Wedstrijd Hoge Hexel, Onze eerste U

Afgelopen zondag stond er weer een FHN wedstrijd voor Elwood in de agenda. Hoge Hexel, een gehucht achter Ommen was de plaats van handeling. Vrijdag avond hadden we nog een training met ons trainingsgroepje gedaan , zaterdagmorgen nog een training bij de KC en dan dus zondag de wedstrijd. Elwood begint er een spelletje van te maken om tijdens een wedstrijd zijn eigen koers te kiezen, dat moet maar eens afgelopen zijn. Hem hard aanpakken dat werkt bij hem niet door zijn opgelopen trauma, dus dan wat anders proberen. Vrijdag avond ging hij er ook even vandaar. Dag Elwood, en ik liep de baan uit. Hij kwam snel achter me aan en ik lijn hem aan en zet hem langs de baan en doe een ronde met Michael. Hahah, je had zijn koppie moeten zien, dat was niet de bedoeling. De rest van de avond luisterde hij keurig. Zou dit de manier zijn om hem bij de les te krijgen we zullen zien.

Zondag dus op naar Hoge Hexel. 20 maart dit voorjaar was hier de eerste officiele wedstrijd van Elwood, nu gingen we er dus weer heen .Zoals altijd gaat Michael ook weer mee. De wedstrijd zou buiten gehouden worden maar de weersvoorspelling was dusdanig slecht dat de organisatie had besloten om uit te wijken naar de binnen locatie van de manege. Het wachten kan beginnen, de parcoursen worden uitgezet. We beginnen met het Vast parcours. Als alles klaar staat is het zover dat we mogen gaan verkennen.  Ik loop mijn ronde en bepaal waar ik moet wisselen, inhouden bij de raakvlakken en gas geven. Ik benut de volledige tijd die er staat voor het verkennen en het rondje zit goed in mijn hoofd. Nu wachten of ik het in de wedstrijd samen met Elwood ook voor elkaar krijg.

Snip en Snap samen in de bench

 

En dan is het tijd dat onze klasse zich gereed kan gaan maken. De hindernissen worden op hoogte gezet en als derde mogen wij de baan in.

Elwood is er goed bij met zijn koppie en we zijn op snelheid. Sprongen, tunnel, breed en dan de kat, yes raakvlakken meegepakt nog een sprong en op naar de palen... even een kleine twijfel maar Elwood gaat door. Nog een serie sprongen, door de tunnel contact zoeken dat hij rechtsom gaat en niet rechtdoor over de A. Het gaat heerlijk. Opnieuw door de tunnel en dan naar de A, raakvlakken yess en op naar de finish. Daar komt de opluchting. foutloos rond , onze eerste U is een feit. We zaten er al een tijdje tegen aan te hikken maar het was het  steeds net niet. Maar nu was hij dus daar, een heerlijk gevoel. Foutloos en voor mijn gevoel ook nog een snelle ronde, nu was het dus wachten op de uitslag.  En als die bekend wordt gemaakt komt er een grote lach op mijn gezicht. Elwood en Tjeerd op de tweede plaats, 1,5 seconde achter nummer 1. Wat was ik trots op mijn kleine vriend.

 

 

Deze wedstrijd werden de prijzen voor het eerst uitgereikt na het onderdeel en niet zoals gewoonlijk aan het eind van de dag.  Ik haal de prijs op en zet Elwood er mee op de foto. Dan zien we dat het de verkeerde is en wisselen we hem om voor de juiste.

 

He baasje dit was de jumping niet hoor, dit was vast parcours.

 

En hier dan met de juiste prijs.

 

Het volgende onderdeel is de Jumping

 

 

Dus weer verkennen en bekijken hoe je de route gaat lopen. We starten goed maar na hindernis vier gaat het fout. De palen, thuis gaan ze super maar in de wedstrijd is het steeds drama. En ook nu begint Elwood te rotzooien, zoekt een eigen route springt over ene hindernis en tja Disk. Ik loop naar de finish, Dag Whoop !! He baasje das de bedoeling niet, ik lijn Elwood aan en met een verbaasd gezicht kijkt hij me aan...We waren nog niet klaar baas'. Ik negeer hem een tijdje en vanuit mijn ooghoek zie ik hem teleurgesteld in de bench zitten. Tja misdaad loont niet meer Whooper !!

 

We hebben nog 1 kans later in de middag en dat is op het spel. Geen vaste route maar zelf je baan bepalen en zoveel mogelijk punten pakken. Dit maal met een bonus op de paaltjes, twee sets foutloos nemen.

 

We beginnen goed en ik heb de focus weer van Elwood, we proberen de palen maar de bonus lukt ons niet. Verder kan ik hem er goed bijhouden en uiteindelijk komen we op een negende plaats.

 

 

Al met al een heerlijke dag samen met mijn kleine vriend. Onze eerste U, wat voelt dat lekker. Samen met Elwood begonnen aan dit avontuur, gewoon gestart met trainen om hem over zijn angsten in grote groepen heen te helpen, het trauma dat hij opgelopen had op een show in Dortmund. Wedstrijden lopen dat was niet eens ons doel, zelfvertrouwen voor hem  daar ging het ons om. Kruipend kwam hij de eerste les de manege bak binnen. Met trainen een stap naar voren, dan weer 1 naar achteren en vervolgens een reuze stap naar voren. Een weg met bulten en kuilen en als je dan ziet wat hij nu laat zien, dan ben ik trots, nee TROTS met hoofdletters.

 

 

 

Hier onder een link naar de filmbeelden van Elwood in Hoge Hexel

 

Onze eerste U, Hoog Hexel