De hele week hebben we kunnen genieten van prachtig winterweer. De mannen hebben veel in de sneeuw gespeeld en ikzelf heb weer aardig wat uren doorgebracht op het ijs. Door de corona maatregelen was het advies om te schaatsen in je eigen omgeving. Daar heb ik me aan gehouden. Helaas was bijna al het ijs hier erg slecht door de sneeuwval in de eerste nachten met vorst. Meer naar het midden van het land is de vorst iets later ingevallen en werd men getrakteerd op een zwarte spiegel. Het deed me zeer om dat te zien en zelf de poot stijf te houden en geen onnodige km te rijden om naar dat mooie ijs te gaan. Vandaag de laatste winterdag volgens de voorspelling. Na vier dagen kwalsterijs heb ik de knop omgezet en besloten om vandaag niet meer op het ijs te gaan. 1op 1 wandelen vandaag met de mannen, ook voor hun komt deze winterperiode na vandaag tot een einde dus ze er vandaag nog maar optimaal van laten profiteren. Mango ging als eerste weer met mij mee.
Komende dinsdag hopen we alweer de 13e verjaardag van Mango te vieren, waar blijft de tijd.
Donald is de volgende. Het blije ei. De hele week is hij als zo blij in de sneeuw, hij kan er geen genoeg van krijgen. Ik heb de lange speurlijn van Mango mee en die doe ik aan zijn tuig. We wijken af van het pad en lopen door een dik pak nog niet aangelopen sneeuw.
Alleen maar rennen, rollen en gek doen.
Er komt nog een hondje op de es en de beide mannen hebben samen dikke lol.
Als het aan Donald lag dan bleven we gewoon de hele dag daar in de sneeuw.
We gaan terug naar huis. Alinda had ondertussen James al in de hal gedaan met zijn tuig aan, ik kon dus direct weer door voor de volgende ronde.
En ook hier weer de lange lijn er aan en genieten.
Snuffel, snuffel, wat heeft hier gelopen.
Odin is dan aan de beurt. Ik had uit voorzorg al mijn regenbroek aangetrokken omdat ik wist dat ik met foto's maken in de sneeuw ging zitten. Bij Odin ging ik zelf languit in de sneeuw liggen om hem in actie op de foto te krijgen.
Hoe gekker hoe liever.
Ehm... moet ik mijn laatst geschreven woorden weer terug nemen..... niks niet knappe vent haha
En dan is er nog 1 die vol smart zit te wachten op zijn 1op 1 rondje. Elwood. Na zijn operatie is hij weer een stuk actiever geworden en komt zijn kattekwaad weer helemaal terug. In de sneeuw is hij weer de pup Elwood.
Blije gup, pretoogjes en een grote smile.
Grijs wint het steeds meer van bruin.
Kleine vriend , hopelijk kunnen we snel weer los met trainen.
En dan zijn er nog twee. De beide oude mannen. Deze week niet veel met ze gelopen in de sneeuw en kou, dat was een te grote aanslag op hun lijf. Vanmorgen mochten ze als laatste weer mee. De temperatuur was voor hun ook weer wat meer aangenaam. Toch de jas erbij aan en niet door de losse sneeuw maar meer over reeds gesmolten delen van het zandpad of platgelopen sneeuw.
Happy face.
Door de stuifduin was een spoor, daar konden ze mooi door.
2 sneeuwwitjes in de sneeuw.
De zon kreeg de laatste dagen in de loop van de dagen steeds meer kracht, grote delen van de sneeuw op het zandpad waren al weg gesmolten.
Het was een heerlijke morgen en deel van de middag voor mij en de mannen. Het balen van het niet schaatsen werd door het plezier van de heren meer dan goed gemaakt. Terwijl ik in de middag met een kop warme chocomelk op de bank naar het WK afstanden zit te kijken wordt er links en rechts van mij een heel bos omgezaagd. De mannen liggen diep in dromeland.
Een heerlijke winterweek kwam zo ten einde. Wat rest zijn straks de foto's aan een tijd die we in jaren niet meer hebben mee gemaakt in Nederland. Sneeuwstorm, strenge vorst, schaatsen op buitenijs, bijna een land wat in rep en roer is voor een elfstedentocht (heel Nederland behalve Friesland), een witte wereld met windstil weer en strak blauwe luchten. Het was een week genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten