De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zondag 3 juli 2016

Een rustig weekend met flapper oren

Na een aantal intensieve weekenden voor de meute hadden de heren dit weekend een relax weekend. Vanmorgen een ochtendje tijd voor twee. Ik nam de heren in groepjes van twee mee op stap. Als eerste zoals bijna altijd met Mango. Mango is mijn wild verklikker, als er een haas of ander wild in het lange gras of in de, inmiddels bijna knie hoge, maisvelden zit dan geeft Mango dat duidelijk aan. Handig zo'n wildspotter. Tijdens zijn ronden kreeg ik niet echt een reactie van hem op wild, dat stelde mij redelijk gerust dat ik de beagles straks los kon laten. Buien radar gaf steeds buien aan deze morgen en na mijn ronde met Mango kwam er inderdaad een bui over. Eerst dan nog maar even een bakje koffie en als het droog is gaan Justin en Dylan met mij mee. Op de es laat ik de heren beide los. Ze gaan heerlijk aan de scharrel maar blijven mooi in de buurt van mij. De oren van de beide mannen stonden weer in de vrolijke flapper stand.

Voetjes van de vloer, laagvlieger Dylan




Heerlijk samen aan de snuffel.


Justin had zijn oren  ook weer in de krul. Heerlijk genoot hij van het rennen over het lange zandpad.






Ik ging heerlijk midden op het pad zitten en de mannen vlogen links en rechts om mij heen. geregeld riep ik ze even terug zodat ze recht op mij aankwamen voor een serie actie foto's.





Beide heren genoten en hadden een grote grijns rond hun snoet.


Ik lijn ze weer aan en we lopen naar huis. Als we nog maar goed en wel binnen zijn komt de regen weer naar beneden. Elwood en Michael zaten al vol ongeduld te wachten maar helaas voor hen  zou het nog iets langer duren.
Als de bui over gedreven is doe ik beide heren de riem om en we gaan weer naar de es. Daar gaat het spul los en ook Michael en Elwood mogen gaan rennen.

Zoef zoef.



Michael, niks niet veteraan, hij heeft nog steeds de energie en speelsheid van een jonge hond.




Elwood had de slijm slierten uit zijn bek hangen.



Baasje ik kommmmmmmmmmm.




Elwood en Michael, bruin en wit. Als jonge hond was Michael net zo bruin als Elwood.


Het was ook voor deze twee genieten.


Voor mij en de heren een heerlijke ochtend in het veld. Nu ik dit bericht in elkaar zet klinkt ervan uit de voorkamer een heerlijk gesnurk.

Geen opmerkingen: