Elwood laat ons schrikken

 Afgelopen maandag kwam ik na werk thuis, het was mooi weer dus in de planning stond een lekkere wandeling met de mannen. Ik doe de deur open en krijg een behoorlijke schrik, Elwood is helemaal de weg kwijt, valt om, loopt alsof hij dronken is. en zijn kop staat erg scheef Shit wat hebben we nou weer. Tia of vestibulair syndroom denk ik, Ik bel direct met de dierenarts en ik kan om half 6 nog langs komen. Na onderzoek blijkt het inderdaad het vestibulair syndroom, een storing op zijn evenwichts orgaan. iets wat vaker voorkomt bij oudere honden en wat Mango ook een aantal keren heeft gehad. Hij krijgt een pijnstiller en met rust moet het verder herstellen. 

November nog vol in de wedstrijd en dan nu opeens een zielig hoopje hond wat geen rechte lijn meer kan lopen

Echt niet happy

In huis zet ik de kennel weer neer, Elwood moet even apart van de groep. Zo heeft hij een eigen rust plekje. Ook in de nacht ligt hij nu even alleen bij Dylan. 

Samen met Dylan, duidelijk te zien hoe scheef hij zijn kop heeft.

Elke dag zien we hem gelukkig weer wat steviger op zijn pootjes staan. Met de groep mee uit is even niet aan de orde. Dus met de 5 apart, we zijn niet compleet

Dylan sukkelt ook een beetje, waarschijnlijk een virusje wat hem parten speelt, dus de twee oudjes samen in de ziekenboeg

Dylan is erg zorgzaam voor Elwood ondanks dat hij zich zelf dus ook niet lekker voelt.

Kleine rondjes uit, Zijn koppie komt weer wat rechter.

Dylan knapt gelukkig snel weer op en Elwood verandert ook elke dag, Cooper gaat nu mee op stap zodat Elwood weer langzaam kan wennen een drukte om hem heen met wandelen.

Elke avond liggen de beide oudjes naast elkaar, en elke avond zie je gewoon verschil in de houding van Elwood zijn koppie.

Ook Charlie voegt zich nu bij de groep met wandelen, zo bouw ik de drukte rond Elwood langzaam weer op

Met rust moet dit genezen, we zijn nu een dikke week verder en Elwood lijkt weer bijna helemaal terug te zijn. Koppie zit weer mooi recht.

Mijn maatje, wat heb je me laten schrikken vriendje.

Trots rechtop, een heel verschil met de foto van de eerste nacht.

We houden Elwood nog goed in de gaten, nog even proberen hem wat rustig te houden. Maar zo als het nu lijkt heeft hij er geen nadelige gevolgen aan over gehouden.