1 van de toegangswegen naar de camping.

Toen ik weer terug kwam bij de tent lag alles in een diepe slaap.

Ha baas ben je er weer.

We gaan een hapje eten, wandelen nog een stuk met de honden en gaan vroeg naar bed. We zijn behoorlijk moe.

Dag 2,

We waren bewust een dag eerder wegg egaan, op deze manier hadden we een rustdag ingebouwd voor ons en de honden. Niet haasten , iets langer liggen rustig ontbijten en dan zien we wel. We lopen een stukje door de omgeving en besluiten om de route naar Parijs alvast eens te rijden. Zo kregen we een inschatting van de benodigde tijd en waar we langs moesten. We kwamen door  Chantilly, hier keken we onze ogen uit. Frankrijk is bekend om zijn kastelen en landgoederen , inderdaad, wat we daar zagen was oogverblindend.  Naar alle kanten waren zogenaamde zichtlijnen door het bos soms wel twee kilometer lang. Hier heeft vroeger een erg invloedrijk persoon gewoond.

Dit complex behoort bij de drafbaan. De kinderkopjes waar we overheen reden lagen  schots en scheef.

In elk dorp stond wel een herinnerings monument voor zowel WW1 als WW2

De kerk van Saint Leu d' Esserent

Mango was er klaar voor. Wat hem betreft kon de show beginnen. Hij zat lekker in zijn vel en straalde van alle kanten.

We rijden Parijs binnen en zijn verbaasd dat er nergens borden hangen van de World dog show, erg vreemd. Ze hadden een prachtig logo maar aan reclame deden ze niet. Nu we wisten hoe we moesten rijden en hoe lang we nodig hadden konden we een planning maken voor de volgende dag. Bij de tent treffen we de laatste voorbereidingen, Honden borstelen, tassen inpakken en klaar zetten voor de volgende dag.

Dag 3

Onze eerste show dag, Niet de World dog show maar de Franse kampioenschappen.  We rijden vlot naar Parijs en parkeren bij de showhallen. Auto's uit heel veel verschillende landen zien we staan. En wat ons direkt op valt is de hoeveelheid honden stront.  Overal lag het, er werd niets opgeruimd. Je moest goed uitkijken waar je je voeten neerzette want voor je het wist had je zo'n bruine jongen onder je schoen. Voor we de hallen inmogen worden de honden gecontroleerd op hun chipnummer en paspoort. Alles is oke en we zoeken onze ring op. Gelukkig zijn de ring voor Michael en Mango vlak bij elkaar. We plaatsen onze spullen en het wachten begint. Michael is vroeg aan de beurt en we zijn verbaasd over de manier van keuren. De keurmeester staat gewooon foto's te maken in de ring. Lopen hoefen de honden individueel niet. Neerzetten en klaar. Binnen anderhalve minuut was het gebeurd...... Michael kreeg een Uitmuntend maar wordt niet geplaats bij de eertste 4.  De verbaasing werd nog groter toen we zagen wat er wel geplaatst werd. Wat was hier aan de hand.........

Michael stond er goed bij,

De beagles waren heel divers, Michael en Alinda staan hier tweede van rechts.

We kwamen er al snel achter dat we ons geen illusies hoefden te maken, De show wereld in Frankrijk is nog corrupter dan in Nederl;and.

Voor Mango kwam de tijd van showen ook dichterbij. Hier is hij nog even met Alinda aan het dollen, een stukje ontspanning hoort er bij.

Michael en  Mango als aandachtige toeschouwers langs de ring.

en dan is het zover. Mango mag de ring in. Hij mag in tegen stelling tot Michael wel lopen. De keurmeester nam hier wel de tijd voor de beoordeling.

Het ging voortreffelijk. 1 Uitmentend en Best Reu. Tevens zijn eerste punt voor een eventueel Frans kampioenschap.

En als dan de keus voor beste van het ras gemaakt moet worden is het weer Mango die aan het kortste eind trekt. Best of Breed, Mango with Meillion.

Michael gaat nog met Louisse Kerkmeester in de juniorhandling. Maar ondanks dat het er  goed uitzag werden ze niet geplaatst.

Aan het einde van de dag is de ere keuring voor ras groep 6 . Mango en Alinda betreden de erering maar ook zij werden niet geplaats. 1,2, 3 werden Franse rassen.

Met een dubbel gevoel gingen we terug naar de camping, Blij met de uitslag van Mango maar ontevreden over het verloop van de keuring bij de beagles.

Dag 3,

D - Day. Vandaag was de dag. De World Dogshow 2011 voor Mango en Michael. Zou het lukken, Zou mango voor de derde keer op rij World Winner worden. We waren vol vertrouwen maar zeker weten doe je het nooit. Weer keken we verbaasd naar de hoeveel heid drollen op de parkeerplaats, er was werkelijk niets opgeruimd, De stank kwam je gewoon tegemoet.

Het Logo van de World dog show 2011, Zonde dat er niet meer gebruik van is gemaakt.

(Meute) jacht is belangrijk in Frankrijk. Er waren dan ook heel veel verschillende meutes aanwezig. Een fantastisch gezicht.

3 personen houden zo'n hele meute met zwepen en fluiten in bedwang.

De beagles in de ring. De verbasing zou deze dag nog groter zijn dan de dag er voor. Michael kreeg een Uitmuntend maar opnieuw werd hij niet geselecteerd. Zelfs Ayers Rock From Elly's Pack, op dit moment misschien wel de beste beagle reu in de showwereld werd niet geplaats. Als je dan zag waar de keurmeester wel voor koos. Schande, Het was 1 grote aanfluiting.

Michael in de ring.

Als je de keurmeester hoort vragen kom je uit Frankrijk ,uit welke kennel komt je hond en nog meer van dat soort dingen, Dan weet je genoeg. Beagles showen we nooooit weer in Frankrijk.

Na Michael hadden we een uur rust en toen was het tijd voor Mango. Alinda kreeg toch kriebels in haar buik. Alles moest goed gaan.

Gespannen wachten aan de rand van de ring.

Mango zijn karakter heeft al heel veel harten doen smelten, en ook nu weer was de keurmeester onder de indruk van de blijheid van de hond.
Langs de ring hadden we ook al ontzettend veel aandacht gehad voor Mango, Zelfs mensen uit Zweden, het thuisland van het ras, waren vol lof over Mango.

En ja het was gelukt. Mango kreeg opnieuw 1 Uitmuntend, Best of Breed en een punt voor het Franse kampioenschap. Maar belangrijker was. WORLD WINNER 2011.  Na Bratislava 2009, Herning 2010 nu ook in Parijs2011.

Aan het einde van de dag nog maals de erering, Opnieuw een chaos. De planning was dat groep 6 om 6 uur de ring in moest. Ik loop een ronde en zie opeens de eerste honden van groep 6 al om kwart voor 5 in de voorkeurring staan. als een haas naar Alinda toe, Mango lag nog in een diep slaap. Hond wakker en naar de erering. Enkele rassen kwamen zelfs te laat.

Eerder op de dag hadden we de keurmeester voor de groep al gezellig champagne zien drinken met mede exposanten uit rasgroep 6, dan weet je al genoeg.
Voor Alinda en Mango kwam met een laatste ronde door de erering een einde aan de World dog show.

1,2,3, het werden weer Franse rassen.
 De show zat er voor ons op. Blij met Mango zijn titel.  Maar kwaad op de organisatie, Niets maar dan ook helamaal niets kreeg je. Geen beker, geen Vaandel, zelfs geen diploma. Nee wat dat betreft was het een erg slechte show. Vies, Smerig, slecht georganiseerd, corrupt. Weigeren Engels te praten, nee een goed woord hebben we er niet voor over.

Op de camping krijgen de heren beiden een groot stuk stokbrood, dat hadden ze wel verdient.

Dag 4.

Maandag, we pakken de spullen in en rijden weer terug naar huis. vier dagen Frankrijk komen ten einde, Vier dagen met plezierige maar ook heel veel vervelende momenten. Na 6 uur rijden komen we weer veilig thuis. we halen de honden op en zijn weer compleet.
Showen in Frankrijk......1 keer nooit weer !!