Vakantie Tsjechie 2025 (9)

 12 September

De laatste dag hier op de berg.  Ik was deze morgen extra vroeg opgestaan want ik wilde de zon zien opkomen over de bergen. Dus stond ik al heel vroeg in de wei. Helemaal alleen, de kille ochtend lucht inhaleren. Helemaal tot je zelf komen. Voor mij tekende zich een prachtig schouwspel af van mist en zon. Heerlijk wakker worden.

Ik was niet de enige die genoot van de vroege ochtend.

Vandaag zouden we met elkaar de Poustevnik nogmaals beklimmen maar helaas is Joris niet helemaal fit. Hij blijft dus thuis en Nicole ook. We drinken nog een kop koffie en genieten van de mannen op de trampoline. De mannen gaan naar binnen en  Alin en ik stappen samen het hek door en gaan de tocht naar boven aan

Dit zie je meer in Tsjechië, hele hekwerken vol met omgekeerde kopjes.

We lopen over smalle wandelpaden door de landerijen.

Prachtig plaatje.

En dan de klim naar het hoogste punt, 

We zijn boven en het begint een beetje te miezeren, we genieten van het uitzicht en beginnen dan weer aan de weg terug. We lopen weer via een smal wandelpad maar dan opeens is de weg versperd door een dikke stier...... ben er niet bang voor maar heb er wel respect voor, dus omgekeerd en via een andere weg onze route vervolgd.

We genieten van de omgeving en van de mooie grote linde bomen die hier gewoon midden in de landerijen staan.

Weer terug bij het huis beginnen we met het schoonmaken en opruimen, het zit er bijna op. Nog 1 groepsfoto van de mannen hier in Tsjechië.

De 3 jonge heren, wat hebben ze het goed gedaan deze 2 week.

Na het eten valt alles in een diepe slaap.

De avond valt in, onze laatste avond hier .

De mannen krijgen hun lampjes weer aan en scharrelen buiten nog heerlijk rond, 1 voor 1 komen ze naar binnen en zoeken een plekje. James en Casper.... zo lief, James moest eerst niks van Casper hebben maar sinds Wales vorig jaar zij het dikke vriendjes.

De baterijtjes zijn leeg.

Alle kamers zijn schoon, we zitten nog even in de keuken die zouden we morgen aanpakken maar besluiten die voor het slapen gaan ook nog schoon te maken. Dan is het morgenvroeg alleen nog de laatste dingetjes afronden.

13 Augustus.

Vroeg zijn we beneden, nog 1 keer genieten van de reeën op de wei. Donald trakteerde ons nog op een diarree verassing deze morgen, maagje was blijkbaar even van slag.

De honden gaan naar buiten en na het eten de bus in. Zo kunnen wij het laatste opruimen zonder dat de honden ons in de weg lopen in de kamers.

Het is tegen negen uur als ik voor de laatste keer het hek open doe. We beginnen aan onze reis terug naar Holland,

De reis gaat voorspoedig, onder weg stoppen we een aantal keren voor een kop koffie of een plas stop voor de heren. Donald knapt gelukkig weer wat op.

Er is een wegomleiding en we worden nog getrakteerd op een bijzonder bouwwerk, nazoeken op internet bleek het om 1 van de nationale monumenten van Duitsland te gaan.

In het eind van de middag naderen we Nederland en veranderd de lucht van mooi naar dreigend.

En het dreigende bleek te kloppen vlak voor dat we de grens passeren gaan de luiken open en rijden we in de regen Nederland binnen.

Onder weg had Alinda al eten besteld, Joris en Nicole gingen nog met ons naar Westerbork en zouden daar nog overnachten.  Als we een klein half uurtje thuis zijn verschijnt er een prachtige regenboog aan de lucht..... We keken er naar en ik voelde mijn ogen nat worden. Een teken van Dylan..... zijn meute was weer veilig thuis, 

Bijzonder moment kreeg er kippenvel van.

Onze reis zat erop. 2 weken genoten van de mannen, prachtig weer en een beetje rust na dit rare jaar. Dylan.... hij was er niet meer bij, hij werd gemist en vaak werd zijn naam genoemd,maar in ons hart was hij er  bij en met kleine tekentjes liet hij blijken dat hij deze 2 week mee keek..........