De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zaterdag 13 oktober 2012

Echt herfst

Bah, nat ,guur en koud, dat zijn de ingredienten van de laatste dagen. Er is weer genoeg water naar beneden gekomen en de wind maakt het guur. Voor de meute maakt het niks uit of het nu regent of dat de zon schijnt. Wandelen willen ze altijd wel.  Maar na een wandeling is het heerlijk slapen in huis waar de kachel inmiddels weer aanstaat.

Zo liggen Justin en Dylan 's avonds het liefst, heerlijk knus tegen elkaar aan.


Mango hangt meestal zo in zijn stoel.


Als Justin wakker is wil hij wel op de hoogte blijven hoe het met zijn neefjes en nichtjes is.


Vanmorgen was het weer zo'n morgen waar van je niet weet wat het wordt. De dag begon met een oostelijke hemel die helemaal rood was. Het gezegde zegt het al. Morgen rood geeft.... en inderdaad het duurde niet lang of de sluisdeuren boven werden weer open gezet. Dylan en Mango zaten voor de tuindeur te kijken naar de regen die neer kwam.


Michael vond het allemaal wel best en sliep nog even door.


Mango op de poef en Dylan in de vensterbank. Soms kunnen ze niet met elkaar maar meestal kunnen deze twee ook niet zonder elkaar.


Onze hang jongere heerlijk onderuit gezakt in de vensterbank.


Dylan ook al weer vier jaar.


Tussen de gordijnen door even kijken of het droog is geworden.


In de loop van de morgen begint het weer iets te verbeteren. Ik ga weer op stap met de heren, Jayson mag als eerste mee.
De afgelopen dagen zijn de maisvelden geoogst. Door de natte tijd is er wel veel modder ontstaan. Jayson en ik gaan van het pad af en scharrelen heerlijk samen het veld in.


En met al die modder blijf je echt niet schoon.


Als een jonge hond genoot de oude man van alle modder en viezigheid om hem heen.


De ganzen beginnen al weer te trekken, de eerste tekens dat de winter er aan komt.


Een deel van de mais kon niet geoogst worden. Het land was veel te nat. Voor de vogels een waar paradijs.


Maar ook voor Jayson, heerlijk scharrelen in het maisoerwoud.


 Ik stapte soms uit de rij en hield me muis stil. De oude baas was me dan kwijt en scharrelde rustig door. Op het eind van de rij kwam Jayson er dan achter dat ik er niet was.


En daar kwam Jayson terug.... Baas waar bleef je nou ???

 
Het was genieten
 

De krulspelden in de oren??


Sprong Jayson vorige week nog over de water plassen, vanmorgen sprong hij over de maisstoppels. Hij genoot er van.


Maisstoppel springen voor veteranen.


We lopen weer terug richting het hoofdpad.


Maar voordat we daar zijn moeten we  uiteraard eerst nog uitgebreid door de modder.


Joeppieeee....



Schoon was Jayson niet meer toen we thuis kwamen. Wat een plezier heeft hij weer gehad.


Na Jayson neem ik Mango mee en als laatste Michael, Dylan en Justin. Ik was vergeten om mijn memory stick weer in de camera te doen dus van de andere beagle boys helaas geen foto's.

Geen opmerkingen: