De eerste Ot en Sien wandeling, Jayson als kleine pup
15 jaar later de 15e uitvoering, Jayson liep als een trotse oude baas mee.
En hij had een plezier, Hij zag er niet uit op het einde van de wandeling.
Hier het verslag.
Gistermorgen was het dan zover. De Ot en Sien wandeling stond in de agenda. Zaterdag avond hadden we nog zitten te dubben wat doen we met Mango, meelopen kan niet maar moet er 1 van ons thuis blijven of niet. We besluiten om het zondagmorgen eerst aan te zien.
Als we zondag morgen beneden komen zitten de heren met hun suffe koppies naar de trap te loeren, Jullie zijn vroeg , zie je ze denken. Ze gaan naar buiten en ik hou Mango goed in de gaten, maar hij was een stuk opgeknapt. Hij speelde met de rest en ook zijn temperatuur was weer normaal. We besluiten om hem alleen thuis te laten met een groot bot , heeft hij wat te doen. We zetten de heren in de auto en rijden naar onze buren verderop in de straat. Hier staat Ruben al vol ongeduld op ons te wachten, hij mocht vandaag met ons mee. We vertrekken naar Roden en hebben er zin in. We arriveren rond 10 uur bij het scouting gebouw. Overal hingen papieren aan de bomen we konden het niet missen.
Bij het scouting gebouw zitten Denia en Carlein al vol ongeduld te wachten op al hun beaglevriendjes.
He denkt Dylan ik mis iemand. Tja Elfie, zijn zus, kon er vandaag niet bij zijn die heeft puppies. Maar gelukkig voor Dylan waren zijn neefjes Monty en Mika er wel.
Mika komt de meute direkt begroeten.
Michael hadden we vandaag uitgeleend. Een ander gezin zou vandaag met Michael de wandeling lopen.
Rond half elf spreekt Jan van Dijk de wandelaars toe. Hij heet iedereen van harte welkom en wenst ons allen een prettige wandeling. Wiebe Oosterhof neemt het woord ook nog even en meld dat het de 15e wandeling is die Jan en Jenny organiseren. Hij heeft een leuke attentie voor hun.
Jan en Jenny zijn blij met het kado. Jenny vertelt dat Jayson als kleine pup bij de eerste Ot en Sien wandeling was en nu bij de 15e is hij er ook bij. Toch wel bijzonder.
En de oude baas, die wist niet waar ze het over hadden maar hij straalde wel toen hij een applaus van de wandelaars kreeg.
We beginnen aan de wandeling en de honden mogen los. Niet alle honden gaan los,maar de honden die los gaan die rennen er als hazen vandoor.
Even een moment van rust.
Ruben liep samen met Jayson, Beide straalden ze van plezier
We verlaten het bos en steken de weg over. We vervolgen onze wandeling langs een waterloop.
Sommige beagles konde de verleiding niet weerstaan en gingen zelfs kopje onder.
De oude baas aan kop van de wandeling.
De broers Mika en Monty houden een wedstrijd, Wie is het snelste
Met dank aan de heupgordel, Alinda kon heerlijk vrij wandelen, geen getrek aan haar armen.
En de ouwe baas........ hij liep als een jonge hond. Liet hij ons tijdens de vakantie al versteld staan vandaag was er weer een dag om in te lijsten. Wat een genot om je oude vriend zo te zien genieten.
Moet ik nog wat zeggen.... Het beeld zegt genoeg......
Een bonte stoet liep langs het Peizerdiep op weg naar de vistrappen.
Alinda met de drie Muskoka heren om haar heen.
Ruben genoot met volle teugen van alles wat er om hem heen gebeurde.
En ons zwijntje van de Veluwe was er ook weer. Dylan ging heerlijk uitgebreid in het water liggen.
Ach dit is nog heilig met wat we later zouden zien.
Het was benauwd en daar kan Dylan niet zo goed tegen. Het water geeft hem de nodige verkoeling. Hij lijkt hier wel een otter.
Jayson neemt even de tijd voor een heerlijke slok Drents bronwater. Misschien is dit wel zijn geheim... wie zal het zeggen.
Het stralende middelpunt.We kregen heel veel complimenten over hoe goed hij er nog uitzag.
We lopen verder door het Mensinge bos en komen uiteindelijk bij een groot bos ven terecht. Hier kunnen de honden zich even heerlijk uitleven. En er was daar 1 die menig hart deed smelten.
Mag ik jullie voorstellen aan de ster van het bosven ,Good old Jayson van de Oppershoeve ,
Volgens de oude baas hoort een ven vrij van takken te zijn. Hij ging dan ook op zoek naar 'zwerfvuil ' in het ven.
Dat is 1, en uiteraard niet de makkelijkste weg zoeken om weer aan wal te komen. Hij zakte tot zijn buik weg in de modder.
Dylan en Justin stonden al klaar om hun makker te helpen om weer uit de modder weg te komen.
Tja en als Steven dan een stok in het water gooit , dan ga je er toch weer achteraan..
Hebbes!!!!!
En zie hier de uit voering van de here Jezus door Jayson, Lopen over water.
En weer een stok.
En wat is er dan lekkerder dan heerlijk door de modder rollen . De witte hond was opeens zwart.
Na het rollen zoekt hij een plekje waar hij het ven iets beter kan overzien. Zijn er nog stokken te vinden ????
En ja hoor opnieuw duikt hij er in en vind weer een stok.
De heren van de venwacht reddingsbrigade houden hem goed in de gaten.
En nog een keer.
Als het ven takvrij is gaan we verder met het laatste stuk van de wandeling. Nog een klein stukje en we zijn weer terug bij het scoutinggebouw.
Hier hebben we nog een kleine picknick en praten we nog even na over de geweldige wandeling. Wij en de heren hebben met volle teugen genoten. Denia en Carlein zitten heerlijk naast elkaar en genieten van de gedachten dat een ieder weer een fantastische Ot en Sien wandeling heeft gehad.
Alle honden de vertrekken worden nagekeken.
Terwijl wij zitten te eten heb ik de honden in hun bench achter in de auto gedaan. Ons oude varken zag er niet uit maar hij heeft ontzettend veel lol gehad en dat pakken ze hem niet weer af.
Hier nog een link naar "Mijn Album" met veel foto's van de wandeling.
Als we thuis komen begroet Mango ons hartelijk, de beagles vertellen hem wat ze beleeft hebben en Mango komt extra knuffels halen bij ons. Binnen een half uur lag de hele meute in een diepe slaap.
1 opmerking:
Het was inderdaad een succes, Ruben heeft GENOTEN!!! en slapen dat ie deed.BEDANKT VOOR DE MOOIE DAG
Een reactie posten