Afgelopen week was de meute in Denemarken. We waren weer naar de VSS. Vrijdag de 14e vertrokken we. De bus had ik donderdag middag al in gepakt. Het is altijd weer even puzzelen maar we weten inmiddels hoe we hem het meest efficient in kunnen pakken. Camping spullen op de dubbele bodem en honden spullen meestal onderin.
De mannen volgden elke beweging en bleven dicht bij mij in de buurt, stel je voor dat de baas ons vergeet. Vrijdag morgen de laatste dingen regelen en tegen 8 uur vertrokken we richting Zuidbroek waar Eric, Irene en Henk op ons wachten.
Hij is erbij, 15 en een half de nestor van de groep. Met een blij gezicht lag Dylan te wachten op de dingen die zouden komen.
We rijden eigenlijk zonder oponthoud door . In Duitsland stoppen we even bij een tankstation voor een kop koffie en een strek moment van de benen. Ook bij de Deense grens rijden we zonder problemen door
Aan het eind van de middag komen we aan in Haderslev bij de Sandersvig camping & Tropeland
Het opbouwen kan beginnen. Als eerste zet ik een kenneltje klaar waar de honden in kunnen daarna hebben we de handen vrij om rustig de tent op te zetten
We hebben 2 plekken naast elkaar gescheiden door een haagje. We zaten niet op het veld waar de meeste VSS gangers zaten en dat vonden we ook niet erg, we hadden hier veel meer ruimte voor ons zelf.
De mannen volgen alle verrichtingen goed.
We gaan niet te laat op bed. Het was een lange dag geweest. De eerste nacht ging super, de honden sliepen als een blok en waren pas om half 8 wakker. Ik ga met ze aan de wandel richting het strand, een kleine 500 meter achter de camping.
Onderweg stond een kraampje met honing, onbeheerd en gewoon met een geldkistje ernaast, mooi dat dat hier nog kan.
We ontbijten en maken ons dan klaar voor de eerste showdag. Het lijkt een warme dag te worden. De show is helaas niet op de camping, maar op een sportveld een dorp verder. Erg jammer dat ze de show uit het geheel van de VSS week op de camping halen. We nemen de koelmatten en jassen mee en vertrekken dan naar de showground. We zetten onze tent tussen die van onze Deense vrienden.
Donald en James staan ingeschreven, die gaan dan ook beide in een aparte bench zodat we ze er makkelijk uit kunnen halen. James zat lekker om zich heen te kijken.
Elwood had door dat hij niet in actie hoefde te komen en nam het er dan ook maar van. Heerlijk ontspannen lag hij in de bench.
De drie mannen als supporters voor Donald en James.
De vlaggen van de landen waar vandaan de deelnemers voor deze show kwamen. En ook hier is het weer erg jammer dat sommige exposanten puur en alleen komen om de keurmeester.....
James hield alles goed in de gaten.
En dan is het zover dat wij de ring in mogen met de mannen. een zware klasse van 12 reuen zal gaan strijden voor de eerste vier ere plaatsen. Het was voor donald en mij gewoon een leuke ervaring om weer even samen anders door de ring te gaan dan tijdens onze agility wedstrijden. We hadden voor deze show welgeteld 1 keer even het show riempje om gehad en even een stukje gelopen en netjes laten staan. We gingen dan ook zonder verwachtingen de ring in. Onze laatste show was vorig jaar ook op de VSS.
Alin en James, ook niet getraind en hun laatste show samen was afgelopen november.
Als we gelopen hebben als groep begint de individuele keuring, we kruipen in de schaduw onder de tent en wachten op onze beurt.
Donald mag, en hij liet zich mooi zien, we maakten gebruik van de ring, velen lopen maar een klein stkje maar ik weet dat Donald zijn kracht ligt op zijn gangwerk, dus ik maakte grote lijnen . Donald kreeg een Uitmuntend en zou dus terug moeten komen straks
Toen Alin moest zei de keurmeester dat ze niet te ver moest lopen , koste teveel tijd
James deed het keurig en kreeg een Zeer Goed.
De geselecteerde honden komen terug in de ring voor de keuze van de beste vier. Donald kwam op een mooie vierde plaats.
Ja Duckie , we did it hihih
Mijn agility racer, wat was ik trots op hem.
en bij de tent, daar had Dylan alles van een afstandje bekeken.
Als de show afgelopen is laten we de tent staan, morgen moeten we hier toch weer zijn, we zetten hem wel extra vast, je weet het maar nooit. Het was een warme dag geweest dus er kon zo maar onweer opkomen zetten. We rijden terug naar de tent en gaan eten.
Het betrekt snel en niet veel later komen de eerste druppen naar benden gevolgd door onweer. Als de buien over getrokken zijn staat er een regenboog aan de hemel, hij raakt onze tent, het lijkt een stille groet voor ons......
Na weer een goede nacht is het al vroeg dag. Showdag twee , het weer is heel anders, harde wind en regen
De mannen zaten droog in de tent dus het maakte hun niet zoveel uit wat het weer deed.
Gelukkig is het droog als wij de ring in mogen. Beide mannen doen weer goed hun best.
Koekje baas ?
Volledige strekking bij Donald
En ook nu kreeg Donald weer een Uitmuntend, en moest dus nogmaals terug komen.
Direct na Donald moest James, de kleine man deed weer goed zijn best en liep lekker vrij door de ring.
Volle concentratie op de tafel
En ook James kreeg een Uitmntend en moest dus net als Donald nog een keer terug komen. Beide mannen worden niet geselecteerrd bij de beste vier, maar dat mocht de pret niet drukken. Ze hadden beide goed hun best gedaan deze twee dagen en kregen beide dagen een keurige beoordeling.
Bui na bui trekt over het show terrein, erg jammer er is dan ook bijna geen sfeer. Aan het eind van de show is er het eremoment voor de veteranen. Helaas viel dat dit jaar ook wat in het water, vele mensen waren al weg door het slechte weer en de mensen die er nog waren waren en achter de ring druk bezig met het maken van de ere foto's van de winnaars. Misschien een idee om de veteranen parade te houden tussen de keuring van de reuen en teven, dan krijgen de oudjes echt de aandacht die ze verdienen.
15 jaar vriendschap in 1 beeld
De veteranen stellen zich op vanaf 8 jaar mogen ze meelopen , de oudste was niet Dylan maar het zelfde oudje als vorig jaar. toen 15m,5 nu dus maar liefst 16,5 jaar oud.
15,5 en 16,5 jar, de twee oudste veteranen aanwezig.
Tja en ook Elwood is veteraan, al zouden we dat echt niet zeggen.
Jaren terug zou Elwood dit spannend hebben gevonden, nu stond hij er vol zelfvertrouwen.
Blues Brother in de ring.
En de 1 na oudste dus, Dylan
En de oudste, ook deze krasse knar is familie van onze mannen.
En daar is de beloning, een worst voor elke veteraan.
Kom maar op lijkt Dylan te zeggen, heb er lang genoeg op moeten wachten vandaag.
En zo kwam ook deze show dag ten einde gelukkig bleef het op het einde nog droog zodat we de tent droog konden opruimen. Als we alles weer in de auto hebben rijden we terug naar de camping. 2 dagen show zaten erop. We gaan eten, wandelen nog even met de mannen en maken plannen voor maandag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten